ราชภัฎkm

คนคือทรัพยากรที่มีค่าขององค์กร ต้องยกย่องให้เกียรติซึ่งกันและกัน ดังนั้นทรัพยากรที่มีค่าของคณะฯ ก็คือ ครู-อาจารย์ และบุคคลากรฝ่ายสนับสนุน  ครู-อาจารย์ต้องตระหนักในการพัฒนาตนเองโดยพัฒนาความรู้ให้ทันสมัย - สด มีประโยชน์ กับนักศึกษา  และคนภายนอก   สอดคล้องกับความจริงของโลกปัจจุบัน  ความรู้นั้นต้องเชื่อมโยงกับศาสตร์อื่นได้ โดยเฉพาะทางด้านเศรษฐกิจ  สังคม และการเมือง  บัณฑิตที่จบออกไปต้องสามารถนำความรู้ไปปรับใช้ในชีวิตจริงได้เป็นอย่างดี 

ในคณะวิทย์-เทคโน  ต้องทำลายกำแพงที่ขวางกั้นระหว่างภาควิชา หรือสาขาวิชาให้ได้  การเชื่อมโยงของศาสตร์จึงจะเกิดขึ้นได้   ควรมีการ share ความรู้ระหว่างกันและกัน  มีการถ่ายทอดประสบการณ์จากผู้มากประสบการณ์สู่อาจารย์รุ่นใหม่   ขณะเดียวกันอาจารย์รุ่นใหม่ก็ต้องเคารพและรับฟังความคิดเห็นด้วย

การบริหารจัดการของคณะฯ ต้องไม่เป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาตนเองของอาจารย์และองค์กร  (เช่นสนับสนุนการเดินทางไปราชการ เพื่อฟังสัมมนาดี ๆ )    ทรัพยากรหรือแหล่งความรู้ (เช่นคอมพิวเตอร์) ควรมีจำนวนเพียงพอเพื่ออำนวยความสะดวกในการค้นหาองค์ความรู้ใหม่ ๆ

KM สรุปได้ 3 หัวข้อใหญ่

1. วิธีการหาความรู้ ต้องแสวงหาความรู้ที่สด ใหม่ ทันสมัย มีประโยชน์กว้างลึก ความรู้ต้องแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นในยุกโลกาภิวัฒน์ได้ ต้องเรียนรู้ร่วมกันระหว่างสาขาในคณะ แล้วจึงเรียนรู้ข้ามคณะ และมีความสัมพันธ์กับต่างประเทศมากขึ้น

2. วิธีการถ่ายทอดความรู้ โดยใช้ทฤษฎี 4L และ 8K

3. ทำอย่างไรจึงจะใช้ความรู้ให้เป็นประโยชน์สูงสุด ซึ่งจะขึ้นกับการบริหารและวัฒนธรรมขององค์กร

สรุปจากการดู VDO

1. ในการที่จะสร้างสรรค์นวัตกรรม ต้องเรียนรู้แนวคิดแบบดั้งเดิมอย่างถ่องแท้ และในขณะเดียวกันก็ต้องแสวงหาความรู้ใหม่และแนวคิดที่แตกต่างออกไปซึ่งมีความง่ายและเห็นผลสัมฤทธิ์อย่างชัดเจนในการปฏิบัติ

2. ในการแสดงความคิดเห็น จะต้องดูผู้ร่วมสนทนาว่ามีแนวคิดอย่างไร ซึ่งบางครั้งกลุ่มบุคคลที่มีแนวคิดแบบดั้งเดิมอาจจะไม่ยอมรับในแนวคิดแบบนอกกรอบ ซึ่งเราก็อาจต้องสนทนาบนพื้นฐานแนวคิดเดิมเป็นส่วนใหญ่และสอดแทรกแนวคิดใหม่บ้างเล็กน้อย จึงจะทำให้งานสำเร็จตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้

1.ได้อะไรจากการเรียน KM

KM คือ การบริหารทรัพยากรมนุษย์ ซึ่งมีหลัก 3 ประการ คือ

1. acquired  คือ คนมีการแสวงหาความรู้และการพัฒนาความรู้อย่างไร

2. share คือ คนมีการถ่ายทอดความรู้อย่างไร

3.useful คือ ผู้ใช้นำความรู้ที่ได้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ได้อย่างไร 

ซึ่งหลักทั้ง 3 ประการ จะต้องยึดหลัก 2R's คือ Reality และ Relevance

2.เราจะนำวิทยาศาสตร์มาช่วยได้อย่างไร

1.ทางด้านคอมพิวเตอร์จะนำคอมพิวเตอร์มาช่วยเป็น Tools เช่น E-commerce E-Education E-Banking  Database DSS และ ฯลฯ  เพื่อช่วยสร้างคุณค่าเพิ่มให้กับสินค้าของท้องถิ่น เช่น OTOP  SME  และช่วยให้มีโอกาสในการกระจายสินค้ามากขึ้น   มีการหมุนเวียนเศรษฐกิจดีขึ้น

2. มีการนำความรู้ทางด้าน GIS มาช่วยในการแจ้งเตือนเกี่ยวกับภัยธรรมชาติ และวิเคราะห์ผลผลิตทางด้านเกษตรกรรม

3. มีการสร้างพื้นที่บนเครือข่ายอินเตอร์เน็ตสำหรับแสดงความคิดเห็น ในด้านต่างๆ

4. สามารถนำความรู้ทางด้านคอมพิวเตอร์มาพัฒนาสารสนเทศที่แสดงให้เห็นถึงพิษภัยของการทำสงครามและความสูญเสียที่จะเกิดขึ้น

5.พยายามที่จะเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้เรียนจากสังคมผู้บริโภคไปสู่สังคมผู้ผลิต (One Person One Program :OPOP)

อาจารย์เป็นบุคคลแรกที่จำเป็นต้องพัฒนาคุณภาพของตนเองก่อน เพื่อให้เป็นบุคคลที่มีคุณภาพขององค์กรซึ่งจะสามารถสร้างประโยชน์สูงสุดให้เกิดขึ้นกับองค์กรได้ โดยอาศัยกระบวนการ KM ทั้ง 3 ขั้นตอน คือ การแสวงหาและสั่งสมความรู้ (ด้วยความอยากรู้จริงๆ ไม่เกี่ยวกับวุฒิการศึกษา) จากแหล่งข้อมูลทุกชนิดอย่างไม่มีวันสิ้นสุด และการนำความรู้ความเชี่ยวชาญไปแลกเปลี่ยน หรือการสร้างร่วมมือทางความรู้ ทั้งในองค์กรและนอกองค์กร (สาขาวิชาอื่น หรือสถาบันอื่น) อย่างสร้างสรรค์ จากนั้นนำความรู้ไปสู่การพัฒนาสังคมโดยประยุกต์ความรู้ไปสู่การสร้างมูลค่าเพิ่มหรือการบริการชุมชนอย่างมีวิสัยทัศน์ (ไม่ใช่ทำเพื่อให้ได้ Paper ขอผลงานวิชาการอย่างเดียว) ซึ่งจะต้องอยู่บนพื้นฐานของความจริง (อาจมีจินตนาการดีแต่ต้องทำได้จริง) ตรงกับความต้องการของผู้รับ และเกิดประโยชน์ต่อการพัฒนาสังคมได้ หากบุคคลากรท่านใดตระหนักว่า KM คือแนวปฏิบัติเพื่อการเพิ่มคุณภาพของอาจารย์เอง และยินดีปฏิบัติตามอย่างไม่รู้สึกอึดอัดใจ ก็จะทำให้เราไม่ล้าหลังและไม่หลุดโลก และมั่นใจได้ว่าเราได้กลายเป็นทรัพยากรทรงคุณค่าต่อองค์กรและจะมีความสุขกับการทำงานต่อไป

สิ่งที่ได้จากการอบรมความรู้เรื่อง Super Teachers and Knowledge Management ในวันแรก พอสรุปได้ถึงสิ่งที่ควรนำมาใส่ใจในการพัฒนาการจัดการเรียนรู้คือ

1.ได้ความรู้ด้วยวิธีอะไร?

2.ถ่ายทอดความรู้ด้วยวิธีอะไร?

3.คนที่ได้รับการถ่ายทอดความรู้จากเรานำไปใช้ประโยชน์ได้อย่างไร?

สิ่งที่อยากเพิ่มเติมประเด็นของการนำคณิตศาสตร์ไปพัฒนาประเทศชาติที่มีทั้งหมด 8 ข้อนั้น จะขอยกตัวอย่างสิ่งที่พอจะนำมาปฏิบัติได้จริงก็คือ ในประเทศไทย(ในโลก)ในยุคปัจจุบันนี้มีการขยายตัวทางเศรษฐกิจสูง มีผู้ประกอบการมากขึ้น หากผู้ประกอบการมีปัญหาเรื่องการคิดผลกำไรที่จะได้หลังจากมีการลงทุนไปแล้วว่าจะคุ้มทุนหรือไม่ ในทางคณิตศาสตร์สามารถช่วยผู้ประกอบการเหล่านี้ได้ กล่าวคือถ้าผู้ประกอบการมีปัญหาว่า มีต้นทุนเท่านี้ มีจำนวนของที่เป็นต้นทุนจำนวนเท่านี้ ใช้ระยะเวลาเท่านี้ ขายราคาเท่านี้ ถ้าขายของหมดไปแล้ว จะขาดทุนหรือได้กำไร เราอาจจะประกาศใน web ของคณะวิทยาศาสตร์หรือของมหาวิทยาลัยเลยว่าเรารับแก้ปัญหาเหล่านี้ โดยคิดราคาบ้างเล็กน้อย เพื่อเป็นการหารายได้เข้าคณะ

ขอเสริมเรื่องการพัฒนาบุคลากรของคณะวิทย์ไม่ว่าจะเป็นสาขาวิชาใดการพัฒนาที่ดีก็คือการให้อาจารย์ทำวิจัย เพราะจะเป็นการช่วยให้ขัดเกลาความคิดอยู่เสมอ ช่วยให้ทันโลก และเป็นการพัฒนาสาขาวิชาของตัวเองให้พัฒนาเทียบเท่านานาชาติในอนาคตต่อไป อีกเรื่องที่เห็นด้วยกับอาจารย์จีระ ก็คือมีการร่วมคิดทำวิจัยกับมหาวิทยาลัยอื่นๆ ซึ่งก็ควรเริ่มจากมหาวิทยาลัยในไทยก่อนแล้วค่อยขยายไปนานาชาติต่อไป แบบนี้คณะวิทยาศาสตร์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่จึงจะพัฒนาเทียบเท่ามหาวิทยาลัยระดับนานาชาติได้

ได้มีโอกาสเข้ารับฟังอาจารย์จีระ  หงส์ลดารมภ์  ที่คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่  พวกเรารู้สึกประทับใจในการถ่ายทอดความรู้ของอาจารย์  โดยเฉพาะการกล่าวถึงอาจารย์อาวุโส กับอาจารย์รุ่นใหม่ อาจารย์ได้พยายามเน้นให้เห็นถึงคุณค่าของคน และการพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง และได้กล่าวถึงเสน่ห์ในความเป็นไทย ที่คนรุ่นใหม่ ควรเรียนรู้จากคนรุ่นเก่า ขนบธรรมเนียมของไทยบางอย่างก็ใช่ว่าจะล้าสมัยถ้าเรารู้จักการหยิบเอาความเป็นไทยมาใช้ให้ถูกกาละเทศะ หรือใช้ให้ถูกกับโอกาส ก็จะทำให้สังคมเราอยู่อย่างพี่อย่างน้อง มีความเอื้ออาทรต่อกัน นอกจากนี้อาจารย์ยังได้ชี้ให้เห็นถึงระบบเศรษฐกิจ ที่ต้องมีการพัฒนาคนให้เรียนรู้เท่าทันกับเศรษฐกิจในระบบต่าง ๆ  อย่างไรก็ตาม พวกเรามีความคิดว่า นโยบายเศรษฐกิจพอเพียงของพระเจ้าอยู่หัวยังคงเป็นตัวอย่างที่ดีในการดำรงชีวิตในยุคปัจจุบัน.

การจัดการความรู้ knowledge management เป็นวิธีการที่ มุ่งเน้นการพัฒนาทรัพยากรบุคคล โดยในมหาวิทยาลัยก็ได้แก่ อาจารย์ เจ้าหน้าที่ โดยจะต้องมีกระบวนการ 3 ขั้นตอนใหญ่ คือ

1. แสวงหาความรู้ จากแหล่งความรู้ต่างๆ โดยไม่เป็นเพียงแต่ตำรา อาจเป็น บุคคล อินเตอร์เนต  หนังสือพิมพ์ วารสาร หรือ ทางโทรทัศน์ เพื่อให้เกิดความรู้ โดยการแสวงหาความรู้นั้นต้องเป็นการแสวงหาตลอดชีวิต เนื่องจาก ถ้าหยุดนิ่งก็เหมือนแก้วน้ำที่เต็มอยู่ ต้องทำตนเองเป็นแก้วน้ำที่ว่างตลอดเวลา เนื่องจากจะได้เติมเต็มความรู้ตลอดเวลา
2. แล้วนำเอาความรู้ที่ได้มาจัดการ ให้เป็นระบบ โดยความรู้นั้นต้องเป็นที่ต้องการของลูกค้า ในที่นี้ก็ได้แก่ นักศึกษา หรือ ผู้ประกอบการ หรือผู้ที่เราให้บริการวิชาการ
3. และนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์มากที่สุด ในส่วนของอาจารย์ ก็ได้แก่ การถ่ายทอดความรู้นั้นให้แก่ นักศึกษา หรือ ผู้ที่สนใจ ผู้ที่เราให้บริการวิชาการ เพื่อที่ บุคคลเหล่านี้จะได้มีความรู้ ความเข้าใจ แนวคิด กระบวนการทางวิทยาศาสตร์ เพื่อนำไปใช้พัฒนาตนเอง สังคม ประเทศ และโลกต่อไป

๑. การจัดการความรู้เป็นสิ่งที่ดีถ้าทุกคนทำได้ อย่างที่ท่านวิทยากรให้ความรู้มา แต่ก็ยังมีข้อสงสัยว่า การจัดการความรู้เป็นเรื่องส่วนบุคคลหรือขององค์กร เพราะหลายคนก็หาความเป็นเลิศให้กับตนเองโดยไม่สนใจองค์กร หรือบางคนก็ทุมเทให้กับองค์กรโดยไม่ให้ความสำคัญของความเป็นเลิศของแต่ละบุคคล

๒. การที่จะได้มาซึ่ง ๘ ทุน ไม่ใช่เรื่องง่าย โดยเฉพาะกบที่อยู่ในกะลา และรวมถึงกบที่อยู่นอกกะลา (ที่รู้เรื่องของคนอื่นแต่ไม่รู้เรื่องของตนเอง) ส่งผลให้เกิดอัตตาสูง ก็จะทำให้ขาดทุนทางจริยธรรม (การเข้าใจ เห็นใจ และยอมรับ) โดยเฉพาะราชภัฏที่มีความหลากหลายสาขาวิชา สาขาที่ไม่กี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์อาจไม่จำเป็นต้องลงทุนสูงในการบริการลูกค้าก็จะได้กำไร(เป็นเนื้อเงินหรือปริญญา) มากกว่า (มีคุณภาพหรือไม่ อาจเป็นอย่างที่ท่านอาจารย์ว่า) ในขณะที่สาขาทางวิทยาศาสตร์ต้องใช้ต้นทุนสูงกว่าเพราะต้องใช้เครื่องมือมาก ก็จะถูกมองว่าไม่ทำกำไรให้องค์กรที่เป็นบริษัทเดียวกัน หรือแม้แต่ในกลุ่มวิทยาศาสตร์ด้วยกันก็อาจจะไม่ยอมรับในธรรมชาติวิชาของสาขาที่ต่างไปจากตน ก็เกิด GAP ขึ้น สิ่งที่ยากคือทำอย่างไรที่จะให้ช่องว่างนี้หายไป คนที่เด่นกว่าทำอย่างไรจึงจะดึงคนที่ด้อย คนที่ด้อยทำอย่างไรที่จะมีคนช่วยผลักให้เด่น บริษัทซึ่งจะได้กำไรสูงสุด

การจัดการความรู้ KM ที่คุยกันในวันนี้ จะม่งประเด็นการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ซึ่งจะต้องเกี่ยวข้องกับ 

1. ปัญหาที่เกิดจากในโลกปัจจุบัน เช่น การเกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติ ปัญหาเกี่ยวกับการขาดแคลนพลังงาน ปัญหาเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม ปัญหาเกี่ยวกับโรคใหม่ๆที่เกิดขึ้น สิ่งเหล่านี้เป็นความท้าทายมนุษย์ เปิดโอกาสให้มนุษย์ใช้ปัญญาในการแก้ปัญหา  วิธีการแก้ปัญหาที่มนุษย์สามารถนำมาใช้ได้หลายๆ ครั้ง เราก็นำมันมาจัดเก็บเป็นความรู้ ดังนั้นการแสวงหาความรู้ สามารถที่จะมาจาก ตำรา งานวิจัย คนที่มีประสบการณ์ อินเตอร์เนต  สื่อต่างๆ เพื่อให้เกิดความรู้ที่ได้มามีความใหม่ ทันสมัย และสามารถใช้ได้กับปัญหาใหม่ๆ ที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน เราต้องมีความขยัน หมั่นค้นคว้าหาความรู้อย่างสม่ำเสมอ เมื่อมองแล้วก็คล้ายกับกระบวนการ Review Literature ในการสร้างงานวิจัยครับ
2. การสร้างเครือข่ายความรู้  ความรู้ต้องไม่จำกัดเฉพาะสาขาที่เกี่ยวข้องเท่านั้น แต่ควรเกี่ยวข้องกับสาขาอื่นๆ เนื่องจากมันมีความสัมพันธ์กัน เช่น การศึกษาเกี่ยวกับอุบัติเหตุ  ถ้าเราศึกษาทางวิศวะโยธาในอดีตเราจะไปมองเฉพาะในการออกแบบและก่อสร้างถนนเท่านั้น   แต่ถ้าในปัจจุบันจะมีการคิดเรื่องเศรษฐศาสตร์ และผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย นอกจากนี้ยังมีเรื่องของประชาพิจารณ์ การศึกษาองค์ประกอบของคนซึ่งมีผลต่ออุบัติเหตุบนถนน
3. การใช้เทคโนโลยีเข้ามาช่วย เช่น GPS, IT
4. การนำความรู้มาใช้ ควรดูความสอดคล้องในเรื่องวิธีที่จะนำมาใช้กับทรัพยากรและลักษณะภูมิประเทศที่มีอยู่ในประเทศ
5. การสร้างระบบการถ่ายทอดและเรียนรู้ และการหาความรู้ร่วมกัน เช่น ระบบพี่เลี้ยง
6. หมั่นหาประสบการณ์อยู่เสมอ นอกจากการสอน เช่น การนำความรู้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์  เช่น การให้บริการวิชาการกับชุมชน ในด้านงานก่อสร้างก็อย่างเช่น การรับทดสอบวัสดุ  การรับงานวิจัยศึกษาวัสดุประหยัดพลังงาน การจัดอบรมสัมนาให้ความรู้กับหน่วยงานช่าง อบต อบจ โยธา   การรับเป็นที่ปรึกษาเกี่ยวกับการก่อสร้างต่างๆ การรับงานออกแบบ เพราะจะทำให้เราใช้ความรู้ที่มีอยู่จริงให้เกิดประโยชน์ แล้วยังจะได้รับประสบการณ์ใหม่มาเล่าให้นักศึกษาฟัง ซึ่งทำให้การเรียนรู้ไม่น่าเบื่อหน่าย และทำให้เด็กสนใจเข้าเรียน นอกจากนี้เด็กก็จะสามารถนำความรู้ที่ได้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่ออาชีพ
7. อยากเขียนอีกมากมายครับ แต่พอก่อนดีกว่า  วันหลังถ้ามีเวลามากกว่านี้ ผมอยากจะจัดกล่มองค์ความรู้ที่ได้รับมาวันนี้อีกซักครั้งครับ

                                                   ขอบคุณครับ

เนื่องจากในปัจจุบันทุกมหาวิทยาลัย

๑. การจัดการความรู้ด้านสิ่งแวดล้อมเป็นสหวิทยาการที่ต้องใช้องค์ความรู้หลายสาขามาบูรณาการร่วมกันในการศึกษาปัญหา แก้ไขปัญหา และการถ่ายทอดความรู้ เช่น ปัญหา Global worming ที่ส่งผลกระทบต่อทุกชีวิตบนโลก ต้องใช้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีในการสังเกต ตรวจวัด การให้ความรู้แก่ผู้ได้รับผลกระทบ และการแก้ไขปัญหาตั้งแต่ระดับท้องถิ่น ประเทศ และนานาชาติ ปัญหาสิ่งแวดล้อมส่วนใหญ่จึงเป็นปัญหาที่เป็นข้อมูลหรือความรู้ที่"สด" เนื่องจากส่งผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตทุกชีวิตบนโลก

๒. การนำความรู้ด้านสิ่งแวดล้อมไปใช้จึงเป็นการเชื่อมโยงระหว่าง ปัญหา สถานที่เกิดปัญหา และวิธีการแก้ไขปัญหาทั้งในระยะสั้นและการแก้ไขปัญหาอย่างยั่งยืน

๓. บทบาทหน้าที่ของอาจารย์สิ่งแวดล้อมคือการจัดการเรียนรู้ในมหาวิทยาลัย การวิจัย และการให้บริการชุมชน ที่ต้องเชื่อมโยงความรู้ด้านสิ่งแวดล้อมในระดับชุมชนท้องถิ่นในพื้นที่บริการของมหาวิทยาลัย เพื่อถ่ายทอดให้เกิดสติหรือการรู้ (awareness) ในปัญหาสิ่งแวดล้อม และการแก้ไขปัญหาแก่นักศึกษาและประชาชน เป็นเครือข่ายความรู้ที่สามารถพัฒนาขึ้นโดยใช้แหล่งทุนและการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับต่างประเทศได้

การจัดการความรู้ด้สนสิ่งแวดล้อมจึงเป็นการเชื่อมโยงองค์ความรู้สาขาต่าง ๆ มาใช้ เนื่องจากสามารถนำปัญหา และฐานทรัพยากรธรรมชาติมาใช้ในการเชื่อมโยงองค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ข้ามสาขาไปสู่สังคมศาสตร์ และศึกษาศาสตร์ซึ่งจะเป็นการแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อมได้อย่างบูรณาการและมีความยั่งยืน

การทำ KM ต้องคำนึงถึงบริบทขององค์กร

ผมเชื่อในคุณค่าของทรัพยากรณ์มนุษย์ ประสิทธิภาพของสมาชิกในองค์กรทุกคน และเชื่อว่าหลายๆ คน เข้าใจและกำลังพยายามปฏิบัติอยู่แล้ว แต่ยังไปไม่ได้เท่าไรนัก เนื่องจากบริบทขององค์กร เป็นตัวบีบให้เป็นอย่างที่เป็นเช่น

1.ภาระงานสอนที่ค่อนข้างหนัก บางคนสอน 16 คาบต่อสัปดาห์ และมีสอนภาคพิเศษ เสาร์-อาทิตย์ก็ยังมีสอนอีก จำนวนนักศึกษาก็ 50 คน ต่อ ห้อง ส่งสัยว่าเอาเวลาที่ไหนมาตรวจงาน เอาใจใส่เด็กอย่างใกล้ชิด  

2.โดยธรรมชาติขององค์กรเกิดจากความไม่พร้อม เช่นเปิดสอนไปก่อนการอนุมัติหลักสูตร บางหลักสูตรนักศึกษาใกล้จะจบแล้วยังไม่ได้อนุมัติหลักสูตร แล้วใช้ช่วงเวลาบีบ หรือเปิดสอนขณะที่เครื่องมือยังไม่พร้อม หรือไม่เพียงพอ

3.ในสมัยก่อนที่จะเป็นมหาวิทยาลัย ผู้บริหารมีนโยบายส่งคนไปเรียนต่อน้อยมาก เมื่ออนาคตมาถึงจึงไม่มีบุคลากรที่มีคุณวุฒิเพียงพอ ต่อการขยายงานและการแข่งขัน ซึ่งส่งผลการจะพัฒนาต้องเสียเวลาไปอีกระยะหนึ่งซึ่งต้องเข้าใจบริบทนี้

4.วัฒนธรรมองค์กรที่ไม่พึงประสงค์ ที่จริงไม่ควรเรียกวัฒนธรรม ขอเรียกเป็นพฤติกรรมจะเหมาะสมกว่า เช่น มาสาย กลับก่อน กลับป่าหวายระหว่างประชุมหรือสัมมนา หรือเห็นความสำคัญของงานอื่นมากกว่า หรือเข้าเข้าออก ออก ห้องประชุม หรือจัดประชุมซ้อนกัน ขาดการจัดเวลาที่เหมาะสมเป็นต้น

5.การเรียนรู้ทฤษฏีย่อมกระทำได้ไม่ยากนัก แต่การเปลี่ยนพฤติกรรมยากมาก

6.ความจำเป็นทางเศรษฐกิจ ของตัวเอง/ครอบครัว จึงต้องสอนภาคพิเศษมาก

7.บริบทของนักศึกษาของมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่

     7.1 เป้าหมายการเข้าเรียนแตกต่างกัน เช่น มาเรียนเพื่อเอาวุฒิ เอาความรู้จริงๆ ตามเพื่อน

     7.2 ผู้เรียนส่วนใหญ่ยากจน และคุณภาพผู้เรียนถูกกรองออก ก่อนมาถึงมหาวิทยาลัยหลายชั้น ทำให้ได้คุณภาพต่ำ

ฯลฯ

ดังนั้น

1. การแสวงหาองค์ความรู้ใหม่ ค่อนข้างเป็นไปได้ดวยความยากลำบากต้องใช้ความพยายามมาก

2. การแชร์ความรู้ค่อนข้าง จัดยากเนื่องจากเหตุผลข้อ 1 4 5 6

3. การนำองค์ความรู้ สด ไปใช้สอนผู้เรียนให้ตรงความต้องการของผู้เรียน และนำไปใช้ประโยชน์จริง ก็ต้องใช้ความพยายาม ทำตามข้อ 1 2 ให้ได้เสียก่อนถึงจะเกิดข้อ 3 

สรุปแล้วจะให้เกิดผลสำเร็จต้อง อดทน พยายาม และพยายาม

การจะทำ KM ให้ประสบผลสำเร็จได้ จะต้องคิดถึงบริบทขององค์กรเป็นลำดับแรก ระดับความสำเร็จขึ้นกับหัวเรื่อใหญ่ที่มีคณะบดีเป็นผู้คุมหางเสือและขับเคลื่อนด้วยกำลังฝีพายคืออาจารย์ทุกคนในคณะ ถ้าไม่ช่วยกันพาย เรือลำนี้จะไปถึงจุดหมายปลายทางได้อย่างไร  คนในเรื่อก็คงเห็นเรือลำอื่นวิ่งแซงไปลำแล้วลำเล่า เอ แล้วเหตุที่ฝีพายในเรือไม่ยอมออกแรงพาย มันเกิดจากอะไร นะ  น่าคิดเหมือนกัน   หมดแรง? เป็นง่อยเบลี้ย? พายไม่มี? พายหัก? ไม่มีที่ให้นั่งพาย? ไม่มีอาหารนำดื่มเพียงพอ? เลยหมดแรงเลยไม่พาย หรือพายมานานแล้วเรือไม่เคลื่อนเลยพักพายก่อน?  หรือการพายเรือก็เหนื่อยอยู่แล้ว ต้องต่อสู้ เพื่อให้ได้พาย ขณะที่คนอื่นหยุดพาย แล้วจะต่อสู้เพื่อจะพายทำไม คนอื่นไม่พายก็สบายดี พายไปเรื่อก็ไม่เคลื่อน? อะไรทำนองนี้

อย่างไรก็ตามขอเอาตัว และใจช่วย ทุกคนในคณะวิทย์ ให้ทำ  KM ให้ประสบผลสำเร็จครับ

ขอบคุณครับ

มิสเตอร์ก๊วก

ในยุคโลกาภิวัฒน์สงครามที่เกิดขึ้นจะเป็นสงครามที่มีอาวุธเป็นความรู้ ทั่วโลกจะต้องสร้างคลังความรู้เป็นของตนเองเพื่อความอยู่รอดในสภาวะการที่มีการแข่งขันในทุก ๆ ด้านที่สูง ซึ่งการได้มาซึ่งความรู้ นั้น เราจะต้องรู้จักสร้างความรู้  ทุกวันนี้เราได้ความรู้จากไหน ความรู้เกิดจาก ข้อเท็จจริงต่าง ๆ ที่อยู่บนโลกใบนี้หรือจักรวาลนี้ก็เป็นได้  มนุษย์ทุกคนที่อยู่บนโลกใบนี้ล้วนผ่านพบข้อเท็จจริงต่าง ๆ นาๆ  ที่แตกต่างกันไปตั้งแต่ลืมตาขึ้นมาดูโลก  บางคนรู้มาก บางคนรู้น้อย ถ้าเราเอาข้อเท็จจริงที่ทุกคนรับรู้มาร่วมกัน แล้วกลายเป็นข้อเท็จจริงขนาดใหญ่ก็สามารถใช้แก้ปัญหาได้ ประยุกต์ใช้ให้เกิดประโยชน์ได้ เหมือนกับภาพ jigsaw แต่ละชิ้นก็เหมือนหนึ่งข้อเท็จจริงถ้ามันกระจัดกระจายกันอยู่ก็แทบจะไม่มีความหมายอะไรเลยหรือใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้เลย แต่ถ้านำมาร่วมกันเกิดเป็นภาพเป็นข้อเท็จจริงที่ใหญ่ขึ้นแล้ว มันก็จะมีความหมาย สามารถใช้ประโยชน์ได้ สิ่งที่เกิดขึ้นนี้แหละ เราเรียกว่า ความรู้

เพราะฉะนั้นเราจะช้าอยู่ใย รีบหันมาคุยกัน แล้วสร้างความรู้ด้วยกันก่อนที่มันจะสายเกินไป  ซึ่งไม่ใช่เรื่องยาก ไม่ต้องมองไกลตัวมากสำหรับการเริ่มฝึกสร้างความรู้ โดยเริ่มจากคนในสาขาเดียวกัน แล้วค่อยขยายไปต่างสาขา ต่างคณะ ต่างมหาวิทยาลัย ต่างประเทศ 

ป. ล. ถูกไม่ถูกช่วยชี้แนะด้วย

KM  หรือ การจัดการความรู้ นั้นสรุปได้ว่า

เป็นการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมโดยเริ่มตนจากตนเองในการใฝ่หาความรู้ (บ้าความรู้) โดยความรู้นั้นต้องเป็นความรู้ที่สด เป็นความรู้ที่มีควาโยงใย มีเครือข่าย (ข้ามศาสตร์) ไม่ใช่เพียงแต่ความรู้แบบกบในกะลา เป็นการจัดการเอาความรู้เหล่านั้น ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อสภาพความเป็นจริง ต่อสถานการณ์จริงไม่เพ้อฝัน โดยมีกระบวนการคือ

1.  การได้มาซึ่งความรู้ กล่าวคือมีความรู้อะไรบ้าง ความรู้เหล่านั้นได้มาอย่างไร

2.  การถ่ายทอดความรู้นั้น ใช้วิธีการใด

3.  ความรู้นั้นมีประโยชน์อย่างไร

และสำหรับการทำกิจกรรมเมื่อวานเรื่องวิทยาศาสตร์ในด้านของตนมีส่วนช่วยในเรื่องปัญหาทั้ง 8 ประการอย่างไร กระผมในฐานะตัวแทนได้มีโอกาสได้ฟังการสัมภาษณ์ในรายการถึงลูกถึงคนซึ่งได้ทราบข่าว กรณี จดเครื่องหมายการค้า คำว่า "Russie Duttun" ซึ่งญี่ปุ่นได้ทำการจดคำว่า "ฤาษีดัดตน" เป็นภาษาอังกฤษ และ เป็นภาษาญุ่ปุ่น ซึ่งจากข่าวอยู่ในช่วงระหว่างการขอยับยั้งการจดดังกล่าว แต่ก็ทำให้เห็นถึงการจัดการความรู้ของไทยด้านการแพทย์แผนไทย นั้นทำล่าช้า มาก เห็นได้ว่าหากมีความรู้ด้านการจัดการความรู้แล้ว ปัญหาดังกล่วคงจะไม่เกิดขึ้น หรือแม้แต่ภูมิปัญญาไทย สมุนไพรไทยที่ ต่างชาตินำไปจดสิทธิบัตรแล้ว ไทยก็(โง่) ซื้อมาใช้ทั้งๆ ที่ไทยเองมีดีอยู่แล้ว

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณอาจารย์จีระและทีมงานทุกคนที่ได้แบ่งปันเวลามาเยี่ยมเยือน ให้ความรู้ แนวคิด แนวปฏิบัติ ที่มีประโยชน์และคุณค่าอย่างยิ่ง ตั้งแต่เริ่มย่างก้าวเข้ามาปฏิบัติงานที่ราชภัฏ เข้าใจเรื่อง KM น้อยมาก ส่วนใหญ่ที่ผ่านมามีแต่การบรรยายแต่ภาคทฤษฎี แต่ไม่เคยได้ฟังหรือได้รับคำแนะนำ ชี้แนะให้เห็นแนวทางปฏิบัติ ที่สามารถเป็นรูปธรรมหรือการนำไปใช้ในการพัฒนาองค์กรและตนเองได้จริง

แต่สำหรับวันนี้ เริ่มตั้งแต่เมื่อวานที่อาจารย์ได้มาแชร์ความรู้และประสบการณ์ที่เกี่ยวกับการพัฒนาตนเอง องค์กร ระบบการศึกษาของไทย ทำให้ได้มีมโนภาพที่ชัดเจน มองเห็นแนวทางในการนำไปใช้ประโยชน์ให้เกิดประสิทธิผลและประสิทธิภาพได้จริง ปัจจุบันการศึกษาของไทยมุ่งผลประโยชน์ทางด้านธุรกิจมากกว่าคุณภาพการศึกษา แต่จะทำอย่างไรให้คุณภาพการศึกษาของไทยอยู่บนพื้นฐานของระบบธุรกิจซึ่งจะเห็นได้ว่ามหาวิทยาลัยต่างๆ แข่งขันการหาลูกค้ากันอย่างมากมาย แต่มีเพียงไม่กี่แห่งที่ยังคงระดับคุณภาพการศึกษาของบัณฑิตที่จบออกไป สายวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีถือว่าเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาประเทศ แต่เหตุฉะไนล่ะคนเรียนทางวิทยาศาสตร์น้อยลง หรือจบออกไปแล้วไม่ได้ใช้ประโยชน์ในวิชาชีพที่ตนเองเรียนมาอย่างแท้จริง นี้แหละน่าสนใจและเป็นวิกฤตที่ราชภัฏเผชิญอยู่ในปัจจุบัน บางแห่งต้องปิดตัวลงเนื่องจากไม่มีผู้เข้าเรียน และพฤติกรรมสอนอย่างเดียว พันธมิตรรอบข้างไม่สนไม่แคร์ ถ้าราชภัฏยังไม่ลุกขึ้นมาร่วมมือกันแก้ไขปัญหาหรือเปลี่ยนพฤติกรรมเหล่านี้ แล้วเมื่อไรท่านจะเห็นราชภัฏเราเติบโต และภาคภูมิใจทุกครั้งเมื่อเหลียวกลับมามอง

เรียน ศ.ดร.จีระ หงส์ลดารมภ์

        การวิเคราะห์และพยากรณ์อากาศล่วงหน้าเป็นข้อมูลที่จำเป็นและสำคัญในการวางแผนป้องกัน บรรเทาทุกข์ ภัยธรรมชาติจากฝนตกหนักน้ำท่วมและการใช้ทรัพยากรน้ำจากแหล่งน้ำเพื่อลดปัญหาภัยแล้ง ถ้าอาจารย์มีเวลาว่างลองเข้าไปดูผลงานการพยากรณ์อากาศและเส้นทางพายุของหน่วยวิจัยฟิสิกส์บรรยากาศ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ซึ่งผมอยู่ในทีมวิจัยด้วยที่  http://physics.science.cmu.ac.th/nwp_index.html ในการดำเนินการต่อไปทางหน่วยวิจัยเรายังขาดทุนสนับสนุนงานวิจัย อาจารย์จะกรุณาบอกแหล่งทุนได้มั้ย

                                       ขอแสดงความนับถืออย่างสูง

                                            ภาคภูมิ  รัตน์จิรานุกูล

                                โปรแกรมวิชาฟิสิกส์ คณะวิทยาศาสตร์

สวัสดีครับ ศ.ดร.จีระ /ชาวราชภัฎkm และท่านผู้อ่านทุกท่าน

ขณะนี้ ผมเชื่อว่าคนไทยทั่วหน้า ล้วนมีความปิติยินดีและร่วมถวายความจงรักภักดี ด้วยการมุ่งมั่นทำความดี ในวโรกาสที่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงครองราชย์สมบัติมานานครบ 60 ปี ผมได้อ่าน

น.ส.พ.แนวหน้า ฉบับวันที่ 3 มิ.ย. “บทเรียนจากความจริง”
ในบทความดังกล่าว ศ.ดร.จีระ เขียนเกี่ยวกับ องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เกี่ยวกับพระปรีชาสามารถ แนวทางการศึกษาและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ของพระองค์ท่าน ซึ่งพวกเรา บรรดาลูกศิษย์ของ ศ.ดร.จีระ  และคนไทยทั้งปวง น่าจะนำไปเป็นแนวทางปฏิบัติ เพื่อเจริญลอยตามฝ่าพระบาทฯ  รายละเอียดของบทความเป็นอย่างไร ผมได้ Copy มาไว้ในตอนท้ายของ Blog นี้

ศ.ดร.จีระ ยังมีรายการ ทีวี UBC 7 วันอาทิตย์ ช่วงบ่ายโมงโดยประมาณ และรายการวิทยุ”Knowledge for People”   ในทุกวันอาทิตย์ เวลา 18.00-19.00น. สถานีวิทยุ F. M. 96.5 MHz. “คลื่นความคิด "   ซึ่งเป็นรายการที่ให้ทุนทางความรู้และทุนทางปัญญาแก่ผู้สนใจได้ดีมาก ท้ายนี้ ขอเชิญชวนท่านทั้งหลาย มุ่งมั่นทำความดี ถวายแด่ในหลวงของเรา และขอให้ความดีที่ท่านทำ จงส่งผลให้ท่านมีความเจริญด้วย ทุนทางศีล สมาธิ สติ ปัญญา นำพาความสุข ความเจริญมาสู่ท่านและครอบครัว

สวัสดีครับ

ยม
น.ศ. ป.เอก รัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต
มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี(กทม.) 2

.............................................................................

• ศูนย์ศึกษาการพัฒนาห้วยฮ่องไคร้ อันเนื่องมาจากพระราชดำริ เชียงใหม่
  
• ศูนย์ศึกษาการพัฒนาภูพานอันเนื่องมาจากพระราชดำริ สกลนคร
  
• ศูนย์ศึกษาการพัฒนาอ่าวคุ้งกระเบน อันเนื่องมาจากพระราชดำริ จันทบุรี
  
• ศูนย์ศึกษาการพัฒนาเขาหินซ้อนอันเนื่องมาจากพระราชดำริ ฉะเชิงเทรา
  
• ศูนย์ศึกษาการพัฒนาห้วยทราย อันเนื่องมาจากพระราชดำริ เพชรบุรี
  

สวัสดีครับ ศ.ดร.จีระ และท่านผู้อ่านทุกท่าน

ผมติดตามสาระน่ารู้จาก ศ.ดร.จีระ จาก น.ส.พ.แนวหน้า ฉบับวันที่ 10 มิ.ย. 2549 อาจารย์เขียน บทความเรื่อง "การทูตภาคประชาชนที่เวียงจันทน์" มีสาระน่าสนใจมากครับ ผมอ่านแล้วจับประเด็นได้ มีดังนี้ ครับ

• สหประชาชาติ ทูลเกล้าฯถวายรางวัลแด่ในหลวงของเรา
• คนไทยต้องหันกลับมาสู่คุณธรรม ต้องวิเคราะห์ให้เป็น คิดให้เป็น ต้องรู้ว่าอะไรสำคัญ อะไรไร้สาระ และ อะไรคือความดีคุณธรรมที่จรรโลงสังคม
• การสัมมนาของกลุ่ม Asia business forum เป็นเรื่องการบริหาร Talent หรือ การบริหารดาวดวงเด่นขององค์กร
• การเรียนยุคใหม่ ต้องเรียนกันเป็นทีม style 4 L's
• เรื่อง Talent management ต้องทำให้ง่ายๆ แบบ Simplicity
• Talent ต้องเน้นการทำงานข้ามชาติ
• Talent น่าจะประกอบ 3 เรื่องในตัวคนเดียวกัน
• ทฤษฎี 20/70/10 ผู้ที่เป็นดาวเด่น 20% จะต้องทำงานกับคนอื่นๆด้วย และจะต้องพัฒนาคนในองค์กร 70% ให้เก่งด้วยฯ
• การบริหารหรือเก็บเกี่ยว Talent ให้ได้ผลสูงสุดอย่างไร น่าจะอยู่ 3 ขั้น
• และการทูตภาคประชาชน บทบาทของมหาวิทยาลัยขอนแก่น และการไปเยือนลาวฯ

ผมอ่านแล้ว รู้สึกว่าได้สาระความรู้ และเหมือนกับได้ไปลาวกับอาจารย์ด้วย ที่น่าสนใจ มากคือเรื่องเกี่ยวกับ Talent Management ที่สั้น เข้าใจง่าย แบบภูมิปัญญาไทย ซึ่งท่านผู้อ่าน หรือ นักบริหาร นักพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ โดยเฉพาะกลุ่มที่เข้าร่วมการอบรมกับ Asia business forum สามารถนำไปเป็นแนวทางในการปฏิบัติได้ง่าย

นอกจากนี้ ท่านผู้อ่านที่มีครอบครัวยังสามารถนำแนวคิดเกี่ยวกับ Talent Management ไปบริหารจัดการลูกหลานได้อีกด้วย เช่น ศ.ดร.จีระ กล่าวว่า องค์ประกอบของ Talent มี 3 อย่างอยู่ในตัวคนเดียวกัน คือ KSM, knowledge(ความรู้) Skill (ทักษะ ความชำนาญ) Mindset (ทัศนคติ) 3 อย่างนี้ ท่านสามารถนำไปกำหนดยุทธศาสตร์ในการสร้างบุตรหลานของท่าน ให้เป็นมรกดกแก่แผ่นดินได้ เป็นอย่างดี     ส่วนการทูตภาคประชาชน ก็เป็นตัวอย่างที่ดีในการสร้างทุนทางสังคม ให้เกิดประโยชน์ต่อประเทศ ผู้อ่านสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการสร้างเครือข่าย สร้างสัมพันธ์กับเพื่อนบ้าน เพื่อนร่วมงาน ได้

รายละเอียดบทความของ ศ.ดร.จีระ ในเรื่อง ดังกล่าว ผมคัดมาให้ไว้ตอนท้ายนี้ครับ ขอให้ท่านโชคดี

สวัสดีครับ

ยม

การทูตภาคประชาชนที่เวียงจันทน์ *

สัปดาห์นี้ เป็นสัปดาห์มหามงคลแห่งความปลื้มปีติของคนไทย นอกจากที่สหประชาชาติ ทูลเกล้าฯถวายรางวัลแด่พระองค์ท่านแล้ว ยังมีรางวัลของ European Union เรื่องสิทธิบัตร "ฝน หลวง" ซึ่งเป็นเรื่องที่เป็นสิริมงคลและเป็นเกียรติประวัติของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของปวง ชนชาวไทย ในยุคโลกไร้พรมแดนนี้

ในสัปดาห์นี้ สีเหลืองเป็นสีที่ทุกคนภาคภูมิใจและหล่อหลอมรวมดวงใจของคนไทยด้วย แต่มีพ่อค้าบางคนยังเอาเปรียบสังคม ขายราคาแพง ยุคนี้คนไทยต้องหันกลับมาสู่คุณธรรม จริยธรรม หากรัฐบาลใดยังเน้นเรื่อง growth การเจริญเติบโต เรื่องความร่ำรวย การบริโภคนิยม และวัตถุนิยม โดยไม่มองมิติอื่นๆ ก็จะทำให้สังคมไทยเต็มไปด้วยความรุนแรง เพราะแข่งขันกัน และเอารัดเอาเปรียบกันตลอดเวลา ยิ่งนานไป เหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น จะเป็นบทเรียนราคาแพง ให้คนไทย ฉะนั้นคนไทยต้องวิเคราะห์ให้เป็น คิดให้เป็น ต้องรู้ว่าอะไรสำคัญ อะไรไร้สาระ และ อะไรคือความดีคุณธรรมที่จรรโลงสังคม ในที่สุดแล้ว ความดีน่าจะสำคัญกว่าความเก่ง ซึ่งไปเพิ่ม ผลประโยชน์ให้แก่กลุ่มตัวเอง โดยไม่คำนึงถึงส่วนรวมคงไม่ได้

ช่วงนี้ คนไทยทุกคนควรจะต้องปรับตัว และคิดให้รอบคอบว่าอะไรจะเกิดกับสังคมไทย ระหว่างที่อ่านบทความนี้เป็นช่วงที่หยุดหลายวัน นอกจากพักผ่อนแล้วก็ขอความกรุณา สนใจข่าวสารและเรียนรู้ในพระปรีชาสามารถของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวไปด้วย

เพราะอีก 2 -3 สัปดาห์ข้างหน้าคงจะมีการต่อสู้ทางการเมืองรุนแรงต่อไป และคงจะเป็น การต่อสู้ที่กำหนดอนาคตของประเทศไทย คนไทยต้องเฝ้ามอง ระวังและตั้งสติให้ดี สัปดาห์นี้ ผมทำงานใหญ่หลายเรื่อง

เรื่องแรกคือ ในการสัมมนาของกลุ่ม Asia business forum เป็นเรื่องการบริหาร Talent หรือ การบริหารดาวดวงเด่นขององค์กร ซึ่งผมมีโอกาสได้ไปแสดงความคิดเห็นด้วย การประชุมเช่นนี้ น่าสนใจที่ว่า ผู้ที่ไปร่วมประชุมจะเป็นเจ้าหน้าที่ระดับค่อนข้างสูงของธุรกิจใหญ่ บางแห่งเป็นธุรกิจ ระหว่างประเทศที่เริ่มเห็นความสำคัญของทรัพยากรมนุษย์และเน้นทรัพยากรมนุษย์เป็น ยุทธศาสตร์มากขึ้น

ผมเน้นว่าการเรียนยุคใหม่ ต้องเรียนกันเป็นทีม style 4 L's ด้วย เพราะฉะนั้นการมีผู้แสดง ความเห็นจำนวนมาก แต่คนละแนว บางครั้งจะได้ประโยชน์ไม่มาก เพราะได้แต่ความคิด แต่ไม่ได้ ปะทะกับความจริง ทฤษฎี 2 R's และไม่ตรงประเด็น เป็นแบบดาวกระจาย แทนที่จะเน้นการเรียน เป็น team work ผมพูดเพียง 1 ชั่วโมง แต่ก็เห็นความสนใจของผู้ฟังที่อยากจะออกความเห็น และ อยากเอาไปใช้ share ความรู้ให้มากขึ้น

เรื่อง Talent management ต้องทำให้ง่ายๆ แบบ Simplicity ซึ่ง Talent ก็คือเรื่องทรัพยากรมนุษย์นั่นเอง แต่ที่สำคัญสุดก็คือ

- องค์กรต้องปรับตัวและแข่งขันมาก ( Change and Innovate )

- customer ในโลกมีความคาดหวังสูง สลับซับซ้อน และมีประสบการณ์ในการบริโภค มายาวนาน

- สินค้าและบริการมีวงจรสั้นลง ต้องปรับตัวทั้งการผลิตและการบริการให้รวดเร็วอยู่ ตลอดเวลา วงจรจะสั้นลงเรื่อยๆ

- สุดท้าย Talent ต้องเน้นการทำงานข้ามชาติ เพราะ performance ผลประกอบการใน การทำงานมี Benchmark มาตรฐานอันเดียวคือ Global benchmark มาตรฐานโลก คือ มีการแย่งตัวกันระดับระหว่างประเทศ สรุป Talent ในความเห็นของผมน่าจะประกอบ 3 เรื่องในตัวคนเดียวกัน ( คนอื่นอาจจะคิด แนวอื่น )

- skill

- ความรู้

- ทัศนคติ mindset

คนที่จะทำงานสำเร็จได้จะต้องเป็นคนที่มีหลายๆอย่างอยู่ในตัวคนเดียวกัน Talent ที่ดี ทำงานคนเดียวไม่ได้ ผมยกทฤษฎี 20/70/10 มาให้ดูว่า ผู้ที่เป็นดาวเด่น 20% จะต้องทำงานกับ คนอื่นๆด้วย

และจะต้องพัฒนาคนในองค์กร 70% ให้เก่งด้วยคือถ้า 20% เป็น Talent อีก 70% จะต้องพัฒนาด้วย และอีก 10% ที่ไม่เอาไหน จะต้องดูแลว่าจะให้เขาอยู่อย่างไร และสุดท้ายการบริหารหรือเก็บเกี่ยว Talent ให้ได้ผลสูงสุดอย่างไร น่าจะอยู่ 3 ขั้น

1) หาได้อย่างไร

2) เก็บรักษาได้อย่างไร

3) บริหารไปสู่ High performance ผลการทำงานอย่างไร

อีกเรื่องหนึ่งที่ผมภาคภูมิใจคือ การที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัย ระดับชาติของไทยได้ไปจัดงานคืนสู่เหย้าที่ เมืองเวียงจันทน์ ประเทศลาว เมื่อคืนวันที่ 6 มิถุนายนที่ ผ่านมา เพราะมหาวิทยาลัยขอนแก่นผลิตบุคลากรคนลาว ที่จบระดับปริญญาทั้งตรี โท เอก ประมาณ 200 คนและมีตำแหน่งสูงในประเทศ หากนับคนลาวที่มาเรียนหลักสูตรระยะสั้นอีก ก็มี ไม่ต่ำกว่า 3,000 คน ซึ่งได้จัดร่วมกับมหาวิทยาลัยแห่งชาติลาว อธิการบดี ดร.สมกต มังหน่อเมฆ ซึ่งดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการของลาวมาร่วมงานด้วย

ฝ่ายขอนแก่นนำโดยนายกสภามหาวิทยาลัยขอนแก่น พลตำรวจเอกเภา สารสิน ได้ร่วมกัน จัดพบปะศิษย์เก่ากว่า 300 คนในคืนนั้น มีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นทางวิชาการ โดยมีท่านทูต ไทย คุณรัฐกิจ มานะทัต ซึ่งเป็นทูตที่ให้ความสนใจเรื่องการทูตภาคประชาชน แสดงความเห็นเรื่อง การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของไทย /ลาว ร่วมกัน ชี้ให้เห็นถึงการทูตภาคประชาชนยุคใหม่ ซึ่งมี ภาควิชาการมาร่วมทำงานเป็นรูปธรรมมากขึ้น

แนวคิดทางการทูตภาคประชาชน เป็นแนวคิดที่ปฎิบัติได้ และจะช่วยทำความสัมพันธ์ที่ดี สร้างความไว้ใจ trust ระหว่างกัน เมื่อ 2-3 สัปดาห์ที่ผ่านมา ประเทศลาวได้ประท้วงผู้สร้างหนัง ไทย " หมากเก็บ โลกตะลึง " ที่ไม่ได้มองความละเอียดอ่อนของวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน คนไทย มักจะดูแคลนว่าประเทศลาวยากจน โดยไม่ได้คิดลึกซึ้งในด้านประวัติศาสตร์อันยาวนานและ วัฒนธรรมที่แตกต่าง ผมคิดว่ามหาวิทยาลัยขอนแก่น จะทำหน้าที่การทูตภาคประชาชนต่อไป และ คงขยายความร่วมมือไปยังประเทศเพื่อนบ้านอื่นด้วย เช่น พม่า เขมร จีน เวียดนาม รวมทั้ง มาเลเซีย

อนาคต รัฐบาลไทย น่าจะเพิ่มทุนให้กับรัฐบาลของลาว ให้ส่งนักศึกษามาเมืองไทยมากขึ้น และในระดับปริญญาเอกมากขึ้นด้วย และไปช่วยสร้างอาจารย์ในมหาวิทยาลัยแห่งชาติลาวด้วย จะสร้างความผูกพันที่แน่นแฟ้นมากขึ้น ผมในฐานะเป็นกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิของสภา มหาวิทยาลัยขอนแก่น และเป็นผู้คิดเรื่องการทูตภาคประชาชน ซึ่งได้ทำอยู่ตลอดเวลาในนามของ มูลนิธิพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ระหว่างประเทศ สนับสนุนการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างไทย/ ลาว น่าจะเป็นบันไดไปสู่ความไว้เนื้อเชื่อใจของประเทศ ยิ่งไปกว่านั้น การศึกษาก็เป็นการ แลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมของสองประเทศด้วย ซึ่งในคืนนั้นมีการแสดงวัฒนธรรมของทั้งสอง ประเทศรวมกันอย่างสวยงาม โดยการรำวง

ผมภูมิใจมากครับ

จีระ หงส์ลดารมภ์ [email protected]

โทร. 02-273-0180, 0-2619-0512-3

โทรสาร 0-2273-0181

------------------------------------------

*คัดมาจาก http://www.naewna.com/gotocolumn.asp?ID=97

สวัสดีครับ ศ.ดร.จีระ และ ท่านผู้อ่านทุกท่าน

 บทเรียน : HRDS[1]

เช้าวันนี้ วันเสาร์ที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2549  ผมแสวงหาอาหารทางสมอง เช่นเคย ด้วยการค้นหาข้อมูลข่าวสารจาก Internet   รายการแรกที่ผมอ่านในเช้าวันเสาร์ก็คือ บทเรียนจากความจริง ของ ศ.ดร.จีระ จาก เว็บของ น.ส.พ.แนวหน้า http://www.naewna.com/gotocolumn.asp?ID=97 อาจารย์เขียน เกี่ยวกับ บทเรียนจากความจริง เรื่อง สร้าง Ideas ใหม่ๆ :  มีบทเรียนที่ อาจารย์เขียนเกี่ยวกับกีฬาที่น่าเรียนรู้ โดยเฉพาะฟุตบอลโลกที่สามารถนำมาปรับ ใช้ต่อชีวิตและการทำงานได้เป็นอย่างดี  ในบทความนี้ ศ.ดร.จีระ เขียน บทเรียนจากความเป็นจริงได้น่าสนใจ ข้อความข้างล่าง แถบสีน้ำเงินคือข้อความที่ผมคัดลอกมาบางส่วนจากบทความที่อาจารย์เขียน ส่วนสีดำเป็นความเห็นของผม

   ·        ความ พ่ายแพ้ของอังกฤษ ส่วนหนึ่งมาจากการไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของ Rooney ความจริง ส่วนหนึ่งเพราะขาด Emotional Capital  ประโยคนี้จะเห็นว่า ศ.ดร.จีระ สะท้อนให้เห็น อารมณ์เป็นเรื่องสำคัญต่ออนาคต  ผมมีความเชื่อว่า คนเราถ้าทำอะไร แล้วไม่มีอารมณ์ที่ดี หรือมีอารมณ์มากเกินไป นอกจากจะเกิดโรคภัยไข้เจ็บตามมาแล้ว โอกาสพ่ายแพ้ในชีวิต ย่อมมี การควบคุมอารมณ์ ความสมดุลทางอารมณ์จึงเป็นเรื่องสำคัญที่สุด  ทรัพยากรมนุษย์ที่มีทุนมนุษย์ ทุนทางความรู้ ทุนทางปัญญา ทุนทางจริยธรรม ทุนแห่งความยั่งยืนฯ จะมีความสมดุลทางอารมณ์ได้ดี  นักบริหาร นักพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ หรือผู้เป็นบิดา มารดา ควรที่จะบริหารพัฒนาทุนมนุษย์ให้เกิดแก่สมาชิกในองค์กร สถาบันที่ตนเองเป็นผู้นำ อย่างมียุทธศาสตร์ที่ชัดเจน มีการติดตามประเมินผล มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง  ถ้าปล่อยให้สมาชิกในองค์กร ไม่มีความสมดุลทางอารมณ์ จะทำให้ทุกอย่างพังพินาศในชั่วพริบตาได้

 การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในองค์กร มักจะมองข้ามคนที่ใกล้เกษียณอายุ มองข้ามทุนมนุษย์ที่มีอยู่ในตัวของเขา  เท่ากับสร้างความสูญเสียคุณค่าในตัวคน เป็นการบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์ที่ไม่มีประสิทธิภาพ   

·   การประชุม APEC Symposium on Socio-economic Disparity ที่กรุง โซล เมื่อวันที่ 29 มิถุนายน 2549 ที่ผ่านมาพูดกันถึงช่องว่าง ระหว่างประเทศใน APEC และช่องว่างระหว่างกลุ่มประชาชนของประเทศใน APEC ซึ่งเป็นเรื่อง น่าสนใจว่า ปัจจุบันวิธีวัดความเหลื่อมล้ำของช่องว่างมี 3 วิธี

ประโยคนี้ ผมคิดว่า เป็นผลพวงจากการใช้ระบบทุนนิยม ในการบริหารสังคมโลก ทำให้เกิดผู้ได้เปรียบ ผู้เสียเปรียบ ทำให้เกิดความเหลื่อมล้ำทางสังคมเกิดขึ้น ซึ่งเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้  จึงจำเป็นต้องมีการวัดความเหลื่อมล้ำของสังคม เป็นระยะ และควรมีมาตรฐานว่า ในแต่ละปัจจัยที่ใช้วัดความเหลื่อมล้ำนั้น ควรมีค่ามาตรฐานกำหนดไว้ เมื่อวัดออกมาแล้ว หัวข้อใดเหลื่อมล้ำมีแนวโน้มสูงขึ้น ก็ควรมีสัญญาณเตือนภัย เรื่องพวกนี้ และมียุทธศาสตร์ในการแก้ไขและปัองกันภัยแห่งความเหลื่อมล้ำของสังคม ไม่ให้เกิดภัยแก่ทรัพยากรมนุษย์ของชาติ ของโลก

เรื่องการวัดความเหลื่อมล้ำของช่องว่างของทรัพยากรมนุษย์ ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งที่จะนำทุนตามทฤษฎี 8K’s ของอาจารย์บางตัวมาวัด ด้วย อาทิเช่น ทุนทางความสุข Happiness capital ทุนทางจริยธรรม ทุนทางความรู้ ทุนทางปัญญา ฯ  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องความสมดุล ตามแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว   ตรงนี้ สามารถนำมาใช้วัดช่องว่างระหว่างประชาชนในแต่ละจังหวัด ตำบล อำเภอได้  หรือนำมาใช้วัดช่องว่างระว่างประชาชนกลุ่มคนงานในแต่ละสถานประกอบการ แต่ละหน่วยงาน เพื่อนำมากำหนดยุทธศาสตร์ในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ก็ย่อมได้ 

 ·        ได้รับเกียรติจากนักศึกษาปริญญาโท ภาควิชาจิตวิทยา อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ให้ไปบรรยาย 4 ชั่วโมง ผมแนะนำว่า การเรียนจิตวิทยา เป็นสิ่งจำเป็น แต่จะให้มีความสำเร็จในการทำงานจะต้องมี 2 H's คือ

ศ.ดร.จีระ มีงานได้รับเชิญไปสอนหลายแห่งมาก  ทั้งสถานบันการศึกษา องค์กรภาครัฐและเอกชน  อาจารย์มีโอกาสทำประโยชน์ให้กับสังคมมากมาย  เป็นตัวอย่างที่ดี สำหรับผู้ทรงคุณวุฒิ ผู้นำ เมื่อมีความรู้ เมื่อมีโอกาส ก็เผื่อแผ่เมตตา กับผู้อื่น  ผมได้มีโอกาสเรียนและใกล้ชิดกับ ศ.ดร.จีระ ทำให้ทราบว่า นอกจากท่านมีความรู้ มีประสบการณ์ มีอุดมการณ์ เหมือน ศ.ดร.ป๋วย อึ้งภากรณ์ แล้ว ท่านยังมีความเมตตาต่อลูกศิษย์ และให้โอกาส ให้ความรู้ กับศิษย์เสมอ

จากประโยคข้างต้น ผมเห็นว่า 2 H’s เป็นหัวใจสำคัญในการจะทำการงานให้สำเร็จ ต้องมีหัวคิด มีทุนทางความรู้ ทุนทางปัญญา(Head) และต้องมีทุนทางปัญญา ทางจริยธรรม ทุนทางความสุขต้องมีความสนใจ ใส่ใจ เอาใจใส่ คือ Heart   ถือว่าเป็นหัวใจในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ก็ว่าได้  

 ·        ศ.ดร.จีระ ยังได้แนะนำทฤษฎีใหม่คือ 2 I's  

 o       I ตัวที่ 2 เน้น    Imagination   เพราะ ไอน์สไตน์ ( Einstein ) ได้พูดไว้เลยว่า
" Knowledge สู้ Imagination ไม่ได้ " เพราะคนไทยปัจจุบันไม่ชอบมีจินตนาการ เราเรียนแบบท่องจำ จึงเกิด Innovation ได้ น้อย  

ข้อความนี้ ศ.ดร.จีระ กล่าวถึง แนวทางในการสอนเด็กของไทยเรา  ในอดีตเราสอนให้เด็กท่องจำ คนไหนท่องจำเก่ง คนนั้นคะแนนดี คนไหนคิดนอกกรอบ จะโดนข้อหาว่า นอกคอก ทำตัวไม่เหมือนคนอื่น ทำให้ผลผลิตของโรงเรียน ได้นักเรียนที่จบการศึกษา  ได้ทรัพยากรมนุษย์ ที่คิดในกรอบเท่านั้น และที่อันตรายมาก คือใครคิดไม่เหมือนตนเองคือคนไม่ดี ต้องขจัดออกไป พอโลกหรือสังคมมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทำให้เกิดปัญหาเรื่องการปรับตัวให้อยู่รอด ไม่มีความคิดใหม่ ๆ มาพัฒนาชาติ ใครคิดใหม่ ๆ จะถูกวิจารณ์อย่างมาก  ประเทศเราไม่สามารถพัฒนาไปได้รวดเร็วนัก

เมื่อไม่กี่วันมานี้ ผมไปเยี่ยมโรงเรียนแห่งหนึ่งในชนบท  มีการจัดสถานที่ให้เด็กเล็กไว้เล่นคือมีสวนเด็กเล่น กั้นคอกไว้ ข้างในมีพื้นเป็นทราย และมีล้อยางรถเก่าอยู่ สี่ห้าเส้น ผมถามว่านั่นคืออะไร  ได้รับคำตอบว่าเด็กชอบเล่นทราย จึงทำไว้ให้เด็กเล่น  ของเล่นภายในไม่ได้เอื้อให้เด็กมีความคิดสร้างสรรค์นัก ปัญหามาจากผู้ใหญ่ที่ขาดความคิดสร้างสรรค์เพียงพอ กลายเป็นวัฐจักรแห่งความทางตันแห่งความคิดสร้างสรรค์

เรื่องการบริหารโรงเรียนของรัฐบาล โดยเฉพาะในชนบท  ยังมีการสอนแบบนี้อยู่มาก  นโยบายของรัฐ เกี่ยวกับบริหารการศึกษา การสอนเด็กนักเรียน  ไม่ได้เอื้อต่อการให้เด็กมีความคิดสร้างสรรค์ น่าเป็นห่วงประเทศชาติ เพราะเด็กคืออนาคตของชาติ รัฐบาลก็น่าจะทุ่มเทสร้างคนเพื่อสร้างชาติให้ยั่งยืน Mega project ของรัฐ น่าจะมี Innovation ทางการศึกษาของเด็ก บ้าง  

 ·        เรื่องสุดท้ายคือที่โรงเรียนบางหัวเสือบุญแจ่มเนียมนิล ซึ่งผมไปพัฒนาอย่างต่อเนื่อง โดย เตรียมตัวไปสู่โลกการทำงานให้เด็กมัธยมปลาย ประมาณ 40 คน  หลักสูตรธุรกิจอุตสาหกรรมซึ่ง เป็นนวัตกรรมของหลักสูตรสายสามัญ ต้องมีความรู้ที่กว้างและทันต่อเหตุการณ์  ให้เด็ก ส่ง Blog มาว่ามีความรู้สึกอย่างไรต่อการเรียนแบบนี้  ใน Blog เด็กก็ถามว่า จะมาสอนอีก เมื่อไร แสดงว่าการให้ความรู้ที่ตรงประเด็นที่นำไปใช้ได้ ดีกว่าสอนไปโดยไม่มีเป้าหมาย น่าจะ เน้นทฤษฎี 2 I’s และทฤษฎี 2 R’s ของผม    

อ่านมาถึงตรงนี้ ทำให้ทราบว่า ศ.ดร.จีระ ให้ความรู้ และพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ หลากหลายทั้งในระดับผู้ใหญ่ และเยาวชน  การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ให้ยั่งยืน ต้องหยั่งรากลงไปพัฒนาถึงเด็กในโรงเรียน และถ้าจะลึกไปกว่านั้น ต้องพัฒนาตั้งแต่เด็กอยู่ในครรภ์มารดา ด้วย 

สิ่งนี้เป็นตัวอย่างที่ดี รัฐบาลควรศึกษา นำไปเป็นแบบอย่างในการมุ่งมั่นพัฒนาทรัพยากรมนุษย์อย่างยั่งยืน  HR Manager หรือผู้บริหารในสถานประกอบการ ต่าง ๆ ก็สามารถนำแนวคิดนี้ไปประยุกต์ใช้พัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในระดับรากหญ้า ถึงระดับลูกหลานพนักงานที่มีแนวโน้มที่จะมาเป็นทรัพยากรมนุษย์ที่ดีขององค์กรได้อนาคต  การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในยุคนี้ ต้องคิดให้ไกล ไปให้ถึง ให้ยั่งยืนและสมดุล อย่างมียุทธศาสตร์ครับ

ขอความสวัสดีจงมีแด่ทุกท่าน  

ยม  

มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี(รุ่น 2 กทม.) 

เรียน ดร.จิระที่เคารพ

         กับประเด็นที่ว่าจะกระตุ้นให้เกิดสังคมแห่งการเรียนรู้ และเรียนอย่างมีความสุขได้อย่างไรนั้น คุณครูของดิฉันสอนไว้ว่า "ความน่าเบื่อเป็นบาปของการสอน" ซึ่งคุณครูเองก็เป็นตัวอย่างของพ่อพิมพ์ที่ดีมาก อยากเก่ง และทำให้นักศึกษาเกิดการเรียนรู้อย่างมีความสุขได้เหมือนท่าน  รู้สึกดีใจที่อาจารย์กลับมากระตุ้นบรรยากาศ KM ที่มรชม.อีกครั้ง  ขอแสดงความคิดเห็นในฐานะผู้ปฏิบัตินะคะ  การที่จะสร้างสังคมแห่งการเรียนรู้นั้น ดิฉันมีความเห็นว่าประเด็นเรื่องสิ่งแวดล้อมที่สนับสนุนการเรียนรู้เป็นเรื่องทีสำคัญมาก ครูก็เป็นสิ่งแวดล้อมของนักศึกษา ดังนั้นต้องเริ่มที่ตัวครูก่อน คำถามจึงมีอยู่ว่า ครูเก่ง ดี และมีความสุขไหม อะไรบ้างที่จะเอื้อให้ครูเป็นเช่นนั้น นั่นก็คือวิธีคิดของครูกับระบบของมหาวิทยาลัย เช่น อาจารย์บอกว่าความรู้ต้องสด มหาวิทยาลัยก็ต้องเอื้อปัจจัยที่จะเข้าถึงความรู้ได้ง่ายขึ้น ได้แก่ ประสิทธิภาพของระบบ IT ที่จะทำให้เราเข้าถึงข้อมูลได้เร็วขึ้น เพราะความรู้ใหม่ๆเกิดขึ้นเร็วมาก ยิ่งเราเข้าถึงข้อมูลได้เร็วเท่าใด เราก็จะมีเวลาในการวิเคราะห์สังเคราะห์ข้อมูลเหล่านั้น เพื่อนำไปประยุกต์ในการจัดบรรยากาศแห่งการเรียนรู้ให้หลากหลาย ทันสมัยและน่าสนใจมากยิ่งขึ้นเท่านั้น ดิฉันไม่แปลกใจเลยที่อาจารย์บอกว่าใช้เวลาประมาณวันละ 3 ชั่วโมงในการเรียนรู้จาก Website แต่อาจารย์ทราบไหมว่าวันนี้ดิฉันเสียเวลากับการรอการ Download ข้อมูลนานมาก ดิฉันทราบว่าท่านอธิการก็พยายามแก้ปัญหานี้อยู่ เหมือนกัน และเชื่อว่าท่านจะทำได้ ตอนนี้ก็พยายามเข้าถึงความรู้โดยวิธีอื่นไปก่อนค่ะ  อีกเรื่องหนึ่งที่อาจารย์พูดแล้วสะกิดใจในวันนี้ก็คือ สถานที่ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้คือใต้ต้นโพธิ์ในป่า  อาจารย์เองก็เน้นว่าบรรยากาศแห่งการเรียนรู้เป็นเรื่องสำคัญ ห้องพักครูไม่ต้องมีต้นโพธิ์ก็ได้ แต่เอื้อสภาวะเช่นนั้นให้เกิดในห้องพักครูได้ก็คงจะดีไม่น้อย  โจทย์ของอาจารย์ยังต้องตอบอีกหลายประเด็นค่ะ แต่เขียนมาเยอะแล้ว ขออ่านของคนอื่นบ้างดีกว่า

                                        ด้วยความเคารพอย่างสูง

                                                      (^_^)