เรื่องเล่า เบาสมอง แมวคลอดลูก เกี่ยวอะไรกับการพิจารณา 2 ขั้น ของพนักงาน ไปดูกัน
เรื่องมีอยู่ว่า
ในองค์กรหนึ่ง มีคนจำพวกนี้อยู่มากมาย อาทิ คนทำงานเก่ง แต่ไม่พูด ในขณะที่คนที่ทำงานไม่เอาไหน กลับชอบอวดโอ้ ว่าตัวเอง ทำงานแบบนั้น แบบนี้ ชอบแสดงให้ผู้บังคับบัญชาเห็นเฉพาะหน้า ว่าตัวเอง ทำงานดี เก่ง ฯลฯ
ขออนุญาต นำภาพแมว ชื่อ "ทอง" ของพ่อครูบา มาประกอบค่ะ อิอิ
ตัวละคร มี 2 ตัว ขอสมมุตินาม ตามท้องเรื่อง 2 คนนี้ ทำงานในองค์กรเดียวกัน หรือ อาจเป็นสายงานเดียวกันก็ได้
1. นายเบื๊อก (ทำงานขี้โม้ อวดอ้าง และประจบสอพอเจ้านาย) ชอบเอาชนะคนอื่น เอาเปรียบคนอื่น เวลาช่วงประเมิน 2 ขั้น จะตั้งหน้าตั้งตาทำงานเพื่อเอาใจเจ้านาย เสนอหน้า และหน้าไหว้ หลังหลอก เป็นประจำ
2. นายเฉย (ทำงานดี ตั้งหน้าตั้งตาทำงาน แต่เป็นคนนิสัยไม่ค่อยจะพูดมาก)
ต่อมา ในองค์กร มีช่วงการเลื่อนขั้นเงินเดือนของพนักงาน ผู้บังคับบัญชา จึงอยากประเมินด้วยวิธีการ ทดสอบเชาว์ปัญญาของคนทั้ง 2 ว่า ทำไม “ไอ้เบื๊อก” ชอบเข้าหาผู้บังคับบัญชาอยู่เรื่อย ๆ และชอบขอ 2 ขั้น อยู่เรื่อยๆ โดยที่ ควรจะให้คนที่เหมาะสมที่จะได้มากกว่า
ผู้บังคับบัญชา โดยส่วนใหญ่ ร้อยละ 80 ในทุกองค์กร รู้สึกอึดอัดที่จะบอกอะไร เพื่อไม่ให้ “บัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น”
อยู่มาวันหนึ่ง
ผู้บังคับบัญชา เรียก
ผู้บังคับบัญชาบอกว่า “อ้าว..!!~ เหรอ..โหย ผมยิ่งสงสารอยู่ด้วย ไปดูสิว่า มันเป็นยังไง ทำไมมาคลอดลูกในโรงจอดรถ”
เจ้านายบอกว่า “อ้าว..หรอ..สีอะไรบ้าง”
อ้าว เจ้านาย นึกอยากเอาไปเลี้ยงล่ะสิ
จึงบอกนายเบื๊อก ว่า อ้าว มีเพศอะไรบ้าง
ในที่สุด กว่าจะรู้ว่า “แมวคลอดลูก มีกี่ตัว สีอะไร เพศอะไรบ้าง” ใช้เวลานานกว่า 1 ชั่วโมง
ในขณะนี้ ผู้บังคับบัญชาคนนี้ อยากเปรียบเทียบ ความฉลาดของการทำงานของผู้ปฏิบัติงานภายใต้ความรับผิดชอบของตนเอง โดยไม่ต้องอธิบายอะไรมาก แต่สอดแทรกในเรื่องการปฏิบัติ การทดสอบเชาว์ปัญญา ในการแก้ไขปัญหา ควรจะทำอย่างไร
ในขณะที่ เจ้านาย และ นายเบื๊อก นั่งอยู่ด้วยกันพอดี
“อ้าว นายเฉย..มาพอดี นายมานี่หน่อยสิ”
สักพัก นายเฉย มารายงานเจ้านาย
นั่น "เห็นไหม ไอ้เบื๊อก...นี่คือเหตุผลที่ หัวหน้าไม่สามารถให้ 2 ขั้นแก่ คุณได้ เพราะเหตุนี้ คุณต้องไปพัฒนาตนเอง ในการทำงานโดยใช้เวลาให้เหมาะสมกับงาน อย่างคุ้มค่ากับเวลาที่สุด และปรับปรุงการทำงานของตัวเองให้มากกว่านี้"
นายเฉย เขารับคำสั่ง ครั้งเดียว สามารถมาตอบคำถามได้ ในเวลา ไม่ถึง 10 นาที
คุณใช้เวลาในการทำงาน เกือบ 1 ชั่วโมง กว่าจะได้คำตอบ
ข้อคิดสำหรับ blog นี้ คือ
ฝากถึง ผู้บริหาร ผู้บังคับบัญชา ผู้อยู่เหนือผู้ใต้บังคับบัญชา ฯลฯ ทุกท่าน
อิอิ...
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครูบัวปริ่มน้ำ
คิคิ ตลกจัง น้องจิแวะมาเยี่ยมเจ้าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----> น้องจิ ^_^
คนทันสมัย ต้องรักแมวนะช่วงนี้ เพราะผู้ใหญ่ในบ้านเมืองรักแมวค่ะ
พอถึงเวลาพิจารณาเรื่องนี้ทีไรปวดหัวทุกที วันนี้ได้วิธีใหม่ขอบคุณมากๆๆ ต้องหาแมวมาเลี้ยงด้วยซิ
อ่านแล้วได้ข้อคิด เพื่อเตือนตนเองดีครับ แต่ที่ทำงานไม่ค่อยมีแมวนะครับ เพราะหนูไล่กัดตายหมด ฮ่าๆๆ
เมื่อก่อนชอบแมวครับ จับหางมันเล่นมันจะสู้มือ ขนลื่น นุ่มดี
แต่ตอนหลังเขาบอกว่าอันตราย ทำให้เป็น หืด หอบ เลยไม่ค่อยกล้าเล่นด้วย
ขอบคุณครับ
ขอบคุณ คุณบัวปริ่มน้ำครับ ที่ช่วยให้ข้อคิดที่ดี มีประโยชน์มากครับ ผู้บริหารทุกท่านอ่านแล้วคงมีทางออกที่จะให้ 2 ขั้น ผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างเป็นธรรม นะครับ
สวัสดีครับ
นายบางคนก็ให้สองขั้นกันที่ "ความชอบ" ครับ
"ความดี" ไม่เกี่ยว
ดังนั้น การประจบประแจง จึงมีอยู่แทบทุกองค์กร
ขอบคุณครับ
บทความที่เจ๋งมากๆเลย ผมต้องทำงานแบบนายเฉย มั่งแล้วล่ะ
ขอบคุณสำหรับบทความดีดีคับ
ถึงความเห็นที่ ๔ อ.ขจิต ฝอยทอง
"หน้าไหว้ หลังหลอก" เขียนถูกต้องแล้วนะครับ ไม่ใช่ "หลังหรอก"