ฟ้าฝนตกหนักต้อนรับ อย่างฉ่ำเย็นเมื่อมาถึงกำแพงเพชร
ผมจับรถจากเชียงใหม่ ไม่ได้ขับรถมาเองเพราะเหน็ดเหนื่อยพอสมควรหลังจากเมื่อคืนก่อนเดินทางมาจากเชียงรายถึงเชียงใหม่เกือบตีสองและรุ่งเช้าต้องเดินทางมาที่กำแพงเพชร เพื่อมาเป็นวิทยากรเพื่อแลกเปลี่ยนการเขียน Blog ต่อเลย
งานครั้งนี้ผมตั้งใจเพราะท่าน ผศ.สุณี ที่เคารพท่านได้เอ่ยปากชวน และอีกอย่างการมาในครั้งนี้ก็ถือได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งในการช่วยขับเคลื่อนงานจัดการความรู้ของสังคมไทย แม้จะเป็นส่วนเล็กๆและผมภูมิใจที่ได้ทำ
สิ่งที่คุยกันและผมตั้งใจก็คือ ทำอย่างไรให้ ว่าที่ Blogger เขียนบันทึกได้ต่อเนื่องหลังจากการแลกเปลี่ยนเสร็จสิ้นไป ซึ่งก็ท้าทายมากสำหรับการอบรม Blog ในหลายๆที่
งานนี้จึงได้ Blogger ขวัญใจชาว Gotoknow มาร่วมด้วยช่วยกันอีก ๒ ท่านด้วยกัน คือ พี่สิงห์ป่าสัก และพี่ อ.ขจิต อบอุ่นมากๆครับสำหรับการมาครั้งนี้
ต้องขอบคุณ ผศ.สุณี ที่ได้ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น ได้ลิ้มรสอาหารอร่อยๆที่ร้านอาหารริมแม่น้ำปิง ได้คุยกันอย่างออกรสระหว่าง Blogger ถือโอกาสในการรับประทานอาหารในบรรยากาศดีๆ วางแผนการอบรม Blog ในวันพรุ่งนี้ด้วย
ผมขอถือโอกาสนี้ขอเชิญชวนเพื่อนๆBlogger ให้กำลังใจ ว่าที่ Blogger หน้าใหม่ของ มหาวิทยาลัยราชภัฎกำแพงเพชร ด้วยนะครับ
เพราะกำลังใจ สำคัญที่สุดสำหรับการเขียนบันทึกต่อๆไป จริงมั้ยครับ!!!
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
๒๙ พ.ค.๕๐
โรงแรมชากังราวริเวอร์วิว,กำแพงเพชร
มาเอาใจช่วยคุณเอกและทีมงานทุกท่านให้ค้นพบแนวทางแห่งความสำเร็จนะคะ เท่าที่ผ่านมาพี่เองยังไม่พบที่เป็นรูปธรรมพอที่จะบอกได้ค่ะ ได้บ้างก็คือคนอ่าน ส่วนคนเขียนสม่ำเสมอยังค่อนข้างยาก เปอร์เซ็นต์น้อยมากที่มาจากการอบรมเขียนบล็อก
คงเหมือนกันกับที่เรารู้ๆกันว่า พวกเรายังอ่านน้อย เขียนน้อย ยังติดกรอบของการถ่อมตัว เกรง"บารมี"ที่มองไม่เห็น ให้เครดิตกับ "ปริญญากระดาษ" ยศตำแหน่ง จึงไม่อยากจะแสดงตัวตน"ธรรมดา" ที่ไม่เหมือนใครๆ กลัวว่าจะไม่ดีพอ ไม่สำคัญพอ ฯลฯ ซึ่งภาพแบบนี้ลบยากมากค่ะ คงต้องใช้วิธีหาตัวอย่างที่มีอยู่ใน GotoKnow นี่แหละค่ะ มาเป็นแรงบันดาลใจ
แต่เชื่อว่า ความพยายามของพวกเราคงสื่อให้ทุกท่านรู้ว่า ที่นี่เหมาะกับทุกคน เป็นที่ที่มีประโยชน์กับคนไทยทุกคนที่รู้จักใช้ ทั้งกับตัวเองและทำให้สิ่งที่เรามี เราเป็น ได้เป็นประโยชน์กับคนอื่นได้ด้วย แม้ผลของมันจะต้องใช้เวลาอีกนานจึงจะเห็นก็ตามค่ะ
สวัสดีค่ะ
มาเป็นกำลังใจค่ะ เขียนๆไปเถอะค่ะ มีเรื่องเขียนเยอะแยะเลย นะคะ จะรออ่านค่ะ
สวัสดีครับทุกท่านครับ
ตอนนี้ Blogger มือใหม่จาก มรภ.กำแพงเพชร ทยอยขึ้นมาเรื่อยๆแล้วครับ
realtime
ว้าวๆ อ.ขจิตก็มาด้วยเหรอเนี่ย..... น่าอบอุ่นจังเลยนะค่ะ
เกือบบ่าย 3 โมงแล้ว อ.จตุพรเหนื่อยไหม อ.เรขา ดูไม่ค่อยออกว่าหนื่อยหรือเปล่า เพราะ อ.ไม่บ่น วันนี้ อ.เรขาได้กลับมาอาศรมเก่าที่ทิ้งร้างไว้เกือบปีแล้ว และวันนี้ได้พยายามเยี่ยมคนอื่น รู้ว่ามีความรู้ที่อยู่ในblog ที่น่าสนใจอีกมาก
ขอสัญญากับ อ.จตุพรว่า อ.เรขาจะไม่ทิ้งอาศรมให้นานเกินรอ อีกต่อไปค่ะ
อ.เรขา
เห็นทีมวิทยากรเต็มใจและตั้งใจขนาดนี้ สนุกและมีความสุขที่เห็นสมาชิก มรภ.กพ. ตั้งใจ ขอให้อานิสงครั้งนี้ เป็นสุขสวัสดีต่อท่าน ทุกคนนะคะ....อ.หนังกะติ๊ก
ต้องขอขอบคุณทุกท่านครับที่มาแวะเยี่ยมพร้อมให้กำลังใจ
ผมจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดครับ
สวัสดีค่ะ....คุณเอก
ขอบคุณค่ะ
พี่โอ๋ที่เคารพ
ผมอ่านข้อเสนอแนะแล้วชอบมากครับ
ที่นีเป็นพื้นที่ของคนไทยที่รักการเรียนรู้ทุกคน ดังนั้นแล้วขึ้นอยู่กับว่า "โอกาส" ที่จะเปิดให้กับตัวเอง
มหาวิทยาลัยราชภัฎกำแพงเพชร ท่านรุกแล้ว แลน่าชื่นชมเป็นอย่างยิ่งเมื่อเทียบกับมหาวิทยาลัยขนาดใหญ่
หลังจากที่ผมเสร็จสิ้นภาระกิจที่กำแพงเพชรแล้ว ต้องขอฝากพี่ๆ อาจารย์ และผู้ใหญ่ที่เป็นส่วน KV ให้ช่วยผลักดันนวัตกรรมการเรียนรู้ที่ทรงพลังนี้ต่อไปครับ
ครูอ้อย ที่เคารพ
ครูอ้อยไม่ได้มาช้าเลยครับ และยังเป็น case ให้พวกเราชาวมือใหม่ได้ดูเห็นเป็นแบบอย่าง
gotoknow หากไม่มีครูคงเงียบเหงาและขาดสีสันไปมากครับ
ขอครูช่วยให้กำลังใจ blogger มือใหม่ ที่ มรภ.กำแพงเพชรด้วยนะครับ
สวัสดีครับ
ครูอ้อยไม่ได้มาช้าเลยจริงๆครับ .. เพราะผมมาช้ากว่า !
เรื่องเปิด Blog แล้วร้างนั้น ผมกำลังวางแผนว่าจะทำสองสามอย่างคือ
ได้ไอเดียจากอาจารย์หลายๆอย่างเลยครับ
สุดท้ายแล้ว เพื่อประโยชน์ที่จะเกิดขึ้นกับ ตัวผู้บันทึกเอง ก็คงต้องให้พิจารณาเอง
การใช้"กำลังใจ" ผมคิดว่าเป็นแนวทางที่ดีมากๆเลยครับ หลายท่านก็มีกำลังใจเขียนจากบล๊อกเกอร์เก่าๆที่เข้ามาทักทาย
ขอบคุณ อ.ประเสริฐ ครับ
บุคลากรที มรภ.กำแพงเพชร ทุกท่านน่ารัก และมีความมุ่งมั่นสูง
บรรยากาศโดยรวมที่กำแพงเพชรเป็นเมืองที่น่าอยู่มากครับ