อ.Paew ขา
รีบคลิกเข้ามาอ่าน แฮ่ม แต่ได้ยิ้มเปื้อนหน้ากลับไป
คุณติ๋วนี่นะ เผาตัวเองเก่งจัง คนอะไรไม่รู้ เผาได้น่ารักทุกที
สวัสดีค่ะ อ.หมอรวิวรรณ
ค่ะ อ.ดร.จันทวรรณ
อ.ลูกหว้าขา
หนิงมีมาเสนออีกท่าค่ะ
ขยับไหมคะพี่ติ๋ว
คุณหนิง ขา
ผมว่าแล้วเชียว.. จะต้องมาขำกับบันทึกนี้เหมือนเคยจนได้
ก็ดูสิครับ...ข้อความอื่นอ่าน ๆ ไปงั้น ๆ ฆ่าเวลาเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่พอพานพบเจอข้อความเรื่อง "...." กลับสวมแว่นทันที ทันใดและทันใจเป็นที่สุด (ตอนแรก ผมก็นึกว่าอาจารย์ลืมพกแว่นเข้าห้องน้ำซะอีก)
..
ยังไงอาจารย์ก็น่ารักครับ...มีอารมณ์ขัน มุมคิดแปลก เรื่องเล่าและชีวิตมีรอยยิ้มเจือปนอยู่อย่างเข้มข้น
ขออนุญาตบอกว่า "ชอบครับ" ..ชอบทุกบันทึกเลย
เดี๋ยวคงต้องกระซิบคุณแม่น้องแดนไท มาอ่านด้วย
ลืมไปครับ...
อาจารย์แป๋ว ฝากให้มาถามเองว่า อ.ติ๋ว วิเคราะห์และสังเคราะห์ผมในมุมใดบ้าง...อยากรู้จังครับ
สวัสดีค่ะ
แน่นอนครับ...ผมบอกเจ้าตัวเล็กทั้สองคนแล้ว
เค้าจะรอฟังนิทานนะครับ
อุ้ยตาย! พลัดหลงเข้ามา
พูดเรื่องอะไรก็ไม่รู้
แว๊บมาแล้วต้องรีบแว๊บออกไป...ไปทดลองกำหัวไหล่คนที่บ้านดู... ไม่เห็นเกิดอะไรขึ้นเหมียนกัน
คุณแผ่นดิน
สวัสดีค่ะ คุณAjKae
สวัสดีค่ะ ท่านอ.พิชัย
ตกลงเป็นเทคนิคทำให้สวยเหรอคะ
จำได้แต่เทคนิคทำให้ใหญ่หรือเล็กลงค่ะ เป็นท่าออกกำลังกายที่เรียนตอนเด็ก
พับแขนขึ้น กางข้อศอกออกด้านข้าง ให้แขนขนานกับพื้น แล้วดันออกไปด้านข้าง เหมือนเรากระทุ้งข้อศอกไปด้านหลังค่ะ ทำทั้งสองข้าง (เดี๋ยวไม่เท่ากันนะ ฮิฮิ) เป็นการบริหารสะบักไปในตัว
เขาว่า ทำเร็วก็ลดหน้าอกให้เล็ก ทำช้าๆ หน้าอกขยายให้ใหญ่ จริงหรือไม่ไปพิสูจน์กันเอง อย่างน้อยน่าจะลดความหย่อนคล้อยได้ไม่มากก็น้อยค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ติ๋ว
ขอยืมท่าถันสามัคคี ไปใช้บ้างนะคะ เพราะของตัวเองมันไม่ค่อยสามัคคีซะเท่าไหร่
ยิ้ม ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณรัตติยา