บันทึกกะปริบกะปรอย....บันทึกที่ 25 ของฉัน


เข้าไปอ่านบันทึกที่หนึ่งพันของ ดร.ป๊อบ (บันทึกที่หนึ่งพัน...สะกิดใจ Human Intelligence) ทำให้สงสัยว่าตั้งแต่เข้า GotoKnow มาเราเขียนบันทึกไปกี่เรื่องแล้ว เลยนับบ้าง นับไปนับมา (เหมือนจะเยอะ) แปดเดือนที่ผ่านมาเขียนไป 24 บันทึก รวมบันทึกนี้ ก็จะเป็นบันทึกที่ 25 ดูช่างน้อยนิดเหลือเกิน ทั้งๆ ที่บางครั้งอยากจะเขียน อยากจะบันทึก แต่ตัวขี้เกียจ ตัวข้ออ้าง ตัวผลัดวันประกันพรุ่งมันช่างรุนแรงเหลือเกิน ทั้งๆ ที่อยากบันทึก แต่ก็ข้ออ้างสารพัด ไปๆ มาๆ มันคล้ายๆ กับตอนที่บอกตัวเองว่าต้องลดน้ำหนัก ไปๆ มาๆ กลับเพิ่มขึ้นเป็นสิบกิโลซะงั้น!!! 

ว่าจะลองใส่หมายเลขในบันทึกของตัวเองดู อย่างน้อยก็ได้นับได้เห็นพัฒนาการของตัวเอง หลายๆ กลยุทธ์ก็ไม่เสียหายที่จะทดลอง เพราะการหาสิ่งที่ใช่สำหรับตัวเองนั้น แม้ไม่ยาก แต่ก็ไม่ง่ายนักสำหรับคนที่ไม่ค่อยอยากจะฟันธงอย่างฉัน

สิ่งที่ได้เรียนรู้ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา

- นิเทศงานนักศึกษา ที่พิษณุโลก อุตรดิตถ์และตาก

- เปิดตัวองค์กรสุขภาวะ (Happy Workplace) 3 จังหวัด พิษณุโลก สุโขทัย และเพชรบูรณ์

- เข้าร่วมอบรมในโครงการผู้จัดการงานสร้างสุของค์กร (Happy Workplace Manager) รุ่นที่ 3 

ระหว่างทางการเรียนรู้มากมายเกิดขึ้นในตัวฉัน แม้จะเป็นเพียงขั้นต้นของการเรียนรู้ ฉันก็ดีใจที่ได้มีโอกาสและได้เรียนรู้ และทำให้ฉันได้กระจ่างชัดในใจฉันอีกครั้งว่า "การเรียนรู้ไม่มีวันสิ้นสุดจริงๆ"

ขอบคุณทุกประสบการณ์ดีๆ ที่เข้ามา 

ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่าน

ขอบคุณคนที่อยู่ข้างๆ ที่คอยสนับสนุนฉันเสมอมา

จิตศิริน

19 พ.ค. 57

หมายเลขบันทึก: 568733เขียนเมื่อ 19 พฤษภาคม 2014 16:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 พฤษภาคม 2014 16:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

เขียนเรื่องเล่าทุกครั้ง อย่างมีความสุข ผู้อ่านก็พลอยมีความสุขไปด้วยแล้วค่ะ อย่ากังวลเรื่องของจำนวนบันทึกเลยค่ะ

ขอให้กำลังใจนะคะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆ ค่ะ :)

...แลกเปลี่ยนเรียนรู้นะคะ คุณภาพย่อมดีกว่าปริมาณนะคะ

ผมเองก็มีอะไรมากมายที่อยากจะเขียนเล่าให้ผู้อื่นฟัง แต่ก็ไม่ค่อยได้เขียนเนื่องจาก มีโอกาสไปอ่านพบข้อมูลดีๆของ    ท่านอื่นๆ โดยเฉพาะ ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช และเรื่องที่ควรติดตามใน face book ซึ่งเป็นเรื่องของการแสดงความคิดเห็นที่เกี่ยวข้องกับบ้านเมือง และเห็นว่าเป็นเรื่องสำคัญที่ควรจะนำข้อมูลหรือความรู้ที่เป็นประโยชน์เหล่านั้นเผยแพร่ต่อให้คนไทยได้รับทราบ  ทำให้เวลาหมดไปโดยที่ผมไม่ได้เขียนเรื่องของผม ทั้งๆที่มีบทความที่ต่อเนื่องและมีผู้ติดตามหลายท่านต้องการอ่านต่อ แต่ก็ยังไม่ได้เขียน เนื่องจากผมไม่ชอบเขียนร่างไว้ก่อน และค่อยเพิ่มเติมจนเสร็จเรียบร้อบค่อยนำเผยแพร่ ผมจะเขียนลงสดๆเลย ดังนั้นถ้าไม่มีเวลาพอที่จะเขียนจนจบตอน ก็จะไม่เขียน เลยทำให้มีเรื่องติดค้างผู้ที่ติดตามอ่านอยู่หลายเรื่องเป็นเดือนๆแล้ว 

ชอบครับ   “<p>ระหว่างทางการเรียนรู้มากมายเกิดขึ้น</p><p> “การเรียนรู้ไม่มีวันสิ้นสุดจริงๆ”</p>

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท