มรณานุสสติ (19 พ.ค.57)
.
.
วันนี้อาจารย์ผู้ใหญ่อีกท่านหนึ่งได้เสียชีวิตลงด้วยโรคมะเร็ง
จึงขอไว้อาลัย และน้อมส่งดวงวิญญาณท่านสู่สุขคติภูมิ เทอญ
.
.
แต่ก่อนผมชอบไปร่วมงานที่มีความสุข เช่น งานแต่งงาน เป็นต้น
และจะพยายามหลีกเลี่ยงการไปร่วงานศพ
เพราะตอนนั้นยังรู้สึกว่า งานศพ ทำให้จิตใจเราหดหู่ และมีความความสุขลดลง
.
.
แต่เมื่อได้เริ่มปฏิบัติธรรมแล้ว จึงทราบว่า
การไปร่วมงานศพนั้น เป็นการฝึกปฏิบัติธรรมที่มีอานิสงส์ยิ่ง
เพราะสามารถทำให้ได้ฝึก มรณานุสสติ ใคร่ครวญ เข้าใจชีวิตที่ลึกซึ้งเข้าไปอีกหนอ
.
.
.
.
เราควรหาวิธีการเรียนรู้และฝึก มรณานุสติ
.
ผมเองก็ใช้เวลาอยู่หลายปี กว่าจะเริ่มเข้าใจ มรณานุสติ
ฝึกแรก ๆ ก็ไม่เข้าใจ กลัว และยังรับไม่ได้
ต่อเมื่อเริ่มรับได้ เริ่มเข้าใจ
กำลังในการฝึกยังมีน้อย ทำให้เผลอลืมอยู่เสมอ ๆ
.
การไปร่วมงานศพนั้น จะช่วยให้เราพิจารณา มรณานุสติ ได้เร็ว และดีมาก หนอ
.
.
.
.
ในการฝึกมรณานุสติในช่วงแรก (จนถึงทุกวันนี้)
ผมจะเชื่อมโยงกับเหตุในชีวิต หรือ ธรรมชาติ
เช่น การเชื่อมโยง เกิด แก่ เจ็บ ตาย หรือ มรณานุสติ กับ ตะวันตกดิน เป็นต้น
.
ประมาณว่า ทุกครั้งที่ขับรถไป หรือมองไปเห็นตะวันตกดิน
ก็จะเชื่อมโยงว่า ชีวิตเราสักวันหนึ่ง ก็จะตกไป สิ้นไป ดั่งตะวันตกดิน
จึงควรเร่งรีบ สร้างบุญกุศลให้มาก ๆ หนอ
.
แล้ววันหนึ่ง เมื่อทุกอย่างพร้อม
ใจเราจะวางเอง หนอ
ความเห็น (4)
ใช่แล้วค่ะท่าน
ขอบคุณ ครับ อาจารย์ภูฟ้า ครับ
ชีวิตเป็นเช่นนั้นครับ คนฉลาด ต้องนับถอยหลัง แต่ทำไปข้างหน้า กล้าที่จะยืนอย่างภาคภูมิ
สาธุ ๆ ๆ ขอบคุณครับ อ.ภูฟ้า