เรื่องเก่า เล่าใหม่ กัลยาณมิตรบนโลกออน์ไลน์
ข้าพเจ้า ไม่เคยฝันว่า...จะพบกัลยาณมิตรได้จากโลกออน์ไลน์ใบนี้
แต่วันนี้ สิ่งที่ไม่เคยฝันได้บังเกิดขึ้น แต่สิ่งที่เกิดขึ้นหาใช่สิ่งโดยบังเอิญแต่อย่างใด
ผู้ชายสมารท์ สูงใหญ่ การศึกษาสูง แต่ทว่ามองดูติดดิน อีกทั้งท่าที่ น้ำเสียง แสดงได้ถึงความใส่ใจที่จะพูดคุยด้วย เราพบกัน ด้วยบทบาทหน้าที่ เป็นช่วงเวลาของงานที่รับผิดชอบจากส่วนราชการที่ข้าพเจ้าสังกัดอยู่สมัยนั้น ผู้ชายที่หากใครได้พบเจอ คงปฏิเสธไม่ได้ว่า..ช่างเป็นอาจารย์ที่สุภาพ ถ่อมตัว และอยากพูดคุยด้วย เค้าไม่ใช่ใครที่ไหน คนที่ข้าพเจ้าพบเป็นท่านแรก ในสังคมประเทืองปัญญาแห่งนี้ คือ...อาจารย์ ดร.ธวัขชัย ปิยะวัฒน์ สุภาพบุรุษในดวงใจของอาจารย์จันทวรรณ ปิยะวัฒน์ นั่นเอง
ผู้หญิง บุคลิกภาพปราดเปรียว คล่ิองแคล่ว สูงโปร่ง สวย และดูคมคายนัก ท่าที ถ้อยคำ ที่เธอพูดออกมา ล้วนน่าฟัง หากได้ฟังแล้ว ไม่เบื่อ พูดจาฉะฉาน และฉลาดอยู่ในที เธอให้เกียรติกับข้าพเจ้ามาก เมื่อครั้งเราได้ถ่ายรูปร่วมกัน ด้วยการย่อตัวลงมาให้เสมอกับข้าพเจ้า เพื่อไม่ให้ข้าพเจ้ามองดูด้อยไปกว่าเธอ ข้าพเจ้าชอบบุตลิภาพของเธอมาก เธอคือ หนึ่งในทีมงานของ GotoKnow นั้นเอง คุณมะปรางเปรี้ยว
ผู้หญิง ตัวเล็ก ๆ หน้าใส ๆ มองดูเรียบร้อยเป็นที่สุด ข้าพเจ้าพบเธอในกลุ่มวิทยากรที่มาให้ความรู้กับผู้รับผิดชอบงานสารสนเทศ ของกรมสุภาพจิต พร้อมกับอาจารย์ธวัชชัย และคุณมะปรางเปรี้ยว บุคคลิกภาพ สมเป็นกุลสตรีไทยมากจริง ๆ เลย จากสายตาของข้าพเจ้าที่เหลือบมองเธอ เธอคือใครคนนั้น...คุณอาร์ม ซึ่งเธอก็เป็นส่วนหนึ่งของทีมงาน GotoKnow เมื่อสมัยนั้นด้วยเช่นกัน
ผู้ชาย ในฝันของหญิงสาว ที่มากด้วยความรู้ความสามารถ ชนิดที่หาตัวจับยาก ผู้ชายที่ข้าพเจ้าชอบอ่าน และเจอคำในบันทึก เวลาที่มีสมาชิกในสังคมแห่งนี้ เรียกว่า....กามนิตหนุ่ม... สไตล์ การพูดคุยกับเด็ก ๆ ชวนหลงไหล น่าเข้าใกล้ ขณะลูกสาวของข้าพเจ้าเธอจะไม่ค่อยชอบคนแปลกหน้าซะเท่าไหร่? ผู้ชายคนนี้ กลับตีสนิทกับเธอจนได้ ด้วยกลเม็ดเด็ดพลาย ลูกเล่น แพรวพราว จนเธอลูกสาวของข้าพเจ้าใจอ่อน สนุกสนานไปด้วยกับการพูดแกมเล่นของเขาละ!! เขาเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก อาจารย์ ดร. ขจิต ฝอยทอง ของบ้านGotoKnow แห่งนี้ นั่นเอง
อาจารย์น้อง ศิษย์เก่า แห่งรั้วทวีธาภิเศก โรงเรียนดังย่านฝั่งธนฯ ที่ข้าพเจ้าเคยศึกษาเล่าเรียนร่วมกันมา กับอาจารย์ ในฐานะข้าพเจ้าเป็นรุ่นพี่ และรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่ได้มีโอกาสพบปะกับนักวิทยาศาสตร์ ระดับประเทศของเมืองไทย อาจารย์มีความรู้มากมาย อีกทั้ง ยังเป็นผู้ก่อตั้งชมรมคนรักมวลเฆม อาจารย์สุภาพมาก ๆ จากความไม่คุ้นเคย จนเป็นความคุ้นเคยกัน ด้วยช่วงเวลาอันน้อยนิด ไม่อยากเชื่อเลยครับว่า...ข้าพเจ้าจะได้เจออาจารย์ท่านนี้ ...อาจารย์น้องซิว ดร. บัญชา ธนบุญสมบัติ
คุณครู หน้าหวาน เหมือนชื่อ เป็นบุคคลที่ข้าพเจ้าได้พูดคุยในบันทึกของครูอยู่บ่อย ๆ ด้วยสไตล์การเขียนบันทึก ที่อ่านสนุก ไม่เครียด และยิ่งได้เจอตัวจริง รับรู้ได้เลยว่า...นี่คือบุคลิกภาพของครูท่านนี้จริง ๆในสายตาของข้าพเจ้า ข้าพเจ้า เห็นท่านครั้งแรก ก็รู้ได้ทันทีเลยว่า...คนนี้ใช่เลย เป็นคุณครูที่ยิ้มหวานมาก ๆ พูดเก่งเหมือนตัวอักษรที่เขียนอยู่ในบันทึก ข้าพเจ้ารู้สึกดี เหลือเกิน ที่ครั้งหนึ่งในชีวิต ได้มีโอกาสพบ คุณครูอ้อย แซ่เฮ
ท่านเป็น บุคคลต้นแบบของข้าพเจ้า ที่ข้าพเจ้าอยากเป็น แม้นเพียงเสี้ยวหนึ่งของชีวิตอาจารย์ก็เพียงพอแล้ว ด้วยความที่อาจารย์ มีช่วงชีวิตวัยเด็กที่ข้าพเจ้าได้สัมผัสตัวตนของอาจารย์ผ่านเรื่องเล่าที่อาจารย์เขียนถ่ายทอดไว้ในบันทึกชีวิต ที่อาจารย์เขียนมอบให้แม่ "ดังลมหายใจ" ข้าพเจ้าชอบถ้อยคำที่อาจารย์ถ่ายทอดเรื่องราวในชีวิตของอาจารย์ เมื่อครั้งเยาว์วัย การได้พบกับอาจารย์ในครั้งนี้ ถือเป็นบุญกุศลของข้าพเจ้าอย่างยิ่ง ที่ครั้งหนึ่งในชีวิต ตัวเองได้พบเจอบุคคลต้นแบบท่านหนึ่ง ที่อยากพบเจอ และได้เจอจริง ๆ..... ขอบพระคุณ อาจารย์ ดร.วิรัตน์ คำศรีจันทร์ มากนะครับ
บุคคลท่านสุดท้าย แต่ไม่ใช้ท้ายสุด ที่ข้าพเจ้าได้พบเจอ ท่านอยู่ใกล้ตัวของข้าพเจ้ามาก แต่ด้วยเหตุและผล ของวิถีชิวิต ที่เรายังไม่มีโอกาสได้พบเจอกันจริง ๆ สุดท้ายเราก็ได้พบเจอกันจนได้ ครั้งแรกนั้น.. เพียงพบผ่าน เมื่อครั้งเจออาจารย์ขจิต และอาจารย์น้องซิว มาวันนี้... เมื่อมีโอกาสได้พูดคุยกัน พบว่า.. อาจารย์ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว ทั้งหน้าที่ความรับผิดชอบในฐานะนักวิชาการเกษตร ฯ และฐานะของผู้นำครอบครัว อาจารย์มีภรรยาที่น่ารักมาก ข้าพเจ้าคิดในใจ เมื่อครั้งเราได้พบเจอกัน ในวันที่อาจารย์มามอบดอกไม้ รางวัลสุดคะนึงให้แก่ข้าพเจ้า อาจารย์มีครอบครัวที่อบอุ่น ข้าพเจ้าได้พูดคุยกับอาจารย์ และภรรยาของอาจารย์แล้ว ข้าพเจ้ารู้สึกนะว่า...บุพเพสันนิวาส.. นั้น มีจริง ๆ ขอบคุณนะครับที่เราได้มีโอกาสพบกัน.... ขอบคุณ อาจารย์ หนุ่ม ร้อยเกาะ มาก นะครับ
มิตรภาพที่เจืออยู่ในนี้ ข้าพเจ้าเชื่อว่า...นี่ไม่ใช่เหตุบังเอิญที่ใครคนหนึ่ง ได้มีโอกาสพบเจอ..... สิ่งดี ๆ คนดี ๆ และสังคม ดี ๆ เช่นนี้
ขอบคุณ..... สังคมแห่งนี้ ที่สร้างมิตรภาพ ที่ข้าพเจ้ามองว่า...นี่ไม่ใช่มิตรภาพฉาบฉวย ที่เราสวมหน้ากากเข้าหากัน ตรงกันข้าม ที่นี่กลับเป็นมิตรภาพ ที่เจือด้วยความรู้สึก ดี ดี ความจริงใจ ที่มีมอบแก่กันต่างหาก
ขอบคุณ.... สิ่งที่ไม่ใช่ความฝัน แต่ได้เกิดขึ้นจริง กับชีวิตของคนคนหนึ่ง...
ความเห็น (13)
บันทึกไ้ด้งดงามมากค่ะ
เพราะทุกคนที่กล่าวถึงล้วนมีความงดงาม
ในความเป็นกัลยาณมิตร
ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ
เป็นความสุขที่ได้รับจากมิตรภาพที่แท้จริง
เป็นสิ่งหนึ่งที่เป็นเสน่ห์ของชุมชนแห่งนี้ บ้านโกทูโน
เราคงจะมีโอกาสได้พบกันสักวันนะคะ คุณแสง
เพื่อจะเอาหน่อกล้วยหินไปฝากค่ะ
....
วันที่ 6 กค.นี้ จะเดินทางออกจากหาดใหญ่เช้า ตั้งใจจะแวะเจอคุณแสง ณ มุมใดมุมหนึ่งของเมืองร้อยเกาะ เดี๋ยวจะส่งmailไปหานะคะ ;)
มิตรภาพเกิดได้ทุกที่จริงๆและงดงามาากครับ ใน G2K ผมเองก็ได้เจอบ้างแต่มาร่วมงานกันเลยเป็นชิ้น อาทิ พี่แก้ว พี่เอก คุณพอลล่า และแม่ต้อย ท่านอื่นๆอีกบางท่านนะครับ..
ขอบคุณมิตรภาพดีๆ ที่บ้านหลังนี้เช่นกันค่ะ ^___^
ขอบคุณครูอิงจันทร์ ครับ
ผมเขียนจากความรู้สึก ที่ผมได้ระลึกถึงท่านเหล่านี้ ครับ
..
ขอบคุณ คุณระพี ครับ
เป็นความสุขที่ได้รับจากมิตรภาพที่แท้จริง..
แค่มิตรภาพ ก็มีความหมายพอที่ระลึกถึงแล้วครับ
..
ยินดี ที่ได้รู้จักคุณ ระพี เช่นกัน ครับ
เป็นกำลังใจในการทำหน้าที่พยาบาลดมยา ของคุณด้วยนะครับ ..
รู้สึกเป็นเกียรติ นะครับ คุณหนูรี ที่จะได้พบเจอกันครับ
รออยู่นะครับคุณ หนูรี
เดินทางปลอดภัยในทุกเส้นทางของชีวิตเลยนะครับ
คุณ ลูกหมู โชคดี นะครับ ที่ได้พบเจอคนในสาขางานใกล้เคียงกัน
และนี่อาจเป็นความสุขทางใจของคนทำงานอย่างหนึ่ง เช่นกัน ครับ
..
ยินดีที่ได้รู้จักคุณลูกหมู นะครับ
ขอบคุณ คุณนางฟ้า ชาดา ที่แวะมาเยี่ยมเยียนอยู่บ่อย ๆ นะครับ
เห็นคุณ ก็คิดถึง คุณมนัญญา คุณน้าอิ่งอ๊อบ และก็อาจารย์หมอjj เสมอ
..
ยินดี และเป็นเกียรติ ครับที่ได้รู้จักกันผ่านชุมชนแห่งนี้ ครับ คุณชาดา
ขอบคุณ ทุกดอกไม้กำลังใจที่มอบให้ นะครับ
สวัสดีค่ะ คุณแสงแห่งความดี
เข้ามาคิดถึงและเห็นด้วยกับทุกท่านนะคะ
แต่เอน้องมะปรางเปรี้ยวของดิฉันหายไปไหน เธอไปอยู่ที่ใดค่ะ ฝากสายลมไปบอกด้วยว่า " คิดถึงจัง"
ยังจำได้คุ๊กกี้จากร้านที่พังงา ที่ซื้อมาฝากพี่อรที่ภูเก็ตนะคะ
และเมื่อไหร่กันที่พวกเราชาวโกทูโน จะมีช่วงรายการ " เพื่อนเยือนเพื่อน " บ้างค่ะ
..ยายธี..ก็เป็น..คน..ที่ได้รับ..ความโชคดี..ที่ได้..จาก..โลก..สี่เหลี่ยม..(ที่ดีๆ)..ใบนี้..และจะจำโดยไม่ต้องบังคับ..ให้ท่อง..อิอิ...คุณมะปรางเปรี้ยว..(น่าจะเปลี่ยนเป็น มะปรางหวาน)..และ(หลาน)..รูปหล่อ..ดร..อาจารย์..ขจิต.. ของเรา..นั่นเอง..ขอขอบ พระคุณ..ทุกท่าน..ผ่านหน้านี้..กับ..คุณแสงแห่ง..ความดี..ที่มีเมตตาให้รักกับความเป็นกัลยาณมิตร..กับผู้สร้าง..และผู้ตอบสนอง.(ไม่ลืม..สมาชิกท่านหนึ่ง..คุณหนานเกียรติ)และ..ทุกท่าน..ณ..โกทูโน..แหล่งนี้..ที่พักใจ..สวัสดีเจ้าค่ะ.(ยายธี)