ตั้งแต่เดือน พฤษภาคม 2555...ผ่านมาหลายเดือนแล้วจนผมลืมเลือนไปตามกาลเวลา…
ครูให้ผมช่วยกรอกประวัติการศึกษาและการทำงานที่ผ่านมาของผม
เพราะครูในภาควิชาหลายท่าน ต้องลงนามรับรองผม
ให้ผมเป็นตัวแทนศิษย์เก่า...ร่วมคัดเลือกเป็นตัวแทนคณะ
เพื่อส่งรับคัดเลือกศิษย์เก่าดีเด่น ระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น ประจำปี 2555
ครูบอกว่า...ครูดูแล้วให้ผมคัดเลือกในด้านบูรณาการก็แล้วกัน
(จะมี 3 สาขา คือ ด้านบริหาร ด้านวิจัยและวิชาการ และด้านบูรณาการ)
ผมไม่เข้าใจหรอกครับว่า...ด้านบูรณาการ คือ อะไร?...และรางวัลศิษย์เก่าดีเด่นเป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่และห่างไกลสำหรับผม
และผมที่ทำงานเล็กๆ น้อยๆ ในหมู่บ้าน และตำบล
"เป็นแค่หมออนามัยคนหนึ่งในแผ่นดิน" เท่านั้น
แต่ผมก็ดีใจที่ครูนึกถึงผม...ผมก็ส่งเอกสารเท่าที่มี...ที่ไม่มีอะไรมากมายเลย
แต่ที่มีร่องรอยเป็นเรื่องเป็นราว...ก็มีในสมุดบันทึก GotoKnow…
(ห้องเรียนในฝัน...ที่ไร้พื้นที่ แต่มีชีวิต และจิตวิญญาณ)
ที่ผมบันทึกไว้ทั้งเรื่องชีวิตและการทำงานของผม
ครูบอกว่า ไม่ต้องกังวล...ผมไม่ทำให้ครูหรือภาควิชา และคณะขายหน้าแน่นอน
เพียงถ้อยคำใน mail สั้นๆ ของครู... ก็ทำให้ผมดีใจได้ในครั้งที่ 2
เมื่อวาน 29 ตุลาคม 2555...ครู mail มาหาผม...
บอกว่า....ผมมีสิทธิ์ได้รับการคัดเลือกศิษย์เก่าดีเด่น ระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น ประจำปี 2555
ครูบอกว่า...ดีใจมากกับผม...และดีใจที่เห็นลูกศิษย์ได้นำความรู้ไปช่วยเหลือผู้อื่น และสังคม
ไม่ได้การคัดเลือกก็ไม่เป็นไร...แค่นี้ก็เป็นรางวัล และกำลังใจที่ทำให้เราได้ทำงานและนำความรู้ไปช่วยเหลือผู้อื่น และสังคม
ใช่ครับครูแค่นี้...ผมก็ดีใจเป็นครั้งที่ 3 แล้วครับ
และเมื่อเวลาตอนเย็นๆ...พลบค่ำ..ผมลองเปิดไปดูเวปไซด์ของมหาวิทยาลัยขอนแก่น...
ก็มีหัวข้อ “ผลการคัดเลือกศิษย์เก่าดีเด่น ระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น ประจำปี 2555”
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น จึงขอประกาศรายชื่อผู้ได้รับการคัดเลือกเป็น ศิษย์เก่าดีเด่นระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น ประจำปี 2555 ตามประกาศที่แนบมานี้
http://portal.gs.kku.ac.th/index.php/component/content/article/1/696
และก็มีชื่อของผมได้รับการคัดเลือกเป็นศิษย์เก่าดีเด่น ด้านบูรณาการ
นับเป็นความดีใจของผมเป็นครั้งที่ 4...แต่ก็เป็นการดีใจที่มีสติ
และผมเตือนตนเองเสมอๆ ในการที่ผมได้รับรางวัลหรือความโชคดีต่างๆ...
“ผมไม่ได้ทำมัน เพียงแค่ได้รับเกียรติยศชื่อเสียง...ที่คล้ายกับของเล่นที่นำความสุขมาให้ผมในเวลาเพียงสั้นๆ เท่านั้น
แต่ในใจลึกๆ ...ผมใช้ชีวิตอยู่กับมันด้วยความรัก
ความรักที่จะให้โอกาสตนเองได้เรียนรู้
และหยิบยื่นโอกาสให้ผู้อื่นเรียนรู้ด้วย…”
ผมกราบขอบพระคุณครูของผมทุกท่าน...
สิ่งที่ครูเป็น...ครูทำ...สำคัญกว่าสิ่งที่ครูสอน...
ครูไม่ได้คาดหวังจะให้ลูกศิษย์มาตอบแทนครู
ครูเพียงอยากเห็นลูกศิษย์มีความสุขและประสบความสำเร็จตามอัตภาพ
มีโอกาสก็แบ่งปันให้ผู้อื่นบ้าง...
ครูห่วงใยและถามข่าวคราวลูกศิษย์อยู่เสมอๆ ...
ถึงแม้พวกเราจะออกนอกห้องเรียนไปแล้ว
สำหรับผมครูเพื่อศิษย์....เป็นสิ่งสำคัญในห้องเรียนในฝัน
และเป็นห้องเรียนในฝันที่ดี และเป็นจริงของผมเสมอครับ
ด้วยความนับถือและคารวะพระคุณครู
อดิเรก
มาร่วมแสดงความยินดีด้วยคนครับผม
ดีใจด้วยค่ะ มาเที่ยวพิมายเลยเดี๋ยวชลัญฉลองให้ ด้วยผัดหมี่พิมาย จ้า
คนดี..อยู่ที่ไหน ก็มีคนเห็น@คน ชม @
สวัสดีค่ะน้องทิมดาบ
ยินดีด้วยนะค่ะคุณหมอ
ยินดีกับคนดีที่ครุเห็นค่ะ
-สวัสดีครับ
-เข้ามาร่วมแสดงความยินดีด้วยคนครับ
ขอแสดงความยินดีด้วยคะ เหมาะสมยิ่ง ฟังเพลงแล้วน้ำตาซึมไปด้วยคะ
ยอดเยี่ยมเลยครับ คุณหมอ
ยอดเยี่ยม เลยค่ะ :) ยินดีด้วยจากใจเลยค่ะ
ยินดีด้วยค่ะ จะมาฉลองเมื่อไหร่คะ ขอฉลองให้วันที่ 26พย 55 เลยนะคะ