ต้นน้ำนอง
ลูกและใบน้ำนอง
ผลแก่
นี้กำลังสุก
นี้เอามาชิมทบทวนความจำรสชาดยังคุ้นลิ้น
ได้ความรู้ใหม่ นะคะบัง ลูกน้ำนอง .... คล้าย ลูกมะเดื่อ หรือเปล่าค่ะ บังสบายดีนะคะ
คิดถึงนะคะ ว่างๆ ลงมาเที่ยวนะคะ
ที่บ้านมีแต่ลูกหว้า ลูกข่อย ค่ะ ลูกน้ำนอง เพ่งเคยเห็น ขอบคุณนะค่ะ
เคยเห็นต้นน้ำนอง นี้ เหมือนกันค่ะ พืชของไทยมีประโยชน์ ยังมีอีกเยอะ แต่คนไทยไม่ค่อยสนใจ
คล้ายพิพวนของคนอิสานครับ
-สวัสดีครับ..
-ต้นน้ำนอง....บ้านผมคงไม่มี....
-ที่บ้านมี"ลูกนมแมว" แต่เป็นสีแดง ๆ เป็นพวงเหมือนน้ำนอง..ครับ...
-แปลกดี..
-วันนี้ไปชมแห่มังกรทองกันไหม???คร๊าบ!!!
ชื่อนี้ มีเคยได้ยินเลยค่ะวอญ่าท่านผู้เฒ่า
สีตอนสุก น่าทานมากกกก
คุณหมอเปิ้น ลูกน้ำนองต่งจากลูกมะเดื่อ แต่ผลพวง คล้าย นมแมว หรือกล้วยมูสัง 11 พย.นี้ วัดวังหิน ทอดกฐิน หากมีเวลาคงได้ไปเป็นกำลังใจให้เจ้าอาวาส
เรียนท่านอาจารย์ ขจิต ก็มีส่วนคล้ายลูกพรมอยู่เหมือนกัน
แต่น้ำนองชอบขึ้นที่ในควน ในป่ายาง
กำลังหาต้นพันธ์มาปลูกไว้อยู่
สวัสดีครับคุณ กอหญ้า ลูกหว้า ลูกขรบ ลูกกำชำ ลูกขี้กวาง ลูกโม่งหัวครก ผลไม้เหล่านี้มีตามธรรมชาติ แต่ปัจจุบัน เลื่อยเครื่องยนต์เข้ามา ต้นไม้เหล่านี้หายเกลี้ยง
ลุงวอ ปิยะกุลไม่ได้เข้ามานาน รู้สึกว่ารูปแบบเครื่องมือมันเปลี่ยนไปนึ กว่าจะเรียนรู้ใหม่ ทำเอาเหนื่อยเลย แบบเดินดีกว่าอีก
สวัสดีเจ๊ ปุ๊ ผักพื้นบ้าน ต้นไม้สมุนไพรพื้นบ้าน นับวันยิ่งหายาก เนื่องจากในแต่ละชุมชน พื้นที่ป่าชุมชนหมดไป เป็นพื้นเกษตร แล้วยังเป็นเษตรเชิงเดี่ยว หาต้นไม้อิงเกื้อกูลกันยาก ทำให้ต้นไม้หลายชนิด ต้องมาปลูกมาต่อสายพันธ์เอาไว้ ที่ยังพอทำได้
สวัสดีครับท่าน ศน. จำลอง... พิพวน ทางใต้เรียก นมวัว นมควาย อีกอย่างเรีนก กล้วน มูสัง ส่วนน้ำนอง ดูจากผลแล้ว คล้ายกัน ในการเป็นช่อผล แต่น้ำนองผลเล็กกว่ามาก
สวัสดีน้องมะเดื่อ....ต้นไม้พื้นถิ่น ที่น่าสนใจมีมากแต่เราไม่รู้คุณค่า ไม่รู้จักรักษาพันธื พอหายไปก็ยากที่จะหาใหม่มาแทน
ได้ความรู้มากมาย จากการติดตามครับ.. ขอบคุณอย่างมากมายยยยยยย
สวัสดีครับคุณเพชร....แห่มังกรทอง เป็นสิลปที่เชื่อมโยงศาสนา เหมือการเล่น กหยง ศิลา เชื่อมศาสนาของมุสลิม
เรียนอาจารย์ น้องวิไล หมากผิผ่วน คือ นมวัวนมควาย แต่น้ำนอง ผลเด็กกว่า รสชาดออกฝาดหวาน
ตอนนี้บอกทีมงานเกษตรกรเพาะชำไว้ให้แล้ว
มีโอกาสไปเยือนสวนไอดินจะหิ้วไปฝากปลูกครับ
เรียนคุณ ระพี ผลไม้สามสี เปลี่ยนไปตามวัยวันเวลา แต่คุณค่าของ น้ำนอง คนทำนารู้ค่าดี ในพิธีผูกข้าว
ที่บ้านแม่ตาดก็มี "ไม้น้ำนอง" เช่นกันครับ
เวลาทำพิธี "ฟังธรรมปลาช่อน" ก็จะเอาไม้น้ำนองมาทำเป็นรูปปลาต่างๆ
เป็นสมุนไพรด้วย แต่ผมยังไม่เคยเห็นผลของไม้นำนองเลยนะครับ
เพิ่งมาได้เห็นในบันทึกนี้แหละครับ
สวัสดีท่านผอ.ปิยะกุล หายไปหลายวัน เข้าบ้านไม่ถูก เพราะเขาปรับโฉม ผมเข้ามาทุกวันยังงๆ เพราะติดกับของเดิมๆ ของใหม่ก็ดี จะได้เรียนรู้สิ่งใหม่ เปรียบเทียบกับสิ่งเก่าๆ
เรียนท่าน เติมฝัน ให้ฝน "เพราะมีมากจึงมองไม่มีค่า เพราะคุณค่าไม่ใช่อยู่ที่ราคา เพราะรู้จักรู้จริง รู้แสวงหา เพราะต้องการค่า สร้างคุณค่าพัฒนาในสิ่งที่มี"
สวัสดีค่ะบัง
ดีจังที่ได้รู้จักไม้ที่ทรงคุณค่า ยังไม่เคยเห็นต้นจริงๆเลยค่ะ ขอบคุณที่บังนำมาแบ่งปัน ขณะที่ทีมเราที่ปัตตานีก็รณรงค์ให้มีการรักษาไม้พื้นถิ่นไว้ เราส่งเสริมการเพาะกล้า และนำไปปลูกในพื้นที่ดั้งเดิมของไม้นั้น โดยแจกจ่ายให้กับเครือข่ายชุมพชนและนักศึกษา ซึ่งก็คือพื้นถิ่นบ้านเรานั่นแหล่ะค่ะ เพราะปัจจุบัน พืชพันธุ์เหล่านี้แทบจะไม่มีพื้นที่แม้กระทั่งถิ่นที่เป็นแหล่งอาศัยในธรรมชาติ หนึ่งในนั้นเพราะเกษตรเชิงเดียว แพ้เลื่อยยนต์ทุกทีนะค่ะบัง แถมเดี่ยวนี้มีการเลื่อยไม้ขายเป็น "ไม้ตัดหลา" ยิ่งสิ่งเสริมให้ไม้ใหญ่ต้องถูกล้มอย่างน่าเป็นห่วงค่ะ :-(( ถ้าช่วยๆกันก็คงจะมีเหลืออยู่ในธรรมชาติให้คนรุ่นถัดไปได้รู้จักบ้างนะค่ะ
เรียนคุณ อักขณิช จากการติดตาม บ้านแม่ตาด มีความหลากหลายทางชีวภาพ มีบริบทคล้ายๆภาคใต้ เพียงแต่ไม่มีทะเล ดูไปคล้ายพื้นที่ริมเขาบ้านผม 3 -4 นี้ คงไม่ได้ไปร่วมวงที่เชียงดาว ทั้งที่ตั้งจะไปเรียนรู้ด้วย ก็ขอติดตามทางบันทึกอย่างไกล้ชิด
เรียนอาจารย์ ขวัญ ต้นไม้มีคุณค่าทางยา ทางสมุนไพร หากเราไม่รู้จัก ไม่ใช้ คุณค่าที่มีก็เหมือนไร้ค่า จึงบอกลูก สอนหลาน ให้รู้จัก แม้นไม่ใช้ ก็ต้องได้ว่ามันคืออะไร แก้อะไร น้ำนอง กับหัวย่านนาง เปรียบไปก็คล้ายยา พารา แก้ ปวดหัวตัวร้อนเบื้องต้นได้ทุกอย่าง หากรู้ถึงขั้นเก็บสมุนไพรไปรักษา ต้องมีทักษะและเข้าใจธรรมชาติสมุนไพร
"ร้อนกลุ้มๆ หัวคุ้ม หัวคล้า"
ร้อนกล้าๆ หัวคล้าหัวคุ้ม"
ทั้งหังคุ้มและหัวคล้าเป็นยาดับร้อน ยาเย็น
อาการร้อน ร้อนกลุ้บกับร้อนกล้า อาการไม่เหมือนกัน คนโบราณผ่านทักษะภูมิปัญญา ถ้าร้อนกล้าต้องใช้หัวคล้าเป็นตัวนำ แล้วหัวคุ้มพลอย ถ้าร้อนกลุ้ม ต้องหัวคุ้มนำ คือนัยะทางยาสมุนไพร
รู้ เข้าใจ ใช้เป็น จึงเกิดประโยชน์
ด้วยความขอบคุณอาจารย์ที่ทำให้ได้คิดต่อ
เพิ่งเคยได้ยิน..น้ำนอง..วันนี้แหละค่ะ
เรียนคุณ อรพันธ์ เมืองไทยนี้แสนดีหนักหนา ต้นไม้ใบหญ้าทุกอย่างเป็นสมุนไพรรักษาโรค
อยู่ที่เรารู้จักและนำเอาไปใช้ประโยชน์
โชคดีที่ผมมีอยู่ต้นหนึ่งใกล้ๆบ้านถามใครๆก็ไม่รู้จักเพิ่งได้ความกระจ่างในความรู้ในวันนี้ขอขอบคุณในองค์ความรู้นี้ครับอาจารย์
ขอบคุณ คุณก่อเกียรติ ที่แวะมาอ่าน