๒๔.เจ็บจิ๊ดแต่ไม่ปริ๊ด


          การฝึกรู้รูปรู้นามและหัดแยกให้ออก "ให้สงสารสัตว์โลกเพราะสัตว์เกิดมาลำบากมากๆทุกข์มากรวมทั้งคนที่ไม่ได้ปฏิบัติธรรม  หัดมีสัมมาสติ สัมมาสมาธิที่เป็นคนที่น่าสงสารเพราะต้องเจอทุกข์ตลอดเวลา".พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช

        ว่าด้วยความบังเอิญ......

       "สวัสดีค่ะ..พี่ขออนุญาตนั่งด้วยคนนะคะ" เสียงของสุภาพสตรีทั้งสวยแบบไม่มีที่ติ คาดว่าวัยจะล่วงเลยไปกว่า ๕๐ ฝนแล้วก็ยังมีร่องรอยความสวยงามประกอบกับการแต่งหน้าแบบเนียน ๆ  ฉบับคุณน้ำคุณนายหลงเหลืออยู่เกือบเต็มร้อย

        "สวัสดีค่ะ เชิญค่ะ"  พร้อมกับส่งยิ้มให้เป็นการแสดงไมตรี  และเห็นว่าผู้มาใหม่คงต้องการเพื่อน เพราะเรามาต่างที่กัน

        "น้องอยู่ที่ไหนคะ มาทำอะไรที่นี่" นอกจากสวยแล้วยังเก่งเรื่องการสร้างไมตรีเพื่อความคุ้นเคยอีก

         ฉันได้บอกจุดประสงค์ของการมาที่ให้เธอได้ทราบ และเริ่มคุยกัน  แต่ฉันจะเป็นฝ่ายฟังเรื่องเล่าของเธอมากกว่า

      "สามีของพี่เป็นอดีตนายอำเภอนะคะ ตอนนี้เกษียณแล้ว พี่เป็นตัวจักรสำคัญในการทำงานเพื่อหน้าตาและชื่อเสียงของสามี  งานที่พี่ทำอยู่เป็นระดับแนวหน้า ทุกหน่วยงานให้การยอมรับ รวมทั้งหน่วยงานของพี่เอง  ทำให้พี่ได้รับรางวัลดีเด่น รางวัลเชิดชูเกียรติมากมาย" ฉันได้แต่ฟังเธอพูด ยิ้ม พยักหน้ารับเป็นจังหวะ ๆ

      "อาหารที่นี่พี่ว่าไม่น่าทานเลยนะ" พร้อมกับเขี่ยชิ้นส่วนของผัก พริก ต้นหอม ผักชีออกจากจาน "พี่ไม่ชอบทานผักแบบนี้ ไม่ปลอดภัยต่อสุขภาพ ถ้าจะทานผักหรือผลไม้จะต้องเป็นผักหรือผลไม้ที่มาจากนอก" ฉันก็มีแต่มาดเดิม ๆ ยิ้มและค่ะ ๆ ๆ ๆ

      "น้องเป็นครูสอนที่บ้านนอกหรือ ทำไมไม่ย้ายมาในเมืองละ อยู่บ้านนอกนาน ๆ มักจะไม่ทันโลกทันเหตุการณ์ ถึงว่าเห็นน้องเงียบ ๆ พูดไม่เก่ง และพี่เห็นว่าพวกครูบ้านนอกมักจะเชย ๆ เฉิ่ม ๆ " อุย..เจ็บจิ๊ด ๆ แต่ไม่ปริ๊ด ไม่รู้สึกปริ๊ดเลยในส่วนตัว แต่รู้สึกเสียใจแทนเพื่อน ๆ ครูบ้านนอกที่ถูกตำหนิเพราะความเฉิ่ม ๆ เชย ๆ ของตัวฉันเอง ... เงียบฟังต่อไปดีกว่า

       เมื่อถึงเวลาคนที่ฉันรอคอยก็มาถึง  เพื่อนชาวต่างชาติที่เดินทางมาจาก Canada สองคน  ฉันแนะนำให้เธอรู้จักนิดหน่อยแล้วพาเพื่อนทั้งสองไปติดต่อพนักงานของโรงแรมเกี่ยวกับห้องพักที่จองไว้ 

       วันนี้อ่านหนังสือเกี่ยวกับเรื่องนี้และเลือกอ่านบันทึกเกี่ยวกับเรื่องเดียวกัน ทำให้นึกได้จึงนำมาเขียนผ่านบันทึกและขอขอบคุณโอกาสที่ได้มอบ"บททดสอบอารมณ์" ให้ในครั้งนี้

หมายเลขบันทึก: 373488เขียนเมื่อ 10 กรกฎาคม 2010 10:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 15:09 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน


ความเห็น

บางครั้งการกระทำก็บอกอะไรๆได้ชัดเจนกว่าคำพูดนะคะพี่คิม...

มีความสุขกับวันหยุดค่ะ

สวัสดีค่ะเบดูอิน

แปลกค่ะที่ไม่ปริ๊ด  เป็นคนเฉิ่ม คนเชยคนโง่ก็ดีไปอย่างหนึ่งนะคะ  ไม่ต้องไปว่าใคร ภูมิใจค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเนิ่ม ขมภูศรี

ได้บททดสอบอารมณ์เป็นอย่างดีค่ะ ได้การทำนายทายทัก ไม่ต้องไปหาหมอดูที่ไหน ๆ นะคะ

สวัสดีค่ะkrugui Chutima

เพราะพี่คิมเชย เฉิ่มนั่นเอง ดีนะคะที่ได้รู้ตัวเองเสียบ้าง  และได้เรียนรู้ว่าคนอื่นเขาทำอะไรเพื่ออะไร

พี่คคิมที่รักและเคารพ..

  • อ่านบันทึกนี้แล้วเห็นภาพ..คิดจะขำ..ก็ให้นึกสงสารอดีตคุณนายผู้นี้นะคะ..
  • เฮ้อ..กลุ้มใจ..คนเรา..อิ..อิ..เป็นเยอะค่ะ..
  • ขอบพระคุณพี่คิมมากนะคะ..ที่แวะไปขอข้าวแกง..น่ารักจัง..
  • มาแปดริ้วเมื่อไหร่..น้องจะจัดให้สักสองจาน..ฮา ๆ ๆ ๆ
  • ระลึกถึงพี่คิมเสมอค่ะ..รักษาสุขภาพนะคะ..

                            นำภาพกับชชุมชนมาฝากค่ะ..

สวัสดีค่ะน้องจำเนียรวดี

แม้ว่าคุณนายจะพูดดูถูกดูหมิ่นอย่างไรก้ไม่โกรธ ไม่ปริ๊ดค่ะ ควรจะขอบคุณท่านที่ให้บทเรียนกับเราค่ะ

เจอบททดสอบอารมณ์บ่อยๆ ก็ชักเบื่อเหมือนกันครับ ต้องหลังหลบได้ก็ขอหลบไว้ก่อน 

สวัสดีค่ะ


อะไรจะด่วนสรุปปานนั้น... ครูคิมเจ๊งมากค่ะ... "เจ็บจิ๊ดแต่ไม่ปริ๊ด" แสดงให้เห็นถึงวุฒิภาวะทางอารมณ์ที่ดี  แม้จะรู้สึกเจ็บที่ถูกว่าด้วยคำพูดเชิงดูถูกและทับถม ว่าครูบ้านนอกที่แสนจะเฉิ่มและเชย... ก็สามารถข่มใจได้  เมื่อข่มใจได้เราก้ไม่โกรธ  เมื่อไม่โกรธ เราก็ไม่ปรี๊ด.... ขอแสดงความนับถือค่ะ (อ่านแล้วก็คิดเหมือนกันค่ะ  เอ..เราไปทำเฉิ่มๆ เชยๆ ไว้ที่ไหนบ้างน๊า!.. เพราะมันเยอะเสียจนจำไม่ได้....ฮิ ฮิ)

* ในทางกลับกัน หากคุณนายท่านนั้นอยู่ในสถานการณ์ที่ถูกคนอื่นพูดจาในลักษณะเช่นนี้  เค้าจะสามารถข่มใจได้หรือไม่?.... ครูใจดีคิดว่า "คงไม่" คนอย่างคุณนายท่านนี้ ดูน่าเวทนามากกว่า.... คนประเภทนี้...ก็ให้เขาอยู่ของเขาไป เราอยู่ห่างได้จะดีมากๆ ค่ะ

* ครูคิมสบายดีนะคะ.... ช่วงนี้ครูใจดีมีเวลาไม่มีมากนัก  สัปดาห์หนึ่งได้หยุดวันอาทิตย์วันเดียว   พึ่งกลับจากการเป็นวิทยากรคอมพิวเตอร์ให้กำนันผู้ใหญ่บ้าน  ตอนนี้กลับมาถึงบ้านแล้ว  เลยมีเวลาเข้าบล็อกมาทักทาย...

* ครูคิมรักษาสุขภาพและพักผ่อนมากๆ นะคะ

* ด้วยความระลึกถึงค่ะ

 

 

 

สวัสดีค่ะท่านรองฯsmall man

พี่คิมไม่หลบหรอกค่ะ เจอได้และไม่ปริ๊ดค่ะ ฝึกมาจนชินแล้วหละ  นอกจากบททดสอบอารมณ์แล้ว  ทำให้เราได้บทเรียนไปฝากเด็ก ๆ อีกด้วยค่ะ

นำเรื่องไปเล่าเป็นอุทาหรณ์สอนเด็ก ๆ คิดวิพากษ์กับเรื่องเล่าค่ะ

ขอขอบคุณท่านรองฯ ค่ะ

สวัสดีค่ะน้องครูใจดี


อะไรจะด่วนสรุปปานนั้น... ครูคิมเจ๊งมากค่ะ... "เจ็บจิ๊ดแต่ไม่ปริ๊ด" แสดงให้เห็นถึงวุฒิภาวะทางอารมณ์ที่ดี  แม้จะรู้สึกเจ็บที่ถูกว่าด้วยคำพูดเชิงดูถูกและทับถม ว่าครูบ้านนอกที่แสนจะเฉิ่มและเชย... ก็สามารถข่มใจได้  เมื่อข่มใจได้เราก้ไม่โกรธ  เมื่อไม่โกรธ เราก็ไม่ปรี๊ด.... ขอแสดงความนับถือค่ะ (อ่านแล้วก็คิดเหมือนกันค่ะ  เอ..เราไปทำเฉิ่มๆ เชยๆ ไว้ที่ไหนบ้างน๊า!.. เพราะมันเยอะเสียจนจำไม่ได้....ฮิ ฮิ)

หน้าตาพี่คิมและบุคลิคคงเฉิ่มในสายตาของเธอค่ะ เพราะคุยไม่ทันได้แต่ฟังแล้วยิ้มค่ะ ๆ ๆ ๆ ๆ  เค่อ ๆ ๆ ๆ ๆ 

จะเชยจะเฉิ่มเป็นเรื่องภายนอกค่ะ แต่ภายในสามารถเปลี่ยนความเชนความเฉิ่มเป็นความผ่องใส ก็น่าจะดีนะคะ  ฝึกอยู่ค่ะ

* ในทางกลับกัน หากคุณนายท่านนั้นอยู่ในสถานการณ์ที่ถูกคนอื่นพูดจาในลักษณะเช่นนี้  เค้าจะสามารถข่มใจได้หรือไม่?.... ครูใจดีคิดว่า "คงไม่" คนอย่างคุณนายท่านนี้ ดูน่าเวทนามากกว่า.... คนประเภทนี้...ก็ให้เขาอยู่ของเขาไป เราอยู่ห่างได้จะดีมากๆ ค่ะ

พี่คิมก็คิดเหมือนกันนะคะ  เขาเก่งเขามีดีจึงกล้าบอกให้เราทราบ แบบนี้ถือว่าเก่งค่ะ

* ครูคิมสบายดีนะคะ.... ช่วงนี้ครูใจดีมีเวลาไม่มีมากนัก  สัปดาห์หนึ่งได้หยุดวันอาทิตย์วันเดียว   พึ่งกลับจากการเป็นวิทยากรคอมพิวเตอร์ให้กำนันผู้ใหญ่บ้าน  ตอนนี้กลับมาถึงบ้านแล้ว  เลยมีเวลาเข้าบล็อกมาทักทาย...

ขอชื่นชมในการทำงานรับใชสังคมค่ะ  เป็นกำลังใจให้นะคะ

ขอขอบคุณในความห่วงใยค่ะ  ระลึกถึงเช่นกันค่ะ

มีเรื่องให้เรียนรู้ แลาดได้อีกครับพี่คิม

---

ปล. ได้เสื้อสวยๆที่ผมส่งไปให้หรือยัง??

มีเรื่องให้เรียนรู้ ฉลาดได้อีกครับพี่คิม

---

ปล. ได้เสื้อสวยๆที่ผมส่งไปให้หรือยัง?

สวัสดีค่ะน้องเอกจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

หยุดจำศีลแล้วหรือน้อง  เสื้อสวยยังไปไม่ถึงเลยค่ะ  พรุ่งนี้จะไปติดตามดูที่ไปรษณีย์ค่ะ  ขอขอบคุณมากค่ะ

ใช่เลย  เจอแบบนี้ทำให้ฉลาดได้อีกเยอะเลย  ไม่เคยปฏิเสธว่าเชยหรือเฉิ่ม ทั้งสองแบบนั่นแหละนะ

สวัสดีค่ะ...พี่คิม...

ถึงจะเป็นครูบ้านนอก...ก็มีความจริงใจ + ไม่เสแสร้งนะค่ะ...แล้วคนบ้านนอก กับคนในเมืองต่างกันไงค่ะ...

สวัสดีค่ะน้องบุษยมาศ

พี่คิมภูมิใจมากกับคำว่าเป็นครูอยู่บ้านนอกค่ะ ไม่เคยปฏิเสธใครเลย  โรงเรียนพี่คิมอยู่ตรงบ้านซำรู้ ห่างจากบ้านแยกไปทางนครไทย ๘ กม.ค่ะ

ฮา ๆ ๆ ๆ ๆ ทบทวนความจำกับศิษย์เก่าคนเคยทำงานที่นครไทย...ยังคิดถึงคนทะเลแก้วเสมอค่ะ

สวัสดี ครับคุณครูคิม

ดีใจนะครับ ที่ได้มีโอกาสทักทายกันก่อนเชียร์บอล คืนนี้ นะครับ

เข้ามาทักทาย ครูก่อนอ่านบันทึก นะครับ

...

อาทิตย์หน้าจะโอนเงินมาให้คุณครูค่าเสื้อ นะครับ

ขนาด size จะแจ้งให้ครูทราบอีกครั้ง นะครับ

ขอบพระคุณมาก ครับ

สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี

ขอขอบคุณค่ะ เมื่อไหร่ก็ได้นะคะ แล้วแต่สะดวกค่ะ   เรื่องบอลเด็กที่บ้านนอนดึกดื่นทุกคืน  เวลาไปเรียนเขาบอกว่า "ไม่ง่วง" ค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณครูคิม

เห็นแต่ในหนังในละคร นอกจอก็มีจริง ไม่นึกว่าคนเขาจะพูดได้ตรงขนาดนี้

น่าสงสารคุณนายจังเลยค่ะ

ด้วยความระลึกถึงค่ะคุณครู

สวัสดีค่ะน้องnamsha

พี่คิมนึกขอขอบคุณที่คุณนายมาให้บทเรียน และรวบรวมเป็นประเด็นในการอบรมนักเรียนได้อีกด้วยค่ะ

น้องสบายดีนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท