ชีวิตก็แค่นี้


พรุ่งนี้เป็นวันที่ผมจะเข้ารับยาเคมีบำบัดรอบที่สาม หนึ่งเดือนที่ได้พักผ่อนที่บ้านช่างผ่านไปเร็วจริงๆ 

ตอนนี้ผมน้ำหนัก 65 กิโลกรัม กลับมาเท่ากับก่อนรู้ตัวว่าป่วยแล้ว เพิ่มขึ้นมา 4 กิโลกรัมภายในเดือนเดียว ช่างเหมือนกับนักมวยขึ้นชกยังไงยังงั้น

สำหรับผู้ชายสูง 175 ซม. น้ำหนัก 65 กิโลกรัม ไม่น้อยไปจนทำให้เขารู้ตัวว่าเขาเป็นโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวและยังมีอีกหลายๆ สาเหตุที่ทำให้ผมไม่อยากเชื่อว่าผมป่วย ในวันที่ผมรู้ตัวจากผลตรวจเลือดเมื่อวันที่ 14 ธ.ค. ที่ผ่านมา

ผมกินอิ่ม ผมนอนหลับ โดยส่วนใหญ่ประมาณเที่ยงคืนถึงประมาณเจ็ดแปดโมงเช้า ผมและภรรยากำลังสร้างครอบครัวที่อบอุ่น เป็นพ่อและแม่ที่กำลังปวดหัวเลี้ยงลูกชาย วัยเกือบสองขวบ เป็นครอบครัวที่กำลังจะมีบ้านเป็นของตัวเอง "บ้าน" ที่จะเป็นรวงรังเพื่อเลี้ยงดูลูกน้อยให้เติบโตต่อไป

ผมมีงานที่ผมรักและท้าทาย ผมออกกำลังกายด้วยการปั่นจักรยานไปทำงาน ในที่ทำงานที่มีบรรยากาศแวดล้อมไปด้วยต้นไม้เขียวชอุ่ม ทำงานอยู่ท่ามกลางทีมงาน UsableLabs ที่เยี่ยมยอดดังที่ทุกท่านได้เห็นใน GotoKnow.org นี้และผลงานอื่นๆ ของ UsableLabs

ผมไม่กินเนื้อสัตว์บก ปลาถั่วและผักคืออาหารหลัก ผมเลิกสูบบุหรี่และดื่มเครื่องดื่มมึนเมามานานแล้ว แม้สมัยที่ผมสูบบุหรี่ ผมก็สูบอยู่วันละมวนสองมวน และดื่มเมื่อเข้าสังคมที่ดื่ม ซึ่งหมายถึงนานๆ ครั้ง

ผมมีพี่น้องเพื่อนฝูงมากมายเต็มบ้านเต็มเมือง ยิ่งผมทำงานผมก็ยิ่งได้มิตรภาพมากขึ้น งานทุกอย่างกำลังลงตัวมากขึ้นเรื่อยๆ ผมใช้กลยุทธ์ "synergy" ซึ่งดูเหมือนผมเปิดงานใหม่อยู่ตลอดแต่ที่จริงแล้วเป็นการใช้ทรัพยากรร่วมกันที่มีอยู่แล้วและเพิ่มขึ้นใหม่ให้เกิดประสิทธิผลสูงสุด

It's a wonderful life! ผมบอกตัวเองอยู่เสมอ สิ่งที่อยู่รอบกายนั้นดีจริงๆ ผมรู้สึกคุ้มค่ากับการมีชีวิตอยู่ ได้เป็นบุคคลที่สร้างประโยชน์ให้แก่สังคม คุ้มค่ากับทุนการศึกษาที่ได้รับมา ในขณะเดียวกันก็มีความสุขกับสิ่งที่ทำ จะให้ผมแลกไปทำอย่างอื่นผมไม่ยอมแน่ๆ เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม

ผมอาจจะไม่ได้ร่ำรวย แต่ผมประสบความสำเร็จในการได้ทำงานที่จะทำให้ลูกผมภาคภูมิใจในตัวผมในอนาคต สำหรับคนที่มีวิชาชีพเป็น "ครู" นี่คือสิ่งที่ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ผมจะมอบไว้ให้ลูกผมแล้ว

Wonderful!

It's a wonderful life! จนกระทั่งบ่ายวันที่ 14 ธ.ค. ที่ผมได้รู้ว่าผมเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว

และในวันที่ 15 ธ.ค. วันครบรอบวันจดทะเบียนสมรสของผมกับภรรยา ผมก็เป็นคนไข้มะเร็งเม็ดเลือดขาว นอนด้วยความสับสนอยู่ในโรงพยาบาล

ชีวิต!

มันเกิดอะไรขึ้น?

สองเดือนครึ่งผ่านไปกับการรักษา ร่างกายผมกลับมาได้ แต่จิตใจผมแหลกเหลวไม่เหลือซาก สิ่งที่ผมเชื่อ สิ่งที่ผมคิด สิ่งที่ผมทำ ดูเหมือนจะผิดพลาดไปหมด

ทำดีได้ดี? วิธีการดูแลสุขภาพ? และ ????? 

ผมมีเครื่องหมายคำถามทุกคืนทุกวัน ทุกวินาทีตลอดเวลา

ผมทำอะไรผิดร้ายแรงหนักหนาจึงถูกลงโทษเช่นนี้? 

สองเดือนครึ่งที่ผ่านไม่ได้ให้คำตอบในคำถามนี้กับผม แต่ได้ให้บทพิสูจน์หนึ่ง

พระราชบิดาได้ตรัสไว้ว่า "ขอให้ถือผลประโยชน์ส่วนตัวเปนที่สอง ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์เปนกิจที่หนึ่ง ลาภ ทรัพย์ และเกียรติยศ จะตกมาแก่ท่านเอง ถ้าท่านทรงธรรมะแห่งอาชีพย์ไว้ให้บริสุทธิ์" 

ในตลอดการรักษาที่ผ่านมา ผมได้รับความกรุณาจากหลากหลายท่านมากมายเกินจะกล่าว ผมไม่อาจเอื้อมจะบอกว่าผมเป็นคนดี แต่พระราชดำรัสนี้เป็นสิ่งที่ผมยึดถือในการทำงานมาตลอดเวลา ผมเชื่อว่าพระราชดำรัสนี้ได้พิสูจน์อีกครั้งว่าเป็นจริง

ปีนี้ผมอายุ 37 ปี เท่ากับพระราชบิดาทรงพระชมน์พอดี เป็นเหตุบังเอิญหรือเป็นปรากฎการณ์เพื่อพิสูจน์ ไม่มีใครให้คำตอบได้

เดือนนี้ ผมได้ออกจากโรงพยาบาลมาหนึ่งเดือน 

ในวันที่ 15 ธ.ค. ที่ผ่านมา ผมไม่ได้คิดว่าผมจะได้มีโอกาสออกมาจากโรงพยาบาล ดังนั้นทุกวินาทีที่ผมได้รับเป็นสิ่งวิเศษเกินความคาดหมายเสมอ

ตอนที่ผมนอนอยู่โรงพยาบาล ผมไม่คิดว่าผมจะมีโอกาสได้มาอยู่ "บ้าน" พร้อมหน้ากับภรรยาและลูก

โชคชะตาเล่นตลกร้ายอย่างสนุกสนาน ผมกัดฟันซื้อบ้านที่มีบรรยากาศคล้ายๆ บ้านผมตอนเด็กๆ บ้านที่อยู่ในพื้นที่โล่งๆ ลมดี ฟ้ากว้าง เพื่อลูกจะได้เติบโตในพื้นที่เหมือนกับผม

ผมวางแผนผ่อนบ้านนี้จนเกษียณพอดี หรือไม่ก็ขายที่ดินของพ่อที่ชุมพรมาจ่ายค่าบ้าน

ที่ต้องกัดฟันซื้อเพราะบ้านหลังนี้ใกล้ ม.อ. ผมและภรรยาจะได้ไปทำงานได้ ไม่ได้คิดว่าวันหนึ่งถ้าทำงานไม่ได้แล้วจะมีบ้านใกล้มหาวิทยาลัยไปทำไม

ผมพยายามใช้เดือนนี้ให้คุ้มค่าที่สุด เพราะเป็นเดือนที่ผมได้อยู่บ้านกับภรรยาและลูก 

"บ้าน" เป็นสิ่งธรรมดาสำหรับคนหลายๆ คน แต่สำหรับผมและครอบครัวกลายเป็นสิ่งที่ต้องเล่นเกมส์กับโชคชะตา

การเดินทางกว่าจะถึงบ้าน สำหรับผม "ไกล" มาก

บางทีการเล่นเกมส์กับโชคชะตาก็ไม่ใช่สิ่งแปลกประหลาดนักสำหรับครอบครัวผม 

คุณย่าผมแต่งงานกับคุณปู่มาเป็นสิบปีก็ยังไม่มีลูก พอได้มีพ่อผม คุณย่าก็เสียชีวิตด้วยวัณโรคตอนอายุได้สามสิบกว่าๆ เมื่อพ่ออายุได้สามขวบ

ผมไม่ได้มีโอกาสรู้จักคุณย่า แต่ในวันนี้ตอนที่เจ้าต้นไม้อายุพึ่งครบสองขวบ ผมคิดว่าผมเข้าใจความรู้สึกของคุณย่าดี

ส่วนพ่อผมยิงต่อสู้กับผู้ก่อการร้ายเกือบเสียชีวิตเมื่ออายุสามสิบสอง ปัจจุบันยังมีกระสุนฝังอยู่ในตัวที่ไม่ได้ผ่าออกอยู่หลายนัด

คุณแม่ผมวิ่งรอกดูแลคุณยายที่อยู่ต่างอำเภอจนคุณยายเสียชีวิต หลังจากนั้นอีกไม่นานคุณแม่ก็ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต

ชีวิต?

สำหรับผม จากชีวิตที่มีความสุขอย่างสงบ ตอนนี้กลับมาต้องเล่นเกมส์กับโชคชะตา

พรุ่งนี้เป็นวันเริ่มต้นการให้เคมีบำบัดรอบที่สาม ยังไงถ้ายังมีลมหายใจก็คงต้องต่อสู้กันต่อไป

ชีวิต!!!

หมายเลขบันทึก: 346542เขียนเมื่อ 23 มีนาคม 2010 20:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (101)

สวัสดีค่ะอาจารย์

  • เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
  • พี่คิมอ่านบันทึกนี้สองสามเที่ยวค่ะ
  • อ่านแล้วทำให้ทราบว่าอาจารย์มีสติและมีพลังตลอดเวลา 
  • เพื่อนพี่คิมเป็นโรคเดียวกับอาจารย์เมื่อ ๒๕๓๐ ปัจจุบันสดชื่นแข็งแรงค่ะ

โชคชะตาท้าทายเราเสมอค่ะ

อาจารย์ป่วยก็ยังโชคดีมีครอบครัวน่ารักคอยดูแล

มีคนป่วยบางคน ต้องดูแลตัวเองตามลำพัง

ต้องต่อสู้เอาชนะโชคชะตา เพียงคนเดียว

กำลังใจสำคัญที่สุดค่ะ..โชคชะตาคงไม่ใจร้ายกับคนดีๆตลอดไป

เคยอ่านนิยายสมัยก่อนโน้น เรื่อง "นี่แหละ ชีวิต" ค่ะ มาอ่านบันทึกนี้แล้วยังยืนยันว่า

ชีวิตอาจารย์ยังคง Wonderful! It's a wonderful life! พรุ่งนี้ก็เช้า ... เป็นกำลังใจค่ะ

นั่งอ่านบันทึกของท่านจนจบ

ว่าจะจองความคิดเห็นเป็นลำดับแรกไม่ทันซะแล้ว

ให้กำลังใจเสมอ

ขอให้สิ่งชั่วร้าย.....ที่มาเยี่ยม....จงมลายหายสิ้นตลอดไป

เป็นกำลังใจให้ท่าน+ทีมงาน+และครอบครัวของท่าน.....สู้ต่อไปค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์ *^__^*

  • เป็นกำลังใจให้อาจารย์และครอบครัวเสมอค่ะ
  • สู้ๆ ค่ะ เพื่อคนที่เรารัก และรักเรา

                      

                       ...เป็นกำลังใจให้นะครับ...                      

พี่แก้ว มาให้กำลังใจอาจารย์ค่ะ

ขอให้สามารถอยู่ร่วมกับโรคที่เราเป็น แผ่เมตตาให้เขา เขาจะอยู่กับเราแบบสันติ ไม่ทำร้ายเราค่ะ  

 

เป็นกำลังใจให้อาจารย์น้องชายและครอบครัวเสมอค่ะ

สวัสดีค่ะ

     อย่ายอมแพ้เจ้า มะเร็ง นะคะ สู้กับมัน ให้มันฝ่อไป ไม่ขยายเพิ่ม  มีหลายอย่างอยากแนะนำอาจารย์ แต่บางอย่างอาจารย์ก็คงจะทราบบ้างแล้ว มีเพื่อนและคนรู้จักเป็นมะเร็งหลายคนค่ะ และก็พอจะทราบหลายวิธีการรักษา แต่มะเร็งเม็ดเลือดขาว ยังไม่แน่ใจว่ารักษาเหมือนมะเร็งชนิดอื่นๆหรือไม่ น่าจะมีข้อแตกต่าง เพราะเป็นเม็ดเลือด ไม่ใช้อวัยวะต่างๆ  ที่ทราบมาล่าสุดจากอาจารย์สอนเภสัชกรรมไทย ลูกสาวเสียตอนอายุ 13 ปีด้วยโรคมะเร็งกระดูก แต่ตอนนั้นอาจารย์ยังไม่ทราบวิธีการรักษา มะเร็งมากนัก แต่เดี๋ยวนี้ทราบหลายอย่าง ที่บอกที่ทราบมาล่าสุดคือการรักษามะเร็ง กระดูก ฯ โดยใช้ กระดูกอ่อนปลาฉลาม ใส่ในแคบซูล ทานคู่กับ เห็ดหลินจือสกัดที่ใส่แคบซูล  ซื้อที่ร้านขายยาจีน สมุนไพรทั้ง 2อย่างจะไปครอบคุมเซลล์มะเร็ง และค่อยๆรักษาจนมะเร็งฝ่อไป

         ก็จะไปถาม เรื่อง มะเร็งเม็ดเลือดขาวให้นะคะ อาจารย์รักษา แผนปัจจุบันอยู่ บางอย่างแพทย์แผนไทยก็รักษาไปด้วยกันได้นะคะ เพราะเป็นสมุนไพรผลกระทบแทรกซ้อนกับร่างกายไม่ค่อยมีค่ะ แต่จะช่วยคุมไม่ให้กระจายได้อย่างดี

   เป็นกำลังใจให้สู้เสมอค่ะ อาจารย์ อาบน้ำวารีบำบัดหรือยังค่ะ อาบนะคะดีมากๆ โดยการอาบน้ำเย็นจัดราดตั้งแต่ศรีษะ ลงมา 2 นาที แล้วสลับกับน้ำอุ่นจัด 2 นาที ประมาณ10นาทีหรือมากกว่า  ร่างกายอาจารย์จะแข็งแรงขึ้นค่ะ คนปกติอาบก็จะแข็งแรงเสมอ และผู้เป็นมะเร็งก็จะดีต่อสุขภาพ เป็นวิธี 1อย่างในการรักษาผู้ป่วยมะเร็งที่ประเทศเกาหลีเหนือค่ะ ลองทำดูบ้างนะคะ

            

  • สวัสดีค่ะ ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์
  • สาเหตุที่ทำให้คนเจ็บป่วย พระพุทธเจ้าบอกว่ามี ๔ ประการ
            ๑. อาหาร 
            ๒. อุตุ (อากาศและอุณหภูมิในร่างกาย)
            ๓. จิต (อารมณ์ ความเครียด)
            ๔. กรรม  การดำเนินชีวิตทั้งในปัจจุบัน  รวมถึงผลแห่งกรรมในอดีตชาติ
  • กรณีของอาจารย์อาจเกิดจากกรรมเก่ามาตัดรอน
  • ชีวิตเป็นสิ่งมหัศจรรย์เสมอค่ะ... ในความมหัศจรรย์มันยังซุกซ่อนความไม่เที่ยงแท้
    นานาประการ   บ่อยครั้งที่โชคชะตาเล่นงานและเล่นตลกกับเรา...โดยที่เราคาดไม่ถึง
  • ขอให้เราพิจารณาธรรมถึงกฎไตรลักษณ์  จะทำให้ทุกข์น้อยลงค่ะ
  • ลองเปลี่ยนวิถีชีวิตตามแนวธรรมชาติ เคยอ่านเรื่องราวของคุณหมอท่านหนึ่ง  ท่านเป็นมะเร็งต่อมลูกหมากระยะสุดท้าย  ยังสามารถรักษาตัวเองจนหายขาดได้
    โดยเลิกกินเนื้อสัตว์ทุกชนิด  ดำเนินชีวิตตามวิถีธรรมชาติ  ทำจิตใจให้ปล่อยวาง
    กำลังใจสำคัญที่สุด
  • สู้ต่อไปเพื่อ "น้องต้นไม้" นะคะ   และบุคคลที่อาจารย์รักนะคะ

ขอส่งแรงใจให้อีกคนหนึ่ง

เมื่อถึงเวลาก็ต้องพบ

เมื่อถึงเวลาเขาก็จากไป

ขอให้เฝ้าดูอย่างคนรู้จัก

ขอให้หายเป็นอัศจรรย์ด้วยแรงใจที่ส่งมานี้ด้วยค่ะ

เป็นกำลังใจครับอาจารย์ ยังไม่ได้เห็นจักรยานอาจารย์เลย :)

สู้ๆอีกรอบนะพี่....

การนั่งสมาธิจะทำให้ใจเราเย็น...สงบ กายของเราก็จะได้อานิสงค์ไปด้วย...จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว

แผ่เมตตาให้กับโรคที่เป็น อย่างที่พี่แก้วบอก แล้วเค้าจะอยู่กับเราอย่างสันติ

ครอบครัว เพื่อน พี่น้อง คนรอบๆตัวพี่ ล้วนต่างมอบกำลังใจให้พี่

พี่จะผ่านมันไปได้... อังเชื่ออย่างนั้น

เป็นกำลังใจให้ครับอาจารย์

สวัสดีค่ะ ให้กำลังใจและส่งความรัก ความปราถนาดีๆมาให้เสมอนะคะ พี่แดงอยู่กับเด็กอยู่กับครอบครัวที่ลูกป่วยเป็นมะเร็ง เห็นความทุกข์ทรมานจาการให้เคมี เห็นน้ำตาของแม่ๆ...เด็กตัวเล็กต้องมาสู้กับเคมี...มะเร็งร้าย...

แม่ พ่อจะโทษตัวเองเสมอๆ ฉันดูแลลูกไม่ดี ฉันพาลูกมาหาหมอช้า ฉันซื้อยาให้ลูกกินเอง...ตอนตั้งท้องฉันไม่ดูแลตัวเอง....

หวังว่าอาจารย์จะผ่านช่วงเวลาที่สับสน...และคงพร้อมที่จะสู้นะคะ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

เป็นกำลังใจให้ค่ะ..ท่านอาจารย์..

เป้นกำลังใจให้ครับ

บันทึกแรกๆของผม...ก็กังวลกับโรคที่หมอสงสัย

ผมต้องไปเจาะเลือดหลายรอบ...เพราะความสงสัยของหมอ

ทำให้ผมแทบกินไม่ได้นอนไม่หลับ...

จนผมพบกับธรรมะ ที่เอาชนะความกังวลเหล่านั้น

สุดท้าย ผลตรวจโรคผมไม่เป็นโรคร้ายแรง

แต่สิ่งที่ผมได้ธรรมะ มาตอนนี้

ผมไม่กลัวอีกแล้วว่าจะเป็นโรคอะไร

ผมไม่ไปตรวจเลือดอีกรอบ ตามเพื่อนแนะนำ

...แต่ผมกำลังศึกษาธรรมะ

อนิจจัง

ทุกขัง

อนัตตา

อาจารย์ธวัชชัย

รู้สึกดีใจ ที่ได้อ่านบันทึกฉบับนี้ของอาจารย์

ต่อสู้กันไปครับ...ให้กำลังใจครับผม

 

สวัสดีครับ อ.ธวัชชัย

  • ที่แรกรู้ข่าวจาก บันทึก ดร กะปอม พูดถึง อ.เหน่ ก็ยังไม่ทราบว่าเป็นอาจารย์
  • พออ่านหลายบันทึกจึงรู้..ว่าใช่ใจหายเหมือนกัน
  • ขอเป็นกำลังใจ หายไวๆนะครับ

สวัสดีค่ะ อาจารย์ธวัชชัย

  • อ่านบันทึกนี้อย่างละเอียดพลอยทำให้ใจไม่สบายไปด้วย
  • รับทราบและเข้าใจความรู้สึกของอาจารย์ค่ะ
  • ขอให้มีพลังจิตที่เข้มแข็งต่อสู้กับครั้งนี้อีกนะคะ..
  • พี่อ้วนมีเพื่อนเป็นโรคนี้ค่ะ ตอนนี้เธอสวยสดงดงามดังเดิมค่ะ
  • คำแนะนำและกำลังใจของเพื่อนๆทุกท่านล้วนดีงามและอบอุ่น
  • พร้อมทั้งครอบครัวที่น่ารัก และเพื่อนๆพ้องรอบกายจะช่วยให้อาจารย์พบกับ..
  •  " A wonderful life! "
  • ไม่ใช่ "ชีวิตก็แค่นี้"  ..นะคะ

ด้วยความจริงใจ+ปรารถนาดีเสมอมาและตลอดไปค่ะ

พี่อ้วน

  • สวัสดีค่ะ
  • ความรักและจิตใจที่เข้มแข็งจะทำให้ก้าวผ่านสิ่งเหล่านี้ได้...
  • ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์นะคะ

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์

ดาวเองก็ยึดพระราชดำรัสของพระราชบิดาเป็นแนวคิดในการทำงานเสมอ...เพราะต้อง "ทรงธรรมะแห่งอาชีพไว้ให้บริสุทธิ์"

บางครั้งสิ่งที่เข้ามาในชีวิต ก็เป็นเพียงบททดสอบให้เราได้ก้าวข้ามผ่านมันไป ในวันที่เลวร้ายที่สุด เราก็อาจค้นพบสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต

บันทึกของอาจารย์เป็นบันทึกที่มีคุณค่ามากค่ะ...สิ่งที่สัมผัสได้จากบันทึกของอาจารย์ยังคงบ่งบอกถึงความงดงามของชีวิต

เป็นกำลังใจให้นะคะ

ขอบพระคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะ

  • ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์กับครอบครัวต่อสู้กับโรคภัยไข้เจ็บนะค่ะ   สิ่งศักดิ์สิทธิ์ย่อมคุ้มครองคนดีเสมอค่ะ
  • สู้ๆ ค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์นะครับ

อาจารย์ครับ ผมเพิ่งทราบและก็เศร้าไปด้วย แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์หายไว ๆ ปาฏิหาริย์อยู่ที่ไหน ขอให้กรณีของอาจารย์เป็นหนึ่งในปาฏิหาริย์นั้น

เมื่อผมอ่านมาถึงบรรทัดที่ว่ากำลังต่อสู้กับมะเร็ง ผมนึกถึงอาจารย์อีกท่านทันที Dr. Randy Pausch ผู้ที่เป็นที่รู้จักไปทั่วจาก The Last Lecture

http://en.wikipedia.org/wiki/Randy_Pausch

http://www.cmu.edu/randyslecture/

http://download.srv.cs.cmu.edu/~pausch/

ผมเชื่อว่าคนดีเช่นอาจารย์ต้องเป็นผู้ชนะในเกมนี้

ใครไม่เชื่อ ผมเชื่อ

สวัสดีครับอาจารย์

ผมไม่รู้ว่าจะเป็นการสมควรหรือไม่ หากอยากให้อาจารย์ได้อ่านเรื่อง "ปริญญา 2 ใบในชีวิต" เรื่องจริงของดร.อภิวัฒน์ วัฒนางกูร (http://cmu128401.blogspot.com/2009/06/2.html) ซึ่งผมเห็นว่ามันเป็นข้อเขียนที่ดี

ผมก็ขอให้อาจารย์ผ่านอุปสรรคชีวิตครั้งนี้ไปให้ได้ครับ คุณความดีต่างๆ ที่อาจารย์ได้กระทำไว้แล้ว จะเป็นตัวช่วยพยุงให้ข้ามผ่านอุปสรรคนี้ไปได้ เพื่อที่จะได้กลับมาสั่งสมคุณความดีให้ยิ่งๆ ขึ้นไปครับ

กล้า

ขอเป็นกำลังใจ ส่งแรงใจให้อาจารย์ก้าวต่อไปอย่างมั่นคง นะคะ

เอาใจช่วยให้ อ. ต่อสู้กับโรคร้าย ให้ผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้เร็วๆครับ

เอาใจช่วยให้ อ. ต่อสู้กับโรคร้าย ให้ผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้เร็วๆครับ

เรียน ดร.ธวัชชัย คะ

-ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์อีกแรงค่ะ

-ขอผลบุญกุศลทั้งหลายที่อาจารย์คิดดีทำดีเพื่อชาติเพื่อสังคมมาส่งผลให้ได้หายจากเจ็บป่วยโดยเร็วด้วยค่ะ

ผมเชื่อว่าอาจารย์พร้อมสู้กับมันแล้วครับ แต่แพ้-ชนะเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

เมื่อวานนี้ตอนเช้า ผมตื่นเวลาปกติประมาณใกล้ห้านาฬิกา ตื่นมาก็เจอแม่ แม่เล่าให้ฟังว่าเมื่อตีสองตอนดึก มีโทรศัพท์เข้ามาจากกระบี่ คนรู้จักมักคุ้นโทรมาบอกข่าวร้ายว่า ภรรยาของเขาเสียชีวิตแล้ว แม่เล่าว่าเขาบอกข่าวด้วยน้ำเสียงปนเสียงร้องไห้ เขาเป็นชายสูงอายุ และภรรยาก็เช่นเดียวกัน

แต่ทั้งคู่ เท่าที่ผมรู้จักชีวิตต้องดิ้นรนมาก แม้แต่ตอนนี้ที่เสียชีวิต เขาก็ยังอาศัยบ้านเช่าเล็กๆในตลาดใกล้บ้านผม

ชีวิตต้องหาเช้า กินค่ำมาตลอด วิ่งมอเตอร์ไซด์ขายถั่วต้ม บางครั้งเห็นขายต้มเครื่องในวัว และขายอีกหลายเมนูอาหาร

ชีวิตที่ผ่านมาไม่มีสวัสดิการอะไรรองรับ ไม่มีลูกคนไหนเป็นราชการ ส่วนใหญ่มีครอบครัวก็แยกบ้านออกไป

ชีวิตนี้มันช่างต่อสู้จริงๆ ผมแอบนึกในใจสงสัยเหมือนกันว่า "ทำดี ได้ดี" มันสิ้นสุดแค่นี้หรือ?

แต่พอได้คุยกับแม่ต่ออีกหน่อย แม่เปรยมาว่า โลกนี้ คือโลกแห่งการทดสอบ มันยังบอกไม่ได้หรอกว่า ผลของความดี ความชั่วจะสรุปในโลกนี้ แต่ท้ายที่สุดของความเชื่อแบบอิสลาม คือ โลกหน้า โลกแห่งการตอบแทน คุณเพียรสะสมความดี ผลตอบแทนก็เป็นสิ่งดี แต่หากสะสมความชั่ว ผลตอบแทน ก็คือ นรก

แล้วแม่ผมก็เตือนผมว่า อย่าลืม อ่านกรุอ่านแล้วระลึกถึงเธอด้วย

ผมย้อนคิดกับตัวเองว่า ไม่แน่ชีวิตเราอาจจะจบแบบไม่ Happy ending ก็ได้ เราคงทำได้เพียงแต่ขอพรจากอัลเลาะห์ (ซบ.) ขอความความเมตตาปราณีจากพระองค์ตามแต่พระองค์จะหยิบยื่นให้ อามีน

และขอพระองค์ประทานความเมตตาให้แก่อาจารย์ธวัชชัยที่ผมรู้จักด้วย อามีน

ทุกวันคือวันที่มีคุณค่าเสมอ เป็นกำลังใจเล็ก ๆ ให้อาจารย์และครอบครัว ก้าวผ่านข้ามมันไปให้ได้ค่ะ

  • อายุ วณฺโณ สุขํ พลํ

เจริญพร

เป็นกำลังใจให้นะคะ

เข้มแข็ง ยืนหยัด ต่อไปนะคะ

หากมีโอกาส ไปงาน ระบบเกษตรแห่งชาติ ที่ มอ

สัญญาว่าจะแวะไปเยื่ยมเยือน นะคะ

..............................

อ. กัลยา มิขะมา

(กาเหว่า สวย ณ มหาวิทยาลัยนครพนม)

  • ชีวิตคือการต่อสู้ครับอาจารย์
  • ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ์ แต่ในความเป็นจริง ไม่มีใครเลยที่ไม่เป็นโรคอะไรเลย โดยเฉพาะเมื่ออายุมากขึ้น
  • ขออำนาจท่าน ท้าวสุรนารี หญิงกล้าแห่งเมืองโคราช จงคุ้มครองอาจารย์และครอบครัว ให้สามารถผ่านอุปสรคต่าง ๆ ไปได้ด้วยดีครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์..หนูขออนุญาตแลกเปลี่ยนจากคนแวดล้อมที่พบเจอมาค่ะ

  • น้องซิลเวียเจอ case ญาติผู้ใหญ่ เพศชายอายุยังไม่ถึง 35 ปี ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ออกกำลังกายทุกวันโดยการเล่นฟุตบอล หลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารมันๆมาตลอด จู่ๆวันนึงก็มีอาการเจ็บหน้าอกขณะออกกำลังกาย และถูกนำส่งโรงพยาบาลอย่างทันท่วงทีปรากฎว่าเป็นโรคหัวใจขาดเลือด (Miocardial infarction; MI) จากเส้นเลือดที่ไปเลี้ยงหัวใจตีบ ต้องใส่ขดลวด (stent) ถ่างเส้นเลือดเอาไว้....> ซึ่งก็แปลกที่โรคนี้มาเกิดกับคนวัยหนุ่มทั้งๆไม่มีปัจจัยเสี่ยงใดๆเลย อาจารย์แพทย์ต้องเอาเป็น case ไป conference กันยกใหญ่ว่าเกิดจากอะไร..
  • case ที่สองอายุประมาณ 35 ปี ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่และออกกำลังกายโดยการวิ่งทุกวัน หลังจากเรียนจบดอกเตอร์จากประเทศญี่ปุ่นก็มีอาการไอแห้งๆมาตลอด ซึ่งเจ้าตัวคิดว่าคงไม่มีอะไร ในที่สุดตรวจพบว่าเป็นมะเร็งปอดต้องผ่าตัด ฉายแสง และให้ chemotherapy...>ฟังแล้วก็งงๆ อธิบายไม่ได้เลยสำหรับคนที่ดูแลสุขภาพของตัวเองมาตลอดต้องมาป่วยในลักษณะนี้ค่ะ
  • แต่อย่างไรก็ตามเรื่องนี้มันมีคำอธิบายในระดับลึกของคนที่ถูกกำหนดให้เจอ.. เขาทั้งสองช่างดูสงบมากในขณะที่ต้องพักรักษาตัวในโรงพยาบาลและบอกว่าเขาได้เรียนรู้เหตุผลที่ไม่อาจอธิบายด้วยหลักการทางการแพทย์ค่ะอาจารย์..
  • ขอบคุณค่ะ

เป็นกำลังใจให้อาจารย์ครับ

ชีวิตมันเป็นอย่างนี้ แต่ชีวิตมิได้ขึ้นอยู่กับโชคชะตาแต่เพียงอย่างเดียว การทำความดีละเว้นความชั่ว ทำดีให้มากๆเหมือนที่อาจารย์ทำอยู่ จะทำให้ความดีส่งผลให้อาจารย์หายป่วยครับ นอกจากนี้พลังของญาติมิตรชาว gotoknow ที่ส่งกระแสจิตให้อาจารย์หายป่วยเร็ววันก็จะเป็นอีกส่วนหนึ่งที่ส่งพลังให้ร่างกายของอาจารย์ตอบสนองการรักษา กับจิตใจที่ไม่ยอมพ่ายแพ้ของอาจารย์เป็นส่วนสำคัญครับ ผมเชื่อว่าอาจารย์จะหายเป็นปกติครับ

เริ่มคล้าย the last lecture แล้วครับ

เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นของธรรมดา เป็นของที่ไม่มีใครล่วงพ้นได้ เป็นสิ่งที่เราได้ยินกันมาจนชิน และหลายคนไม่ค่อยได้ใส่ใจกับม้ัน ปัจฉิมโอวาทของพระพุทธเจ้าสอนให้เราเป็นคนไม่ประมาท ไม่ประมาทในการทำความดี (ซึ่งอาจารย์ได้ทำอยู่สม่ำเสมอแล้ว) ไม่ประมาทในการฝึกจิตใจให้เห็นจริงตามธรรมชาติ เพราะเมื่อเราเห็นจริงหรือเข้าใจแล้ว ทุกข์ก็จะลดน้อยลงเรื่อย ๆ จนกระทั่งพ้นทุกข์

จิตใจที่ถูกฝึกมาให้มองเห็นและยอมรับในความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่มีตัวตน ย่อมทำให้จิตดวงนั้นเป็นสุข จิตที่ดีส่งผลดีต่อร่างกาย เหมือนดังภาษิตที่ว่า "จิตเป็นนาย กายเป้นบ่าว" ผมเองไม่เคยรู้จักอาจารย์เป็นการส่วนตัว เคยเห็นแต่บนเว็บไซต์ แต่ผมเชื่อว่าความที่อาจารย์เป็นคนมองโลกในแง่ดี เฮฮา ย่อมส่งผลดีกับตัวอาจารย์เอง

สุดท้ายผมขอเป็นกำลังใจให้อีกคนครับ ว่าง ๆ ก็พิจารณาธรรมะเป็นการฝึกจิตครับ พักผ่อน อ่านหนังสือธรรมะ ทำสิ่งที่อยากทำ แผ่เมตตา แล้วก็อย่าลืมยิ้มนะครับ

สุขภาพที่ดีเริ่มต้นที่ตัวคุณ คิดก่อนหยิบไรใส่ปาก (จำคำเขามา ตัวเองยังพยายามเหมือนกันค่ะ)

สาระบางอย่างในเว็บนี้น่าจะมีประโยชน์กับตัวคุณและคนที่คุณรักนะคะ

http://www.the-arokaya.com

ขอเป็นกำลังใจให้เหน่ และครอบครัวนะคะ

โน๊ะ

ในฐานะลูกศิษย์คนหนึ่งของอาจารย์ มาเป็นกำลังใจให้อาจารย์ต่อสู้กับอุปสรรคชีวิตครั้งนี้ ขอให้อาจารย์ผ่านพ้นโรคร้ายไปได้ด้วยดีนะคะ

ฝากกลอนไว้ซักนิดหนึ่งนะคะ

เราให้กำลังใจตนเองได้...

ด้วยการระลึกถึงเป้าหมายหรือความฝันของเรา

เราต้องมีสุขภาพดีอีกครั้งเพื่อทำในสิ่งที่เราฝัน

เราให้กำลังใจตนเองได้...

ด้วยการระลึกถึงหน้าที่ที่จะต้องกระทำ

เราต้องมีสุขภาพดีอีกครั้งเพื่อจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด

เราให้กำลังใจตนเองได้...

ด้วยการระลึกถึงใครสักคนที่รักเรา

เราต้องมีสุขภาพดีอีกครั้งเพื่อที่จะทำให้เขามีความสุข

เราให้กำลังใจตนเองได้...

ด้วยการระลึกถึงความผิดพลาดของเรา

เราต้องมีสุขภาพดีอีกครั้งเพื่อพิสูจน์ตนเอง

(เว็บบ้านใส่ใจ)

ได้ติดตามข่าวคราวอาการป่วยของ อ.ธวัชชัย ผ่านทาง G2K เป็นระยะ

แม้ข่าวป่วยจะเป็นเหมือนข่าวร้าย แต่ในท่ามกลางข่าวร้ายนั้น ใบไม้ย้อนแสงได้รับรู้เรื่องราวที่งดงามมากมาย ไม่ว่าจะเป็นความรัก ความอบอุ่น ความเข้มแข็ง ของครอบครัวปิยะวัฒน์ แรงสนับสนุนของทีมงาน แรงใจของเหล่ากัลยาณมิตรใน G2K

ความงดงามเหล่านี้เผยตัวปรากฏขึ้นเมื่อเกิดวิกฤติการณ์ โดยส่วนตัวเชื่อว่า เมื่อผ่านเรื่องราวในวันนี้ไป ทุกคนจะยิ่งเข้มแข็ง และรักกันเหนียวแน่นยิ่งขึ้น

ต้องขอขอบคุณอาจารย์ค่ะ เพราะตัวเองได้รับกำลังใจและซาบซึ้งไปกับเรื่องราวที่ได้ร่วมรับรู้นี้อย่างมาก

ขอส่งกำลังใจให้ครอบครัวปิยะวัฒน์ผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ด้วยดีค่ะ ..^__^..

สู้ ๆ นะคะ อาจารย์..

หากวันนี้เหนื่อย นักจงพักก่อน

ล้มตัวนอนเก็บฝันอันสดใส

วันพรุ่งนี้จะเข้มแข็งด้วยแรง ใจ

ก้าวต่อไปให้ถึงซึ่งปลายทาง

ขอเป้นกำลังใจให้ อาจารย์

สู้ ๆ ๆ น่ะค่ะ

ที่บ้าน คุณแม่เป็นมะเร็ง น้องชาย ก็เป็นมะเร็ง น้องสาวก็เป็นมะเร็ง และตัวเองก็เป็นมะเร็ง รู้สึกได้ถึงความทุกข์จริงทีเดียว ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ต่อสู้ เข็มแข็ง นะคะ

ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์และครอบครัวนะคะ สู้ๆ ค่ะ ^-----^""

...ยายธีถามคุณตาถึงโรคชนิดนี้..มีคำตอบว่าการรักษาสมัยนี้ได้ผล..ค่อนข้างแน่นอน...และทุกอย่างอยู่ที่กำลังใจด้วยค่ะ...ความจริงที่หนีไม่ได้คือความตาย....ท่านคสโกพูดถึงชีวิตไว้ว่า...ชีวิตคือความตาย...ยายธีว่าความตายเป็นเพื่อนข้างกายที่ซื่อสัตย์เหมือนลมหายใจ....เราอยู่กับเขาค่ะทุกคน..หนีไม่ได้....ความสุขจะเข้ามาแทนที่ทุกข์ทันทีที่เรายอมรับ...และบางทีนั่นคือโอกาศที่เขาจะหลีกเลี่ยงเราไปชั่วคราว...เท่านั้น....ขอให้คุณพระคุ้มครอง..ยายธีค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์

       ได้ลงบันทึกเพิ่มเรื่อง มะเร็งที่พอจะทราบข้อมูลมาบ้าง จากการอ่านและได้รับการบอกกล่าวและเพื่อนเป็นคนรู้จักอีกหลายคน  จึงได้ลงบันทึกเพื่อเกิดประโยชน์ต่อผู้ป่วยได้บ้างว่างๆเชิญอาจารย์อ่านนะคะ ช่วงนี้จะเป็นวิธีการรักษาของท่านพ่อเลี้ยงวรรณ จะมีวิธีอื่นๆอีกหลายวิธี ค่ะ

 http://gotoknow.org/blog/kanda11 

มีเรื่องประสบการณ์จากผู้ป่วยจริง เช่น มีท่านร้อยตรี มานิตย์ ฯ

เป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว ท่านดีขึ้นมากแล้ว  เป็นกำลังใจให้อาจารย์เสมอ

            

ท่านอาจารย์ ดร.ธวัชชัย

ผมขอเป็นกำลังใจ และเอาใจช่วยท่านอาจารย์และครอบครัว เสมอ โลกนี้มักไม่ยุติธรรม ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมคนที่ดี และจะสร้างคุณค่าให้กับสังคม ต้องประสบปัญหาอุปสรรคแบบนี้ หวังว่ากำลังใจคงช่วยให้อาจารย์สร้างสิ่งมหัศจรรย์ให้เกิดขึ้นให้ได้

รังสรรค์

มาอ่านและขอให้กำลังใจค่ะ

ชีวิตแต่ละวินาที นาที ชั่วโมง วันที่ผ่านไป...จริง ๆ แล้วเพื่อเดินทางไปถึงจุด จุดหนึ่งเหมือนกันทุกคน

 

เก็บเกี่ยวความทุกข์-สุข สร้างงาน-ทำงาน รับรู้-และยังประโยชน์สิ่งใดต่อผู้อยู่ข้างหลังเรา..ระหว่างการเดินทางของเรา

เป็นสิ่งสำคัญค่ะ อาจารย์

 

ขอให้สุขภาพแข็งแรงขึ้นไว ๆ ค่ะ

สวัสดีครับ อาจารย์

แวะมาเป็นกำลังใจ อีกคนนะครับ

เป็นกำลังใจให้ อาจารย์นะคะ แม่บอกว่า...เราจะทำอะไรก็แล้วแต่ ...สิ่งสำคัญคือการมีสติ

เมื่อมีสติ  ก็มีสมาธิ  ...เมื่อมีสมาธิก็เกิดปัญญา

ขอพระธรรมเป็นสิ่งจรรโลงใจให้อาจารย์ คะ

คนดีคุณพระคุ้มครองเสมอ คะ

พี่สาวคนนี้ยังรัก และห่วงใยอยู่ตลอดเวลา

สวัสดีค่ะ

  • แวะมาเยี่ยมและถามข่าวคราวอยู่เสมอ
  • มีความห่วงใยในสุขภาพของน้องมากมาย
  • อยากให้น้องหายเร็วๆ  ทำใจให้เข็มแข็ง
  • เพื่อครอบครัวและน้องต้นไม้  สู้ๆๆนะค่ะ

                 [ กดเบาๆนะจ๊ะ ] 

สวัสดีค่ะ

แวะมาทักทายด้วยความระลึกถึงค่ะ

ส่งแรงและพลังใจไว้ให้อาจารย์หายเร็ว ๆ ค่ะ

อุปสรรค คือสิ่งที่ "แยก" คนที่ไม่ตั้งใจจริง ออกจากคนที่มุ่งมั่นจริงจัง นั่นเอง

เชื่อมั่นในความมุ่งมั่นของอาจารย์และครอบครัวค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะอาจารย์ธวัชชัย..มาส่งพลังแรงใจให้..สู้..สู้..และหายไวๆนะคะ..เป็นกำลังใจให้ตลอดค่ะ

  • สุขสันต์วันสงกรานต์.....อ.ธวัชชัยค่ะ

ขอเป็นหนึ่งกำลังใจ ที่เอาใจช่วย ท่านนะคะ

พาน้องดวงใจมาเยี่ยม อาจารย์ นะครับ

สุขสันต์วันครอบครัว นะคะ

ขอให้อาจารย์ธวัชชัย และครอบครัว มีความสุข คะ

 

ขอให้อาจารย์ ธวัชชัย มีกำลังใจ ที่จะต่อสู้กับโรคที่เกิดขึ้นกับชีวิต... ครับ ผมขอเป็นกำลังใจ ด้วยความจริงใจครับ

ผมเชื่อ โดยที่ได้ไตร่ตรองก่อนแล้วว่า จิตใจที่มั่นคง และมีสติอยู่ตลอดเวลา ว่าชีวิตที่ดำรงอยู่มันไม่ใช่ตัวเรา ของเรา....

ดังนั้น ผมจึงเชื่อว่า โรคอะไรก็ไม่สามารถ จะทำอะไร ความเป็นอาจารย์ธวัชชัยไปได้....

ด้วยจิตวิญญาณของอาจารย์ แห่งความเป็นผู้ให้ หรือ ผู้ยิ่งใหญ่ของคำว่า ครู.....

ผมภูมิใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้รู้จักกับอาจารย์ ครับ

เป็นกำลังใจให้อาจารย์และครอบครัวนะค่ะ

สวัสดีครับ ขอเป็นกำลังให้อาจารย์และครอบครัวครับ

แวะมาเยี่ยมอาจารย์ครับ

ขอให้ ดร.และ ครอบครัว มีจิตใจที่เข้มแข็ง นะค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆๆ ค่ะ

และต้องขอโทษด้วยนะค่ะ เพิ่งทราบ ว่า ดร.ไม่สบาย

ผมเป็นเพียงคนผ่านมา แค่แวะ แต่กลับได้รู้ว่า "ชีวิต" อีกชีวิตของคนๆคนหนึ่ง กำลังเดินทางตามวิถีแห่งชีวิตนั้นจริงๆ .. ใจหนึ่งเห็นใจกับโชคชะตาของ "ชีวิต" ที่คนอื่นๆเรียกว่า อาจารย์ .. ผมเองก็ควรเรียกแบบนั้น

คุ้มกว่าคุ้มเสียอีก..ชีวิตอาจารย์มีคุณค่าโดยธรรมชาติที่เต็มไปด้วยรัก เผื่อแผ่ และอบอุ่น .. แม้บางอย่างที่เป็นความทรงจำของอาจารย์ ยังเกาะกุมแต่ความรู้สึกกลับเป็นเหมือนลมพัดเย็น อาจารย์พยายามสร้างทั้งศาสตร์และศิลป์บนเทคโนโลยี่และชีวิต เพื่อคนอื่นหรือ ที่เรียกว่าสังคม ..อีกใจหนึ่งผมก็คิดว่า "ชีวิต" นี้ น่าสนใจไม่น้อยจริงๆ ต่อไปคงไม่แวะมา แต่จะเยี่ยมเยียน

..

ผมปราบปลื้ม

ตั้ม

ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์และครอบครัวค่ะ สู้ต่อไปนะคะ

ตอนนี้ อ เป็นไงบ้างคะ เป็นกำลังใจให้ อ และครอบครัวค่ะ

  เป็นอย่างไรบ้างค่ะ ดีขึ้นมากหรือยัง  เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ

   

  

แม้จะไม่ได้รู้จัก แต่ขอให้อาจารย์มีกำลังใจ สู้ต่อไปนะคะ

น้องก็เป็นมะเร็งค่ะ ทำการรักษาตัวเหมือนกัน เป็นมา 5 ปีแล้ว ต้องใช้ความอดทนอย่างแรงค่ะ

ยังมีแสงสว่างที่ปลายถ้ำเสมอ ถ้าเราไม่ท้อถอยค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์

***คุณแม่ดิฉันเป็นมะเร็งในช่องปากรักษาที่พิษณุโลก 3 ปี คุณหมอก็บอกว่าเป็นแค่เนื้องอกขูดแล้วขูดอีก ก็งอกมาใหม่ เลยไปรักษาที่รพ.รามา คุณหมอบอกว่าเป็นมากแล้ว รักษาต่อเนื่อง ได้ 5 ปีกว่า ตอนนี้ตุณหมอหยุดให้ยาและบอกว่าแม่หายเป็นปกติแล้วค่ะ

*** ขอส่งกำลังใจมาให้อาจารย์ขอให้หายขาดเหมือนแม่ดิฉันนะคะ

ได้ข่าว @65495 จากคุณหมอเต็มศักดิ์ ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ ส่งกำลังใจมาให้อาจารย์และครอบครัวนะคะ

มาเป็นกำลังใจให้คนดีค่ะ.. หายเร็วๆนะคะ.

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจค่ะ ให้อาจารย์และครอบครัวค่ะ

มาเยี่ยมให้กำลังใจค่ะ...ไปอ่านอนุทินที่อาจารย์ไปวิ่งออกกำลัง และบันทึกว่าจะกลับมาทำงานได้บ้างเล็กๆน้อยๆ...ขอให้สุขภาพดีขึ้นเรื่อยๆนะคะ..

             

จิตรา แซ่ลิ้ม (กิ๊ก)สวนสุนันทา

สวัสดีค่ะอาจารย์

หนูได้รู้จักอาจารย์(อาจารย์ไม่รู้จักหนู55+)

จากพี่อาร์มใน learners ค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์นะคะ

ตอนนี้อาจารย์เป็นอย่างไรบ้างคะ

ได้ยินชื่อาจารย์มานานแล้ว

แต่หนูโง่เองมั้งคะไม่เคยเปิดเข้ามาดูเลย(หาไม่เจอ)

วันนี้ได้เห็นหน้าอาจารย์ ได้อ่านบันทึกของอาจารย์

แล้วรู้สึกได้ถึงความรู้สึกต่างๆ

เป้ฯกำลังใจให้อาจารย์นะคะ

สู้ๆค่ะ

http://learners.in.th/blog/kikka

โม ขอให้อาจารย์หายไว ๆ สาธุ

เก่ง เนต ขนาดนี้

เวลา ว่าง สัก วัน ละ 30 นาที มาหา

ตังค์ใช้ โดยสุจริต ไม่น่ายากครับ

จาก เภสัชกรเี่ยมบ้านฟรี 1235 เคส 3547 ครั้ง 15 ปี

สู้ สู้ เพื่อต้นไม้นะคะ ป้าเป็นกำลังใจให้ ชีวิตเป็นของเราตั้งใจต่อสู้แอยู่กับมันให้ได้ อย่าท้อถอย

วิธีง่ายๆต่อสู้กับมะเร็ง (ส่งต่อได้กุศล)

พ่อเลี้ยงวรรณ พิมพนิช เจ้าของรวมเกษตรฟาร์ม มาบรรยายวิธีรักษามะเร็งเมื่อเดือนที่แล้ว

ผมเห็นว่ามีประโยชน์จึงนำมาถ่ายทอดให้เพื่อนฟังดังนี้

พ่อเลี้ยงวรรณฯอายุ60 ปี

เป็นมะเร็งขั้นสุดท้ายที่กระดูกสันหลังคุณหมอทั้งไทยและเยอรมันไม่รับรองว่าจะรักษาหาจึงไปทำการรักษาที่เกาหลีเหนือ

เป็นเวลา1

เดือนก็หายจากโรคกลับมาเมืองไทยจึงตั้งเป็นมูลนิธิวรรณรับรักษาผู้ป่วยโรคมะเร็งที่ยากไร้ฟรี!

ปัจจุบันมีผู้รับการรักษา2000 กว่าคนณ อ.แม่สอดห่างจากจว.ตาก100 กม.

วิธีการรักษามะเร็งแบบธรรมชาติง่ายๆ 4 ข้อดังนี้

1. จิตใจต้องสู้

2. อาหารงดเว้นเนื้อสัตว์ แล้วหันมารับประทานอาหาร ที่มะเร็งไม่รับประทาน15 ชนิดได้แก่

2.1 ธัญพืช5 ชนิด

ได้แก่ ข้าวกล้อง, ข้าวม้ง, ข้าวบาเล่ย์, ข้าวสาลี, และลูกเดือย นำมาหุงด้วยหม้อข้าวไฟฟ้า

2.2 ผักผลไม้10 ชนิดได้แก่หอมหัวใหญ่, มันฝรั่งหรือมันเทศ, กล้วยน้ำว้าสุก( 8

ลูก/วัน), ฟักทอง, ข้าวโพดหวาน, ยอดแค, ถั่วพู

2 ชนิดนี้ห้ามขาดคือบลอคโคลี่หรือกะหล่ำดอก,

ถั่วหวานและคะน้าฮ่องกง(ผักผลไม้5 ชนิดแรกใช้นึ่ง)

นำทั้ง10ชนิดหั่นเป็นชิ้นๆ

นำมาเข้าเครื่องปั่นแบบไม่ต้องละเอียดมากเพื่อให้กระเพาะอาหารทำหน้าที่ย่อยจากนั้นนำมารับประทานหนัก1

กก./วันกับธัญพืช

3. อาบน้ำร้อนสลับเย็น หรือ เย็นสลับร้อนอย่างละ2 นาที รวมเวลา10 นาที 1ครั้ง/วัน

เตรียมน้ำร้อน โดยใช้เครื่องทำน้ำร้อน

เตรียมน้ำเย็นโดยหาถังน้ำใส่น้ำแข็ง

แล้วอาบร้อนจัดและเย็นจัด เท่าที่ร่างกายทนได้ ภูมิต้านทานโรคทั้งสิ้น2

จำพวกจะถูกกระตุ้นขึ้นมาทำหน้าที่อย่างแข็งขัน

4. การออกกำลังกาย เดินเร็วหรือวิ่งเหยาะๆ ประมาณ45 นาที/วัน ง่ายไหมครับ

ถ้าเพื่อนสนใจ สามารถเขียนจดหมายติดต่อ ขอรับธัญพืชปลอดสารพิษจากไร่อ.แม่สอด

ตามสถานที่ข้างล่างนี้

มูลนิธิวรรณ

เลขที่ 3/681 ประชานิเวศน์ ถ.เทศบาลนิมิตเหนือ

ลาดยาว จตุจักร

กทม.

พ่อเลี้ยงวรรณ02 1580658 /

เบอร์โทรศัพท์มือถือ086-7886222

ลูกศิษย์ของอาจารย์

เป็นกำลังใจให้อาจารย์นะคะ สู้ๆต่อไป

ใช้เวลาที่มีค่านี้ให้คุ้มค่าที่สุดเท่าที่เราจะทำได้นะค่ะ^^

สวัสดีค่ะ..อาจารย์

อาจารย์เปลี่ยนรูปใหม่แล้วดูสดใสขึ้นนะคะ ^^

เป็นกำลังใจให้อาจารย์หายป่วยไวๆ และมีกำลังใจที่ดีนะคะ :-)

  • แวะมาส่งกำลังใจ
  • ขอให้หายไวไวนะคะ

                     คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

  • ตามมาให้กำลังใจอาจารย์
  • ตอนนี้ผักที่บ้านกำลังงาม
  • อยากได้ต้นอะไรบ้างครับ
  • เย้ๆๆ

สวัสดีค่ะ

อ่านแล้วรู้สึกว่า นับถือในความเข้มแข็งของอาจารย์ จริงๆค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ขอบคุณที่สร้างและทำ Gotoknow.org (แม้จะรับจ้างเขาทำ)

ขอขอบคุณ  ดีใจจัง^_^ ยิ้มๆ รักษาสุขภาพค่ะ

สวัสดีคะ <img src="http://s3-ap-southeast-1.amazonaws.com/gotoknow/avatars/2/ico64.jpg?1283319943" alt> เป็นกำลังใจ ให้นะคะ..เข้มแข็งเข้าไว้ ด้วยพลังจิตมีสิทธิ์ชนะภัย..

สวัสดีครับ อาจารย์ธวัชชัย

เป็นกำลังใจให้ครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์ธวัชชัย

กอทราบข่าวนี้เมื่อไม่กี่วันจากบันทึก อ.จันทวรรณ

ขอให้มีปาฏิหารย์ ให้อาจารย์หายป่วยให้ได้

เหมือนกับกอ ที่ปาฏิหารย์เกิดขึ้น ขอให้เกิดขึ้นกับอาจารย์

จะได้ทำสิ่งดีๆ อยู่กับครอบครัวจนแก่เฒ่าได้อุ้มหลานค่ะ

http://gotoknow.org/blog/pa2010/392297

พี่รินดาเอาภาพอาจารย์ธวัชชัยอุ้มลูกมาให้กอค่ะ

ครอบครัวปิยะวัฒน์สู้ๆ

สวัสดีเพื่อน...เน่ห์

ได้รับข่าวว่าเพื่อนป่วย แล้วรู้สึกใจหายมาก...
เราและครอบครัว ขอเป็นกำลังใจให้นายหายเป็นปกติโดยเร็ววันนะ

ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย และบุญกุศลคุณงามความดี
ที่นายและจันได้สั่งสมและกระทำไว้...
รวมทั้งอานิสงค์จากการสร้าง Social Network : GoToKnow.org
Healthy.in.th  Learners.in.th Researchers.in.th
เพื่อเป็นแหล่งแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ให้วิทยาทาน ให้ธรรมทาน
เป็นสาธารณกุศล สาธารณประโยชน์...อย่างมหาศาล

จงเป็นผล ช่วยดลบันดาลให้เพื่อน...ธวัชชัย ปิยะวัฒน์
หายจากอาการป่วย และมีสุขภาพกายใจแข็งแรงสมบูรณ์เป็นปกติ
โดยเร็ววันเทอญ...

ขอตั้งจิตอธิษฐานด้วยใจ...

นุ อู๊ด น้องมาย น้องเอื้อ

  • สวัสดีครับอาจารย์ธวัชชัย
  • แวะมาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจ
  • พอไหว ๆ นะครับ
  • สวัสดีครับ อาจารย์ธวัชชัย
  • มาให้กำลังใจอาจารย์ครับ

อ่านแล้วรู้สึกเคร้าจังเลย

สู้นะครับ อย่าท้อ นะครับอาจารย์

สู้ๆๆ

สวัสดีครับอาจารย์..

กู๊ดดี้เพิ่งเคยได้เข้ามาอ่านบันทึกอาจารย์ บันทึกนี้เป็นบันทึกแรกครับ...

ตอนแรก งง ๆ เพราะไม่ค่อยเห็นบันทึกที่ไม่มีรูปภาพประกอบมากนักใน g2k แต่เมื่อได้อ่านรู้สึกเศร้ายังไงไม่รู้ครับ

แต่กู๊ดดี้ และคุณพ่อคุณแม่ ก็ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์อีกคนนะครับ และขอให้อาจารย์หายป่วยเร็ววันครับ...

กู๊ดดี้เชื่อว่า..."ลูก" คือสิ่งสำคัญที่ทำให้อาจารย์มีกำลังใจที่จะสู้ต่อไปครับ...

เป็นกำลังใจให้อาจารย์อีกคนนะครับ พอไหวๆ ครับ สู้ต่อตลอดไปครับ

เป็นกำลังใจให้อาจารย์  สู้ต่อไปนะคะ   ไม่ทราบข่าวอาจารย์ มานานมากแล้วค่ะ   เป็นลูกศิษย์ที่ไม่เคยลืมอาจารย์ ท่านนี้เลยค่ะ

สู้ต่อไปค่ะ...กำลังใจอาจารย์เพียบเลย

สู้ต่อไป..รอพรุ่งนี้..มีตะวัน

เรียน ดร.ที่คิดถึง

ถ้า 20 ปีที่แล้ว ให้เดากันว่าใครในห้อง ม.6/4 จะเป็น ดร.คนแรก ศิลปินนักดนตรีอย่างท่านคงไม่ใช่คนแรกๆที่จะเดา แต่ท่านก็ทำได้ ทำได้ในแบบที่ไม่ใช่แค่ทำได้ดี แต่ทำได้ดีสุดยอดจริงๆ

ถ้าท่านผู้พิพากษาคือตัวแทนความขยันของห้อง ท่านหมอคือความก้าวหน้าของห้อง ท่านดร.ก็คือตัวแทนความเพียรของห้องเรา

ผมคิดว่า ชีวิตก็เหมือนการเดินทาง

บางคนไปไกลสุดก็แค่ในจังหวัด บางคนไปถึงต่างประเทศ และแน่นอนบางคนไปถึงนอกโลก

บางครั้ง ผมก็สงสัย ว่ามหาเศรษฐีที่ไปทัวร์อวกาศ จะเห็นสิ่งที่สวยงามจริงๆมากกว่าคนอื่นๆไหม

ดอกไม้บางดอก ต้นไม้บางต้น หน้าบ้าน เราเดินผ่านทุกวัน ก็สวยดี

แต่ถ้าเรามีโอกาส ลองให้เวลานั่งลงมองดูสิ่งตรงหน้าให้ดีๆ

เราอาจจะเห็นสิ่งที่สวยงามกว่าเศรษฐีรัสเซีย

บางสิ่งกำหนดให้คนแต่ละคน เดินทางได้ไกลไม่เท่ากัน

แต่สิ่งนั้น ไม่อาจกำหนดได้ว่า ใครจะพบเห็นความงดงามระหว่างทางมากกว่ากัน

ชีวิต ไม่ใช่ ก็แค่นี้ แต่ชีวิตคือวิธีที่เราแต่ละคนเลือกจะเป็นในระหว่างการเดินทางต่อไป

ผมไม่รู้ว่า ท่านดร.จะเลือกอย่างไร แต่สิ่งที่ผมมั่นใจ

คือ ลูกชายท่าน จะต้องเติบโตอย่างเข้มแข็ง

เพราะเขาจะได้เห็นตัวอย่างความเพียร และความเป็นนักสู้ ความไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคใดๆ จากพ่อของเขา

และผมจะตั้งตารอเวลาที่ลูกของเราจะได้นั่งเถียงกันว่า "พ่อฉันเก่งกว่าพ่อเธอ"

ปล.เพื่อเพิ่มความรู้สึกในการอ่าน กรุณาเปลี่ยนคำว่า ท่าน และ ผม เป็นภาษาเก่าๆ :)

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้อาจารย์ค่ะ

ขอให้สุขภาพดีวันดีคืน หายไวไวนะคะ

อาจารย์เข้มแข็งมากๆค่ะ ได้อ่านบทความแล้ว

ทำให้รู้ว่าชีวิตมันมีอะไรอีกเยอะที่เราต้องพบเจอ..

ทำให้คิดได้ว่าปัญหาที่เราได้ประสบอยู่นั้นมันเล็กน้อยมาก

ขอบคุณค่ะ ที่เป็นแรงบันดาลใจให้สู้ต่อไป:)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท