ครั้งแรกในชีวิต กับเดินป่าเทือกเขาเจ็ดยอด : มหัศจรรย์ของป่าดิบชื้น
สามวันสองคืนบนเทือกเขาบรรทัด พวกเราเดินไต่ระดับภูเขาสูงชัน บางคราต้องเลียบเลาะลำธาร ขอบเหวลึก...ฝนตก อากาศหนาว และทากดูดเลือด
การท่องเที่ยวแบบผจญภัยเป็นการท่องเที่ยวแบบหนึ่งที่ผมชื่นชอบ เพราะการใช้ชีวิตที่ต่างออกไปจากความคุ้นชิน ไปสัมผัสธรรมชาติอย่างแท้จริง บวกกับมีกิจกรรมที่โลดโผนจากวิถีชีวิตปกติ
พี่เกียรติศักดิ์ หรือ พี่หนานเกียรติ ได้เกริ่นในวันหนึ่ง เกี่ยวกับเรื่อง “เดินป่า” ผมหูผึ่งในทันที เพราะโดยส่วนตัวอยากไปลองเดินป่าดูบ้าง โดยเฉพาะการเดินป่าที่ต้องค้างแรมในป่าช่างน่าตื่นเต้นสำหรับผมมาก และการเดินป่าที่พี่เกียรติศักดิ์ชักชวนผมนั้น เป็นการเดินป่าแถบภาคใต้ ซึ่งทราบดีว่าผืนป่าทางภาคใต้เป็นป่าดิบชื้น มีความหลากหลายทางชีวภาพสูง
แว่บแรกที่ผมคิดก็คือ การได้มีโอกาสถ่ายภาพวิถีชีวิตในป่า เรื่องราวของป่าดิบชื้นน่าจะมีมุมมองสิ่งมีชีวิต ต้นไม้ที่แปลกออกไปจากที่เคยเห็น และเรื่องราวเหล่านั้นหากผ่านการบันทึกภาพด้วยตัวผมเอง จากการเดินป่าสัมผัสอย่างใกล้ชิดเป็นความฝันของผมมาก
จริงอยู่ว่า การเดินป่าต้องเตรียมความพร้อมร่างกายอย่างมาก แต่เมื่อได้ไปเดินป่าจริงๆ ผมกลับรู้สึกว่า การเตรียมพร้อมด้านจิตใจสำคัญมากกว่า การเดินทางด้วยเท้าแบกเป้ที่หนักไปด้วยสัมภาระ เสบียง ที่เราเดินสวนทางกับแรงโน้มถ่วงของโลกไต่ควนที่สูงชันบนเทือกเขาบรรทัด
เสียงของหัวหน้าหน่วยพิทักษ์ป่าฯ ที่พูดคุยกับทีมงานของเราก่อนเดินขึ้นควนสูง ยังก้องหูผมอยู่เลย
“พวกน้อง อดทน กล้าหาญมากที่มาเดินป่าในเดือนสิบสอง นอกจากฝนตก ความชื้นสูง ความหนาวแล้ว ทากดูดเลือดชุกชุม แต่ที่ไหนทากเยอะแสดงว่าสัตว์ป่าเยอะนะ”
จริงๆผมไม่ได้คิดอะไรมากจากประโยคยาวๆของหัวหน้าหน่วย แต่ก็แอบประหวั่นพรั่นพรึงในใจนิดๆกับสิ่งที่ผมต้องเผชิญในช่วงเวลาสามวันสองคืนที่ใช้ชีวิตในป่า
ที่ผมบอกว่า การเตรียมพร้อมด้านจิตใจสำคัญพอๆกับการเตรียมพร้อมด้านร่างกายสำหรับการเดินป่าครั้งนี้ เป็นความจริงครับ...การฮึดสู้ ท้าทายความสบายของร่างกาย ในแต่ละก้าวที่เราไต่ดอยสูง สัมภาระที่หนักอึ้ง ความเหนื่อยล้าของกล้ามเนื้อ ความเหนื่อย หิว และปวด ทั้งหมดผมคิดว่าอยู่ที่ “ใจ” ล้วนๆ
ช่วงเวลาสามวันสองคืนในป่าดิบชื้นบนเทือกเขาบรรทัด เรื่องราวการเดินป่าครั้งนี้บรรยากาศยังประทับใจผมตลอดเวลา หากให้ผมเขียนรายละเอียดผมสามารถเขียนหนังสือได้เป็นเล่ม ความประทับใจนอกจากความสวยงามและหลากหลายของสิ่งมีชีวิต ต้นไม้ ใบหญ้า ลำธารในป่าแล้ว น้ำใจของเพื่อนร่วมทริปที่เอื้ออาทรช่วยเหลือกันตลอดเวลาที่เราใช้ชีวิตในป่านั้นก็ทำให้ผมประทับใจยิ่งกว่า
ขอบคุณ...
บังหีมวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- ที่ดูแล เอาใจใส่ ทุกเรื่อง คอยเล่าเรื่องตลกให้ผ่อนคลายตลอดเส้นทาง
คุณนไร สาวพยาบาลที่คอยดูแลและแนะนำสถานที่ให้กับลูกทริปทุกคน
คุณน้องบับเบิ้ลบาบา สาวแกร่งจากนนทบุรี ที่เป็นเสมือนคลังยาที่คอยเยียวยาอาการผิดปกติของร่างกายในป่า ผมถือว่ามหัศจรรย์มากที่เธอมีเวชภัณฑ์,ยาแทบทุกชนิดที่เราต้องการ และประทับใจความรู้ผ่านประสบการณ์เกี่ยวกับการกำจัดทากดูดเลือดโดยใช้สเปรย์น้ำเกลือ
น้องไซกี้ ที่ดูแลเรื่องที่นอนของผมในป่า รวมถึงความเชี่ยวชาญในการเดินป่าที่น่าทึ่ง
พี่เกียรติศักดิ์ : หรือพี่ หนานเกียรติ ที่คอยเป็นห่วงเป็นใยน้องตลอดเวลา
และนายหัวบุญเลิศ ที่เป็นคนนำทาง หากไม่มีนายหัวก็ยากที่จะเกิดเรื่องราวดีๆที่ผมประสบมา
ผมมีเขียนเรื่องราวที่จะเขียนมากมายแต่บันทึกนี้ผมขอเกริ่นปฐมบท “ทริปเดินป่าเทือกเขาเจ็ดยอด” เพียงเท่านี้ก่อนครับ
พร้อมกับเลือกภาพสวยๆ บนจุดสูงสุดของ เขาเจ็ดยอดบนเทือกเขาบรรทัดมาให้ทุกท่านได้ชมความสวยงามนั้นไปกับผมด้วย
ซับซ้อน สวยงาม เทือกเขาบรรทัด จากมุมนี้เรามองเห็นสามจังหวัด คือ จ.พัทลุง สตูล และ ตรัง
หมอกและแสงแดดยามเช้า บนเทือกเขาเจ็ดยอด
จุดสูงสุด กับความมหัศจรรย์ของ วิวเขา
ความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ มนุษย์เราเป็นเพียงส่วนหนึ่ง (นายแบบในภาพ : คุณเกียรติศักดิ์-หนานเกียรติ)
เป็นเพียงส่วนหนึ่งของภาพที่บอกเล่าเรื่องราวกว่า ๑๒๐ ภาพบนเทือกเขาบรรทัด ผมอยากบอกว่า เป็นภาพที่ผมประทับใจทุกภาพ
ติดตามต่อครับ...
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
๔ พย.๕๒
ความเห็น (64)
รอชมภาพและเหตุการณ์อยู่นะคะ
วิวสวยมาก พี่ขอชมจากภาพนี่แหละ ไม่ไปดูของจริงแน่ๆ
ครู ป.1 มีภาพสวยๆอีกเยอะเลยครับ รวมถึง บรรยากาศในป่า แบบชีวิตลุยๆ
ทากดูดเลือดเต็มตัวก็มี
รอคอยชมจากบันทึกผมครับ
ทากที่ดูดเลือดเกือบอิ่ม...
บังวอญ่า คนนี้ที่ "สุดยอด"
คุ้มมากๆๆๆค่ะ ภาพสวย ขอบคุณทุกคนที่นำสิ่งสวยงามมาให้พวกเราได้ชม
ทากคงอิ่มนะ ดูจากตัวทากแล้ว คงดูดเลือดไป 50 ซีซี
พี่แก้ว..
ในทริป..ผมกับพี่เกียรติศักดิ์(หนานเกียรติ) ถือว่า ทากนิยมมากที่สุด
ภาพสวยๆมีอีกเยอะเลยครับ มีโอกาสเขียนบันทึกจะทยอยนำมาให้ชมครับ
สวยครับ ผมประทับใจภาพ set นี้พอสมควร
สวัสดีค่ะคุณจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
สวยงามจริงๆ เลยนะคะ
ขอบคุณค่ะ^^
สวัสดีค่ะ
- บรรยากาศที่ถ่ายทอดด้วยภาพงดงามมาก เชิญชวนให้อยากไปเยือน
- นับถือจริงๆ กับการเดินป่าฤดูนี้ สำหรับศิริวรรณแล้ว ไม่ขอสู้ปลิง/ทาก
- สมัยเด็กๆ เจอปลิง/ทากเยอะมาก ปลิงนี่ ไม่ยาก ไม่ลงน้ำก็ไม่เจอ แต่ทากนี่ รอบบ้านเลย แถมแวะมาหาในบ้านด้วย ม่ายยยยหวายยยย
- วิธีจัดการปลิง ก็จะใช้สบู่ที่เราพกไปอาบน้ำคลองนั่นแหละ ส่วนทากก็จะใช้เกลือค่ะ น่าสงสารทากที่ต้องเจอศิริวรรณ เพราะความกลัวเลยจัดการด้วยเกลือ หมดสภาพเลย เกลือดูดน้ำในตัวหมด ต้องขออโหสิกรรมด้วยนะ ทุกวันนี้ ถ้าเจอทากจะวิ่งหนีอย่างเดียว(กลัวมันดีดตัวใส่)
ขอบคุณครับ หนู ต้นเฟิร์น
สวัสดีครับ พี่ศิริวรรณ
บรรยากาศบนจุดสูงสุดบน เทือกเขาเจ็ดยอด "สุดยอด" มากครับ ทำให้หายเหนื่อย หายเพลีย เลยครับ เรื่อง ทาก คงเป็นเรื่องปกติของป่าดิบชื้นที่เราต้องเจอ เเต่ต้องทำใจครับ พกสเปรย์น้ำเกลือไว้พ่นให้ทากคลายตัว เลือดไม่ไหล และ แผลไม่ฉีกขาด ทำให้ไม่มีแผลเป็น
มีภาพสวยๆอีกมากครับ
รอติดตามอ่านต่อครับ
สำหรับ..เกลือดูดน้ำออกจากตัวทากนั้น น่าจะเป็น หอยทาก หรือเปล่าครับ?? ส่วนทาก ผมคิดว่าเพียงแต่ทำให้มันถอนตัวจากการดูดเลือด และเด้งตัวออกไป แต่สักพักก็ฟื้นตัว (ไม่ตาย) ครับ
สวัสดีครับน้องเอก ทริปวัดใจครับ วันที่ 26 นายหัวเลิศ โทรมาบอกว่า น้ำป่าจากตรัง ไหลลงน้ำตกโตนแพรทอง ทีมป้องกันอุบัติภัยเฝ้าระวังตลอดคืน ทีมที่ชวนเดินออกตัวหมดบอกว่าไม่อยากหนีน้ำ นายหัวต้องรับหน้าที่นี้
โทรบอกน้องนะไร ว่าตามแผนเดิม ถ้าไปไม่ได้จริงๆ จะเปลี่ยนแผนไป อำเภอป่าบอนพัทลุง มุ่งสู่ อำเภอมะนัง สตูล
ถือเป็นโชคดีที่ได้ขึ้นไปถึงยอดเขา และฟ้าเปิด
วันที่นอนบนเขาเจ็ดยอด ผมอาการเพียบครับ นึกว่าจะเดินไม่รอดแล้ว
ผมกลับรู้สึกว่า การเตรียมพร้อมด้านจิตใจสำคัญมากกว่า (หัวใจที่เด็ดเดี่ยวที่จะเป็นผู้พิชิตครับ)
ทากค่ะ ทากแน่นอน พี่เอาเกลือโปะตัวมันเลยแหละ ด้วยความกลัวและขยะแขยงสุดๆ แล้วมันก็แห้งไปเลย แต่เรื่องไม่ตายนี่ไม่ทราบ(ขณะที่ทำยังเป็นเด็กน้อยอยู่เลย ไม่ค่อยรู้เรื่อง รู้แต่ว่ากลัว) ไม่ตายก็ดีสิ ส่วนหอยทากนั้นไม่กลัว เลยไม่เคยรังควานมัน ความกลัวทากนี่เป็นความทรงจำที่ไม่หายไปเลย วันหนึ่งนั่งลอกหนังปลาหมึกอยู่ในครัว หนังปลาหมึกมันตกลงบนหลังเท้า ทั้งสีและขนาดใกล้เคียงทากมากๆ เลย ด้วยความกลัวสุดขีด ก็เอามีดทำครัวนั่นแหละปัดออก เรียบร้อยเลย เลือดออกเต็มไปหมด มีแผลเป็นมาจนถึงทุกวันนี้ค่ะ
พี่แอบคิดในใจนะ ว่าอยากจะไปนอนดูฝนดาวตกที่เขาใหญ่ช่วงกลางเดือนนี้ แต่ไม่แน่ใจว่ายังมีทากอยู่หรือเปล่า พอทราบไหมคะ
สวัสดีค่ะน้องเอก ป้าป้อมเอง ภาพวิวสวยงามมาก ตัวทากก็น่าดูจัง ภาพสวยอย่างนี้บ้านเราหายากมากค่ะ ขอชมจากใจจริงน้องเอกที่ไปจนถึงที่ที่สุดยอดจริงๆค่ะ
สวัสดีครับ
@ ภาพวิวสวยมาก
@ ชมภาพระยะใกล้จาก notebook
@ สะดุ้งกับ "ทากในมือ" แบบเต็มๆ...อะจึ๋ย..
@ ขอบคุณครับ
ขอบคุณนะคะที่นำภาพสวยมากๆ มาให้ชม สวยถูกใจทุกภาพ ยกเว้นภาพตัวทาก เห็นทีไรใจแป้วทุกที พี่กลัวทากมาก ๆ
พิมพ์เป็นชุดอัลบัมหนังสือ เมื่อไหร่คะ จะรอเป็นเจ้าของ จองหนึ่งเล่มคะ
สวยมากครับ
ทากกลัวยาเส้นครับ
อยากไปมั่ง..จังเลย
ขอบคุณมากครับ
ประเทศไทยมีธรรมชาติสวยงามให้ได้ท่องเที่ยวอีกเยอะนะคะ คุณเอก
ชอบภาพภูเขา สวย ๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ
เห็นภาพทากในมือใครอ่ะ ...บรื๋อ...ขนลุกซู่เลย
คงอิ่มมากตัวเป่งเชียว..
- มาชมภาพสวยๆ บนดอยสูง ค่ะ
- ขอบคุณนะค๊า
- ขอร่วมเดินป่าด้วยคนครับคุณเอก
- การเดินป่าก็เป็นสิ่งที่ผมชอบมาก ๆ เช่นกันครับ
- แต่ไม่ค่อยมีโอกาสได้ไป
- ระลึกถึงเสมอครับ
เรียกว่า ทริปวัดใจ ก็ไม่ผิดครับ ทุกอย่างอยู่ที่ใจเป็นประธานจริงๆ
ต้องขอบคุณบังมากๆครับที่ช่วยเหลือทุกอย่าง ประทับใจในการต้อนรับมาก ผมจะจัดการเรื่องรูปลงแผ่นเเล้วส่งไปให้ ฝากให้ คุณนไร ด้วยนะครับ
สวัสดีครับ ตามมาเที่ยวด้วยคน เที่ยวทางไกล ...เป็นทริปที่น่าติดตาม สบายดีน่ะครับ...
สวัสดีครับ พี่ ศิริวรรณ หากมีโอกาสไปเที่ยวแบบนี้ก็ดีนะครับ เป็นรสชาติของชีวิตอีกรูปแบบหนึ่ง...ทากไม่ต้องกลัวครับ เราป้องกันได้
นันธิยา อนันตพานิช ป้าป้อม...
ดีใจครับ ที่เจอป้าป้อมในวันนี้ครับ
กว่าจะได้ชมภาพสวยๆก็ต้องอดทนเดินทางสามวันสองคืนครับ :)
คุณไทบ้านผำ ผมมีภาพอีกชุดใหญ่เลยครับ จะทยอยนำมานำเสนอครับผม
พี่ ประกาย~natachoei ที่~natadee อย่าลืมชวนพี่ชาลีมาชมด้วยนะครับ...
เกษตรยะลา พี่ยาว เรื่อง ยาเส้น เราก็ใช้นะครับ แต่ทากก็ยังกระโดดเข้าหาอยู่ เดินป่าหน้าฝน ก็ต้องทำใจหลายเรื่อง "ทาก ฝน หนาว ลม ชื้น ลื่น" ครับ
พี่ สีตะวัน สีตะวันสถานที่ที่สวยๆมักเดินทางไปชมยาก แต่ก็ดีครับ ท้าทายดีนะครับ..อย่างน้อยการเดินทางที่ลำบาก ก็ช่วยทำให้ธรรมชาติที่นั่นไม่ถูกรบกวนมากนัก
เพื่อนร่วมทาง ขอบคุณครับ อ.หมอนนท์
สวัสดีครับ ท่าน นายก้ามกุ้ง
ผมกำลังมีแผนว่าอยากจะไปอีกสักทริป พี่หนานเกียรติก็เกริ่นๆไว้ครับ ประสบการณ์การเดินป่า ทริปลักษณะนี้ ท้าทายและผจญภัย ชอบครับ
สวัสดีครับ คุณ นาย เอกราช แก้วเขียว ไม่เห็นตั้งนานนะครับ ผมสบายดี งานชุกแต่ก็มีโอกาสไปเที่ยวบ้างครับ..
ผมก็แค่อิจฉา ... มาก ๆ เท่านั้นเองครับ ไม่มีอะไรนอกเหนือจากนี้ ;)
มีภาพอีกมากมายให้ อ. Wasawat Deemarn ชมครับ ติดตามและอิจฉาไปได้เรื่อยๆครับ ;)
สวยงามและน่าประทับใจมากค่ะ
ขอบคุณมากครับ อ. กมลวัลย์ จะทยอยนำภาพออกมาให้ชมกันเรื่อยๆครับ
- สวัสดีครับ
- บังฯ เคยชวนเหมือนกันเมื่อตอนไปกระบี่
- แต่น้องเอกและทีมไปก็ดีแล้ว
- ผมจะได้ไม่ต้องเหนื่อยไปเก็บภาพ
- อิอิ...เพราะภาพที่ได้สวยงามมาก
- ป่าคงต่างไปจากบ้านเรานะครับ
- ยิ่งหน้าฝน...ถามเบาๆ ครับว่าลื่นล้มไปกี่ครั้ง..จุ๊ๆๆ
- แต่ความเหนื่อยๆๆๆ ไม่บอกก็พอจะเข้าใจครับ 555
- ขอบคุณหลายๆ เน้อ
พี่ยุทธครับ
ป่าทางภาคใต้จะเป็นป่าดิบชื้น ต่างกับบ้านเราที่เป็นป่าเบญจพรรณ พืช ต้นไม้ สิ่งมีชีวิตก็ต่างกัน สิ่งที่ผมตื่นเต้นมากก็คือ ความหลากหลายในป่าดิบชื้น ที่อยากจะถ่ายทอดผ่านภาพ แต่ก็ทุลักทุเลมากครับ การเดินทางปีนป่าน พร้อมกับแบกกล้องตัวใหญ่ที่ต้องดูเเลอย่างเต็มที่ในซองกันน้ำ กันกระเเทก จะเปิดจะปิดแต่ละครั้งก็ใช้เวลา ไม่สะดวก เเต่ผมก็ต้องทำใจ เพราะอยากได้ภาพดีๆ ข้อจำกัดอีกอย่างก็คือ ในป่าลึกที่มีพืชขึ้นหนาแน่น รกทึบ สภาพแสงน้อยเอามากๆครับ หากมือไม่นิ่ง ภาพที่ได้ก็สั่นไหวในทันที ส่วนบนเขาสูงๆ ก็มีปัญหาเช่นเดียวกัน ความชื้นสูงมากเกินไป ไม่เหมาะสำหรับการถ่ายภาพ เพราะทำให้มีไอเกิดขึ้นที่เลนส์
โดยสรุปทุลักทุเล แต่ก็พยายามถ่ายรูปมาฝากจนได้ ต้องขอบคุณกล้องตัวนี้ของผม ผมใช้มันคุ้มเเล้ว กำลังคิดจะซื้อเลนส์อีกตัว หลายหมื่นบาทเลยทีเดียวครับ
สมบุกสมบันมาก ไม่อยากบอกเลยว่าผมล้มลุก คลุกคลานขนาดไหน ...
ทากก็ดูดเลือดผมไปเยอะเลยครับ :)
สวัสดีครับคุณเอก
นานแล้วที่ไม่ทักทายกันนะครับ
ไม่ผิดหวังเลยครับ พอผมเห็นชื่อบันทึกแล้ว ก็มั่นใจได้เลยว่าต้องมีภาพสวยๆมาฝากกัน
ขอบคุณครับ
เรื่องทากนี้เรื่องใหญ่นะครับ มันสามารถอยู่อาศัยในลำใส้เราได้อย่างสบายใจ ฮิฮิ ตกลงว่า เอกเช็คลำไส้แล้วยัง
เคยไปเดินแค่เชิง..ชายเขา..หอบแฮ่ก ๆ
แต่รัก...เขา...ค่ะ
มาเยี่ยมครับ น้องเอก
ทั้งการงานและการดำเนินชีวิต
มีความเหมาะสมและลงตัวอย่างน่าอิจฉา
(อิอิ เปรียบเทียบกับความอิจฉาเฉย ๆ )
ขอให้มีความสุขกับทุกอย่างก้าวการเดินทางของชีวิตนะครับ
อิ อิ ไม่ได้เล่า ว่าลงจากเขาแล้วหลังยอกไปเลย
ภาพสวยจริงๆค่ะ
สวัสดีค่ะ
ภาพสวยมากได้บรรยากาศ ของจริงคงสวยกว่านี้มากแถมมีกลิ่นไอธรรมชาติบริสุทธิ์ เหนื่อยแต่คุ้มใช่ไหมคะ
ธรรมชาติ ยังงดงามเหลือเกินครับ
- ภาพสวยประทับใจเหมือนเดิม
- เหมือนภาพถ่ายจากเมืองนอกเลยค่ะ
- ป่าไม้หนาแน่นสดชื่นเย็นสบาย สงสัยไม่มีแดด แบบนี้คงไม่ต้องพอกกันแดดใช่ไหมคะอิอิ..
- มีคนเล่าให้ฟังว่า ขึ้นเขาสูงๆจะหูอื้อ คุณเอกกับนักเดินป่าเป็นหรือเปล่าคะ
- เมื่อเสาร์ที่แล้วพี่ขับรถไปเส้นทาง พิษณุโลก - เชียงราย ก็เพิ่งเจอกับตัวเอง
- รู้สึกแบบนั้นเหมือนกันค่ะหรือว่าเป็นเพราะ สว.แล้ว 555.....
- นานๆจะมีโอกาสได้ไปทางภาคเหนือ รู้สึกสดชื่นกับธรรมชาติป่าเขาลำเนาไพรมากๆค่ะ
- ภูเขายังถูกปกคลุมไปด้วยป่าไม้อย่างหนาแน่น
- ไม่เหมือนกับภาคกลางที่กลายเป็นภูเขาเศรษฐกิจไปแล้ว หมดเป็นลูกๆไปเลยน่าเสียดายมากๆค่ะ
พระอาทิตย์ตกดินที่กว๊านพะเยาค่ะ
ผมสบายดีครับ
ไปเที่ยวแบบผจญภัยแบบนี้ผมชอบมาก ที่สำคัญได้ถ่ายรูปในมุมมองที่ปกติเราไม่สามารถเห็นความสวยงามเหล่านี้ได้
ขอบคุณครับ คุณกบ...
เอ...ทากเข้าไปในลำใส้ด้วยหรือ? คิดเเล้วสยองนะครับ
ผมเจอทากเยอะมาก ไม่รู้เพราะอะไร อาจเพราะการป้องกันไม่ดีก็ได้ครับ แต่เป็นรสชาติของชีวิตครับ ครั้งหนึ่งในชีวิต ลำบากบ้างให้เรียนรู้ว่าลำบากนั้นเราต้องอดทนอย่างไร?
พี่ เล็ก ภูสุภา
เดินไปเพียง ครึ่งกิโลเมตรเเรก ขึ้น ควนเเรกก็พิสูจน์ใจกันเเล้วครับ สูงชัน ของหนัก เหนื่อยมาก และเป็นเเบบนี้เรื่อยๆในสามวันที่เราเดิน...
แต่ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างครับ โชคดีที่เราได้ไกด์ดี
ไปแถบใต้ก็คิดถึงหลายท่านครับ พี่ ชาญวิทย์-นครศรีฯ สบายดีนะครับ เห็นนานๆครั้งใน gotoknow ให้กำลังใจในการทำงานครับผม
ก็เรียกว่ายังไม่สมดุลเลยทีเดียว ยังต้องดูเเลใจตัวเองอย่างมากเลย แต่ก็มีความสุขกับปัจจุบันครับ
น้าอึ่งสบายดีและมีความสุขดีนะครับ
อ่านจากบันทึกทราบว่า หน้าบ้านน้าอึ่งมีร้านกาแฟ ว่างๆจะขอไปนั่งสนทนาด้วยนะครับ
อาจารย์ครับ
นอกจากผมหลังยอกแล้ว เท้าระบมหมดเลยครับ เพราะเราสวมรองเท้าที่ไม่พอดีเท้า นี่เป็นบทเรียนอย่างหนึ่งของนักเดินป่า ครั้งหน้าจะไม่พลาดเเบบนี้ครับ
หลังจากเข้าโรงนวดเเล้ว ตอนนี้ สบายบรื้อครับ...ต้องขอบคุณ อ.นุช ที่เป็นสปอนเซอร์หมอนวดให้ ตอนนี้ชัดติดใจอีกเเล้ว (นวด)
อาจารย์ อ้อม ฐิติรัตน์ สุวรรณสม
ใช่เลยครับ อ.อ้อม สถานที่จริงมีกลิ่นธรรมชาติที่บริสุทธิ์ ลมเย็นสบาย อากาศไม่ร้อน และมีพรรณไม้แปลกๆ เช่น หม้อข้างหม้อเเกงลิง ฯลฯ สัตว์ป่าก็มีพวกสมเสร็จเยอะเลยครับ
บันทึกต่อไปจะทยอยนำภาพมานำเสนอเรื่อยๆครับ
อาจเป็นเพราะการเดินทางที่ยากลำบากทำให้ ธรรมชาติที่สวยงามเหล่านั้นคงอยู่ครับ
ผมมีหน้าเก็บเรื่องราวประทับใจนั้นมาให้ชมครับ :)
NU 11พี่นก...
การป้องกันตัวเองในป่าครีมกันแดดก็สำคัญ ก็มีแดดเป็นช่วงๆครับ แต่ว่า คงพอกครีมได้ไม่นานเพราะเหงื่อโทรมกาย เป็นปี้บๆ
วิวทิวทัศน์สวยงามมาก ทำให้เราหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง เรียกได้ว่าคุ้ม
การเดินทางที่สูง แม้กระทั่งเครื่องบิน ทำให้หูอื้อได้ครับ แก้ไขโดยการกลืนน้ำลาย อาการดังกล่าวก็หายไป ไม่เกี่ยวกับการเป็น สว. ประกายใดครับ :)
พี่นกสบายดีนะครับ ฝากความระลึกถึงพี่แจ็คด้วยครับ
สวัสดีครับ น้องเอก นอกจากขึ้นที่สูงหูอื้อแล้ว ลงในที่ลึกก็หูอื้อครับ
ตอนดำแร่ที่น้ำเค็ม ลงน้ำความลึก 15 วา ถ้าไม่ขยับค่อยๆกลืนน้ำลาย แก้วเกิดความดัน ลั่ยน เปรี๊ยะๆ
บางคนแก้วหูแตกมีเลือดออกจากหูก็ยังเห็นครับ
+บอกฝากถึงคุณนายนุช รองเท้ายางที่จัดหาให้ ผมนึกถึงตัวเองเป็นบรรทัดฐาน คือผมใส่กรีดยางเป็นประจำมันเลยคุ้นกัน
แต่น้องเอกกับหนาน นานๆใส่ที่ เหมือนโดนวางยาจากผู้เฒ่า ฮาๆๆ
สวัสดีค่ะ
* จัยยยยยยยเต้น ตึ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ......
* ทริปที่งามเกินบรรยายและท้าทายจิตใจดีแท้
* ขอบคุณภาพงามๆ และเรื่องเล่าของจิตใจที่ดีงาม
* สุขกายสุขใจนะคะ
คุ้มค่ากับความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจริง ๆ ค่ะ ภาพสวยงามน่าประทับใจอย่างยิ่ง
ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ ทากเยอะเลยครับพ่อ...ผมกับพี่หนายเกียรติเป็นสองคนที่ทากนิยมมากที่สุด :(
บังครับ
เรื่องเดิน เรื่องลุย ไม่เป็นปัญหาสำหรับผมครับ ขอเพียงรองเท้าที่ดี แต่ขอไม่เอารองเท้ายางเหมือนครั้งนี้นะครับ เท้าผมระบมมาก เดินเเทบไม่ไหวเลยครับ
ครั้งนี้ประทับใจบังและทุกท่านมากๆครับ มีโอกาสอยากไปเยี่ยมทุกท่านอีกครับ
ขอบคุณครับ ครูนาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง) และ คุณ Sila Phu-Chaya
เรียกได้ว่าคุ้มกับการเหนื่อยครับ ขึ้นบนยอดสูงสุดของเขาเเล้ว บอกคำเดียวว่า "สุดยอด" ครับ
สวัสดีครับคุณจตุพร
- โอ้! สุดยอดจริงๆ ในทุกพื้นที่ไม่ว่าที่ไหนคุณเอกเหยีบมาแล้วทุกที่ ใช่ไหมนี่.
- บรรพบุรุษผมอยู่ปั้ดทะลุงแท้ๆ ยังไม่รู้จักพื้นที่เมืองพัทลุงเลย
- คุณเปรียบเสมือนนกอินทรี ที่จะบินไปที่ไหนเมืองไหนมองเห็นในสิ่งที่คนอื่นเขาไม่เห็น
- น่าอิจฉาจริงๆครับ.
ขอบคุณครับ หมอน้อย 447
อาจจะได้ผ่านหมอน้อยไปมาบ้างเเล้ว เพราะช่วงที่ผมเดินทางลงสามจังหวัดชายแดน.ใต้บ่อยๆ(นราธิวาส ปัตตานี ยะลา ) ก็ไปเกือบทุกค่าย ตชด.และ สถานีตำรวจ
ในเมืองไทยหากเป็นเชิงปริมาณไปทุกจังหวัดเเล้วครับ แต่ลงในรายละเอียดผมก็คิดว่าเมืองไทยยังมีหลายจุดที่ผมยังไปไม่ถึง และมีของดีๆทั้งนั้นเลย ผมเคยเดินป่ากาญจนบุรีแบบทริปสั้นๆแต่ก็ได้เห็นทรัพยากรธรรมชาติที่มากมาย
หากมีโอกาสไปเดินป่าเจ็ดยอดนะครับ ข้างบนสวยมาก เห็นวิวสามจังหวัด (ตรัง พัทลุง สตูล) เราเดินทางขึ้นจากพัทลุง แล้ว ขาลงไปลงที่ อ.ประเหลียน จ.ตรัง สามวันสองคืน เรียกได้ว่าทริปนี้วัดใจเลยครับ
:) วันนี้ผมเดินทางไปโซนอีสานครับ สองสามวัน
เข้ามาชมเขาเจ็ดยอดแห่งภูบรรทัดครับ วิวสวยมากเลยครับ
พัทลุงก็มีสถานที่ท่องเที่ยวสวยงามนะครับ..
ขอบคุณครับ คุณเปนไท
ผมเพิ่งอ่าน นิตยสาร อสท. ที่เดินทางไปก่อนหน้า ทีมงานเราไม่เท่าไหร่ ก็ตื่นตาตื่นใจ กำลังจะเขียนเพิ่มอีกสักหนึ่งบันทึกเพื่อบันทึกความทรงจำที่ดี ทั้งในส่วนของความอุดมสมบูรณ์ของป่า มิตรภาพของเพื่อนที่คุ้นเคยกันดี และเพื่อนใหม่ที่เจอกันครั้งเเรกในทริป การเดินทางร่วมทุกข์ สุข เป็นเวลาสามวันสองคืน ได้เรียนรู้เรื่องดีๆมากครับ
สวัสดีครับพี่หมอ จำน้องซากี้ได้มัยครับไม่ได้เจอกันนาน ช่วงนี้พอดีจะไปทำงานกับพี่หนาน พอดีอ่านดูแล้วขอเพิ่มเติมที่เขาเจ๊ดยอดครับ บนยอดเขานั้นเราสามารถมองเห็น 4 จังหวัดครับ มีพัทลุง สงขลา ตรัง และสตูล
ความเหนื่อยอยากนั้นผมคิดว่าไม่นานก็หายไปครับ แต่สายยวงบ่วงใยที่มันได้ทักทอขึ้นนั้นนับวันมีแต่จะแนบแน่นครับ ถ้าพี่หมอไม่ลืมน้องซากี้คนนี้ จูเนี่ย วูป จูเนี่ยๆๆๆๆๆๆ ครับ แล้วว่างๆไปเดินป่ากันอีกนะครับ
นั่งอยู่ที่บ้านกับซากี้ เตรียมตัวเดินทางไปพิจิตรตอนตีสาม
กลับมาอ่านบันทึกนี้ไม่เห็นร่องรอยของตัวเอง
จึงนึกขึ้นได้ว่าตอนอ่านบันทึกนี้ อ่านจากโทรศัพท์
มาขอบคุณอย่างเป็นทางการครับ สำหรับภาพถ่ายที่งดงามมาก ๆ
ผมมีภาพถ่ายที่ดีที่สุดในชีวิตก็คราวนี้ครับ
ไปเขาเจ็ดยอดคราวนี้เหมือนมีช่วงภาพส่วนตัวติดไปด้วย
ภาพผมที่เอกถ่าย ชอบทุกภาพเลยครับ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ ซากี้
สำหรับซากี้ ผมจำได้ทั้งชาติเลยครับ 555 ต้องขอบคุณมากครับที่เอื้อเฟื้อหลายเรื่องในช่วงเดินป่า ประทับใจมาก
พี่ทราบมาว่า ซากี้ มีบล้อกเเล้ว แต่ไม่ยอมเขียน...
ผมเชียร์ให้เขียนนะครับ ซากี้ต้องมีเรื่องราวดีๆมาฝากผู้อ่านมากมายเเน่ๆครับผม
ว่างๆเราไปเดินป่าที่ไหนกันดีครับ???
สวัสดีครับ พี่หนานหนานเกียรติ
ผมกำลังคิดเขียนบันทึกเกี่ยวกับ เขาเจ็ดยอดอีกครั้ง ด้วยความประทับใจครับ อยากให้เป้นประวัติศาสตร์สำหรับตัวเอง
ต้องขอบคุณน้ำใจมวลมิตร ที่ช่วยเหลือกันในระหว่างทริป
ทริปต่อไป ผมสนใจ โมโกจู ครับ ต้องหาข้อมูลก่อน ที่สำคัญ คือ หาเวลาให้ได้ก่อน :)
ส่วนรูปถ่ายนั้น ถือว่าเป็นความทรงจำที่เป็นภาพ นำไปใช้ได้ตามอัธยาศัยนะครับ