ลมหายใจแห่งการเป็น FA โอบล้อมกันและกัน


กระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ไม่เพียงแต่อยู่ในวงหรือเวทีแบบนี้ ยากแก่การพบเห็นจริง ๆ สิ่งเหล่านี้มาจากธรรมชาติของความเป็นกระบวนกร (FA) ที่มีบุคลิกภาพเอื้ออำนวยให้เกิดการเรียนรู้และชื่อมโยงตัวตนกับผู้อื่นให้รู้สึกสัมผัสถึงความอบอุ่นและจริงใจระหว่างกันได้ ...การเปิดรับ เปิดใจ เปิดโอกาสต้อนรับศักยภาพของเพื่อนมนุษย์ รู้จักใช้เหตุ ใช้ผล และใช้อารมณ์ความรู้สึกที่เข้าอกเข้าใจ ...รู้จักการถอยร่น การชะงักงัน การลดตนให้ต่ำลง การยอมเป็นผู้ไม่รู้ การให้อย่างไม่มีเงื่อนไข ไม่หวังรางวัลใด ๆ

บันทึกนี้ ไม่ขออิงวิชาการ แต่ขออิงประสบการณ์และความรู้สึกล้วน ๆ นะคะ  

 

หลังจากผ่านเวทีครั้งที่ 3 เวทีครั้งสุดท้าย ในการจัดกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เพื่อความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ในระบบศึกษา เมื่อวันที่ 12 -13 ตุลาคม 2552 ที่ผ่านมา ก็ต้องป่วยนอนหยอดยาไปหลายขนาน คงเพราะเผลอตัวลุยฝนเล็กน้อย  แวะเวียนมาอ่านบันทึกของกัลยาณมิตรหลายท่าน มีฝากรอยบ้างไม่ฝากรอยบ้างด้วยความระลึกถึง 

 

เมื่อฟื้นตัวขึ้นมาก็อยากเก็บความทรงจำ ความประทับใจดี ๆ ที่ได้ร่วมทำหน้าที่เป็น FA  ใน 3 ครั้งที่ผ่านมาจนถึงคราวที่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา 

 

จำได้ว่ามีเสียงของคุณครูท่านหนึ่งแว่ว ๆ มาทำให้ศิลาถึงกับน้ำตาซึม  ท่านบอกว่า  "ไม่อยากเชื่อเลยว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่พวกเราต้องจากกัน  นึกว่าเพิ่งเริ่มต้นกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในวันแรกเสียอีก" 

 

โอ้โห  พูดอย่างนี้ ไม่อยากจากกันเลยค่ะ...อีกหลายถ้อยคำที่พวกท่านกล่าวมาว่า แล้วพวกเราจะได้กลับมาทำกิจกรรมอะไรแบบนี้อีกไหม"  

 

ความรู้สึกเหนือคำบรรยายและถ้อยคำที่เหนือความคาดหมายเหล่านี้ล้วนแล้วมาจากหัวใจใสซื่อบริสุทธิ์ของครูบาอาจารย์ตัวจริงเสียงจริงทุกท่านที่อยากมาร่วมกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยกัน 

 

ท่าน ผอ. สมบูรณ์ โรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็กในวงแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ศิลาเป็น FA อยู่นั้น ท่านกล่าวว่า  "แม้รู้ว่า อาจจะถูกหลอกถาม เอาความรู้อะไรไป   ก็เต็มใจให้หลอก จะบอกให้หมดใจเลย"  

 

ท่าน ผอ. บงการ โรงเรียนบ้านเปือย บอกศิลาว่า  "อยากให้ดูลายมือให้ละเอียดกว่านี้ ต้องตามไปเยี่ยมที่โรงเรียน จ. อุบลราชธานี"  

 

อื่น ๆ อีกหลายถ้อยคำที่แสดงให้เห็นถึงความรักและผูกพันกันอย่างมาก   

 

เบื้องหลังกว่าจะออกมาเป็นคำพูดที่กลั่นออกมาจากใจเช่นนี้ ก็ขอยกความดีงามให้กับทีมงานของเราค่ะ

หนุ่มน้อยมหัศจรรย์ผู้ mapping ทั้งครูบาอาจารย์ผู้มาร่วมกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และคนทำงานในทีมร่วมกันค่ะ

    

 กว่าจะถึงวันนี้ ทีมงานของเราผ่านการทานและเที่ยวร่วมกันมาหลายครั้ง การทำงานจึงทำไป หยอกล้อ ให้กำลังใจกันไปด้วยความรู้สึกสนุกสนาน 

 

มีการส่งมอบงาน FA จากน้องซวงไปเป็นท่านอาจารย์ดร. ขจิต

เปรียบเหมือนการวิ่งผลัด 4 X 100 เมตร ก็ไม่ปาน

น้องซวงมอบหนังสือให้ท่าน ผอ. ธีรวัจน์ แห่งโรงเรียนชำฆ้อ และมอบเงินเพื่อสนับสนุนการทำงานกิจกรรมต่าง ๆ เพื่อโรงเรียนให้แก่ท่าน ผอ. เป็นจำนวน 7,500 บาท ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

 

คุณเอก หัวหน้าทีมงาน mapping แต่คนดี ๆ มาร่วมทีมจริง ๆ เลย 

 

การทำ BAR ของเรามีการซักซ้อมการทำกิจกรรมเสมือนจริงด้วยค่ะ

 

 ทีมงาน FA ตั้งใจชมวิดีทัศน์ของแต่ละโรงเรียนด้วยความชื่นชมในความดี

 

ก่อนเริ่มงาน เราก็มีการประชันความหล่อกันเล็กน้อยพอเป็นพิธี

แบบหล่อเดี่ยวก็มีค่ะ

แบบงามเป็นคู่ก็มีนะคะ

แบบหน้าตาดีลูกผสมก็มีค่ะ

ที่เรียกว่าลูกผสมนั้นเพราะมีคุณครูท่านหนึ่งแซวว่าคุณเอกหล่อเหมือนดาราเกาหลี เจ้าตัวเขินมากเลย

ถ่ายคู่กับท่าน ผอ. ธีรวัจน์ เพราะม่วงเหมือนกัน ว่างั้น

เมื่อถึงคราวต้องทำงาน  ก็ทำอย่างตั้งใจกันทีเดียว

เวลาเบรค ก็ชักชวนกันดูของขลัง

และคุยหยอกล้อกัน

 

กระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ไม่เพียงแต่อยู่ในวงหรือเวทีแบบนี้ ยากแก่การพบเห็นจริง ๆ

 

 

สิ่งเหล่านี้มาจากธรรมชาติของความเป็นกระบวนกร (FA) ที่มีบุคลิกภาพเอื้ออำนวยให้เกิดการเรียนรู้และชื่อมโยงตัวตนกับผู้อื่นให้รู้สึกสัมผัสถึงความอบอุ่นและจริงใจระหว่างกันได้  ...การเปิดรับ เปิดใจ เปิดโอกาสต้อนรับศักยภาพของเพื่อนมนุษย์  รู้จักใช้เหตุ ใช้ผล และใช้อารมณ์ความรู้สึกที่เข้าอกเข้าใจ ...รู้จักการถอยร่น การชะงักงัน การลดตนให้ต่ำลง การยอมเป็นผู้ไม่รู้  การให้อย่างไม่มีเงื่อนไข ไม่หวังรางวัลใด ๆ

 

 

กระแสแห่งความเป็นกัลยาณมิตรนี้มีแรงมากเลยนะคะ  จูงจิตให้เราโคจรมาหมุนรอบกันเสมือนดาวนพเคราะห์

 

 

 

เชื่อเถอะว่าคนเราย่อมมีความแตกต่างกัน วิธีคิด วิธีทำงานก็ย่อมไม่ถูกใจเราหรือเขาทั้งหมด  แต่สิ่งสำคัญที่เราควรคำนึงถึงคือผลงานในการสร้างคุณงามความดีของกันและกัน  นี่สิ ที่เราควรเคารพศรัทธา ชื่นชม และเป็นกำลังใจให้แก่กัน 

 

 

หมายเลขบันทึก: 307567เขียนเมื่อ 21 ตุลาคม 2009 21:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)

อาจารย์นพลักษณ์ ๙ ครับ ทำไมอาจารย์หน้าตาขาวจัง ขาวม๊ากมากครับ

ผมคิดว่า อาจารย์อาจจะใช้แป้งเด็กจอห์นสันมาโปะแน่ ๆ เลยครับ ใช่ไหมครับ อิ อิ

ทั้ง FA ทั้งคุณครูทั้งหลายล้วนแต่เดินอยู่ใน "หัวใจดวงเดียวกัน" ครับ

คือ "หัวใจแห่งการศึกษาชาติที่ไม่จำเป็นต้องคิดเหมือนใคร (ในกระทรวงฯ)"

ดูแลสุขภาพด่วนครับ ... ไม่งั้นหน้าอาจจะขาวไม่เต็มที่ เชื่อผ้ม เชื่อผม ;)

  • ท่านอาจารย์นพลักษณ์ 10 แซวจนคนเพิ่งฟื้นไข้ ทั้งขำทั้งไอไม่หยุด ตกลงว่าเป็นห่วงสุขภาพคนแก่หรือเปล่าค่ะ
  • พูดถึงความแก่ ก็อาจจะเป็นไปได้ว่าคงกลัวเห็นริ้วรอยมากไปหน่อย ก็เลยลงแป้งเด็กโคโดโม่ะมากไปหน่อย  ลืมไปว่าข้างกระป๋องแป้งกำหนดวัยของผู้ใช้ไว้ด้วย คราวหน้าจะระวังตัวให้มากกว่านี้ค่ะ  อย่ากลัวริ้วรอยมากไปกว่าหน้าขาวเน๊อะ
  • ใช่ค่ะ คนดีอาจคิดอะไรแตกต่าง แต่ผลคือการสร้างความดีค่ะ  ดีนะที่สรุปเม้นท์ไว้ดี มิฉะนั้น ฮึ่ม น่าดู

เฮ้อ ... รอดตัวไปผม อิ อิ ;)

สวัสดีค่ะ

  • แอบมาดูมาอ่านแต่ไม่ค่อยจะรู้เรื่องค่ะ
  • เพราะหัวช้า  ไม่มีโอกาสเห็นกิจกรรมแบบนี้ค่ะ
  • ขอขอบพระคุณค่ะ

กำลังคิดถึงพี่ศิลาอยู่พอดี จริงๆนะคะ มาอ่านเจอบันทึกพอดี ช่วงนี้งานเข้านะคะ อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

ครบทีมเลยนะคะ หัวกะทิทั้งนั้นค่ะ ชื่นชมจากใจจริงค่ะ

สวัสดีครับ อ.ศิลาครับ

ไม่สบายคงหายเเล้วครับ บันทึกนี้อ่านแล้วอมยิ้มเลยครับ เห็นภาพของผมมากมาย แบบว่า เยอะมากๆเลยครับ (มันเขินๆอะครับ)

ก็ต้องขอบคุณทีมงานที่น่ารักทุกท่านครับ ผมเองก็ได้กำลังใจจากทีมงานเลยสู้ตาย ทำงานแบบมีความสุข  แม้เราจะกดดันบ้างจากเงื่อนไขที่ทีมงานเราอาจอึดอัดไปบ้าง แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาเลย หากเราชัดเจนและตั้งใจในสิ่งที่เราจะมุ่งไปหาเป้าหมาย ผมไม่เคยหวั่นไหวเมื่อมีกัลยาณมิตรที่คอยเคียงข้างให้กำลังใจ

เป้าหมายต่อไป ช่วยกันทุ่มเทพลังกาย ใจ ให้กับ สรพ. (สถาบันพัฒนาและรับรองคุณภาพสถานพยาบาล)กันให้เต็มที่นะครับ งานนี้ผมเชื่อแน่ว่าทุกคนจะมีความสุขกับชิ้นงานที่มีพลังขับเคลื่อนสังคมร่วมกัน

พี่หนานเกียรติ พูดเรื่อง การที่เราพบคนดี คราเดียวกันมากๆ เป็นเรื่องที่น่ายินดีในชีวิตครับ

ขอบคุณครับสำหรับบันทึกแห่งกำลังใจ

พรุ่งนี้ผมไปต่างจังหวัดครับ จะนำภาพเเละเรื่องราวดีๆมาฝากนะครับผม :)

 

 

แวะมาเยี่ยม อ.ศิลาครับ

คาดว่าหายป่วยแล้วใช่ไหมครับ

คงได้พบกันเร็ว ๆ นี้

บุญรักษาครับ

สวัสดีค่ะคุณศิลา

โอ  ว้าว  บล้อกนี้สีหวานจังเลยค่ะ

มีทั้งสาวสวย และ หนุ่มหล่อ ก็พอจะรู้หละว่าใครเป็นใคร

อ่านแล้ว ดูภาพแล้วยิ้ม ๆ ค่ะ 

ขอบพระคุณค่ะ  ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ   

 

มาแวะเยี่ยมบันทึกไม่อิงวิชาการ

เห็นแล้วอยากมาร่วมกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยคะ

เยี่ยมมากคะ

เป้าหมายต่อไป ช่วยกันทุ่มเทพลังกาย ใจ ให้กับ สรพ. (สถาบันพัฒนาและรับรองคุณภาพสถานพยาบาล)กันให้เต็มที่นะครับ งานนี้

ติดตามกลุ่มกัลยาณมิตร  G2K  ไปหลายที่  จากข้อความข้างบน  พวกเราจะได้มีโอกาสได้พบเหล่าคณาจารย์แบบตัวเป็นๆบ้างมั้ยนะ  (คิดว่านะจะได้เจอ)

ขอบพระคุณเรื่องราวดีๆ    รพ.ได้มาเรียนรู้การจัดกิจกรรมและกระบวนการใน G2K ไปใช้หลายกิจกรรมแล้วค่ะ  โชคดีที่ได้มาเป็นสมาชิก G2K แต่อาจจะมาช้าไปแต่ได้อะไรไปมากมายเลยค่ะ

สวัสดีครับคุณ ศิลา FA ที่เข้าไปนั่งอยู่ในใจของผอ.หลายๆ โรงเรียนแล้ว

ติดตามเรียนรู้ยังไม่ลึกเพราะไม่ผ่านการปฎิบัต เหมือนจำ ล้างมือเจ็ดขั้นตอนแต่ไม่ผ่านการปฎิบัติครับ

  • สวัสดีค่ะ อาจารย์
  • แวะมาอ่านลมหายใจแห่งการเป็น FA โอบล้อมกันและกัน
  • อิงประสบการณ์อ่านง่าย เข้าใจเร็ว ขอบคุณสำหรับบันทึกดี ๆ ทั้งเนื้อหา สาระเพียง
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ

* ได้แต่ฟังข่าวของกิจกรรมนี้อยู่นอกวง

* วันนี้ได้โอกาสมาอ่านบันทึกทบทวนข่าวคราว ขอชื่นชมค่ะ

* สุดท้ายบันทึกข้อได้ความโดนใจและปลอบใจ  

...การเปิดรับ เปิดใจ เปิดโอกาสต้อนรับศักยภาพของเพื่อนมนุษย์  รู้จักใช้เหตุ ใช้ผล และใช้อารมณ์ความรู้สึกที่เข้าอกเข้าใจ ...รู้จักการถอยร่น การชะงักงัน การลดตนให้ต่ำลง การยอมเป็นผู้ไม่รู้  การให้อย่างไม่มีเงื่อนไข ไม่หวังรางวัลใด ๆ

 

 

กระแสแห่งความเป็นกัลยาณมิตรนี้มีแรงมากเลยนะคะ  จูงจิตให้เราโคจรมาหมุนรอบกันเสมือนดาวนพเคราะห์

 

 

 

เชื่อเถอะว่าคนเราย่อมมีความแตกต่างกัน วิธีคิด วิธีทำงานก็ย่อมไม่ถูกใจเราหรือเขาทั้งหมด  แต่สิ่งสำคัญที่เราควรคำนึงถึงคือผลงานในการสร้างคุณงามความดีของกันและกัน  นี่สิ ที่เราควรเคารพศรัทธา ชื่นชม และเป็นกำลังใจให้แก่กัน ขอบคุณมากค่ะ

* สุขกายสุขใจนะคะ

 

แวะมาส่งกำลังใจค่ะ

มาชวนไปเที่ยวที่นี่ ด้วยค่ะ   °o.O ผาเดียวดาย O.o°

ขอยกย่องท่านอาจารย์นพลักษณ์ 10 เป็นหนุ่มเชียร์บล๊อกเกอร์อีกท่านหนึ่ง แต่คนละแนวกับท่านอาจารย์ขจิต อิอิอิ เพราะเข้ามาเชียร์ทีไร บล๊อกเกอร์หวาดเสียว เราจะโดนช๊อตไหนหว่า ฮ่าๆๆๆ

  • ดีใจที่พี่  ครูคิม 
    Pแวะมาเยี่ยมค่ะ บันทึกนี้ไม่มีรายละเอียดกิจกรรมอะไรเลย กะแหย่คนกันเองในทีมงาน หากมีโอกาส ก็จะตามไปแหย่ที่ครูคิมที่พิษณุโลกเหมือนกัน คุย ๆ กันไว้อยู่ เตรียมตัวฮาไว้นะคะ อิอิ
  • สวัสดีค่ะ น้อง
    Pดีใจด้วยนะคะกับความสำเร็จที่ได้รับ แวะไปเยี่ยมมาแล้วปลื้มไปด้วยค่ะ
  • จะว่างานเข้าไหม ก็ต้องบอกว่างานเข้าเป็นปกติค่ะ เพียงแต่บางช่วงเราไม่ปกติเองค่ะ ประมาทไม่ได้เลยนะคะเรื่องสุขภาพ เราตั้งใจจะทำอะไรมากมาย แต่ก็มาแพ้ร่ายกายเราเองที่เรารักมากที่สุดแต่สนใจน้อยที่สุด
  • แอบหนีแขกออกมาอ่านด้วยความสุขครับ
  • ถามตัวเองอยู่ว่าเมื่อไหร่หนอจะมีวาสนา เหมือนเจ้าสองหนุ่ม น้องชายหัวแก้วหัวแหวน ที่จะได้ร่วมงาน กับท่านเจ้าของบันทึกและอีกท่านที่นั่งประชันความงามกันอยู่ในภาพนี้

   

  • ไม่ได้ร่วมงาน  เอาแค่ได้ร่วมชื่นชมสดๆ ณ เวทีใดเวทีหนึ่งก็ยังดี จริงมั้ย น้องเอกรูปหล่อ และน้องบ่าว ขจิต
  • อิ อิ อิ

 

ขอมาฝากรอยค่ะ คนกันเอง อิ อิ ยิ้ม และ หัวเราะได้เสมอ

เบื้องหลังความงาม ความดี ความสุข คือ การให้กำลังใจกันทำงานสำคัญอย่างไม่หวั่นไหวต่อโลกธรรม ด้วยเชื่อมั่นในสิ่งดีๆ ผู้คนดีๆที่โคจรมาสร้างประโยชน์ให้แผ่นดินร่วมกัน

ดีจังเลยค่ะ  

บรรยายได้เห็นภาพความสุขจากการได้ ลปรร  เลยนะคะ

เมื่อไหร่จะมีโอกาสได้ร่วมงานกับพี่ๆ บ้างคะเนี่ย

ขอบคุณค่ะ

มาหาข้อมูลเพิ่มเติมค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท