ความสุขเล็กๆ ในเช้าชื่นของชีวิต...

ผมไม่หาญคิดหรอกว่าพิธีกรรมเช่นนี้จะมีบทพิสูจน์ใดที่ควรต้องพิสูจน์ ผมรู้แต่ว่า มันคือกระบวนการหนึ่งที่ทำให้ผม หรือแม้แต่ชาวบ้านรู้สึกอุ่นอกอุ่นใจกับการงานและการพิงพักในศาลาหลังนี้ โดยไม่กังขาเลยสักนิดว่ามันคือความงมงายแห่งยุคสมัย...

เช้าวันอาทิตย์ที่ผ่านมา   ผมถูกปลุกด้วยเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์คู่ชีพ  โดยปลายสายนั้นเป็นการร้องทักด้วยเกรงว่าผมจะลืมนัดอันสำคัญกับชาวบ้านขามเรียง...

 

ผมกุลีกุจอออกจากห้องหับตั้งแต่ยังไม่ถึง ๗ นาฬิกา  เพียงเพื่อรีบเร่งไปให้ทันฤกษ์ยามของการยกเสาเอกของศาลาหลังหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นรองรับพิธีเกี่ยวกับการฌาปนกิจศพของชาวบ้านขามเรียง  โดยก่อนหน้านั้น  ผมได้รับการร้องขอให้เข้าไปช่วยเหลือเรื่องงบประมาณของการปลูกสร้างศาลาหลังนี้มาแล้วระยะหนึ่ง

 

ระยะหลังมานี้  ชาวบ้านหลายหมู่บ้านมีอะไรๆ ก็มักจะฝากข่าวเล่าความมายังผมเสมอว่ากำลังลงแรงกันทำโน่นทำนี่อยู่อย่างไม่ว่างเว้น  พร้อมๆ กับการทิ้งนัยสำคัญไว้ให้ผมได้คิดอย่างเงียบๆ ว่าผมสามารถช่วยเหลือและเป็นส่วนหนึ่งกับกิจกรรมเหล่านั้นได้แค่ไหน และอย่างไร ?

 

ด้วยความที่ผมเป็นคนประเภทปฏิเสธคนไม่เก่ง  และเคยตั้งปณิธานไว้เนิ่นนานแล้วว่าผมจะไม่ยอมเพิกเฉยและละเลยให้ความดีงามของผู้คนต้องล่องไหลไปอย่างเดียวดาย  หากพอจะมีหนทางใดที่ช่วยเหลือได้บ้าง  ผมก็พร้อมที่จะลงแรงกายและแรงใจไปกับวิถีนั้นอย่างไม่ลังเล  ภายใต้แนวคิดตามประสาตัวเองว่า “เอาใจนำพา เอาศรัทธานำทาง”  นั่นแหละ

 

คราวนี้ก็เช่นกัน  ชาวบ้านเก็บหอมรอมริบกันมาสักระยะหนึ่ง  ด้วยหวังว่าจะขยายศาลาในพิธีศพให้กว้างขวางขึ้น  จวบจนบัดนี้ก็มีงบประมาณส่วนหนึ่งที่พอจะขับเคลื่อนขึ้นมาได้  จึงต้องเร่งลงแรงศรัทธากันขนาดใหญ่  เพื่อให้แล้วเสร็จก่อนการมาเยือนของฤดูแห่งการเก็บเกี่ยวในท้องทุ่งแห่งชีวิต

 

ครั้งนี้  ผมไม่ได้รับปากอะไรชัดแจ้งนักหรอกว่าจะสามารถช่วยเหลือในเรื่องปัจจัยเหล่านี้ได้สักกี่มากน้อย  แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า  ผมไม่กังขาต่อการที่จะ “เอาใจนำพาเอาศรัทธานำทาง”  ไปสู่ห้วงวัฒนธรรมนั้นกับชาวบ้าน  อย่างน้อยก็คงได้เวลาสำหรับการนำเอาหนังสือเล่มเล็กของตัวเองออกมาระดมทุนในหมู่นิสิตกันอีกสักตั้งสองตั้ง

 

ในเช้าของวันนั้น  ผมรู้สึกได้อย่างไม่กังขาว่าเป็นเช้าชื่นของชีวิตที่ผมหลงรักอีกวันหนึ่งเลยทีเดียว  ภายในวัดดูคึกคักและมีชีวิตชีวาเป็นพิเศษ  ชาวบ้านหลากวัยตบเท้าเข้าสู่บริเวณของการยกเสาเอกลงหลุมอย่างครึกครื้น  หลายต่อหลายคนสรวลเสเฮฮากันอย่างน่ารัก  มีการหยิกหยอกทักทายกันด้วยภาษาถิ่นอันอบอุ่นและเป็นกันเอง 

 

ฉากชีวิตในห้วงนั้น  เต็มไปด้วยสีสันอันอบอุ่น  ผู้เฒ่าผู้แก่หลายคนนำลูกหลานเข้าสู่กระบวนการของการยกเสาเอกอย่างง่ายงาม  มีการตระเตรียมข้าวตอกดอกไม้และเทียนเล่มเล็ก  หรือแม้แต่เครื่องสักการะบางส่วนก็ถูกนำมาอย่างพร้อมสรรพ และที่ขาดไม่ได้เลยก็คือไม้มงคล  อาทิ  คูน (ราชพฤกษ์)  หน่อกล้วย-ใบอ้อยอันเรียวงาม รวมถึงไซดักปลาขนาดพอเหมาะที่ถูกนำมาบรรจุเครื่องสักการะครบชุด และในนั้นก็บรรจุเงินทองที่ชาวบ้านบริจาคไว้จำนวนหนึ่งด้วยเช่นกัน

 

การยกเสาเอกเช่นนี้  ฉายชัดถึงความเชื่อความศรัทธาของผู้คนในทำนองว่าจะเป็นสิ่งอันดีงามที่บันดาลให้การปลูกสร้างศาลาหลังนี้เป็นไปอย่างราบรื่น  มีความเป็นสิริมงคล  หากเทียบกับบ้าน ก็คงมีความหมายเดียวนั่นคือการอยู่เย็นเป็นสุขของผู้พักอาศัยนั่นเอง

 

ในอดีต  ผมคุ้นชินกับฉากชีวิตการยกเสาเอกแถวบ้านที่มักนิมนต์พระสงฆ์มาทำพิธีให้ แต่ระยะหลังก็เห็นได้ชัดว่า  บางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องเป็นพระสงฆ์เสมอไป  เพราะวิถีเช่นนี้เป็นวิถีพราหมณ์  จึงมักพบว่าพ่อพราหมณ์ในหมู่บ้านจะเป็นผู้นำเข้าสู่กระบวนการอันสำคัญนี้ด้วยตนเอง  ขณะที่บางครัวเรือนก็เป็นผู้อาวุโสที่เจ้าของบ้านให้การเคารพนับถือเป็นผู้นำประกอบพิธี

 

สำหรับผมแล้ว  ผมไม่หาญคิดหรอกว่าพิธีกรรมเช่นนี้จะมีบทพิสูจน์ใดที่ควรต้องพิสูจน์อีก  ผมรู้แต่ว่า  มันคือกระบวนการหนึ่งที่ทำให้ผม หรือแม้แต่ชาวบ้านรู้สึกอุ่นอกอุ่นใจกับการงานและการพิงพักในศาลาหลังนี้  โดยไม่กังขาเลยสักนิดว่า  "มันคือความงมงายแห่งยุคสมัย..."

 

ยิ่งการได้เห็นภาพชีวิตอันเป็นความร่วมมือร่วมใจของชาวบ้านอย่างมากมายก่ายกอง  ยิ่งพลอยให้หัวใจของผมพองโตอิ่มสุขอย่างบอกไม่ถูก พร้อมกับการหวนคิดถึงบทบาทของวัดจากอดีตถึงปัจจุบันที่ยังคงเป็นศูนย์รวมอันมหัศจรรย์ของผู้คนอย่างไม่เปลี่ยนแปลง  -

 

ส่วนเรื่องการเป็นส่วนหนึ่งของการงานในครั้งนี้นั้น  ผมยังต้องค่อยๆ คิด ค่อยๆ ทำ  โดยจะพยายามขับเคลื่อนอย่างค่อยเป็นค่อยไปตามวิถีของตัวเอง ดังว่า  “เอาใจนำพา เอาศรัทธานำทาง” 

แต่สำหรับเช้าของวันนี้ บอกได้เลยว่า มันคือเช้าที่สดใสและเป็นเช้าชื่นของชีวิตผมโดยแท้

๖ กันยายน ๕๒
วัดชัยจุมพล-
บ้านขามเรียง,มหาสารคาม

[ธนิตย์ สุวรรณเจริญ]

• ได้เป็นส่วนหนึ่งของการทำอะไรดีๆสักอย่าง คงอิ่มใจ..
• ขอบคุณประสบการณ์ดีๆครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ อ. ธนิตย์ สุวรรณเจริญ

การงานเหล่านี้ ตั้งใจร่วมกันว่าจะให้แล้วเสร็จภายในเดือนกันยายนนี้ หรือช้าสุดก็ไม่เกินสัปดาห์ที่สองของเดือนตุลาคม..

ครับ-มันเป็นความสุขของหัวใจที่รู้สึกได้ว่า แท้จริงนั้น ชีวิตงดงามกว่าที่คิดเลยทีเดียว

ขอบคุณครับ

[รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)]

อรุณสวัสดิ์ค่ะอาจารย์

• ภาพแบบนี้ครูอิงคุ้นขินมาก เมื่อตอนเด็ก ค่ะ
• วันนี้ได้เห็นอีกครั้ง รู้สึก โลกนี้น่าอยู่จัง
• พร้อมกับคำว่า "ฉันรักประเทศไทย" "ฉันรักบ้านนอก"
• เป็นภาพที่น่ารักเกินคำบรรยาย เพราะทุกคน
• “เอาใจนำพาเอาศรัทธานำทาง” 
• นับเป็นความงามแห่งยุคสมัยจริง  ๆค่ะ
• ขอบพระคุณค่ะ มีความสุขเสมอ ๆ นะคะ

[วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--]

“เอาใจนำพา เอาศรัทธานำทาง”

สวัสดีครับอาจารย์ แผ่นดิน

พิธีกรรมของพราห์มหลายอย่าง ลามมาหาศาสนาพทธ แล้วหลุดมาถึงศาสนาอิสลาม ครับ

เพียงแต่ให้เรารู้ว่า ส่วนใหนเป็นพิธีกรรมส่วนใหนเป็นศาสนา

ส่วนของพิธีกรรมมัก ร้อรัด มัด ห่อผู้คนเข้าด้วย เป็นกระบวนการทางสังคมในการอยู่ร่วมกัน

[แม่เจ้าแพลน]

สวัสดีค่ะ อ.แผ่นดิน

ทางเหนือก็มีพิธีกรรมคล้าย ๆ แบบนี้เหมือนกันค่ะ

สิ่งหนึ่งที่เรามักจะได้เห็นเสมอคือ ความมีน้ำใจช่วยเหลือเกื้อกูลกันอย่างเต็มที่

ขอคุณพระคุ้มครองคนคิดดีทำดีค่ะ

[ศน.อ้วน]

อรุณสวัสดิ์ค่ะ..

• ตามมาจากบันทึกคืนที่ผ่านมาด้วยความเป็นห่วงค่ะ
• แต่เมื่อพบความสุขสดชื่นของอาจารย์แผ่นดินแล้วก็ค่อยเบาใจ
• ผลเกิดจากเหตุนะคะ..สังขารที่ร่วงโรยเกินวัย เพราะเจ้าของเอง
• ชื่นชมกับความงดงามของบันทึกนี้ค่ะ
• ทำให้ย้อนคิดถึงภาพชีวิตในวันวาน..ที่หาไม่ได้แล้วในวันนี้และวันรุ่ง ในสังคมเมือง(โดยเฉพาะที่ตัวเองได้สัมผัสค่ะ)
• ก็ทำให้ได้คิดอีกค่ะ..ว่าความเปลี่ยนแปลงเป็นนิรันดร์
• พิธีกรรมต่างๆที่สอดแทรกในวิถีชีวิตของสังคมล้วนแล้วเป็นเครื่องนำพาให้เกิดความรักความอบอุ่นความเอื้ออารีของผู้คน
• ดังที่วอญ่าได้กล่าว
• เป็นความงดงามจริงๆค่ะ..
• พักผ่อนบ้างนะคะ

[แม่เจ้าแพลน]

สวัสดีค่ะ อ.แผ่นดิน

ทางเหนือก็มีพิธีกรรมคล้าย ๆ แบบนี้เหมือนกันค่ะ

สิ่งหนึ่งที่เรามักจะได้เห็นเสมอคือ ความมีน้ำใจช่วยเหลือเกื้อกูลกันอย่างเต็มที่

ขอคุณพระคุ้มครองคนคิดดีทำดีค่ะ

[Boo]

เป็นยามเช้าที่อิ่มเอม จรรโลงใจมากๆ นะคะคุณแผ่นดิน ...

เอาใจนำพาเอาศรัทธานำทาง

... เชื่อมั่น ... ศรัทธา ... ด้วยจิตคารวะ

[แม่เจ้าแพลน]

สวัสดีค่ะ อ.แผ่นดิน

ทางเหนือก็มีพิธีกรรมคล้าย ๆ แบบนี้เหมือนกันค่ะ

สิ่งหนึ่งที่เรามักจะได้เห็นเสมอคือ ความมีน้ำใจช่วยเหลือเกื้อกูลกันอย่างเต็มที่

ขอคุณพระคุ้มครองคนคิดดีทำดีค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• เป็นการทำงานด้วยใจ
• ไม่ต้องใช้ KPI วัดว่าจะได้เรื่องเกี่ยวกับการบริการสังคมเท่าไร
• มาให้กลังใจครับ

[บินหลาดง]

สวัสดีครับ

มาร่วมชื่นชม ยินดีกับการทำความดีเพื่อสังคมด้วยคนครับอาจารย์

ขอบคุณครับ

[เสียงเล็กๆ فؤاد]

อ่านบันทึกอาจารย์กี่ครั้งมันทำให้รู้คุณค่าของความเป็นมนุษย์ทุกครั้ง

[manorom hospital]

อ่านแล้วรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจไปดวยเลยค่ะ...วิลาวรรณ์

[ออต ญาณพิสิษฐ์]

• ขอบคุณอ้ายมากครับที่ส่งน้อง ๆ มาช่วยงาน
• คงมีโอกาสได้ตอบแทนครับ

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• ไม่ได้มาทักทายเสียนาน
• เจออีกครั้ง ได้อ่านบันทึกที่เต็มไปด้วยความสุขและอิ่มใจจัง
• เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะคะ

 

[เพชรรัตน์]

สวัสดีคะ เขียนน่าอ่านนะคะ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ อิงจันทร์

ผมรู้สึกเสมอว่า การได้เกิดเป็นคนไทยนั้น ถือเป็นความโชคดีอย่างที่สุด...
สิ่งที่ทำอยู่ทุกวันนี้ เป็นเรื่องน้อยนิดมากเมื่อเทียบกับความเป็นชาติ แต่ก็สุขใจที่เรารู้สึกเองว่า เป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนขับสังคมไปด้วยเหมือนกัน

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ..วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

พิธีกรรมที่ว่านี้ น่าจะยืนยันได้ว่า ทุกอย่างร้อยรัดสัมพันธ์กันอย่างมาก  ในความต่างก็เป็นสิ่งที่อยู่ร่วมกันได้ ใช่ไหมครับ

 

[ต้อม ดอกคูน]

สวัสดีครับ พี่ยังหนักแน่นและมั่นคงเสมอ มีไม่บ่อยครั้งนักที่จะได้เห็นการร่วมมือร่วมแรงของกลุ่มคน โดยมิได้หวังผลตอบแทนใด

[kpam boon]

สวัสดีค่ะ พี่แผ่นดิน

• “เอาใจนำพา เอาศรัทธานำทาง”
• อีกแล้วกับความซาบซึ้งกับวาทกรรมอันเรียบง่าย
• หากแฝงไปด้วยนัยที่หลายคนยังเข้าไม่ถึงก้นบึ้งแห่งหัวใจ
• การทำความดีให้หัวใจได้แช่มชื่น คือความสุขล้ำ
• ที่บางครั้งไม่อาจสรรหาคำใดมาเทียบเทียมได้

ด้วยความระลึกถึงเสมอค่ะ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ แม่เจ้าแพลน

สิ่งที่ผมประทับใจในเช้าวันนั้นมีสองประการหลักๆ ประการแรกคือวิถีวัฒนธรรมที่ยังคงเห็นรูปรอยอย่างชัดเจน  มีคนแก่คนเฒ่าพาลูกๆ หลานๆ ประกอบพิธีอย่างน่ายกย่อง และอีกประการก็คือ ความร่วมแรงร่วมใจของชุนชนที่ออกมาช่วยกันอย่างหลากหลาย ซึ่งผมถือได้ว่า นี่คือภาพสะท้อนที่ชี้ให้เห็นว่า "ชุมชนยังเป็นชุมชน"

ขอบคุณครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ..ศน.อ้วน

ตอนนี้ผมพยายามอย่างยิ่งกับการจัดวางเวลาของตัวเองให้เหมาะสมระหว่างเรื่องงานและชีวิตหลังการงาน แต่ทั้งปวงนั้น มันก็ยากยิ่งไม่ใช่ย่อย  แต่ในความยากยิ่งนั้น ผมก็ยังรู้สึกได้ว่า ความสุขที่เกิดจาการงานนั้น ยิ่งใหญ่และงดงาม และชวนหลงรักเป็นที่สุด...

ขอบคุณครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ แม่เจ้าแพลน

เหนือและอีสาน..มีวัฒนธรรมประเพณีคล้ายคลึงกันมาก เห็นได้ชัดๆ เช่น ทานข้าวเหนียว..ผูกแขน..เป็นต้น..

พิธีกรรมในชุมชนและวัด  เป็นพื้นที่ทางสังคมที่ควรค่าต่อการศึกษาเป็นยิ่งนัก ...มีหลายอย่างที่หลอมรวมพลังของผู้คนได้เป็นอย่างดี และสองสิ่งนี้ก็เป็นบทพิสูจน์ หรือภาพสะท้อนให้รู้ว่าชุมชนมีความรัก ความสามัคคี ความอาทรต่อกันกี่มากน้อยด้วยเช่นกัน

ขอบคุณครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ คุณปูpoo

ขอให้มีเช้าชื่นของชีวิต นะครับ..

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ อ.ขจิต ฝอยทอง

ขอบคุณสำหรับวาทะคมๆ สะกิดระบบราชการ..นี้นะครับ

การทำงานด้วยใจ ไม่ต้องใช้ KPI วัดว่าจะได้เรื่องเกี่ยวกับการบริการสังคมเท่าไร

ขอบคุณครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ..บินหลาดง

โชคดีหน่อย ตอนนี้ก็หาตังค์มาให้ส่วนหนึ่งแล้ว  และมีนิสิตขันอาสาเป็นเจ้าภาพที่จะลงแรงกายในรูปแบบค่ายกันที่นี่...

.......เอาใจนำพา..เอาศรัทธานำทาง...

ขอบคุณครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ...เสียงเล็กๆ فؤاد

ผมอยู่ในระบบราชการ  แต่บ่อยครั้งก็ทำงานแบบนอกกรอบ.และอิงระบบ ไม่ติดยึดกับระบบจนทำให้เราขับเคลื่อนเรื่องจิตอาสาไม่ได้..

ขอบคุณครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ manorom hospital

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ และดีใจที่บันทึกนี้ ชวนให้คนอ่านอิ่มเอมไปด้วย...

ขอบคุณครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ..ออต

ขอบคุณออตหลายๆ..ที่ได้ให้เวทีแก่น้องๆ ได้ฝึกฝนศักยภาพ..และเฮียนฮู้ในกระบวนการจัดกิจกรรมกับเด็กน้อย..และที่สำคัญกะคือ การได้เฮียนฮู้..วิถีกิจกรรมที่ลุ่มลึกและเนียนงามของออต นั่นแหละ

ขอบคุณหลายๆ เด้อ น้องหล่า..

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ พี่ครูคิม

ผมเป็นกำลังใจให้เช่นกัน นะครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ..คุณ เพชรรัตน์

เป็นเช้าชื่นที่หัวใจเบิกบาน..
เรื่องอันดีงาม ช่วยให้เราเขียนด้วยความแช่มชื่น...

ขอบคุณครับ