ส่วนมากตอนเช้าเป็นช่วงเวลาแห่งความสงบ เวลากาแฟที่ศาลา...การชมผีเสื้อบินว่อนกินน้ำหวานจากดอกไม้นานาชนิด....การเดินชมต้นไม้ใบหญ้า
แต่สองวันติดๆกันมานี้มีเรื่องตื่นเต้นเล็กน้อย เมื่อวานตื่นเต้นน้อยกว่าวันนี้
เมื่อวานตื่นเต้นดีใจเพราะได้จ๊ะเอ๋กับ กระรอกสีน้ำตาลแดง ซึ่งไม่ได้พบเห็นมาหลายปี เพิ่งได้เห็นชัดๆเสียด้วยเพราะเขามาเกาะที่กิ่งมะขามข้างบ้าน อยู่ข้างห้องน้ำซึ่งเป็นแบบเปิดรับแสง รับอากาศ ชมฟ้า ชมนก ชมไม้ได้ อาบน้ำเสร็จพอดีเงยหน้าขึ้นไปเห็นเขาเกาะนิ่งอยู่เหมือนตุ๊กตา เกาะและไต่ไปมาอยู่แถบนั้นนานที่เดียวขนาดรีบไปเอากล้องมาเก็บภาพได้ทัน
กำลังจะแต่งตัวต่อ อ้าว เจ้ากระรอกสีเทาโผล่มาห้อยโหนอยู่ไม่ไกลกัน แม้ว่าเคยเก็บภาพได้ค่อนข้างบ่อยแต่ความน่ารักของเขาทำให้ไม่เบื่อที่จะเก็บภาพอีก
ส่วนเช้าวันนี้เป็นความตื่นเต้นแบบกลัวนิดๆ คือ คุณลิง มาเยือนอีกแล้ว และมองๆดูเชื่อว่าเป็นคนละตัวกับที่เคยมา ตัวนี้เล็กกว่ามากและหางไม่ยาวเท่าไหร่ และที่จริงยังไม่ใช่เวลาลิงมาเยือน เวลาปกติที่คุณลิงเจ้าประจำจะมาคือช่วงปลายปีอากาศเย็นๆค่ะ
ดูคุณลิงตัวนี้ไม่ค่อยมีประสบการณ์เท่าไหร่ เก้ๆกังๆไม่รู้จะไปทางไหน
นั่งดื่มกาแฟกับคนข้างกายที่ศาลา น้องหมาวิ่งเห่าอะไรอยู่ที่ชายน้ำไปทางริมรั้ว ทีแรกนึกว่าเขาไปไล่เห่าตัวเงินตัวทองที่คงชอบมาพักนอนที่พงหญ้าชายน้ำนอกรั้วบ้านซึ่งรกเรื้อ เห่าอยู่นาน คนข้างกายจึงชะโงกดูเห็นบรรดาเจ้าสี่ขาแหงนเห่าบางสิ่งบนต้นไม้ เขาหันมาบอกว่า “นั่นลิงมานะคุณ”
วิ่งไปหยิบกล้อง อยู่บนบ้านก็เก็บภาพไม่ชัด เพราะต้นไม้ กิ่งไม้บัง รวบรวมความกล้าลงไปที่ท่าน้ำ เขาไต่ลงมาสู้น้องหมาพอดี ได้ภาพแล้วรีบวิ่งขึ้นมาเลย กลัวเขาพุ่งมาใส่
ผจญน้องหมาอยู่บนกิ่งต้นสนุ่น อยู่นานพอควรกว่าคุณลิงจะพยายามโหนไต่ไปตามกิ่งอื่นๆ จนมาถึงกอไผ่แล้ว มาที่ต้นตะแบกข้างบ้าน กระโดดขึ้นหลังคาแล้วไต่หายลับไป
น้องหมาจึงยอมไปกินข้าวเช้า ความสงบจึงกลับคืนมาอีกครั้งหนึ่ง
สวัสดีค่ะ
เป็นบรรยากาศที่ดีมากค่ะ ธรรมชาติเป็นสุขและปลอดภัยค่ะทำให้มีสัตว์เหล่านี้มาพักพิงอาศัย ชอบมากค่ะบันทึกนี้ ชอบธรรมชาติค่ะ
สวัสดีครับ
การที่มีกระรอกอยู่ ทำให้เห็นว่าสภาพธรรมชาติ ยังดีอยู่อย่างหนึ่ง ครับ
สวัสดี ค่ะ อ.พี่นุช เคยชม บ้านสวน ที่บันทึก น้องเอก น่าอยู่มาก มีแขกรับเชิญเป็นกระรอกตัวน้อย คงน่าชม มาก ๆ นะคะ
สวัสดีค่ะ อ.พี่นุช
จากการที่ได้เคยไปเยี่ยมบ้านอาจารย์มา พออ่านเรื่องที่อาจารย์ เล่ามองเห็นภาพแทบจะทุกมุมเลยค่ะ ชอบๆๆบรรยากาศมากค่ะ
ที่สวนมะม่วงข้างบ้านก็มีกระรอกแอบมากินมะม่วงเหมือนกันค่ะ แต่เธอวิ่งเร็วมาก เห็นแวบไปแวบมา ไม่เคยจะได้ทันถ่ายภาพเลยค่ะ
ที่ มข มีกระรอกเยอะค่ะ แต่เป็นปัญหากับหม้อไฟค่ะ เมื่อใดที่ไฟดับ หรือหม้อแปลงไฟระเบิดเปิดดู ไม่งู ก็กระรอก ถูกช็อตอยู่ในนั้นค่ะ ... น่าสงสาร
ขอบคุณทุกท่านค่ะที่มาแวะทักทายและร่วมตื่นเต้นด้วยกัน ^__^
ที่บ้านพี่พวกกระรอก นก ผีเสื้อ คงเห็นพี่จนค่อนข้างชินมั๊งคะอาจารย์แป๋ว paew
เจ้ากระรอกนี่เขาจอมแทะ ผลไม้อะไรสุกเขาเป็นรู้ก่อนเลยนะคะ ยอมเขาค่ะ แต่บางทีต้องมีแย่งกัน^__^
อ่านบันทึกนี้แล้ว สนุกกับคำบรรยายและภาพค่ะ
เก็บภาพได้เยอะเหมือนกันนะคะ ขอบคุณบันทึกสบายๆนี้ค่ะ
สวัสดีครับ..
อ่านบันทึกนี้แล้ว
ชวนคิดถึงภาพการเดินทางไปในแต่ละที่ของตัวเอง
ทุกครั้งที่พบกระรอกวิ่ง-ไต่อยู่ตามเสาไฟฟ้า
หรือแม้แต่การกระโดดเต้นไปมาบนต้นไม้ กิ่งไม้ข้างถนนในเมืองใหญ่
ผมมักจะขบคิดว่า ...นี่กระรอกเมือง ใช่ไหม
มันคงชินกับเสียงของรถรา ผู้คน ..
มันคง ปรับเปลี่ยนตัวเองได้อย่างกลมกลืนกับความเป็นเมืองใหญ่ไปแล้ว
ขอบคุณครับ
คุณ สิงห์ป่าสัก เห็นภาพกระรอกบ้านพี่อย่างนี้ วันหลังคงได้ซุ่มเก็บภาพมาฝากกันบ้างนะคะ ให้เขาได้ทักทายกันหน่อย
เรื่องตื่นเต้นตามประสาคนที่อยู่ในที่ที่ไม่ค่อยมีอะไรให้ตื่นเต้นน่ะค่ะ ^___^
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณ ใบบุญ ที่มาแวะและมีความรู้สึกดีๆ ชมอย่างนี้คนเล่ายิ้มหน้าบานเลยค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ แผ่นดิน สิ่งมีชีวิตทุกชนิดก็คงเหมือนๆกันในเรื่องการปรับตัวเพื่อให้มีชีวิตอยู่รอด เวลาพี่เห็นกระรอกวิ่งตามเสาไฟฟ้าในเมืองใหญ่ หรืออยู่ในสวนของคอนโดกลางกรุงก็นึกพิศวงเหมือนกันว่าเขาเดินทางมาได้อย่างไร อาจติดมากับต้นไม้ที่นำมาปลูกหรือเปล่า อยู่ไปๆเลยเป็นกระรอกชาวกรุงนะคะ
บ้านพี่นุชกับธรรมชาติดูเหมือนว่าจะไม่มีกำแพงกั้น
เป็นเช้าที่ดีจริงๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์อาจารย์ มีผีเสื้อจากบนยอดเขาภูเวียงมาฝากค่ะ รบกวนอาจารย์ช่วยเฉลยชื่อเขาด้วยค่ะ ไม่ทราบชื่อค่ะ...ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้องตุ่น พี่ไม่ได้ดื่มกาแฟเช้าที่บ้านมานับสิบวัน เพิ่งได้กลับบ้านบ่ายนี้เอง คิดถึงธรรมชาติรอบตัวที่คุ้นเคยนี้จริงๆค่ะ พรุ่งนี้จะตื่นเช้าๆเชียวล่ะ
ผีเสื้อาจารย์แป๋ว งดงามโดดเด่นตัดกับสีเขียวของใบไม้จนแทบจะกระพือปีกลอยออกมาจากภาพเลยค่ะ พรุ่งนี้จะเปิดเทียบดูจากหนังสือ ดูคุ้นๆค่ะ ขอบคุณนะคะที่นำมาฝากให้ได้ชม
สวัสดีค่ะ มาชม ธรรมชาติ ที่สวยงาม
การได้อยู่ ท่ามกลาง สิ่งสวยงาม คงทำให้จิตใจเบิกบานนะคะ....
ขอบคุณคุณ แดง สำหรับดอกไม้สีสดใสแปลกตานี้ค่ะ
การได้อยู่ท่ามกลางสิ่งสวยงามตามธรรมชาติก็เป็นแค่สิ่งภายนอกที่ทำให้เบิกบานใจได้ค่ะ แต่หากเราไม่ได้พัฒนาด้านในของเรา เราก็จะมีแต่ความวุ่นวายใจกับปัญหาสารพัดจนแทบจะไม่ได้รับรู้ความงาม ความดีอะไรๆที่อยู่รอบตัวเราเลย เมื่อเราได้ฝึกหัด ขัดเกลาจิตใจยังจะทำให้เรามีความละเอียดในการซึมซับความงามยิ่งขึ้นและเรียนรู้สัจธรรมแห่งชีวิตผ่านธรรมชาติได้อีกด้วยค่ะ
บ้านพี่นุชร่มรื่น อีกทั้งเจ้าของบ้านใจดี..สารพัดสัตว์โลกตัวน้อยๆ จึงแวะเวียนไปพักพิงอาศัยเสมอ ^^ อิอิ เกิดมาเพิ่งจะเคยเห็นกระรอกสีน้ำตาลแดงนะเนี่ย พี่นุชมีบุญจัง..ได้ชมนก ชมไม้ ชมชื่นรื่นอุรากับสิ่งรอบๆ ตัวทุกวันเลย
มาเถอะมา ต้อมมาจูงมือไปปาย ตอน ปายฝน..ที่แตกต่าง 1 ด้วยกันค่ะ ^^
ก่อนฝันดีค่ะพี่นุชสุดสวาทขาดใจของน้อง
....
มาฟังเสียงนก ร้องเพลงกล่อมก่อนนอนค่ะ
ว้าว กระรอกสีน้ำตาลแดง น่ารัก เพิ่งเคยเห็นค่ะ
ชอบภาพสุดท้ายค่ะ เงาลายใบไม้ในสายน้ำ
อีกหนึ่งปลายทางในฝัน ที่ต้องไปเยือนค่ะพี่
สวัสดีเจ้าคุณต้อม วันนี้มีหนุ่มปายมาบ้านแถมกระโดดลงเล่นน้ำยามบ่ายซะด้วย
ปายยามฝนคงจะงดงามไปอีกแบบ จะต้องตามไปชม ขอบคุณที่มาจูงมือไปค่ะ^__^ อิ อิ ที่จริงไม่ว่าหน้าอะไรก็ยังไม่เคยไปปายเลย จะต้องไปให้ได้หนาวนี้
รอน้องปูจ๋า มาเยือนอยู่นี่แหละค่ะ
ตอนนี้ขอให้น้องนอนหลับฝันดี
มาตอบอาจารย์แป๋วว่านี่น่าจะเป็น ผีเสื้อสีอิฐธรรมดาค่ะ ถ่ายภาพได้งามจริงๆค่ะ
มาจูงมือไปปาย ตอน ปายฝน..ที่แตกต่าง 2 ที่เขียนจบแล้วเจ้าเมื่อกี้นี่เอง ^^ ตอนที่ 3 คงอีกสักวันสองวัน อิอิ
พรุ่งนี้ฝากกอดอา(จารย์)จ๊ะด้วยนะคะ ^^
ตามไปเที่ยวมาแล้วค่ะ ขอบคุณที่มาชวน น่าสนใจมากค่ะการไปเที่ยวตอนช่วงนอกฤดูท่องเที่ยว เงียบสงบดี ค่าที่พักก็ถูกมาก
พรุ่งนี้จะทานของอร่อยอยุธยากับอาจารย์จ๊ะเผื่อค่ะ^___^
มาชมผีเสื้อ และน้องกระรอกค่ะพี่นุช แล้วคุณลิงหลงมาจากไหนอีกละนี่
แวะมาชมกระรอกแดงครับ
พี่นุชครับ เพิ่งเคยเห็นเจ้าตัวสีน้ำตาล ทีแรกนึกว่ากระจ้อน ไม่เหมือนกระรอก แต่ดูๆๆไม่ค่อยชัด ชอบตรงพี่ทำภาพเคลื่อนไหวนี่ละ ฮ่าๆๆ เหมือนมันกระโดดได้เลย
สวัสดีค่ะ มาเยี่ยม วันหยุดสบายๆ
ขอบคุณที่ไปทักทายนะคะ
เอาดอกบัวคุณก้ามกุ้งมาฝากค่ะ
ดีใจจังที่เห็นน้องอ๊อด naree suwan กลับมาแล้ว หายไปนานหลายเดือนเลยทำเอาแฟนๆคิดถึงและเป็นห่วง แม้ทราบอยู่ว่างานมากแต่ก็คิดถึงอยากเห็นกันบ่อยๆเช่นเคยค่ะ
คุณลิงมาจากไหนก็ไม่ทราบตัวนี้ อิ อิ พี่เดาว่า คุณลิงอาวุโส ที่มาเป็นประจำทุกปีคงกลับไปเล่าเรื่องให้หมู่ลิงหนุ่มสาวฟัง เลยเกิดแรงบันดาลใจอยากมาเที่ยวตามรอยบ้าง^__^
ตัวกระจ้อน นี่มันเป็นอย่างไรคะอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง พี่เพิ่งเคยได้ยิน กระรอกสีน้ำตาลแดงนี่คนข้างกายพี่เขาบอกว่าหายากนะคะ ไม่ค่อยเห็นกันบ่อยนัก อยู่บ้านหลังนี้ก็เห็นแค่ไม่กี่ครั้งค่ะ คงต้องหลบให้ดีไม่งั้นถูกจับไปขาย ไปกินหมดแน่
ขอบคุณคุณแดง แดง มากค่ะที่มาเยี่ยมพร้อมภาพแสนสวยนี้ คุณก้ามกุ้งมีฝีมือในการถ่ายภาพดอกไม้มาก เอาไว้ต้องขอเรียนวิทยายุทธด้วยนะคะ
ขอให้มีวันหยุดที่แสนสุขกายสบายจิตนะคะ
สวัสดีค่ะ..มาชมกระรอกค่ะ..กระรอกแดงในเซนทรัลปารคนิวยอรคมีมากจังเลยพอๆกับกระต่ายในสวนทั่วไปในยุโรป..ปีนี้ผีเสื้อบินให้ดูมีมากผิดปรกติที่นี่(ฮัมบอรก บอลติค ลูเบริก)เห็นจะเป็นเพราะอากาศที่เปลี่ยนแปลงอยู่ในเวลานี้..ขอให้อยู่เย็นเป็นสุข..ขอบคุณที่ไปเยี่ยมค่ะ..ยายธี (ถ่ายรูปไว้ให้ดูเยอะเลยแต่ยังส่งภาพไม่สำเร็จซักที่ตามประสาคนแก่..อิอิ)
สวัสดีค่ะพี่นุชสุดสวาทขาดใจของน้อง
มาเดินเล่นชมสวน ค่ะ
หนูขอเวลาสักแค่ครึ่งปี จะหาเวลาดีๆ ไปค่ะ
ฝันดีค่ะพี่นุช พรุ่งนี้ขอให้อากาศปลอดโปล่งจะได้ออกมาชมน้องฟ้า นายเมฆ ต้นไม้ ใบหญ้า นกนานา
ขอบคุณพี่นุชค่ะ
ขอบคุณคุณ ยายธี เช่นกันค่ะ ดีใจที่ต่างฝ่ายผลัดกันได้เยี่ยมเยือน อยู่ไกลด้วยระยะทางแต่ความรู้สึกเป็นมิตรชิใกล้ทำให้ระยะทางไม่เป็นปัญหานะคะ ดีเสียอีกที่ได้เรียนรู้แบ่งปันเรื่องราวจากถิ่นที่แตกต่างกัน
คุณยายธีเล่าถึงกระรอก กระต่าย และผีเสื้อที่ต่างประเทศทำให้นึกเปรียบเทียบว่าเมืองฝรั่งที่มีสิ่งไฮเทค ชีวิตแอคทีฟ เขายังมีพื้นที่มากมายให้มีโอกาสมองเห็นสัตว์ร่วมโลกหลากหลาย เมืองไทยกลับเห็นสัตว์เข้ามาให้ชื่นชมในชีวิตประจำวันของคนเมืองยากมากค่ะ
เสียดายจังที่ยังไม่มีโอกาสชมรูปจากคุณยายธี มีคนแนะนำวิธีการหรือยังคะ อิ อิ ขอผู้น้อยแถมโลว์เทคที่ผ่านขั้นตอนเรียนรู้มาจนพอทำเป็นมีโอกาสบอกขั้นตอนดีมั้ยคะ เดี๋ยวจะไปเขียนบอกวิธีหลังเวทีนะคะ
คิดถึงน้องปู poo รอวันได้พบกัน คงได้คุยกันจนกระรอกตกใจ^__^
ขอบคุณอาจารย์ เอื้องแซะ มากกว่าค่ะ ที่ทำให้ได้มีโอกาสพบตัวจริงกัน ทั้งๆที่ภารกิจการประชุมก็มีมาก แม้เหนื่อยก็ยังสละเวลาพัก แถมเลี้ยงข้าวเจ้าถิ่น หอบของอร่อย ของดีแม่ฮ่องสอนมาฝากถุงใหญ่ ไม่ได้พาอาจารย์ไปทานข้าวที่บ้าน ขอเชิญมาใหม่ จะจัดการการบริการเต็มที่เลยค่ะ
อิ อิ ยินดีที่ประกาศการพบกัน ไม่ขี้อายเหมือนใครบางคนหรอกค่ะ ^__^
พี่นุชจ๋า ธรรมะจัดสรรไปเจอกับพี่หญิงศิลา เป็นไงบ้างค่ะ
อยากอ่าน อยากชมภาพ ดีใจที่สองพี่อนงค์นางได้เจอกันบ่อยๆ
มีความสุขเสมอแม้เพียงแค่ได้คิดถึง ... คิดถึงพี่นุชสุดสวาทค่ะ
น้องปูจ๋าpoo หมั่นติดตามข่าวคราวพี่ๆเสมอ ทำให้พี่อยากเจอน้องมากๆเพื่อได้มาร่วมวงสนทนาแกล้มอาหารอร่อยๆ อิ อิ หมู่นี้พี่ไม่ค่อยได้เขียนอะไรที่มีสาระนัก ไปอ่านที่คุณศิลาเธอท่าจะมีผลกว่า สาระมากมายกำลังจัดระบบอยู่ในสมองน้อยๆที่เริ่มถอยพลังลงตามวัย (ข้ออ้างของคนขี้เกียจ ผลัดวันประกันพรุ่งเนอะ) กำลังจัดการให้ลงมือเขียนสักเรื่องค่ะ^__^
คุณศิลาเธอเป็นสาวหน้าใส เปี่ยมความรู้และประสบการณ์การทำงาน แถมอารมณ์ดี คุยกันงี้ได้หัวเราะคิกคักกันอยู่เรื่อย ได้ทำงานด้วยกันรู้สึกสบายใจ เบิกบาน ได้มีโอกาสทำงานอยู่กับคนเก่งค่ะ
สวัสดีค่ะ เอาดอกไม้มาไว้ที่บ้านสวย...ค่ะ
กล้วยไม้ป่า นามเอื้องนางชี เพิ่งบาน...
มีความสุขนะคะ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ขจิต ฝอยทอง เจ้าตัวกระจ้อนอย่างที่เห็นในภาพที่ส่งมาให้ชม พี่เรียกมันว่า กระแต ค่ะ ต้องไปค้นคว้าต่อว่า กระจ้อน กับ กระแต นั้นที่จริงใช่อย่างเดียวกันหรือเปล่า
ตอนเป็นเด็กอยู่เมืองกาญจน์เห็นบ่อยๆที่ต้นชมพู่เขียวหลังบ้าน ก็ถูกสอนว่ามันคือ กระแต สงสัยเป็นการเรียกตามถิ่นด้วยมังคะ ที่บ้านอยุธยาไม่เห็นสักตัวเลยค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่อุตส่าห์ค้นคว้ามาฝาก
ขอบคุณมากค่ะคุณแดง เอื้องนางชีสวยงามจริงๆ น่ารักทั้งรูปทรงและยังมีแต้มสีส้มจางๆ ดูละมุนละไมมาก
นี่คุณแดงกำลังอยู่หน้าเครื่องคอมพิวเตอร์ใช่มั้ยค่ะ แหม รู้สึกใกล้ชิดกันดีจังเลยค่ะ ส่งความคิดถึงมาหอบใหญ่ๆ ด้วยค่ะ
พี่นุช คะ
วันก่อนที่สัมนาที่อยุธยา โดนวิชาการบอมบ์ มึน เลยกลับบ้านไม่ได้แวะเที่ยว
น้องต้องใช้เวลาสักระยะขุดกรุความรู้ และ ปรับตัวค่ะ
อีกพักได้ออกเที่ยวอีกแน่ ๆ
ชอบภาพนี้จังค่ะ
ความหมกมุ่นพาให้คิดถึงงาน ว่า
บางสิ่งที่เราเห็นเตะตาทันที อาจไม่ใช่สิ่งที่เรากำลังค้นหา
ใบไม้แสนสวยเตะตา แท้จริง คือ "เงา" ของเขา
เงาเสี้ยวของน้ำ เกิดจากแสงเงาตกกระทบทำมุม พอดิบพอดี
ระดับน้ำจริง ๆ เท่าไหร่นะ?
อิ อิ เริ่มสับสนกับงานเห็นมั้ยคะ
คิดถึงพี่นุชทุก ๆ วัน วันละนิด ๆ
วันนี้คิดถึงมาก ๆ ค่ะ(นั่นแน่)
สวัสดีค่ะคุณป้ายุวนุช
คุณป้ายุวนุชสบายดีนะคะ คุณป้ายุวนุชได้อยู่กับธรรมชาติดีนะคะ ขอขอบพระคุณที่มีบันทึกดี ๆอ่านค่ะ
วันนี้หนูขึ้นบันทึกใหม่ค่ะ แต่ไม่มีคนรู้จัก เพราะหนูยังไม่เข้าใจระบบค่ะ
บันทึกของหนูอยู่ที่นี่นะคะ
น้องหมอเล็กภูสุภานี่มีความเป็นศิลปินที่ลุ่มลึกมากนะคะ นอกจากเห็นว่างามแล้ว ยังบรรยายได้
นี่รอคุณเอกจัดเวลาอยู่ค่ะ เราต้องมีโอกาสไปเบิกบานใจกับสิ่งดีๆด้วยกันแน่ๆค่ะ ตอนนี้ปล่อยเขาไปพักผ่อนก่อนได้ข่าวว่าห่มไอหมอก ให้คุณแม่ทำกับข้าวอร่อยให้ทานอยู่ แสนอบอุ่นใจ
ยินดีให้น้องหมอเล็กใช้ภาพทุกภาพของพี่ที่เห็นแล้วปิ๊ง ตามสบายค่ะ
แวะไปชมแล้วแต่ยังไม่ได้ลงความเห็นค่ะ จะแวะไปใหม่นะคะ
สวัสดีค่ะน้องนัท หมู่นี้ป้างานมีเป็นระยะๆเลยไม่ค่อยได้เข้ามาอ่านและแวะไปเยี่ยมกันอย่างทั่วถึง ดีใจที่หนูมาแวะอ่านนะคะ
ขอให้กำลังใจในการเข้ามาใช้บล็อก หากหนูเขียนบันทึกใหม่แล้วแวะไปเยี่ยมใครๆพร้อมบอกข่าว ทำลิงค์อย่างที่ทำมาก็จะเป็นการแจ้งข่าว ชวนให้ใครๆไปอ่านบันทึกใหม่ของหนูได้ค่ะ
เดี๋ยวป้าก็จะตามลิงค์ไปอ่านค่ะ
คิดถึงจัง เป็นครั้งแรกที่ได้อ่านเรื่องที่นุชเขียน (ขออนุญาตเรียกแบบบี้นะคะ) ประทับเจ้ากระรอกน้อยมากๆ เลยค่ะ
จากกันไปนานหลายปี ไม่มีข่าวและวี่แวว คิดว่าลืมฉันเสียแล้ว.... เธอยังเหมือนนุชคนเก่าอยู่หรือเปล่าหนอ ??
จากใครบางคน
คนศูนย์วิทย์ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่นุช
ตามอ่านบันทึกพี่นุชอยู่เรื่อย ๆ ค่ะ
อ่านแล้วรื่นรมย์ สงบสุข ได้อาหารทางจิต เต็มอิ่มเชียวค่ะ
บ้านพี่นุช มีหลายท่านกล่าวขวัญถึง ดูอบอุ่นมีความสุข แม้แต่สัตว์ต่าง ๆ ก็ยังพากันมาเยือน ทั้งกระรอก ลิง นก....
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
ส่งภาพนี้มาให้พี่นุชค่ะ... "อ่อนไหว"
สวัสดีค่ะพี่ปุ๊-ปราณี เจริญมิน และ พี่ฟ้า จูงมือกันมาทักทายน้อง ขอบคุณมากค่ะ ดีใจจริงๆค่ะที่คนน่ารักแห่งศูนย์วิทย์ยังจำกันได้และระลึกถึงกันอยู่
อยากทราบว่าเปลี่ยนไปแค่ไหนก็ต้องมาเจอกันซีคะ^__^
แล้วมาแวะติดตามข่าวคราวกันอีกนะคะ
ถ่ายภาพได้อารมณ์สุนทรีย์มากเลยค่ะคุณคนไม่มีราก ทั้งสีและลีลาของใบแรกผลิและก้านที่บิดวน สมชื่อ "อ่อนไหว"นะคะ
ขอบคุณที่มาอ่านมาแวะกันอยู่เนืองๆ หากเขียนแล้วไม่มีคนมาอ่าน ก็คงไม่สนุก ไม่มีแรงผลักดันให้อยากเขียนอย่างที่คุณคนไม่มีราก ได้กล่าวไว้ในบันทึกหนึ่ง พี่ยังจำได้ค่ะ
หมู่นี้พี่ขาดการสื่อสารกับชาวบล็อกเป็นช่วงยาวๆค่อนข้างบ่อย ต้องขอบคุณทุกท่านที่ยังมีมิตรจิต มิตรใจมาแวะเวียนทั้งๆที่พี่แทบไม่ได้ไปเยี่ยมใครเลยในระยะนี้ กำลังปรับปรุงตัวเองอยู่ค่ะ^__^
สวัสดียามสายค่ะ
ความจริงแวะมาเยี่ยม ๆ มอง ๆ พี่บ่อย ๆ ค่ะ
แต่ไม่ค่อยคอมเม้นท์...ดูแล้วยิ้ม ๆ แล้วก็ไป...
บันทึกของพี่นุช สั้น ๆ มีภาพให้ผ่อนคลาย รื่นรมย์ดีค่ะ
แต่คราวต่อไปจะ...ส่งยิ้มไว้ให้พี่นะคะ
(^___^)
เข้ามาสวัสดี คุณคุณนายดอกเตอร์ ครับ
กระรอกสีน้ำตาลแดง น่ารักมากนะครับ จับภาพได้เก่งมากครับ เจ้าสัตว์ชนิดนี้ ธรรมชาติจริง ๆ แล้ว ไวมากนะครับ
เจ้าของบ้านใจดี....สัตว์ก็พลอยดีใจไปด้วย
ด้วยความระลึกถึง ครับ
ที่บ้านก็มีกระรอกขาประจำอยู่2-3ตัวค่ะ แต่ไม่มีสีแดงแบบนี้ มีแต่สีเทาๆ และสีน้ำตาลอ่อนๆ น่ารักมากค่ะ หางเป็นพวงเลย ยังคิดถึงบ้านอาจารย์ที่ริมน้ำป่าสักอยู่เสมอค่ะ