เรื่องเล่าจากภาพ : ไม่พบภาพชีวิตรันทด

สวัสดีครับ

วันนี้ขอนำเสนอเรื่องเล่าจากภาพการเดินทางของครอบครัวผม โดยพวกเราได้ตั้งเป้าหมายไว้ 2 อย่าง คือ 1.ลูกสาวอยากไปถ่ายภาพชีวิตรันทด(ตามหัวข้อที่อาจารย์มอบหมาย) 2.พาคุณแม่ผมไปท่องเที่ยว แก้อาการเบื่อบ้าน

ผมได้กำหนดเส้นการเดินทางไว้ คือ เราจะผ่านไปทางจังหวัดกาฬสินธุ์ เข้าหมู่บ้านใกล้เคียง เพื่อแวะถ่ายภาพชีวิตและให้แม่ผมได้ทำบุญก่อนเข้าพรรษา และต่อด้วยการไปดูพิพิธภัณฑ์สิรินธร

ระหว่างทางแวะถ่ายภาพชาวนากำลังทำนากัน ได้ภาพทุ่งนาสวยๆ แต่ไม่ได้ชีวิตรันทด เพราะชาวนาเจอพวกผมแวะถ่ายรูป ชาวนาก็โบกมือทักทาย ยิ้มแย้มแจ่มใส เป็นกันเองกับพวกเรา (น่าประทับใจ)

เมื่อแวะเข้าไปในหมู่บ้าน พบเด็กๆกำลังเล่นกัน ตั้งใจว่าจะย่องเข้าไปแอบถ่าย แต่เมื่อเด็กเห็นพวกเราหยุดรถ เอากล้องมาถ่ายรูป แทนที่เด็กจะเล่นกันต่อ ก็หัวเราะ แล้วออกมาโพสท่าให้ถ่ายดังที่เห็นในภาพ บางคนกำลังกินม่าม่า(แห้ง) ก็มาอ้าปากให้ดูว่าสิ่งที่เค้ากินมันอร่อยมาก ส่วนคุณยายและหลาน กำลังนั่งแบบสบายๆ แต่เมื่อผมขอถ่ายรูป คุณยายก็เปลี่ยนท่านั่งใหม่ อยู่ในท่าที่เรียบร้อย ไม่ยอมนั่งท่าเดิมให้ถ่ายภาพชีวิต ครับ

สรุป : พวกเราไม่พบภาพของชีวิตที่รันทด แต่เราได้พบ ภาพของความเป็นมิตร ไมตรี ยิ้มแย้มให้แก่กัน

ช่วงนี้ฝนตก น้ำมีมาก ครอบครัวได้ทำนา ทำไร่ มีความสุข เพราะเป็นโอกาสที่จะได้ปลูกพืชผล สร้างรายได้ ยึดมั่นหลักเศรษฐกิจพอเพียง และได้เข้าวัด พบพระ ทำบุญ รับพร สบายใจ  

จากนั้นพวกเราก็เดินทางต่อมาที่พิพิธภัณฑ์สิรินธร ที่นี่มีพระครูวิจิตรสหัสคุณ เจ้าอาวาสวัดสักกะวัน ได้ขุดค้นซากไดโนเสาร์ และพบว่า ภูกุ้มข้าว ตำบลโนนบุรี อำเภอสหัสขันธ์ จังหวัด กาฬสินธุ์ เป็นแหล่งไดโนเสาร์กินพืชที่สมบูรณ์ที่สุดของประเทศไทย คุณแม่ผมยังเพลิดเพลินกับการดูมากเลย ครับ

สรุป : ร่องรอยของอดีต เป็นแนวทางที่น่าสนใจ น่าศึกษา การเรียนรู้อดีต เพื่อเข้าใจปัจจุบัน และสร้างอนาคต

ความเป็นอยู่ในชนบท การทำนา ทำไร่ เกษตรกร เป็นชีวิตที่ทรงคุณค่า ถึงแม้ว่าจะเหนื่อยยาก ลำบาก ต้องใช้ความอดทน แต่สามารถสร้างความสุขได้

สุข ทุกข์ อยู่ที่ใจ