แรงบันดาลใจของผม : ครูเตือนใจ ดีเทศน์


ผมไม่อาจบอกได้นะครับว่า ผมมีความสุขขนาดไหน??

วันแห่งความชื่นชมยินดีอีกวันหนึ่งของผม

ย้อนไปสิบปีก่อนที่ผมทำงานบนดอยสูง ร่วมกับพี่น้องชาวไทยภูเขา เป็นบรรยากาศการทำงานที่มีความสุข และผมเองเติบโตด้วยอุดมการณ์ที่แรงกล้าในใจ ...แรงฝันของเด็กจบใหม่

กัลยาณมิตรจากกรุงเทพส่งหนังสือให้ผมเล่มหนึ่ง...ชื่อหนังสือ "แม่จันสายน้ำที่ผันเปลี่ยน" เขียนโดย คุณเตือนใจ ดีเทศน์ หรือที่ผมเรียกท่านว่า "ครูแดง" หนังสือเล่มนี้เขียนถึงวิถีชีวิตคนบนดอย การทำงานพัฒนาบนดอย ผมอ่านทุกตัวอักษร จบลงอย่างมีความสุข เพราะในบรรยากาศที่คุณเตือนใจ เขียน คือ บรรยากาศที่ผมกำลังใช้ชีวิตอยู่ตอนนี้เช่นกัน

นายทหารคนหนึ่ง ขึ้นมาทำงานบนดอย...ผมมองว่า หนังสือเล่มนี้ บอกถึงเรื่องราววิถีการทำงานกับพี่น้องชาวไทยบนดอยอย่างเข้าใจ และเป็นธรรมชาติ ผมคิดว่า หนังสือเล่มนี้จะให้ประโยชน์กับงานของทหารหากอ่านแล้วสังเคราะห์ออกมา นำไปเสริมจุดแข็งของงานปฏิบัติการจิตวิทยา

แม้ว่าจะเป็นหนังสือที่หวงมาก แต่เมื่อจำเป็นต้องให้ท่านอื่นได้อ่านเพื่อประโยชน์ที่จะเกิดขึ้น ผมจึงตัดใจมอบหนังสือเล่มนี้ให้ไป และบอกอีกว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่อ่านเสร็จ  คืนผมด้วย

เหมือนเป็นเรื่องปกติ หนังสือที่ผมให้เพื่อน-คนรู้จักยืมไม่ว่าเล่มไหนๆ ...ผมไม่เคยได้รับคืน แม้แต่ครั้งเดียว ครั้งนี้ก็เช่นกัน...

ผมยังคิดถึงหนังสือเล่มนั้นตลอดเวลา...

.......

ผมไม่เคยลืม

ใน gotoknow ผมเปรยๆ กับกัลยาณมิตรคนหนึ่ง เรื่อง "หนังสือเล่มนั้น" เขาบอกผมว่า เขาก็ชื่นชอบหนังสือเล่มนี้ เช่นเดียวกัน เราสนทนากันเพียงเท่านี้...

อีกไม่นาน ไปรษณีย์มาส่งจดหมายที่บ้าน ซองสีน้ำตาลภายในบรรจุหนังสือเล่มหนึ่ง เมื่อผมเปิดออกมาดู ผมดีใจมาก อาการดีใจของผม น่าจะเหมือนอาการที่ว่า "ดีใจเหมือนลิงได้แก้ว" ผมคิดว่าอาการของผมตอนนั้นไม่ต่างกันเลย

ผมได้หนังสือกลับคืนมาอีกครั้ง แม้ไม่ใช่เล่มก่อนที่ผมให้นายทหารไป แต่เป็นหนังสือชื่อเดียวกัน ที่สำคัญคือ เป็นฉบับดั้งเดิม คลาสสิคมากครับ ตีพิมพ์ครั้งแรก เดือนพฤษภาคม ๒๕๒๘  จำหน่ายในราคา ๕๕ บาท หน้าปกที่เก่ามาก เนื้อในกระดาษสีเหลืองซีด แสดงถึงความเก่า และคุณค่าที่ผ่านกาลเวลา

ผมกอดหนังสือไว้แนบอก ...ดีใจอย่างที่สุด  ผมขอขอบคุณกัลยาณมิตรของผมท่านนี้มากๆครับ


 

"ผมอยากให้หนังสือดีๆ

ให้อยู่กับคนดีๆ ที่ทำอะไรเพื่อสังคม

หนังสือเล่มนี้ คือ แรงบันดาลใจ

ของผมเช่นกัน"

ด้วยมิตรภาพ

"แผ่นดิน"

๒๐ กค.๕๐

P


 

ผ่านมาหนึ่งปีเต็มๆ หลังจากได้รับหนังสือ ผมก็มีเรื่องราวประทับใจอีกครั้ง...

ผมมีโอกาสพบกัน "ผู้เขียน" ครูแดง เตือนใจ ดีเทศน์ ท่านมาเรียน สสสส.รุ่นที่ ๑ สถาบันพระปกเกล้า ผมมีหน้าที่ดูแล อำนวยความสะดวกให้กับ นักศึกษาทุกท่าน แน่นอนว่าผมตื่นเต้น ดีใจ มีความสุขที่ได้ใกล้ชิดคนที่ผมปลื้ม ผมเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีตให้กับครูแดงได้รับรู้

 

ไม่กี่วันก่อนผมเดินทางกลับบ้านที่ ปาย แม่ฮ่องสอน เพื่อไปค้นหนังสือเล่มนั้นในห้องสมุดที่บ้าน นำมากรุงเทพด้วย  ผมตั้งใจจะเอามาให้ครูแดง ลงลายชื่อไว้เป็นที่ระลึก...

วันนี้

ผมยื่นหนังสือให้ครูแดงเพื่อขอให้ท่านเขียนและลงลายมือไว้เป็นที่ระลึก ท่านดูประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นหนังสือที่เป็นเล่มที่ตีพิมพ์ครั้งแรก ท่านบอกผมว่า "ที่บ้านของพี่ไม่มีเล่มนี้เลย" หมายถึงเล่มนี้ Original ที่ผมมีอยู่ หายากมาก

ครูแดง เขียนไว้ให้ผม...ผมอ่านแล้วมีความสุขมากครับ


 

"น้องเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ที่รัก

พี่ขอบคุณที่น้องเอก เห็นคุณค่าของหนังสือเล่มนี้

ซึ่งในวันข้างหน้า จะเป็นประวัติศาสตร์ แห่งการพัฒนาชาติพันธุ์ ในลุ่มน้ำแม่จัน

ทั้งพี่ และพี่โย่ง(บก.) เขียนหนังสือเล่มนี้

ด้วยความรักความประทับใจในการใช้ชีวิต

ร่วมกับพี่น้องลีซู ลาหู่ อาข่า จีนฮ่อ

เป็นช่วงชีวิตที่มีคุณค่าและมีความสุขที่สุด

หวังว่าเยาวชนรุ่นใหม่จะได้เรียนรู้จาก หนังสือ"แม่จันสายน้ำที่ผันเปลี่ยน"

อันเป็นอมตะ"

ด้วยรัก +เมตตา

 

พี่แดง/สสสส. ๑

๑ ส.ค. ๒๕๕๑

สถาบันพระปกเกล้า


 

 ผมไม่อาจบอกได้ นะครับว่า ผมมีความสุขขนาดไหน??

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 198026เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2008 11:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:22 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (47)

เยี่ยมมากเลยครับ.  ผมพลอยอิ่มสุข..อิ่มใจไปด้วย

เป็นวันและบ่ายอันรื่นรมย์..ของชีวิต

ขอบคุณ และขอบคุณจริง ๆ ...

 

ขอยืมไปถ่ายเอกสาร ได้หรือเปล่าครับ คนชายแดนใต้ จะเรียนรู้ชีวิตคนดอย การเรียนรู้ที่ดีก็คือการกลับไปยังพื้นฐาน จึงจะเข้าใจวีถีชีวิตคนได้อย่างรอบด้าน ครับ

ต้องขอบคุณจากใจ คุณพนัส แผ่นดิน มากเลยนะครับ ถือว่าเป็นกัลยาณมิตรที่เอื้ออาทรผมเสมอมา

นับจากวันที่คุณพนัสให้หนังสือผมมา ก็ครบ ๑ ปีพอดีเลยครับ และวันนี้ผมก็ได้ลายมือ เรียงร้อยหน้ารองปก ...ถือว่าได้เกียรติจากท่านมาก

สิ่งเหล่านี้ เป็นแรงบันดาลใจที่ดีของผมเสมอมา อ่านหนังสือผมก็ได้เรียนรู้ว่าท่านคิดอะไร ท่านทำอย่างไร สุดท้ายแล้วประสบการณ์ที่ท่านถ่ายทอดเป็นบทเรียนให้เราได้คิดต่อ เรียนรู้ทางลัด

และที่สำคัญมีคุณค่าทางจิตใจสำหรับผมมากครับ

ขอบคุณอีกครั้งจากใจครับ

 

 

ขอบคุณ บังยุบ ครับ

มีอยู่ที่ผมครับ ฉบับ ออริจินัล เอาไปถ่ายเอกสารเก็บไว้ได้ครับ และอย่าลืมให้ครูแดงเซ็นด้วยนะครับ ถึงจะของแท้ การันตีโดยคนเขียน

วิถีการทำงานแบบครูแดงทำที่เหนือ ก็ทำงานท่ามกลางพหุวัฒนธรรมครับเช่นเดียวกับใต้ ผมว่าเราได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันไปด้วยก็จะดีครับ

ขอบคุณครับ

  • พี่มีหนังสือเล่มนี้เหมือนกันค่ะ ชอบครูเตือนใจ ดีเทศน์ มากๆ
  • เมื่อก่อนเวลาท้อ และลำบากพี่จะเอาหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่าน
  • ว่ามีคนที่ทำงานหนักอย่างไม่ย่อท้อที่เป็นแบบอย่างที่ดีที่น่าทำตามนะคะ

พี่อ๊อด naree suwan

ผมคิดว่า หนังสือเล่มนี้ของครูแดง เป็นแรงบันดาลใจให้กับหนุ่มสาว ร่วมสมัย..

ทำให้ หลายคนอยากไปใช้ชีวิต เพื่อรับใช้อุดมการณ์ในชนบท

วันนี้โชคดีที่ได้พบเจอกับท่าน และผมถือโอกาสนี้แลกเปลี่ยนกับท่านแบบพูดคุยสนทนา

ผมได้โอกาสที่ดีครับ

รู้สึกสุขใจแทน ... และดีใจแทนที่ได้พบคนดีคนหนึ่งในประเทศไทย

ขอบคุณครับ .. คุณเอก :)

ดีใจกับคุณเอกที่ได้พบผู้สร้างแรงบันดาลใจ..และมีกัลยาณมิตรที่ดี

..สุขใจครับ

พระธรรมโกศาจารย์ท่านกล่าวว่า " คิดแต่เรื่องดี พูดเรื่องดี ทำเรื่องดี คบคนดี ไปยังสถานที่ดี ถ้าทำได้ดีๆอย่างนี้ จักเป็นคนที่มีค่า "

คุณเอกก็คงเป็นคนหนึ่งในกลุ่มคนดังกล่าว จึงได้รับการตอบสนองในสิ่งที่ปรารถนาจากหมู่คนดีดังประสงค์

 ขอแสดงความพลอยยินดีด้วยนะครับ

สวัสดีครับ อ.Wasawat Deemarn

มีความสุข และ ดีใจครับ

การได้ใกล้ชิดกับคนเก่ง คนดี ถือว่าเป็นกุศล ได้โอกาสซึมซัมสิ่งดีๆจากครู โดยตรง

ช่วงนี้ มีโอกาสได้พบเจอแต่สิ่งดีๆครับ...

ขอบคุณครับ ผม :)

***ผมจะอีเมลไปคุย ประเด็น "ครูสอน KM" นะครับ แต่ทิ้งประเด็นโดยปราศจากคำอธิบายแบบนี้ไปก่อน คิดยังไงเรามาแลกเปลี่ยนกันอีกที ผมได้การบ้านมาจาก ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช ครับ และผมคิดว่าน่าสนใจมากในแวดวงการศึกษาและ KM...

ขอบคุณครับพี่ คุณพิทักษ์

ด้วยงานของผมต้องเกี่ยวพันกับผู้ที่มีชื่อเสียง (นักวิชาการ ปราชญ์) หลายท่านๆ และส่วนใหญ่ก็เป็นคนที่ผมศรัทธาอยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้วครับ ผมเลยมองว่าผมได้โอกาสนั้น

เป็นโอกาสที่ดีช่วงหนึ่งของชีวิต

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ ครูโต

โอกาสของการพัฒนาเองคือการเปิดใจกว่้างในการรับความรู้ พร้อมกับบรรยากาศของการแลกเปลี่ยนที่ผ่อนคลาย มีความสุข

ไม่ง่ายนักที่เราจะได้สัมผัสกับคนบางคน อาจด้วยความห่างของสถานะ ด้วยวิถีที่ต่าง แต่หากวันใดมีโอกาสที่ดี ได้ใกล้ชิด เราก็ได้เรียนรู้

ถือว่า เราคิดดี ทำดี ปฏิบัติดี เป็นพื้นฐานแล้วสิ่งดีๆจะเข้ามาหาเราครับ

ขอบคุณครับครูโต

ดีใจกับคุณจตุพรค่ะ

ตัวเองก็มีหนังสือเล่มนี้เก็บไว้ที่ชั้นหนังสือ เก็บไว้เป็นแรงบันดาลใจยามท้อเหมือนใครหลาย ๆ คน

คนดีย่อมได้รับสิ่งดีๆ และความสำเร็จสมประสงค์ค่ะ

วิถีชีวิต  คนบนดอย  คงมีทุกเรื่องราวที่เกี่ยวกับดอย  วัฒนธรรม  ประเพณีใช่ไม๊คะ 

"แม่จันสายน้ำที่ผันเปลี่ยน" ชื่อน่าสนใจ ชวนให้น่าอ่าน น่าศึกษาดีค่ะ

                   แวะมาอ่านค่ะ :)

"แม่จันสายน้ำที่ผันเปลี่ยน"

...

แม่จัน ในอดีต .. กับ ปัจจุบัน

ความเปลี่ยนผัน ที่สัมผัสได้

เพราะเธอหนึ่งเดียวในดวงใจ  

ครูเตือนใจ ดีเทศน์ นั้นเมตตา

...

ขอบคุณไข่นุ้ยเอกนะคะ ช่วยมา

ให้คิดถึง ระลึกถึง แม่จัน ...

และ เรื่องราว เหล่านั้น ... ที่ฝันเป็นจริง

...

หนังสือดูขลังมากเลยนะคะ หน้าปกนี้

ยินดี และ สุขใจ .. ในวันศุกร์สุขสันต์

...

อีกครั้ง สำหรับแรงบันดาลใจ ไต่ฝัน

เป็นกำลังใจ เพื่อส่งผ่าน ภราดรภาพ

...

น้องเอก

  • ช่วยเล่าเรื่องราวย่อๆได้ไหมครับ
  • ไม่อยากยืมแบบบังมุ
  • ไม่ชอบอ่านยาวๆ ขี้เกียจใช้แว่น
  • ขอบคุณมากครับ

คุณจตุพรครับ

ดีใจครับที่คุณจตุพรมีความสุข

ในสิ่งที่ใฝ่ฝัน

ขอให้มีความสุขมาก ๆ ครับ

มาร่วมชื่นชมครูแดงอีกคนค่ะ

เชิญท่านที่อยากเดินตามฝันของครูแดง อ่านตรงนี้ค่ะ

http://www.archanwell.org/autopage/show_page.php?t=1&s_id=368&d_id=367

เมื่อวาน (๓๑ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๑) ครูแดงก็บุกกรมการปกครองเพื่อสร้างความร่วมมือระหว่างกรมการปกครองกับภาคประชาสังคม

ครูแดงตอนนี้ ฝันมากที่จะช่วยเด็กไร้สถานะทางกฎหมาย ถึงขนาดจะตั้งมูลนิธิ ซึ่งการประชุมเพื่อ "ทอฝัน" ของครูแดงเกิดขึ้นในห้องกาแฟของสถาบันพระปกเกล้าเมื่อบ่ายของวันนี้ (๑ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๑)

มาเอาใจช่วยครูแดงกันค่ะ น้องเอกคะ

 

สวัสดีครับ คุณจินตนาภร คงชะนะ

ผมเชื่อแล้วว่า นักไต่ฝันหลายๆท่านจะมีหนังสือเล่มนี้ อยู่บนหิ้งหนังสือ

สิ่งที่ผมชอบก็คือ เรื่องราวที่มีชีวิตและเรื่องราวเหล่านั้นผมเองก็สัมผัส จึงมีความสุขอ่านแล้วคิดถึงบรรยากาศเดิมๆครับ

คิดถึงบนดอย

ขอบคุณนะครับ ที่มาเยี่ยมเยียน...ให้กำลังใจในการเขียนบันทึกดีๆนะครับ

สวัสดีครับ พี่เอก

  • แวะมาเยี่ยมพี่เอกด้วยความคิดถึงครับ
  • สบายดีนะครับ

ดีใจด้วยกับความสุขครับ

ดีใจที่มีมิตรภาพมอบให้กัน

ดีใจที่เห็นคนดีๆ มีโครงการดีๆ เรื่อยๆ สังคมเราต้องการการเยียวยาอีกมาก เมื่อวานอ่านเรื่องคุณมด วนิดา จากนิตยสารสารคดี ก็ได้แต่คิดว่า เรายังห่างไกลความดีเหล่านั้นมากมาย แต่ก็ต้องทำกันต่อไป

ชอบ Blog นี้ของคุณครับ

ชอบล่าลายเซ็นจากนักเขียนเหมือนกัน ยิ่งเล่มของคุณยิ่งมีความหมาย

ขอให้แรงบันดาลใจนี้ นำสิ่งดีๆ สู่สังคมครับ

  • นาน ๆ แวะฝากรอยไว้นะครับ ทั้ง ๆ ที่ติดตามอ่านตามเวลาและโอกาสเสมอ
  • ยินดีด้วยกับกัลยาณมิตร และสิ่งดี ๆ ที่นำมาเล่าสู่กัน

อ่านแล้วซึ้งจังเลยค่ะ ฮือๆๆๆๆๆ คนที่มีเมล็ดพันธุ์ และความดีอยู่ในตัวตน เมื่อถูกชักจูงโน้มน้าว หรือสะกิด ด้วยสิ่งที่ดี ย่อมรู้สึกเห็นคุณค่า กับสิ่งนั้นค่ะ สาธุ

สวัสดีค่ะพี่เอก

  • สาธุ
  • หนังสือทุกเล่มที่เราซื้อ หรือได้มา ล้วนมีคุณค่าต่อเรา
  • แต่ถ้ามันมีประโยชน์ต่อส่วนรวมมากกว่าเราก็ยินดีมอบให้
  • แล้วใจเราก็มีความสุขด้วยค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

ครูโย่ง

คิดถึง - คิดถึง

คิดถึงครูโย่งเช่นกัน หากวันไหนไม่เห็นน้องคนน่าตาดีใน blog gotoknow วันนั้นเหงาพิกลครับ

ช่วยกันสร้างสีสันบ้านของเราต่อไปครับผม

:)

 

@..สายธาร..@
ครูอาจหาซื้อตามร้านขายหนังสือได้ครับ แต่คงเป็นการพิมพ์ครั้งหลังๆครับ เล้มที่ผมมีเป็นเล่มที่ผลิตตีพิมพ์ครั้งแรกครับ

เป็นเล่มที่กัลยาณมิตรผมมอบให้...

คุณpoo

หน้าปกคลาสสิคมาก...เล่มต่อมาที่ตีพิมพ์หลังๆรูปก็เปลี่ยนไปแล้วนะครับ

ในรูปมีครูแดง สามี และลูกสาวครับ

ไข่นุ้ยค่ะ

* เอ หากจำไม่ผิด แม่จัน ใช่ไหมคะ ที่มีพระสงฆ์ขี่ม้า นะคะ

 

พี่ยาวครับเกษตรยะลา

เล่าให้ฟังอาจไม่ได้อรรถรส ผมแนะนำว่าตัดเเว่นใหม่ และผมให้ยืมอ่านครับ :)

อ้อ...ลืมบอกว่า "คิดถึงอย่างแรง"ครับผม

------------------------------------

คุณวัชรา ทองหยอด ขอบคุณมากครับ

ผมเองก็พยายามสุขง่ายๆจากรายทางครับ

วันนี้มีโอกาสที่ดี ที่ได้เจอมิตรภาพเบิกบานในทุกมุมของการเดินทาง

มีความสุขครับผม

สวัสดีครับ archanwell

ผมคนหนึ่งครับที่เอาใจช่วยครูแดง ด้วยใจ

หากครูมีสิ่งใดให้ผมได้ร่วมด้วยช่วยกัน ผมจะทำเต็มที่ครับ

และก็ได้เจอที่ สถาบันพระปกเกล้าทุกเดือนอยู่แล้วครับผม :).

 ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม
ผมเห็นด้วยครับ ว่าสังคมเราต้องเยียวกันขนานใหญ่ การชื่นชมความดีในตัวบุคคลและเชิดชูท่านเหล่านั้น เป็นการให้กำลังใจครับ

เราสามารถทำได้ เหมือนอย่างที่ผมทำอยู่

และการเป็น คนดี คิดดี ทำดี และพูดดีครับ

ขอบคุณครับ คุณปรีด์

 

ขอบคุณครับ ท่าน ผอ.นายประจักษ์

ที่มาให้กำลังใจสม่ำเสมอครับ

Panda
อาจารย์ครับ ยินดี และดีใจครับ ที่อาจารย์เข้ามาเยี่ยมและฝากรอย

"คิดฮอดแฮงๆ" เช่นกันครับ

ผมเองอยู่ กทม.ครับ สุขกาย สบายใจดีมากครับ

แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันต่อไปครับผม

 

โอ๋ๆ มาซับน้ำตาให้สาวสวย paula wara  ครับ ถึงต้องสะอื้นเลยหรือครับ อิอิ..

บันทึกออกมาจากใจครับ

การบันทึกที่มีหัวใจความเป็นมนุษย์ ครับ :)

น้องครูแอนครับ

อะไรก็ตามที่จะเป็นประโยชน์ต่อบุคคล ส่วนร่วม ช่วยได้ก็ช่วยสุดกำลังครับผม

ขอบคุณครูน้องแอนครับ

คุณปูครับ

วัดป่าอาชาทองครับ แม่จัน เชียงราย

หวัดดีค่ะ...

หลายคนคงไม่เคยคิดฝันว่า

จะมีความสุขมากเพียงใด

เมื่อได้ทำในสิ่งที่รัก...

ความสุขอยู่ติดกับตัวเรา รอบๆตัวเรา แต่บางครั้งเรามองไม่เห็นนะ เมื่อไรที่เราพบเห็น แหม..สุขจริงๆ จ้ะ พี่อ๋อยเข้าใจความรู้สึกของน้อง ดูแลสุขภาพบ้างนะจ๊ะ

สวัสดีค่ะ ไม่ได้แวะมานาน

วันนี้นำกลอนมาฝากที่เกี่ยวข้องกับสายน้ำ ธุลีธารา ค่ะ

ลออละอองทองท่องละล่องไหล

ละลิ่วไล้ลัดเลาะเซาะซัดหิน

ธาราใสตะไคร่เขียวเลี้ยวไหลริน

โค้งคุ้นชินถิ่นแถวแนวพนา

เหงาเงียบยะเยียบเย็นกระเส็นกระสาย

กระเพื่อมพรายผิวน้ำถลำถลา

กระซาบกระซิบลิบลับร่องท้องธารา

ผ่านภูผาเหว่ว้าพะว้าพะวัง

โถมทับถมเถ้าธุลีธาราเชี่ยว

ในป่าเปลี่ยวเขียวสดเหมือนหมดหวัง

ลื่นไถลไพรพฤกษ์ระลึกระวัง

ไร้ใบบังยั้งหยุดฉุดดินโคลน

ธุลีธาราหน้าฝนชลเชี่ยวไหล

ร่ำพิไรเขาโขดเป็นโคกโกร๋น

เงื้อมชะงุ้มชะโงกผาป่าหัวโล้น

กระเด็นกระโดนทบถมถล่มทลาย

ไม้ขอนชะง่อนเขาเหงาเศร้าโศก

วิปโยคโลกร้อนกร่อนสลาย

เร่งเร้าเฝ้าฟื้นผืนทะเลทราย

ตอไม้ตายระบายละอองท่องธารา

ฤดูฝน ระวังเรื่องดินถล่ม เพราะป่าไม้เราเหลือน้อยเต็มทีค่ะ

ธุลีธารา หมายความว่า

ฝุ่นละออง ที่ละเอียดลออไหลล่องไปตามสายน้ำสีทอง

ไหลรินลัดเลาะเซาะหิน บางแหล่งน้ำใส

มีตะไคร่เขียว

ไหลผ่านคุ้งน้ำที่คดเคี้ยว

ตามแนวป่า ภูผาที่เงียบเหงา

อากาศหนาวเย็นยะเยียบ

จนได้ยินเสียงกระซิบแผ่วๆของน้ำไหลริน

ริน

แล้วละอองฝุ่น กรวดหินดินทราย

ที่ไหลเอื่อยๆตามกระแสน้ำ

เปลี่ยนแปลงไปตามสภาพของป่าไม้

ที่เคยเขียวชอุ่มเป็นป่าเขาที่โล่งโล้น

โกร๋นเตียน จนสายน้ำที่ไหลผ่าน

ไหลแรงเชี่ยวกราก

พัดพาดินหินกรวดทราย

ให้ถล่มทลาย

เราจะเห็นว่าป่าไม้บ้านเรามีแต่ตอมากมาย

ยามน้ำป่าไหลหลากจะพัดขอนไม้

ท่อนซุง มาทับบ้านเรือนประชาชน

ค่ะที่มาของ ธุลีธารา

เป้นเหตุการณ์ที่น่าประทับใจมาก ๆ ชื่นชมในความมุ่งมั่นตั้งใจ และโอกาสที่ได้รับจริง ๆ ค่ะ

อ้าย ขอยืมผ้องก่ะ จะได้มีแนวทางของชีวิตบ้างไง

อ เตือนใจ เป็น ตัวอย่างดีๆ ในชีวิตของ พี่

ที่น่าทึ่งคือ

ลูกชาย หนุบหนับ เมื่อได้บังเอิญเจอ แนะนำให้ หวัดดี ครูแดง ก็ อุทานว่า

โอ คนเนียะหรือ อ เตือนใจ อยาก เจอมาตั้งนานแล้ว เป็นตัวอย่างในชีวิตของหนับด้วย

ขอบคุณ คุณ เอก ต้องไปหาหนังสือ มาอ่านแล้ว

สวัสดีครับ ครูมธุรสwindy

การได้ทำในสิ่งที่ชอบ ที่พึงใจ ถือว่าเป็นกุศลอย่างหนึ่งครับ

ขอบคุณมากๆครับ

สวัสดีครับ ครับผม พี่สาวที่น่ารักครับ พี่อ๋อย หิ่งห้อย

ผมมีความสุขครับ ...สบายกายและใจดีครับ ตอนนี้ก็ทำงานเต็มสปีด หากวันไหนเหนื่อยๆต้องขออนูญาตไปเยี่ยมพี่ที่ กำแพงเพชรนะครับ

สุขง่ายๆ สุขแบบไม่ยึดติด สบายใจครับ

พี่ไหมแก้ว

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ดีที่มอบให้ผมเสมอครับ

กลอนที่มอบมาให้ไพเราะมาก ผมชอบครับ

ขอบคุณครับ

คุณ อินทิรา

ขอบคุณมากครับ...

เป็นโอกาสที่ดี และอาจเป็นธรรมะจัดสรรด้วยก็เป็นได้ครับผม

:)

น้องต่ายดอกไม้บานในใจเรา

สบายดีนะครับ

ยินดีให้ยืมนะครับ แต่มีปัญหาว่าเมื่อไหร่จะได้พบน้องต่ายละครับ

 

คุณหมอพญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล

วันนี้ผมก็อยู่กับครูแดงครับ ที่ระยอง ...

มาศึกษาดูงานของหลักสูตรเสริมสร้างสังคมสันติสุขครับ

ดีใจที่ทราบว่าครูแดงเป็น ต้นแบบของใครหลายๆคน

ขอบคุณมากครับ

 

หวัดดีค่ะ พี่เอก แวะมาเยี่ยมอีก ค่ะ เห็นว่ายังไม่นอน ซื้อโทรศัพท์ใหม่ยังคะพี่ วันหลังบริจาคให้พอลล่าบ้างก้ได้นะคะ อิอิ

น้อง paula wara ซื้อโทรศัพท์ใหม่แล้วครับ...กำลังเพลิดเพลินกับโทรศัพท์ใหม่จนลืมของเก่า...

ผมอยู่ที่ระยองครับ มาศึกษาดูงานกับ นศ.เสริมสร้างสังคม สันติสุข

พรุ่งนี้ไป เที่ยวเกาะครับผม

 

 

เอก กีณณเกชยางค์กูร

กราบเรียนพี่ ๆ ทุกท่านที่ได้โพสท์ในกระทู้นี้

ผมเองก็เคยอ่านผลงานเล่มนี้ของ " ครูแดง " มาแล้วเช่นกัน หลายรอบมาก ๆ เพราะว่าถูกบรรจุไว้ให้เป็นหลังสืออ่านนอกเวลาสมัยเมื่อครั้งยังเป็นนักเรียน จนจบปริญญาตรี อย่างแรกที่รู้สึกประทับใจในการทำงานของ " ครูแดง " มาก ๆ ครับ จนไม่รู้ว่าจะกล่าวออกมาเป็นประโยคอย่างไร จะบรรยายอย่างไร ต้องใช้ความรู้สึกครับ

" คนดีมีหนึ่งถึงจะน้อย ดีกว่าร้อยคนคิดริษยา " ในสังคมไทยเราในปัจจุบัน ลัทธิทุนนิยมเจริญก้าวหน้ามากขึ้น ฟุ้งเพ้อมากขึ้นจนน่าตกใจ พ่อแม่ยุคใหม่หันมาแข่งขันกันขวานขวายหาวัตถุเพื่อต้องการให้เป็นที่ยอมรับของสังคม จนทำให้ลักษณะจิตใจที่ดีงาม ใจดีชอบเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่คนที่ไม่รู้จัก ใช้ชีวิตแบบสมถะเรียบง่ายกำลังจะค่อย ๆ เลือนหายไป นับวันน้ำใจของคนไทยยิ่งจะหายากเต็มที จนผมรู้สึกว่าประเทศนี้เริ่มที่จะไม่น่าอยู่เสียแล้ว

แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตามแต่ ในเวลาที่ผมถูกครูท่านอื่น ๆ คนพาลมาเบียดเบียน ถากถาง หรือแม้แต่ความลำบากทางกายต่าง ๆ ผมก็จะหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่าน และพยายามคิดอยู่เสมอว่า ถึงอย่างไรในผืนแผ่นดินไทยนี้ยังมีคนดีอยู่ อย่างน้อยในผืนแผ่นดินไทยที่ผมยังยืนอยู่ ก็ยังมี " ครูแดง " ท่านยืนอยู่ด้วยในแผ่นดินเดียวกัน และอีกหลาย ๆ ท่าน ( ถึงแม้ว่าจะยากดีมีจนก็ตามแต่ แค่ขอให้ท่าน ๆ ทั้งหายเป็นคน " ดี " ก็พอ เพราะผมนับถือคนดีไม่ใช่อยู่ที่ คุณวุฒิ วัยวุฒิ ) ผมคิดได้แค่นี้ ก็มีความสุขแล้ว

ดังนั้นแล้ว ผมก็จะทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป ถึงแม้ว่ามันจะยากแค่ไหน ( ท่านทำได้ เราก็ต้องทำได้ในฐานะที่เกิดมาเป็นมนุษย์ ) ก็ตามจะใช้ประสบการณ์ของ " ครูแดง " ที่ได้ถ่ายทอด มาสร้างกำลังใจ ทำประสบการณ์ ความรู้บางอย่าง มาปรับใช้ให้เป็นประโยชน์ ทั้งเรื่องการงาน สังคม แนวความคิด ฯลฯ

สุดท้ายนี้ผมไม่กล้ากล่าวอะไรมาก ได้แต่ขอเป็นกำลังใจให้ " ครูแดง " ตลอดไป และขอให้ครูแดงมีสุขภาพจิตที่ดี ไม่มีอะไรมาทำให้วิตกกังวลอีกเลย

จาก ครูมาสอนใหม่...... โรงเรียนบ้านห้วยไคร้ อ. แม่สาย จ. เชียงราย

ป.ล. ผมชอบเวบ เวบหนึ่งเขาโพสท์ไว้ว่า " เตือนใจ ดีเทศน์ : เกิดมาเป็นลูกพระพุทธเจ้า " ผมชอบคำนี้มาก และก็ชอบคิดว่าตัวเองเป็นลูกพระพุทธเจ้าเช่นกัน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท