GotoKnow สร้างสรรค์และส่งเสริมสารพัดสายสัมพันธ์
สืบสาวสายสัมพันธ์กันวุ่นวายไปหมดเลยล่ะค่ะ เพราะ GotoKnow นี่แหละ หนุ่มเหนือมาเจอสาวๆใต้ สาวๆใต้ไปท่องอีสาน สาวๆหนุ่มๆอีสาน-เหนือ-กลาง จะมาใต้ เรียกได้ว่าตอนนี้สายสัมพันธ์เครือข่าย GotoKnow ที่เป็นตัวเป็นตน พบหน้าค่าตาเป็นเกลอกันก็มากหลาย ชื่นชมส่งเสริมให้กำลังใจกันเป็นล่ำเป็นสันทั้งๆไม่เคยพบหน้าค่าตากันก็ยังมีอีกเยอะแยะนับไม่ถ้วน
นอกจากนั้นของฝาก ของขวัญ ของกำนัลก็มีส่งกันไปมาไม่ได้ขาดสาย เรียกได้ว่าพลังสร้างสรรค์ที่ GotoKnow เป็นจุดเริ่มต้นให้ก่อกำเนิดขึ้นนั้นมากมาย ขยายสาขาแตกยอดกันไปทั่วทั้งเมืองไทยแล้ว ที่สำคัญคือ ทุกคนเป็นคนสำคัญ เป็นตัวเอง และเป็นพลังที่มีคุณค่า ทุกคนเป็นคนให้ และทุกคนเป็นคนรับ เราไม่ค่อยจะรู้สึกว่ามีใครเหนือกว่าใครด้อยกว่าใคร ตำแหน่งหน้าที่และยศฐาบรรดาศักดิ์ที่แต่ละท่านมี ก็ดูเหมือนจะถูกจัดวางเอาไว้ข้างๆตัว เราได้รู้จักตัวตนจริงๆของทุกๆคนมากขึ้น เป็นสิ่งที่ตัวเองรู้สึกอัศจรรย์ใจกับการแผ่ขยายพลังที่เริ่มต้นเพียงผ่านทางตัวอักษร ถ้าใครกลับไปอ่านบันทึกตอนต้นๆของทุกๆคนที่เรารู้จักกันตอนนี้ จะรู้สึกได้ถึงความมหัศจรรย์ที่ว่านี้จริงๆ
ที่เกริ่นมาทั้งหมดนี้รู้สึกมาซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ที่ได้เอามาเขียนอีกสักทีในวันนี้ก็เพราะ "มะม่วง"ในรูปข้างล่างนี้แหละค่ะ
เป็นมะม่วงพันธุ์พิเศษ 3 ชนิดตามชื่อที่เขียนติดมากับถุง คือ พันธุ์ R2E2 พันธุ์ Kensington pride พันธุ์ Tommy Atkins (Kent) เจ้าของใจดีที่ฝากมาก็คือคุณหนึ่ง - พูนชัย เจ้าของบล็อกจุดเริ่มต้น ไม่แน่ใจว่าลูกไหนคือชนิดไหน เอาไว้ไปติดตามกันในบล็อกของคุณพูนชัยต่อแล้วกันนะคะ ไม่รู้ว่าเธอจะเล่าเรื่องลูกมากกว่าเรื่องมะม่วงหรือเปล่า เพิ่งจะได้รู้ว่าเธอเชี่ยวชาญเอาก็ในบันทึกนั่นแหละค่ะ อ่านแล้วรู้ว่าคนที่รู้ลึกซึ้งนี่ อธิบายอะไรได้น่าอ่านอย่างนี้เอง
สำหรับคุณหนึ่ง เจ้าของมะม่วงนี้เธอเป็นแฟนบล็อกของอ.หมอธนพันธ์ อาจารย์แพทย์ของม.อ.เรานี่เอง ทำงานอยู่ในตึก (ใหญ่ยาว) แท่งเดียวกันมาก็คงจะหลายปี แต่ได้พบและรู้จักกันผ่านทางบล็อกมาจากแดนไกล เป็นผลงานการแนะนำของอ.หมอเต็มศักดิ์ อาจารย์แพทย์ม.อ.อีกท่าน อยู่ภาควิชารังสีฯ เพื่อนบ้านติดกันกับภาควิชาพยา-ธิวิทยานี่แหละค่ะ แต่ก็เริ่มรู้จักกันเพราะบล็อกอีกเหมือนกัน แล้วจากการพูดคุย แลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องลูกกันอย่างยืดยาวสักพัก คุณหนึ่งก็เปิดบล็อก ที่ทำให้เราได้รู้จักคนที่มีแนวคิดในการดำเนินชีวิตเหมือนกัน เป็นที่มาของของฝากแสนอร่อยนี่แหละค่ะ ยังไม่มีโอกาสได้พบตัวเป็นๆกันสักทีเลย นี่ขนาดพวกเราทั้งหลายนี้อยู่ที่หาดใหญ่กันเองนี่แหละนะคะ แถมให้นึกว่า เราทั้งหลายนี้คงจะไม่มีวันโคจรมาพบเจอกันด้วยมิตรจิตมิตรใจขนาดนี้ หากไม่มี GotoKnow
ก็เลยจัดการปอกมะม่วงมิตรภาพนี้เผื่อแผ่มาถึงมิตรรักชาว GotoKnow ทุกท่านด้วยค่ะ ใครมีเรื่องราวแห่งสายสัมพันธ์ที่เกิดก่อขึ้นมาด้วย GotoKnow ช่วยทำลิงค์มาใส่ไว้ในบันทึกนี้ด้วย จะขอบคุณอย่างยิ่งนะคะ
ความเห็น (6)
- เป็นมิตรภาพที่น่ารักครับ
- ตอนอยู่ใต้พบพันธุ์นี้ครับ
- พันธุ์นาทับ
- ขอบอกว่าเป็นมะม่วงที่ใหญ่มากครับพี่โอ๋
- ลองหาดูนะครับ ไปทางทุ่งหวัง จะนะ
เห็นแล้วหิว เราชอบมะม่วงกันมากครับ
ลูกสาวชอบข้าวเหนียวมะม่วง ส่วนเราชอบเหมือนกันแต่เอามพม่วงอย่างเดียว เพราะพุงมันออกมามากแล้ว อิอิ
- ไม่มีเรื่องราวจะส่งลิงค์ให้ค่ะ
- แต่มีใจที่ส่งไปแล้ว
- ดีค่ะ อยู่ใกล้กัน สื่อสาร ผ่านบล็อก เมื่อก่อน ที่ทำงาน ป้าแดง ก็เป็นแบบนี้ค่ะ ไม่เคยเห็นหน้า แต่พูดคุยทางเวบบอร์ด
- น้ำลายไหลกับมะม่วง
ยืนยันค่ะ อร่อยมากๆ และลูกใหญ่จริงๆ :)
รู้สีกเช่นเดียวกับคุณโอ๋ค่ะ
มะม่วงน่าทานจังเลย เนื้อสีนี้แปลกนะคะ แถมดร.จันทวรรณยังรับรองว่าอร่อยมากๆ ลูกก็ใหญ่ อย่างนี้อีกหน่อยต้องเพาะแจก หรือขายพันธุ์เอารายได้เข้ากองทุนโกทูโนว์ท่าจะดีนะคะ
ที่ภูเก็ตมีไหม หนอ มะม่วงยักษ์ที่ว่านี้