หนูลูกหว้า
เบื่อ เบื่อ อยาก อยาก เป็นธรรมชาติ ธรรมดาของชีวิต มีเกิด ก็มีดับไป เป็นธรรมดาครับ
เพียงแต่รับรู้...อย่าได้ติดข้อง
และกังวล หรือมีคำถามว่าทำไม?
จะทำให้จิตตก หดหู่ยิ่งขึ้น เพราะหาคำตอบไม่ได้
วิธีแก้...เปลี่ยนอารมณ์ครับ
อย่าหมกมุ่น หรือแช่อารมณ์อยู่อย่างนั้น
ออกกำลังกาย อย่างคุณแผ่นดินว่า ดูหนัง คุยกับเพื่อน หรืออยู่ นิ่งๆ เงียบๆคนดียวก็ได้
เจริญสติไปด้วยครับ
เป็นช่วงที่ดีของชีวิต เพราะทำให้รู้จักตนเองดียิ่งขึ้น
ทุกซอกมุม ทุกอารมณ์ แล้วจะโปร่ง โล่ง สบายภายหลังครับ
อาจารย์แผ่เมตตาให้นะครับ
การช่วยเหลือกัน เติมเต็มให้สม่ำเสมอ คนที่อยู่เบื้องล่างก็จะรู้สึกอบอุ่นอยู่เสมอ
อบอุ่นดีใจจัง อย่างน้อยก็ยังมีคนอย่างคุณที่ยังมองเห็นความสำคัญของอนาคตของชาติ
เอาน้ำตกมาฝากครับท่านอาจารย์ลูกหว้า เผื่อได้เย็นใจดูเพลินๆ ครับ แม้จะเป็นน้ำตกดิจิตอลก็ตามครับป๋ม หายไวๆ นะครับ
สวัสดีค่ะ
อาจารย์อาจจะเหนื่อย จะเครียดน่ะค่ะ
ลองพักผ่อน เอาตัวออกจากชีวิตประจำวันเสียบ้าง ไปพบเห็นอะไรแปลกๆใหม่ๆ อาจช่วยได้นะคะ
คล้ายๆอาการแบตหมดค่ะ
สมัยก่อน พี่ไปชาร์ชแบตโดยการนั่งสมาธิค่ะ ที่ดอยสุเทพ ลืมวันลืมคืนเลย ว่าจะเขียนให้อ่านเหมือนกัน แต่ดูค่อนข้างล่อแหลม ต่อการพูดในสิ่งที่คนอื่นไม่เห็น เลยยั้งๆไว้
ค่อยยังชั่วนิดนึงไม๊คะ
สวัสดีค่ะ อ.ลูกหว้า
มาให้กำลังใจค่ะ ^ ^
เอ้า..ลุกขึ้นมาเต้นแอโรบิคประกอบจังหวะสัก ๑๕ นาที..ถ้าไม่เคยทำมาก่อนเลย..รับรองหอบจนหายจากอาการดังกล่าวเป็นปลิดทิ้ง ^ ^ เสร็จแล้วอาบน้ำเย็นๆ สบายๆ หายเหนื่อย หลับสบายด้วยค่ะ
เมื่อวันก่อน Aj Kae ก็เขียนมาบอกเรื่องคล้ายๆ กัน... ก็บอกไปว่าตัวเองก็เคยเป็นค่ะ.. ตอนมันอยู่ในวังวนแห่งความคิดเนี่ย มันยิ่งกว่าติดอยู่ในเขาวงกตอีก.. ต้อง break routine ค่ะ ทำอย่างอื่นๆ ที่ไม่เคยทำบ้าง ส่วนใหญ่ออกกำลังจะดีที่สุดค่ะ
การเจริญสติแบบที่อ.พิชัยบอกไว้ก็ช่วยค่ะ ^ ^ เป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีครับ ......คุณลูกหว้า...ครับ.....ถ้าคุณลูกหว้าเคยไปไหว้ พระสุพรรณกัลยา มา หรือพระนเรศวรมา แล้วเกิดอาการนี้ ........ไม่อยากทำอะไร ...เห็นทุกสิ่งเป็นสิ่งเฉย ๆ เหมือนอาการเบื่อ ๆ ทำนองนี้ครับ.......
ให้หาน้ำมนต์มาทานครับ ........(แล้วแต่จะเชื่อหรือไม่เชื่อครับ) ลองดูได้ หาน้ำมนต์ที่สะอาด ๆ ทานครับ ช่วยได้ดีครับ
ผมก็เคยเป็นครับ เลยเผื่อเวลาไว้ 65 วันสำหรับความรู้สึกเหล่านี้ ตอนนั้นเพื่อนเม้งยังแนะนำให้ผมเขียนบันทึกสักบันทึกเลยครับ ผมเลยเขียนบันทึกนั้น แล้วก็รู้สึกดีขึ้นจริง ๆ ครับ ไม่นานความรู้สึกนี้ก็จะผ่านไปครับ...
วันนี้แวะมาเติมกำลังใจให้ครับ...
เคยเกิดอาการนี้บ่อยค่ะ สิ่งที่เกิดย่อมมีดับ นะคะ อารมณ์คนเราก็เช่นกัน
สวัสดีจ้ะเพื่อนคนสวย
เหงาละซิ คิดถึงเราไหม อิ อิ ไปออกกำลังกายมาหรือเปล่าจ้ะ Miss you จ้า
สวัสดีค่ะ อ.ลูกหว้า
เบิร์ดเคยเป็นค่ะ...
วันนี้เลยมานั่งเงียบๆ...อยู่ข้างๆ
อย่างห่วงใย และเข้าใจว่าเป็นอย่างไร
......................................................
......................................................
......................................................
แล้วค่อยลุกขึ้นเมื่อพร้อมนะคะ...
ขอให้ความอ่อนโยนและเข้มแข็งที่ อ.ลูกหว้ามีทำให้อาจารย์คนสวยและแสนดีคนนี้มีวันพรุ่งนี้ที่สดใสเหมือนเดิมนะคะ
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ...
นั่งที่นอกชานบ้านตัวเอง
จิบกาแฟเข้มๆปลดปล่อยอารมณ์
แล้วคิดถึงหมู อิอิ
เคยเป็นเหมือนกันค่ะ..เวลาที่รู้สึกว่างานเร่งและหลายๆอย่างเข้ามาพร้อมๆกัน..มีวันเซ็งก็ต้องมีวันหายเซ็ง.เช่นกัน
..ทุกอย่างย่อมมีทางออก..เสมอ..
เป็นกำลังใจให้นะคะ...
มาให้กำลังใจครับ หากได้ปลีกวิเวกบ้างก็จะเป็นการดี ได้คิดทบทวนจิตว่าง สร้างพลังอันยิ่งใหญ่ เหมือนฟังเพลงในบล็อกนี้สบายใจดีครับ
สวัสดีครับ
เพลงที่แห่งนี้ อาจช่วยได้บ้าง ไม่มากก็น้อย เป็นกำลังใจให้ครับ
ลองใช้โอกาสนี้ฝึกสติดูเหมือนที่หลายๆท่านแนะนำไว้ก็ดีนะ ได้กำไรดีครับ
หวัดดีจ๊ะหว้า ..... ตรงดิ่งมาทักทาย และเข้ามาบอกว่าคิดถึงจ๊ะ : )
เอ้า! ใครเบื่อๆ เซ็งๆ เชิญทางนี้ครับ
ครูอ้อยเป็นกำลังใจช่วยนะคะ
หายเร็วๆนะคะ
มนต์ก็แวะมาเป็นกำลังใจให้กันนะคะ พี่ลูกหว้า :)
ตอนนี้ มนต์มาเรียนที่ มน. แล้วนะคะ
พักที่หอหน้า มอ. ค่ะ
วันที่ 25 นี้ กะว่าจะไปงานที่ TCU จัดร่วมกับ มศว. ค่ะ
ช่วงนี้มนต์ก็เดินทางขึ้นลงบ่อยมากค่ะ
ยังไง พี่ลูกหว้าก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ไม่ค่อยได้เข้ามาเขียน แต่ระลึกถึงอยู่เสมอค่ะ
น้องมนต์
อาจารย์ลูกหว้าครับ ... ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนหนึ่งครับ อยากจะบอกว่า ผมเองก็เป็นครับ
ผมมองว่ามันเป็นธรรมชาติของคนเรา (บางคน?) นะครับ อย่างผมบางช่วงก็เบื่อไปหมด เนือยๆ ไป ไม่ productive โดยที่ไม่มีอะไรมาทำให้เซ็งนะ เขาเป็นขึ้นมาเอง เป็นอยู่เป็นเดือนเลยก็มี แต่ ... ในที่สุดมันก็ผ่านไป .. เหมือนกับทุกๆ สิ่งที่เกิดกับชีวิตเรา
ช่วงที่เป็นอย่างนี้ ผมก็จะแค่จัดการอะไรที่อยู่ข้างหน้าให้ผ่านๆ ไปก่อน คอยระวังไม่ทิ้งอะไรให้ค้างคาเป็นดินพอกหางหมู เพราะจะยิ่งทำให้เรารู้สึกแย่ลงไปอีก
ไม่อยากทำอะไรก็ฟังเพลง นอน อ่านหนังสือเบาๆ อยู่กับความเบื่อๆ มองว่า อืมม.. มันก็เป็นชีวิตอีกแบบหนึ่งนะ ที่สำคัญ อย่ารู้สึกผิดครับ มองว่ามันเป็นเรื่องปกติธรรมดาของเราก็แล้วกัน
สักพัก ... เราจะเริ่มมีความอยากทำอะไรขึ้นมานิดหน่อย ถึงตอนนี้ก็ค่อยๆ เพิ่มกิจกรรมต่างๆ ทีละเล็ก ละน้อย แล้ว .. ความเบื่อหน่าย .. มันก็จะผ่านไป
ตอนนี้ผมคิดถึงเขานะ เพื่อนเก่าของผม
เคยรู้สึกค่ะ และกำลังรู้สึกค่ะ ช่วงนี้เลยอยู่เงียบๆค่ะ
สวัสดีค่ะอ.ลูกหว้า แสนน่ารัก...ว่าไปนั่น
น้องว่าอารมณ์เป็นไปตามสภาวะจริงๆนะคะ
อยู่ๆ ก็อยากเหงา อยากเศร้าใจทั้งๆ ที่ไม่มีอะไรมากระทบสักนิด
แต่ ณ อารมณ์ตอนนั้น หากมีอะไรมาสะกิดอาจล่มสลายได้ เคยค่ะ แต่จะไปนั่งอยู่คนเดียวเงียบๆ เขียนร่ายอารมณ์ลงบนกระดาษคนเดียว ให้มันสะใจ เขียน เขียน เขียน เป็นหน้าๆ ไปเลยค่ะ สะใจดี.....แล้วก็หาอะไรทำที่อยากทำ อาจจะไปเดินช้อปปิ้ง เดินรอบหมู่บ้าน 55555 เดี๋ยวก็เรียกตัวเองกลับมาได้ค่ะ จริงๆ นะคะ อ๋อที่สำคัญยินดีที่เข้ามารู้จักค่ะ อ.ลูกหว้าแสนน่ารัก