แวะเข้ามาทักทายค่ะคุณ แผ่นดิน คิดถึงบ้านเหมือนกันค่ะ

ยินดีด้วยกับการเติบโตขึ้นของชีวิต และดีใจด้วยที่จะได้กลับบ้าน เห็นการทำงานของคุณแผ่นดินแล้วทำให้นึกถึง อาจารย์บางท่านที่ วท.ยะลา แผนกช่างยนต์ที่ไม่เคยได้กลับบ้านช่วงเทศกาลปีใหม่เนื่องจากมีโครงการของกรมอาชีวะ เกี่ยวกับการบริการตรวจ เช็ค ยานพาหนะในช่วงเทศกาลปีใหม่ให้กับประชาชน ตามท้องถนนในจุดต่าง ๆ ค่ะ คิดแล้วก็เห็นภาพการทำงานค่ะ

ชอบบทกวีบทนี้จังเลยค่ะ ทำให้นึกถึงบ้าน มีความสุขเยอะ ๆ กับครอบครัวที่รัก ในเทศกาลแห่งความสุขกับเทศกาลปีใหม่...สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ

โลกนี้มีพื้นที่มากมายนัก
แต่มีที่ที่รู้จักไม่กี่ที่
มีผู้คนมากมายเท่าโลกมี
แต่มีคนรู้จักดีไม่กี่คน

• ขอบคุณท่านอาจารย์มากครับ
• ไม่เพียงเฉพาะปีใหม่นะครับ สงกรานต์ผมก็ไม่ได้กลับบ้านมานานแล้ว
• ดีที่เคยได้ออกทีวีเกี่ยวกับเรื่องนี้ เป็นการสัมภาษณ์รายการสด ก็เลยได้เอาวีดีโอส่งไปให้ทางบ้านได้ดูกัน  และร่วมยินดีกับภารกิจของเรา
• และโชคดีที่คนทางบ้านทั้งหลายเข้าใจในหน้าที่และบทบาทที่ต้องรับผิดชอบ
• เด้กที่ทำกิจกรรมกับผมในช่วงเทศกาล ส่วนหนึ่งคือคนที่อยากกลับบ้านแต่ไม่ได้กลับบ้านเพราะไม่มีเงิน...
• สวัสดีปีใหม่ มีความสุขมาก ๆ นะครับ...

ปีใหม่ปีนี้ผมไม่ได้ไปไหน...ผมยังคงอยู่บ้านของผม ปีนนี้รับแขกอยู่ที่บ้านมากกว่า

เมื่อสักครู่น้องสาวผมโทรมาคุยว่า "อยากกลับบ้าน" มากแต่ดูท่าแล้วกลับบ้านไม่ได้เป็นแน่ เพราะระยะทางที่ไกลกันมาก และต้องเตรียมการสอนและทำงานบางอย่างให้มหาวิทยาลัย ในวันเปิดเรียนปีใหม่ของนักศึกษา

ผมเข้าใจความรู้สึกของน้องสาวผมดี ว่าเขารู้สึกอย่างไร..แต่ด้วยเหตุผลและความจำเป็นที่มี ทำให้เขาต้องอยู่

สำหรับคนเดินทาง หากจะเดินทางก็คงต้องระมัดระวังเป็นพิเศษครับ

เดินทางโดยสวัสดิภาพ นะครับ คุณ "แผ่นดิน"

• โครงการนี้ปิดตัวไปพร้อมกับผมนั่นแหละครับ
• และขอบคุณพี่หนิงที่เคยร่วมด้วยช่วยกันในห้วงเวลานั้น
• บางทีคิดเหมือนผมมั๊ยว่า  คนเปลี่ยนแต่ระบบ หรือชิ้นงานใดที่ดีก็น่าจะคงอยู่
• และนำเข้าสู่กระบวนการ "ต่อยอด"  ทางความคิด

• คุณ  จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
• ครั้งหนึ่งนานมาแล้วผมจัดรายการวิทยุ เพลงแรกที่ชอบเปิดจะเปิดตอนต้นรายการจะเกี่ยวกับบ้านทั้งนั้นเลย  จนมีคนถามว่าเพราะอะไร ผมก็เลยสาธยายให้ฟัง...ว่ามีที่มาที่ไปเกี่ยวกับการโหยหาบ้าน ซึ่งการงานได้พรากผมห่างออกมา
• ขอให้มีความสุขกับการใช้ชีวิตทั้งคุณจตุพรและน้องสาว รวมถึงผองมิตรเครือญาตินะครับ

• มาร่วมแสดงความยินดีด้วยครับ ในการกลับไปเยี่ยมบ้านของคุณ แผ่นดิน ในช่วงปีใหม่ปีนี้
• ในสมัยผมอายุ เท่า ๆ กับคุณแผ่นดิน ผมอยู่ไกลบ้านมากกว่า 700 กิโลเมตร ได้กลับบ้านช่วงปีใหม่ เยี่ยมพ่อแม่ไม่บ่อยเช่นกัน แต่ก็ไม่ได้ออกไปทำกิจกรรมบริการสาธารณะเหมือนคุณแผ่นดิน  เวลาส่วนใหญ่ใช้ไปกับการอยู่ในห้อง Lab. ทำให้เห็นโลกภายนอกน้อยไปหน่อย แต่ก็ไม่เสียดายครับ เพราะถือว่า ต่างคนต่างทำหน้าที่หรือภารกิจ ตามสิ่งที่ตนคิดว่าดีที่สุด ณ เวลานั้น
• ผมเองก็จะกลับ โคราชบ้านเกิด ในช่วงปีใหม่ครับ

• ขอบคุณมากครับอาจารย์ฯ
• สิ่งหนึ่งที่ผมต่างหนักเช่นเดียวกับอาจารย์ก็คือเราต่างก็ต้องโลดเล่นไปตามห้วงทำนองอันเป็นบทบาทและหน้าที่ของเราเอง
• ขอให้อาจารย์เดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ

• เตรียม "ความรัก" กลับไปเยอะ ๆ นะคะ นำไปฝากคนที่บ้านค่ะ
• เดินทางปลอดภัยโดยสวัสดิภาพนะคะ
• จะคอยติดตามเรื่องราวที่คุณแผ่นดินเก็บเกี่ยวมาฝากระหว่างเดินทางกลับบ้านค่ะ
• ชื่นชมลีลาการเขียนเรื่องราวให้พวกเราได้อ่านค่ะ...ชอบค่ะ...อ่านเพลิน...
• ขอบคุณค่ะ

(^______^)

อ่านบันทึกนี้แล้วรู้สึกว่า...เหมือนมานั่งฟังหลายๆ ท่านคุยกันด้วยอารมณ์ละมุนละไมคะ...

แวะมายามดึก..ตามรอยที่ท่านอัจฉรา...ทิ้งรอยไว้พามาคะ...

ขอให้มีความสุข...นะคะ

กะปุ๋ม

การเรียนรู้ที่มีคุณค่าจากการได้ปฏิบัติจริง 

การปฏิบัติจริงถือว่าเข้าถึง   เข้าใจ 

การเข้าถึงเข้าใจ นำไปสู่การพัฒนา

                ผมเห็นว่า  คุณแผ่นดิน  ได้ทำสิ่งที่มีคุณค่าต่อแผ่นดิน

• ขอบคุณในทุก ๆ  กำลังใจ ที่มีอย่างต่อเนื่อง

• อ่านแล้วคิดถึงสมัยเมื่อไปเรียนอยู่ไกลบ้าน "คิดถึง" แต่กลับไม่ได้ ได้แต่ฟัง "คิดถึงบ้าน" ....ยามนี้ฉันเหงา...คิดถึงบ้าน....
• เวลาที่คิดถึงบ้าน...จะมองดูดาว...และ..คิดว่าคนที่บ้าน.....ก็น่าจะมองดูดาว ดวงเดียวกัน 
• ขอให้เดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ และสวัสดีปีใหม่ล่วงหน้า นะค่ะ

• อาจารย์  paew
• พอดีเพิ่งมีโอกาสวกกลับมาอ่าน....
• ใช่ครับผมเชื่อว่าความผูกพันที่มีต่อกันจะช่วยให้เรามองดวงดาวดวงเดียวกัน
• ว่าไปแล้วเพลง "เดือนเพ็ญ"  ให้คุณค่า ความหมายและอารมณ์การคิดถึงบ้านที่ดีมากเลยนะครับ