ฉันรู้สึกสะเทือนใจกับตัวเอง

สะเทือนใจเมื่อหยั่งรู้ถึงความรู้สึก...

ความรู้สึก ว่างเปล่า ร้างไร้ ของหัวใจดวงนี้

รู้สึกพ่ายแพ้ทุกครั้ง...เพียงแค่คิดจะเริ่มต้น

กับใครซักคน...กับอะไรสักอย่าง...

เฮ้อ....ชีวิต...

| อนุทิน ... ๑๔๙๑ |

16.30 น. นั่งมองผ่านหน้าต่างที่ห้องทำงานหลายชั่วโมง ตัดสินใจไปเก็บภาพซุ้มแสดงความยินดีของหลักสูตรวิชาต่าง ๆ เดินรอบมอ 1 รอบ ยังเหลือบัณฑิตและญาติ ๆ อยู่บ้าง

มองจากมุมคิดไว้บ้าง ...

* บัณฑิตบางคนกว่าจะจบได้เลือดตาแทบกระเด็น

* บัณฑิตบางคนจบด้วยความภาคภูมิใจและเห็นคุณค่าในตัวเอง

* บัณฑิตบางคนจบมาด้วยความงุนงงในตัวเอง

* ญาติบัณฑิตบางคนแต่งตัวสวยกว่าบัณฑิต

* เพื่อนหรือญาติบัณฑิตบางคนเป็น Presenter มากกว่าตัวบัณฑิตอีก

* เพื่อนบัณฑิตบางคนมีส่วนร่วมเสมือนจบเอง แต่ไม่รู้ว่าจบหรือยัง

* ค่าความสำเร็จของชีวิตคงไม่ใช่ใบปริญญาใบนี้ แต่อยู่ที่ความนึกคิดที่ทำตนให้มีคุณค่ามากกว่า

คิดไว้เขียน เขียนไว้จำ จำไว้เป็นบทเรียน ;)...