อำลา...เทียนเล่มน้อย
“แม้ว่าในวันนี้อุทกภัยจะกระหน่ำซ้ำซัดเข้าถาโถมพื้นที่หลายแห่งในจังหวัดทางภาคใต้ก็ตาม ขอให้ทุกดวงใจที่ประสบพบเจออุทกภัยนั้นขอจงเข้มแข็งนะคะ เราจะเป็นกำลังใจให้กันเสมอค่ะ”
เรื่องราวของคนเป็นครูห่างหายไปตามกาลและการณ์ เฉกเช่นเดียวกับระลอกคลื่น(แห่งงาน)ที่ต้องซัดเข้าหาฝั่งในที่สุด
เมื่อปีที่แล้วครูแอนเป็นที่ปรึกษานักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/6 และในที่สุดครูแอนก็ส่งพวกเค้าตัวแสบน้อยๆ ทั้งหลายเข้าฝั่งด้วยความยินดี
มาปีนี้ครูแอนก็ได้รับภารกิจต่อด้วยการเป็นที่ปรึกษานักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 อีกแล้ว แต่คราวนี้เป็นที่ปรึกษาชั้น ม.3/1 ค่ะ หน้าที่ของครูแอนก็เช่นเคย เข้ารับเค้าในตอนต้นปี ม.3 ดูแลกันในเรื่องต่างๆ ไปจนกระทั่งเค้าก้าวมาถึงวันแห่งความสำเร็จของเค้าอีกก้าวหนึ่ง
คุณครูทุกๆ ท่านร่วมแสดงความยินดี
ลงทะเบียนและเริ่มพิธีการ
และแล้ววันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งแห่งการบันทึกนาทีที่น่าจดจำอีกเหตุการณ์หนึ่งชีวิตวัยเรียนของเด็กน้อยๆ ลูกๆ 3/1 ของครูแอนอีกรุ่นหนึ่งที่กำลังจะจบการศึกษาในระดับมัธยมศึกษาตอนต้นน่ะค่ะ
อำลา...อาลัยด้วยเสียงเพลงจากทีมงานคณะกรรมการนักเรียนชุดใหม่
พวกเค้าคงมีภาพความทรงจำที่ดีเกี่ยวกับโรงเรียนแห่งนี้ของพวกเค้าไปอีกยาวนาน...กับประสบการณ์ต่างๆ ที่มีด้วยกันทั้งทุกข์ สุข หัวเราะ ร้องไห้ เสียงบ่น เสียงโวยวายจากครูที่ปรึกษาที่ดุบ้าง ใจดีบ้างเป็นบางเวลา แต่ในที่สุดพวกเค้าก็มีภาพแห่งวันสำเร็จด้วยกัน และภาพความทรงจำที่ดีเหล่านี้จะนำพวกเค้ากลับมาเยือน คืนถิ่นบ้านเก่าหลังนี้ของพวกเค้าอีกในอนาคตข้างหน้านี้
ภาพบรรยากาศรอบบริเวณงานที่คุณครูร่วมแรงร่วมใจจัดให้ศิษย์รัก
และบทเพลงพิเศษจริงๆ ที่แต่งและเล่นกีตาร์เองจากคุณครูผู้มากความสามารถ
คุณครูสืบสกล เจริญชล ที่มอบพิเศษสำหรับศิษย์รักในปีนี้
คงไม่มีอีกแล้ว........ภาพบรรยากาศแบบนี้
.....ที่คุณครูจะนั่งคอยจ้ำจี้จ้ำไชให้อ่านเขียน
.....ที่คุณครูจะคอยตามหนูไปจนถึงสนามปิงปองให้ไปสอบในรายวิชาต่างๆ
.....ต่อไปต้องหัดก้าวเดินเองแล้วนะ เจ้าตัวแสบ
ในวันก่อนสอบปลายภาค ครูแอนเห็นเจ้าตัวน้อยๆ เหล่านี้มานั่งคุยกัน เล่นกัน แล้วครูแอนก็ลงมาชวนเค้าเล่นกิจกรรม “ปมมนุษย์” เพื่อให้พวกเค้ารู้จักช่วยกัน สามัคคีกัน ร่วมคิด ร่วมแก้ปัญหา จนในที่สุดก็สามารถสร้างภาพความสำเร็จร่วมกันได้
"เป็นอีกภาพความทรงจำดีๆ ที่ครู-ศิษย์มีร่วมกันค่ะ"
ความเห็น (20)
เป็นความทรงจำ ที่งดงาม มาก ๆ เลย นะครับครูแอน
...
ชื่นชมครู ครับ
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี 
- ขอบคุณนะคะ
- คนเป็นครูหลายคนก็คงเป็นเช่นเดียวกับครูแอนเช่นกันค่ะ
- สนุกค่ะ..3/1..รุ่นนี้มี โหด มัน ฮา น่ะค่ะ
- แต่เราก็เข้าใจ เข้าถึง ใจแลกใจกันได้ในที่สุด
- จากทั้งห้องที่เค้าไม่ค่อยสามัคคีกันเลย
- ท้ายที่สุด...เค้าประกาศว่าพวกเค้ารวมตัวสามัคคีกันทั้งห้องได้เพราะคำพูดของครูที่พูดในคาบโฮมรูม
- หลังจากนั้นเค้ารวมตัวกันให้เห็นได้จริงๆ
- เห็นลูกศิษย์เป็นเช่นนี้ได้ ครูแอนก็เลยปลื้มเลยค่ะ
- คุณแสงสบายดีนะคะ...ฝากกอดหลานสาวคนสวยด้วยค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
หัวใจของ "ครูเพื่อศิษย์" นะครับ ;)...
สบายดีนะครับ
ครูคือ ผู้สร้างโลก ด้วยการสร้างศิษย์
เป็นกำลังใจให้คุณครูแอน และคุณครูทุกท่านครับ
ขอบคุณครับ...
นึกว่าอำลาอะไร....
มาให้กำลังใจคุณครูนะคะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมทักทายและชมเรื่องราวของเด็กๆ
อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยน่ะค่ะ
สวัสดีค่ะครูแอน
ไม่ได้ทักทายกันนาน
ยังคิดถึงเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
|
ขอบคุณอาจารย์มากเลยค่ะ คนเป็นครูทั้งหลายก็คงเป็นเฉกเช่นกันเป็นส่วนใหญ่ค่ะ
แม้ครูแอนจะห่างหายไปนาน...แต่ยังคงติดตามงานเขียนของอาจารย์อยู่บ้างตามโอกาสที่เวลาเอื้ออำนวยค่ะ
ครูแอนสบายดีค่ะ...ตามกาลและอัตภาพ
หวังว่าอาจารย์คงสบายดีเช่นกันนะคะ
อาจารย์เองก็เป็นเรี่ยวแรงใหญ่ในการสร้างคนให้มาเป็นคนเป็นครู
ขอส่งความระลึกถึงและความนับถือมา ณ ตรงนี้ด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์
|
ขอบคุณอาจารย์มากเช่นกันค่ะสำหรับกำลังใจที่ส่งมาให้พวกเรา...คนเป็นครูในชนบท
หากเพื่อนครูที่โรงเรียนครูแอนทราบ...คงใจชื้นขึ้นเป็นกอง...หลังจากที่เธอเพิ่งเสียกำลังใจไปกับความพยายามในการสร้างคน..สร้างศิษย์ของเธอให้อ่านออกเขียนได้ในวิชาภาษาอังกฤษในวันนี้เอง แต่ความหวังดีของเธอกลับถูกฟาดหัวฟาดหางด้วยอำนาจทางการเมืองของผู้เป็นบิดาแห่งศิษย์ของเธอเอง...ด้วยคำพูดจาที่ข่มขู่เพื่อหวังจะให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตนเองปราถนาเท่านั้น โดยอาศัยอำนาจแห่งตำแหน่งทางการเมืองที่ตนมี และมิได้คิดถึงภาระแห่งหน้าที่ที่ครูคนหนึ่งพึงกรทำต่อศิษย์ของตนอย่างเท่าเทียมกัน
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ...กับการต่อเติมกำลังใจให้กับพวกเรา
ขอบคุณมากมายจริงๆ....
แวะเข้ามาร่วมให้กำลังใจส่งเจ้าตัวแสบทั้งหลายให้ถึงฝั่งอีกคนครับ....
เจ้าตัวแสบเก่าไป....เจ้าตัวแสบใหม่ก็มาให้ดูแลต่อ(หรือเปล่า...)
ร่วมให้กำลังใจกับคุณครู..ทุกท่านครับที่ร่วมสร้างคนดีให้กับประเทศชาติ....
แอบภูมิใจด้วยคนที่ส่งเหล่าเจ้าตัวแสบนั้น...ถึงฝั่งกันได้..หวังเอาไว้พวกเขาคงเลือกเส้น
ทางที่เหมาะสมและช่วยเหลือผู้อื่นได้ในบางครั้งคราว....ขอบคุณๆ....
สวัสดีค่ะคุณ nana
ต้องขอบคุณจริงๆ ค่ะ...สำหรับกำลังใจที่มีให้มานะคะ ขอบคุณมากค่ะ
พร้อมกับขอส่งกำลังใจดีๆ กลับไปยังคุณหมอผู้ดูแลคนไข้ด้วยความมุ่งมั่นอุตสาหะที่พร้อมยอมเสียสละและทุ่มเทด้วยเหมือนกันค่ะ
จริงๆ แล้วครูแอนเปรียบเด็กๆ เหมือนเทียนไขน้อยๆ ดังบทเพลงที่รุ่นพี่คนหนึ่งเคยเขียนและแต่งไว้เมื่อตอนเธอเป็นนักศึกษาน่ะค่ะ
|
ขอบคุณๆๆ คุณ |
บทเพลง...เทียน...อันเป็นที่มาแห่งชื่อบันทึกนี้
เทียนหนึ่งถูกจุดที่นี่ เทียนนี้ถูกจุดปลุกไสว
เทียนนี้ถูกจุดที่ใจ เทียนชัยถูกจุดขึ้นมา
เปลวเทียนแห่งการลุกไหม้ เปลวไฟแห่งการศึกษา
เปลวเทียนต่อสู้มายา เปลวเทียนที่ท้าผองภัย
บ่อยครั้งเทียนกระพริบริบหรี่ เมื่อมีลมกรรโชกโบกใกล้
บ่อยครั้งที่เทียนแทบดับไป เพราะไม่อาจต้านลมแรง
มาบัดนี้ถึงกาลมอดดับ ลาลับไปจากเพื่อนผอง
แต่ ณ ที่นี้เรืองรอง หวังเทียนน้องส่อง...ทดแทน
สวัสดีค่ะคุณหนูรี
|
ขอบคุณนะคะ...ไม่เคยห่างหายไปไหน และคอยส่งกำลังใจมาให้ครูแอนเสมอมา
ขอบคุณจริงๆ
ขอส่งกำลังใจให้ผู้หญิงเก่งเรื่องการทำอาหารและของกินเยอะแยะมากมาย
ขอให้สนุกกับการทำงานด้วยเช่นกันนะคะ
บุญรักษาค่ะ....ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่แก้ว
|
พี่แก้วคะ...ครูแอนห่างไปกับงานน่ะค่ะ
เพิ่งมาเขียนอีกครั้ง ช่วงปิดเทอมพอดี
แต่บอกได้เลยค่ะ...ยังจำติดตาภาพสามสาวในบทเพลงสาวอิสานรอรักที่งานโกทูโนว์ที่หาดใหญ่พาราไดส์ได้เสมอค่ะพี่แก้ว...ก็ออกจะน่ารักนี่คะ...จำติดตา ติดใจเลย
พี่แก้วสบายดีนะคะ....ขอบคุณนะคะพี่แก้ว
สวัสดีค่ะคุณเส้าหลง
|
เป็นจริงดั่งคุณเส้าหลงว่ามาน่ะค่ะ
เจ้าตัวแสบเก่าไป....เจ้าตัวแสบใหม่ก็มา...ให้ดูแลต่อ
ยังแอบลุ้นอยู่เลยค่ะว่าปีการศึกษาหน้าโน้นจะได้ประจำชั้น หรือเป็นที่ปรึกษาชั้นไหนน่ะค่ะ ลุ้นๆๆ อิอิอิ
ครูแอนก็หวังค่ะ...อยากเห็นเค้าเป็นคนดีของสังคม อยากเห็นเค้าก้าวไปข้างหน้าได้ด้วยดีด้วยตัวของเค้าเอง และอยู่ในสังคมได้อย่างเป็นสุข พร้อมช่วยเหลือแบ่งปันผู้คนรอบข้างตัวเค้าหรือสังคมได้ และหากเป็นไปได้ ก็หวังให้เค้าได้กลับมาตอบแทนคุณแผ่นดินของเค้าเองในวันข้างหน้า
แค่นี้เองค่ะ...ที่คนเป็นครูอยากเห็น
ต้องขอบคุณคุณเส้าหลงมากมายนะคะ...ขอบคุณค่ะ
- ไม่ได้ทักทายนานแล้วครับ ยังจำกันได้หรือเปล่า
- ใจหายนะครับเมื่อลูกศิษย์จบออกไป...
สวัสดีค่ะพี่ชาญวิทย์
จำได้ค่ะพี่...พี่ชาญวิทย์...พี่ใหญ่ใจดีคนคอนศรี....ไม่เคยลืมเลยค่ะ
ครูแอนมีโอกาสเจอตัวจริงเสียงจริงพี่ชาญวิทย์ก็ในงานโกทูโนว์ฟอรัมในค่ำคืนที่หาดใหญ่พาราไดส์..อบอุ่นกับความเป็นมิตรและเป็นพี่เป็นน้องของโกทูโนว์เสมอมาค่ะ
นานเลย....ที่ครูแอนไม่เจอกับพี่ชาญวิทย์ทางนี้
หายไปกับงานบ้างค่ะ และนายเปลี่ยนคนไปบ้าง ท้ายสุดนโยบายเปลี่ยนไปตามนายนั้นๆ
งานที่เข้ามาเลยเลยทำให้แอนหายไปบ้าง จะเข้ามาอีกทีก็เมื่อมีเวลาว่างที่ผ่อนคลายสบายจริงๆ น่ะค่ะพี่
พี่ชาญวิทย์ล่ะคะ...สบายดีนะคะ....
ยังคงระลึกถึงพี่อยู่ตั้งแต่ตอนนั้นมาจนถึงตอนนี้ล่ะค่ะ
บุญรักษานะคะพี่ใหญ่ใจดี
ขอบคุณค่ะ
แวะมาอ่านและชื่นชม
สวัสดีค่ะคุณเหรียญชัย
ขอบคุณค่ะ...ที่แวะมาเป็นกำลังใจให้คนเป็นครู...ในพื้นที่ 4 อำเภอกับ 3 จังหวัดชายแดนใต้
บุญรักษาให้ปลอดภัยในการปฏิบัติหน้าที่ราชการเช่นเดียวกันนะคะ
ขอบคุณค่ะ
- พี่แอน
- ตามมาดู นึกว่าพี่แอนแต่งงาน
- 555 เอาแฟนครูจุไรรัตน์มาฝาก
- http://www.oknation.net/blog/print.php?id=565607