ประวัติย่อ

นักศึกษาแพทย์ศิริราช (93)

แพทย์ใช้ทุนศัลย์ ม.อ.

อาจารยแพทย์ศัลยศาสตร์ ม.อ.

นักศึกษาปริญญาเอก Bristol University (Transplantation Sciences)

Postdoctoral staff Bristol University (Stem Cell Research)

แล้วก็มาเป็นหมอที่สนใจ Palliative Care, Med-ed. Ethics, Philosophy, Education ณ ปัจจุบัน

อนาคต...... ไม่ทราบได้ แต่อยากจะสร้างอะไรต่อมิอะไร

ประวัติดูจะสับสน นัยว่าเหมือนมี identity crisis แต่แล้วก็คิด (เข้าข้างตนเอง) ว่าการเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องสมเหตุสมผล แปลว่าเราเรียนรู้จากประสบการณ์ ถ้าไม่เปลี่ยนเลยจาก 20 ปีก่อน เราก็ยังมีสมองเด็กอยู่น่ะสิ เปลี่ยนแปลงแล้ว ดีไม่ดีอย่างไร คงจะต้องดูต่อไปเรื่อยๆ

ตอนเด็กๆ 12 ขวบปี เคยไปดูโหงวเฮ้งกับครอบครัว (ดูทีทั้งบ้านเลย เพราะพ่อชอบ) หมอชื่อหมอณรงค์ (ประวัติดีกรีเดิมเล่ากันว่าหมอคนนี้เคยดูลายมือให้ณรงค์ กิติขจร ตอนกำลังใหญ่ที่สุดในประเทศว่า "คุณกำลังจะไม่มีแผ่นดินจะอยู่" นัยว่ากล้าหาญมาก ถูกตบหน้าหันไปหนึ่งที แกคงไม่ได้เรียน breaking the bad news มาก่อน) หมอจับมือผมไปดูขยุกขยิก แล้วก็ให้พระเครื่องมาองค์นึง บอกว่า โตขึ้นจะได้เป็นสังฆราช ก็ส่ายหน้าบอกแกไปว่าไม่ถูกจริต แกแก้ใหม่บอกว่า โตขึ้นจะเป็นผู้พิพากษาศาลฎีกา ก็ส่ายหน้าอีกบอกว่าไม่ชอบท่องกฏหมาย แกชักจะหงุดหงิดเลยถามว่าเอ็งจะเรียนอะไร บอกไปว่าจะเป็นหมอ แกอึ้งอยู่พักนึงก็บอกว่า โตขึ้นจะเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาล (ก็แล้วกัน) แกคงนึกไม่ออกว่าเป็นหมอมันจะก้าวหน้ายังไงได้ ผลแห่งการทำให้หมอดูลำบากใจก็เลยเป็นคนที่มี identity crisis ไปเรื่อยๆ (สงสัยดูเสร็จ หมอจะทำพิธีสาบเจ้าเด็กสะเปโตนี่ซะเลย)

Learning style (Anthony Gregorc's style Delineator) =  AS (Abstract Sequential) strong มาก (ประมาณ 14/15 คะแนน) ตอนเด็กๆเป็น AR (Abstract random) โตมาเป็น CS (Concrete sequential) แก่ลงมาอีกนิด สนใจศาสนา ปรัชญา ก็เลย shift เป็น AS แต่ตอนนี้พอมาทำ palliative care กระแส AR กำลังเริ่มย้อนกลับมาใหม่ นัยว่าสุดสูงคืนสู่สามัญ

ชอบเยอะแยะไปหมด

อ่านหนังสือ อ่านบทความ ฟังเพลง วาดรูป เล่นหมากรุก (ไทย จีน ฝรั่ง) เล่นอินเตอร์เนต ตีระนาดเอก พูด (โดยเฉพาะเมื่อมีคนฟัง เด็กๆนั่งตาแป๋วรายล้อมเป็นภาพในอุดมคติ เคยหลอก นศพ. มานั่นฟังผมเล่าเรื่องสถาบันสถาปนาของไอแซก อาซิมอฟ ที่โรงอาหารได้ 3 ชั่วโมง ฮ่า ฮ่า!!)

ตอนนี้กำลังหัด "ฟัง" และหัด "สุนทรียสนทนา" อยู่ครับ

ยินดี ดีใจ ได้รางวัล "สุดคะนึงเดือนกุมภาพันธ์ 2550"

ภาคภูมิใจ อิ่มเอิบ ตื้นตันใจ ที่ครูพูดถึงเรา รับทราบและให้กำลังใจเรา ในคอลัมภ์ "คนดีวันละคน" ของท่านอาจารย์วิจารณ์ พานิช "  ดีใจจังเลย