สังเกตว่า....บันทึกที่ตัวเองเขียน มียอดการอ่านมาก .....รู้สึกดีจังเลยครับ
อาจเป็นเพราะว่า...
บันทึกที่เขียน เขียนจากประสบการณ์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
เขียนจากความรู้สึก
และมองความสุขที่เกิดขึ้นจากภายในใจตัวเอง.....
..
ที่สำคัญ ...เขียนโดยอิงหลักการและทฤษฎีต่าง ๆ น้อยมาก
จึงทำให้การเขียนบันทึกแต่ละบันทึก ลื่นไหล....ขณะเขียนก็มีความสุข
เหมือนเขียนลง ไดอารี่ชีวิต ของเรา อย่างไง อย่างงั้น เลย
...
ขอขอบพระคุณ สมาขิกในสังคมประเทืองปัญญาแห่งนี้มาก นะครับ...ที่ให้ความเมตตาผมมาตลอด
กราบขอบพระคุณมากครับ
ชอบภาพนี้จังครับ
ที่สำคัญบันทึกทุกบันทึกของคุณแสงแห่งความดี เขียนด้วยความประณึตและเขียนด้วยหัวใจ…นี่คือเสน่ห์ที่สำคัญค่ะ
มีความจริงใจที่สัมผัสได้ค่ะ
คุยกับลูกสาวโดยมีลูกชายนั่งอยู่ใกล้ ๆ ว่า...ก่อนกลับปักษ์ใต้ พ่ออยากพาน้องไปดูสัตว์ ที่เขาเขียว
วันธรรมดาแบบนี้ พ่อว่า....เราน่าจะจอดรถดูสัตว์ได้ทุกจุดนะ
//
คนที่มองมีความสุขมากที่สุดในกลุ่ม...น่าจะเป็นดวงใจ
เพราะลูกออกอาการ ...ตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด
วันนี้ พ่อจะพาหนูไปดูสัตว์ และดูความเป็นมาของมันด้วย จะให้มีสาระมากขึ้น เพราะเป็นวันธรรมดา น่าจะปลอดผู้คนมากกว่าวันหยุด
..
ให้แม่น้องดวงใจ ไปถามยายว่า...จะไปด้วยกันไหม?
แม่น้องดวงใจ ตอบแทนยายเดี๋ยวนั้นว่า...ยายคงไม่ไปหรอก
เพราะที่บ้าน ก็เป็นสวนสัตว์อยู่แล้ว และเป็นสวนสัตว์เปิดด้วย
..
ข้าพเจ้า ฮา.....
เพราะรู้ว่า แม่น้องดวงใจพาดพิงถึงใคร
เป็นสวนสัตว์เปิด .. น่ารักจังค่ะ ป่านนี้ บรรดาสมาชิกในสวนสัตว์เปิดแห่งนี้ จะเป็นยังไงมั่งน้อ คงอบอุ่นไปด้วนความรักของผู้ดูแล:)
ขอแจมด้วยคน - อยากบอกว่า อ่านดูก็รู้ว่าน้องดวงใจเป็นลูกใคร ฮา ..
ขับรถตียาว...ลงมาแล้วลึมบ้านเลขที่ เป็นอย่านี้นี่เอง
..
ช่วงนี้ ขับรถทางไกล หลายครั้ง
แต่ครั้งนี้ อึดกว่าเดิม...
จากสุราษฎร์ฯ 4 โมงเย็น ยาวมาถึง เพฃรบุรี จังหวัดบ้านเกิดของพ่อ
ระหว่างทางเห็นป้ายบอกอำเภอบ้านลาด อำเภอที่พ่อเกิดและโตที่นั้น
.. ทำให้คิดถึงเรื่องราวที่พ่อเล่าให้ฟังสมัยโน้น.... ของพ่อ
สุดท้าย ก็ขับต่อไม่ไหว...พักข้างทางที่นี่
..
เมื่อลงจากรถ มือไม้ชาไปหมด หากจับปากกา ก็คงเขียนอะไรไม่ถูก
รับรู้ได้ว่า... การขับรถลึมบ้านเลขที่ นี้เป็นอย่างไร
ก็คราวนี้..เอง
พักบ้างก็ดีนะครับ คุณแสง เป็นห่วงครับ
ปี่หินอ่อน สามท่อน เลานี้...
เป็นมรดกดนตรีไทย ที่ข้าพเจ้าพึ่งเคยเห็นครั้งแรกในชีวิต
สืบค้นข้อมูลของปี่หินอ่อน ใน google ไม่พบรายละเอียดเพิ่มเติมใด ๆ นอกจากข้อมูลจากบันทึกนี้
หากพ่อรับรู้ได้ พ่อคงดีใจนะครับ ที่ผมช่วยสานต่อสมบัติที่มีค่าที่สุดในชีวิตของพ่อ ให้คงอยู่....ผ่านโลกออนไลน์ใบนี้
อย่างน้อยอนุชน คนรุ่นหลัง จะได้เห็นและ รับรู้ว่า...ปี่หินอ่อนนี้ มีอยู่จริง
เห็นมรดกของคุณพ่อคุณแสงแห่งความดีแล้ว คิดถึงมรดกของพ่อตัวเอง นาฬิกาไขลานที่แขวนกับตัวเป็นของจีนสมัยโบราณ ยังใช้ได้อยู่เลย เวลาเห็นจะคิดถึงความดี และคำสอน การปฏิบัติตนของพ่อที่มีต่อครอบครัว
รู้สึกเสียใจ บันทึกที่ตัวเองเขียนจากความรู้สึกที่ดี ... ถูกปิด
รู้สึกเสียดาย ความรู้สึกดีดี ที่มีต่อตัวบุคคล
..
บางครั้งการมีความรู้มากไป อาจมองความคิดของผู้อื่น ไม่สอดคล้องกับทฤษฎี
ข้าพเจ้าอาจรู้ไม่ถึง แต่ส่วนลึกในจิตใจแล้ว คิดเช่นไร? ก็แสดงออกเช่นนั้น
ขอโทษ หากทำให้รู้สึกไม่ดี
เสียใจครับ
คุณแสงครับ ไม่เป็นไรหรอก มันเป็นเรื่องของการเรียนรู้ครับ คุณแสงจะได้รับสิ่งดี ๆ กลับไปอย่างแน่นอน ;)…
เพิ่งเข้ามามิรู้เรื่อง แต่ก็เป็นกำลังใจให้นะ ปกติบันทึกของคุณแสงสร้างสรรค์เสมอ ชลัญรู้ค่ะว่าคุรแสงมิมีเจตนาทำลายใครแน่นอน สู้ สู้ ค่ะ เป็นกำลังใจค่ะ
ผมเองก็รู้สึกเสียใจในการคิดมากของผมเองนะครับ
คุณแสงฯ เป็นคนดีมาก ๆ มากกว่าผมในหลาย ๆ เรื่องด้วย
และเรื่องนั้น ก็เป็นเรื่อง happy ba ที่ผมไม่ได้เข้ากลุ่มด้วย
ผมจึงอาจจะทำอะไรโดยไม่ทราบมาก่อน
ผมขออภัย อย่างลูกผู้ชายคนหนึ่ง
อยากบอกคุณแสงฯ ว่า
สิ่งที่เราจะต้องร่วมมือกันต่อสู้ต่อไป
คือ ความยากจน ไม่รู้ เจ็บป่วย ของคนในชนบทนะครับ
อภัยให้ผม แล้วเรามาร่วมด้วยช่วยกันนะครับ
ชยพร แอคะรัจน์
มีแบบนี้ด้วยเหรอคะ
ตามมาให้กำลังใจ เข้าใจว่าเข้าใจผิดกันมากกว่า ถือว่าเป็นการเรียนเรียนรุ้ก็แล้วกันครับ ไปดูน้องตุ๊กตาของคุณแสงที่บันทึกผมนะครับ เผื่อจะมีกำลังใจดีๆเพิ่มมาบ้าง http://www.gotoknow.org/posts/548868
เป็นกำลังใจให้นะครับ…ผมชื่นชมทั้งสองท่านครับ
เป็นกำลังใจทั้ง 2 ท่านครับ ปล่อยให้มันผ่านไปเถอะนะครับ ทั้งความคิด ทั้งความเสียใจ มันเป็นสิ่งสมมติ..ไม่ใช่เหรอครับ …..
ผ่านไปแล้ว ก็ปล่อยให้มันผ่านไป…การลงมือทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ย่อมมีทั้งผิดและถูก ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับเหตุผลของคนที่มองดู…ไม่เป็นไรนะ..พรุ่งนี้ยังมีตวงตะวัน ความหวัง ความฝัน เริ่มใหม่ได้จ้ะ เป็นกำลังใจให้กับทั้งสองท่าน แนวหน้าแห่งโกทูโนจ้ะ
เห็นด้วย กับ คุณมะเดื่อ ครับ
หมายเหตุไว้!! บันทึกนี้http://www.gotoknow.org/posts/548925
ไม่มีเจตนาทำลายสถาบันครอบครัว หรือสร้างความแตกแยกให้เกิดขึ้นในสังคมแห่งนี้
หากแต่ได้ทำตามตั้งใจของตัวเอง เมื่อคราวร่วมถอดบทเรียนการจัดการความสุข
http://www.gotoknow.org/posts/537212 ของคุณ sila
จาก ความสุขติดปีก ของคุณหมอภูสุภา http://www.gotoknow.org/posts/500324
ผมอยากเขียนความรู้สึกดีดี....ที่ผมมีต่อ คุณหมอภูสุภา และอาจารย์ชยพร โดยมิได้คิดเป็นอย่างอื่น
สมาชิกในชุมชนแห่งนี้ มีความคิดเห็นประการใด ผมยินดีรับฟังครับ
อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ คุณแสงฯเขียนอะไรก็สื่อได้ถึงความตั้งใจดีค่ะ ไม่น่ามีใครเข้าใจเป็นอย่างอื่นนะคะ นี่คือความเห็นของพี่โอ๋ค่ะ
- อย่าคิดแต่ตัวเองคิดว่า เป็นที่ตั้ง ซิครับ
- Impact factor = ผลกระทบทางสังคม
- อย่าคิดแค่ out put , out come
- คน มีความแตกต่าง หลากหลาย Diversity
- ความดี ความบริสุทธิ์ใจ ไม่ใช่สิ่งที่จะรับรองได้ว่า ไม่มีความผิดพลาด
- ลบออกเถอะครับ
- ก่อนที่ทุกอย่างจะแรงกว่านี้
- ละเมิด ส่วนบุคคล ประเภท เอ่ยอ้าง พาดพิง โดยไม่ได้รับอนุญาต
มาแสดงความคิดเห็นด้วยคน
ชอบบันทึกนี้มากค่ะ คุณน้องแสง
ส่วนตัวพี่เองมักกลับไปอ่านบันทึกที่พี่ชาย ชยพร เขียนตอบซ้ำ ๆ
ณ ตอนนั้นเวลาอยู่คนเดียว งานหนัก หนาว เหงา มีโกทูโนเป็นกัลยาณมิตร ทำให้ดูเหมือนว่า เราแต่ละคนอยู่ใกล้กันนิดเดียว
จริง ๆ นะคะ
ติดงานนิดเดี๋ยวมาคุยต่อค่ะ
อาจารย์ พี่ชายคิดมากไปมั้ยคะ ;-)
ขอคืนได้มั้ยคะ บันทึกนี้ ถามทีมงานค่ะ
คุณหมอเล็กคะ สงสัยต้องถามเจ้าของบันทึกกับผู้ถูกพาดพิงมากกว่าค่ะ ทีมงานคงทำอะไรไม่ได้ (ตอบแทนค่ะ) เพราะกรณีนี้คุณแสงฯน่าจะเป็นคนเอาบันทึกออกเอง เพราะคุณพี่ชายเธอไม่สบายใจ ซึ่งคุณแสงฯเองก็คงจะรู้สึกไม่ดีหากไม่ได้ทำตามที่ผู้ถูกพาดพิงฝ่ายหนึ่งร้องขอ กรณีแบบนี้ก็คงต้องเคารพความคิดเห็นและการตัดสินใจของทุกฝ่าย เชื่อว่าทุกคนมีความตั้งใจดีเป็นที่ตั้งแน่นอนค่ะ แต่ถ้าหากสร้างความไม่สบายใจให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งแน่นอนก็ต้องรับฟังกัน ซึ่งพี่ชายเธอน่าจะเป็นคนละเอียดอ่อน มองรอบด้านที่ทำให้เห็นสิ่งที่พวกเราอาจมองข้าม ก็คงต้องขึ้นอยู่กับพี่ชายเราแหละค่ะว่าจะเห็นว่าอย่างไรต่อไป คุณแสงฯเธอน่ารักอยู่แล้ว
เข้าใจว่าเข้าใจผิดกันมากกว่าครับ
ย่องตามอาจารย์ขจิตมาครับ ;)…
ตาม อ ขจิตมาเหมือนกัน ขอให้กำลังใจทุกคนนะคะ
ได้เป็นกรณีศึกษานะคะว่า สังคมเสมือน GTK พยายามจะเป็นสังคมในอุดมคติ
การเข้าถึงความดี ความจริง ด้วยความแตกต่างหลากหลายของสมาชิก คือ ความงาม
ที่นี่เคารพกันและกันด้วยใจจริง
ยอมรับทุกความคิดเห็นและให้กำลังใจทุกท่านที่เกี่ยวข้องค่ะ
ทำใจให้สบาย ๆ กันทั้งสองท่านจ้ะ อย่าซีเรียสไปเลย ชีวิตเรา ๆ ทุกวันนี้ก็มีเรื่องเครียดกันมากมายอยู่แล้ว ให้กำลังใจทุกคนจ้ะ
เข้ามาอ่าน งงงง เพราะไม่ทราบต้นสายปลายเหตุ แต่อย่างไรก็ดี ปัญหาเกิดจากการเข้าใจกันคนละแบบเสมอ จึงเป็นเรื่องที่น่าสนใจ และเป็นบทเรียนว่า ความจริงใจบางครั้งก็อาจมีคนเข้าใจผิด แต่สักวันก็รู้ค่ะ ให้เวลาผ่าน ไป ปัญหาจะค่อยคลี่คลาย ปัญหาบางปัญหายิ่งแก้ยิ่งยุ่ง ปล่อยไปสักพักก็จะดีเอง เพราะต่างคนก็มีความปรารถนาดีกันด้วยกันทั้งสองฝ่าย แต่มุมมองอาจต่างกันค่ะ
วันนี้ไปพูดเรื่องโครงการจัดสร้างเจดีย์สถาปัตยกรรมแบบพม่า ให้คณะสงฆ์ ผู้นำชุมชน และชาวบ้าน ให้เห็นที่มา ความเป็นไป และสิ่งที่วัดและชุมชนจะได้รับจากการสร้างเจดีย์ฯ ในครั้งนี้
ขอให้สิ่งที่พวกเขาเหล่านี้ฝันไว้ ได้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
ส่วนตัวของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเชื่อเช่นนั้น..... เมื่อคิดดี ทำดี ขอให้สิ่งดี ดี ปรากฏเป็นนิมิตหมายที่ดีด้วยเทอญ
เป็นหนึ่งกำลังใจนะคะ…
ฝากตุ๊กตาจิตอาสา ไว้ที่ โรงแรมริชมอนด์ จำนวน 3 กล่อง ประมาณ 30 ตัว
ขอบพระคุณ ดร.ขจิต ฝอยทอง มากนะครับที่ไม่รังเกียจและพร้อมที่จะเป็นธุระสานความฝันให้ผม
...
พาน้องดวงใจมาขอบคุณ นะครับ
เด็กคนนี้น่ารักน่าชังเหลือเกินค่ะ
เป็นเด็กที่โชคดีและมีบุญนะคะ จึงได้มีรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขแบบนี้ค่ะ
วันนี้พาสาวน้อยไปเที่ยวที่ใหนบ้างคะ^^
อยากหอมแก้มจังเลยหนูน้อยน่ารัก
น้องตุ๊กตาเดินทางถึงโรงเรียนเรียบร้อยแล้วครับ
ปั้นตุ๊กตาจิตอาสา รอบที่ 2 ครั้งนี้ ขนขึ้นรถมาเอง ส่งต่อให้อาจารย์ขจิต ที่โรงแรมริชมอนด์ เนื่องจากแม่น้องดวงใจมาประชุมพยาบาลงานจ่ายกลางที่ อิมแพคฯ พักอยู่ระหว่างวันที่ 26-28 สค 56
ไม่ทราบว่าจะได้เจออาจารย์ขจิต หรือไม่? เขียนอนุทิน ทิ้งไว้ เบอร์โทรที่ขอจากอาจารย์หนุ่มร้อยเกาะ ก็หายอีกแล้ว
พรุ่งนี้จะขอใหม่อีกครั้ง แล้วจะโทรหาอาจารย์นะครับ
น้องตุ๊กตาถึงโรงเรียนแล้ว
คืนนี้...พบคะขาบ ไม่ต่ำกว่า 5 ตัว ไต่อยู่ตามลำต้นยาง พบพอ ๆ กับตัวทวย ที่วิ่งเร็วมากเวลาเจอแสงไฟ
.
สัญชาติญาน ของสัตว์ 2 ประเภทนี้ไม่เหมือนกัน.
...เมื่อเจอแสงไฟจากเกียงตัดยาง...
ตัวทวยวิ่งหางชี้ หาที่หลบตามเปลือกไม้ สังเกตุตะขาบ พบว่า...มันส่ายหนวดไปมาอยู่พักใหญ่ พอเอามีดกรีดยางเขี่ย!! เท่านั้นแหละ แทบจะกระโดดใส่ตัว ดีนะทีหลบทัน...
สัตว์ 2 ประเภทนี้ คาดว่าน่าจะหากินกลางคืน เสียเป็นส่วนใหญ่
มันคงกินสัตว์ตัวเล็กกว่า เช่นแมงเม่า ไส้เดือน หรือลูกจิ้งหรีด ก็ได้นะ ...
...
สองปีให้หลังเนี่ย!!
จับมือตัวเอง... ลูบคลำความสากของมือ
พบว่า...!! มือมันไม่นิ่มเหมือนก่อน
แต่กลับรับรู้ว่า...ร่างกายตนเองแข็งแรงขึ้นกว่าเดิม
..
ก่อนนอนคืนนี้....
จะพยายามทำชีวิตให้เป็นดังกาแฟ ไม่ว่าจะอยู่ในสภาวะใด
กาแฟก็เป็นกาแฟเสมอ จะร้อน จะฝน หรือจะหนาว ก็จะยังคงมีความหอมของมันตามธรรมชาติ
จงอย่าเป็นดังแครอท ...แม้นจะแข็ง ก็เพียงเปลือกนอก หากเมื่อเจอของร้อนแล้ว ....ก็เละ
เจอสัตว์ร้ายมีพิษ ยังปลอดภัยกว่าเจอคนที่จิตใจร้ายกาจ และความแกร่งของร่างกายหรือจะสู้ความแกร่งของจิตใจ ห่วงใยครับ
จะเป็นเช่นดังกาแฟเช่นกันครับ..
เดินทางกลับปักษ์ใต้แล้ว....
คิดถึง หมา แมว และบ้านในสวน
..
แล้วจะหาเวลามาเยี่ยม ชุมชนแห่งนี้ตามจังหวะและโอกาสที่มี
ไม่มีความเห็น
สังเกตว่า...บันทึกที่เขียนเกี่ยวข้องกับครอบครัวมีการเข้ามาอ่านของสมาชิกผู้ทรงเกียรติในชุมชนแห่งนี้มากเกิินคาดหมาย
วันนี้ ลองเขียนบันทึกทางวิชาการดูมั่ง ว่า...จะมีผู้สนใจไหม?
ไม่มีความเห็น
ขอขอบคุณ สมาชิกผู้ทรงเกียรติทุกท่าน ของชุมชนแห่งนี้ ที่ให้เกียรติ ติดตามอ่านบันทึกของข้าพเจ้ามาตลอดระยะเวลา 4 ปี ในขณะตัวข้าพเจ้าเองกลับมีเวลาอ่านบันทึกในชุมชนแห่งนี้ของท่านอื่น น้อยเกินไป ...
ข้าพเจ้าขอตอบแทนสุขจากการได้เขียน เล่าเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของข้าพเจ้าเป็นการตอบแทน...สังคมอุดมปัญญาแห่งนี้ ทดแทนสิ่งที่ข้าพเจ้าขาดตกบกพร่องไป
ข้าพเจ้าเพียงหวังว่า...ผลึกความคิดอันน้อยนิดของข้าพเจ้าที่ถ่ายทอดไว้นี้ ข้าพเจ้าอยากให้บางมุมคิด บางมุมอ่าน ของข้าพเจ้าเหล่านี้ ตกทอด กลับคืนสู่สังคม....บ้าง
ข้าพเจ้าเองก็รู้สึกภาคภูมิใจในชีวิตของคนธรรมดา ตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งแล้ว ที่ได้ทำบางสิ่งบางอย่างที่หัวใจอยากทำ
..
แค่นี้ก็รู้สึกเป็นเกียรติในชีวิต....ที่ได้เกิดมาแล้ว
ด้วยความเคารพ
สวัสดีค่ะคุณแสง...นกน่ารักมากค่ะ...ชื่ออะไรค่ะ...เป็นคนชอบอ่านมาก...แต่บันทึกน้อยค่ะ
อยากเป็นดังผลไม้ที่ให้นกได้จิกกิน หรือเป็นต้นไม้ที่ให้นกกาได้อาศัย เป็นร่มเงาให้ผู้คนได้พึ่งพิง ที่ออกมาจากน้ำใจ ไม่ใช่น้ำเงินค่ะ
ขอร่วมไว้อาลัยครูดี...ศรีบูรพา
ครูทองหล่อ สวัสดิภาพ.... ผ่านเว็ปไซด์ทางการศึกษา.... GotoKnow
http://www.gotoknow.org/posts/541252
ไม่มีความเห็น
ตกปากรับคำไว้ว่า....เราจะได้พบกัน ณ มุมใดมุมหนึ่งของเมืองร้อยเกาะ
มาวันนี้ ทำงานใหญ่ชิ้นสำคัญของชีวิตให้กับพ่อตา..ครูดนตรีไทย ที่จังหวัดทางภาคตะวันออก
..
อาจไม่มีโอกาส ได้พบกันตามสัญญา แต่ยังคงหวังว่า..สักวันหนึ่งเราคงได้พบกันนะครับ คุณหนูรี
...
หากกว่า คุณหนูรี เลื่อนการเดินทางเป็นสักประมาณ กลางถึง ปลายเดือนกรกฏาคม 2556
เราคงมีโอกาสได้พบกันนะครับ
ขอส่งพลังใจ ให้เป้าหมายบรรลุผลนะคะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณแสง
กำลังอ่านบันทึกที่คุณแสงเขียนเมื่อคืนแบบงง
ยังประติดประต่อไม่ได้
ตอนนี้เข้าใจแล้ว ว่าพ่อที่กล่าวมาคือ "พ่อตา"
ไม่เป็นไรค่ะโอกาสหน้าคงได้เจอกันเมืองร้อยเกาะใกล้ๆแค่นี้เอง
ครานี้เลื่อนนัดที่ร้อยเอ็ดไม่ได้ค่ะเพราะหลานจะไปเคลียงาน
โครงการทัวร์ทั่วไทย รอบหน้าจะไป"สมุย" ค่ะคุณแสง
แล้วจะส่งข่าว นะคะ
ขอบคุณค่ะ
ปล. อยากได้เบอร์ฯเก็บไว้ค่ะ:)
ฝนตกวิ่ง หัวซุกหัวซุนกลับบ้าน
ยังไม่ดึก...ได้ยินเสียงดวงใจทำการบ้านกับแม่
"แม่ขา...อักษร คำ ตัว "ม" ที่นำหน้า คำว่า"ไฟ" ใช้คำอะไรดีคะ"
ดวงใจ เห็นพ่อวิ่งเข้าบ้าน
ร้องทักพ่อ ...พ่อกลับแล้ว ฝนตกใช่มั้ย?
เลยได้โอกาสถามพ่อด้วย ถ้อยคำเดียว ที่ถามแม่?
พ่อตอบลูกสาว ขณะที่ไฟยังส่องอยู่บนหัวว่า....ก็ "ตามไฟ" งัยละจ๊ะ... ลูก
..
ฟ้าฝน ไม่เคยบอกเราหรอกนะว่า...คุณจะทำหรือไม่ทำ?
..
ความดี..ก็เหมือนกัน เค้าก็ไม่เคยบอกเราหรอก... .ใครทำใครได้
หนูน้อยฉลาดเหมือนใครนะ
แต่ที่แน่ๆ เค้าต้องโตขึ้นมาเหมือนพ่อพิมพ์และแม่พิมพ์
ที่ตั้งใจหล่อหลอมเค้าทุกๆ วันด้วยรักและอบอุ่นค่ะ
ขอบคุณ คุณอรมากเลยนะครับ
คุณหมอภูสุภา อาจารย์แพทย์มหาวิทยาลัยมหิดล ที่ผมชอบ สไตล์การใช้ชีวิตของท่านมาก
อยากรู้มั้ยครับว่า
การถอดบทเรียนบทนี้,,,, หินแค่ไหน..
.อดใจรอหน่อยนะครับ
....คืนนี้ จันทน์สวย ฟ้าใส ...
ถึงเวลาลงสวนแล้ว
ไม่มีความเห็น
ถอดบทเรียนของครูในใจของใครหลาย ๆ คน
ได้หัวเรื่องแล้ว "unlimitted ...คะแนนความรัก จากใจครู ถึงใจแม่"
รออ่าน นะครับว่า ผมจะถอดแบบไหน?
อ่ะ ... คุณแสง ;)...
ร่วมเชียร์การถอดบทเรียน happy ba โค้งสุดท้ายกันนะครับ
..
อาจารย์ยุวนุช และคุณsila รับรู้แล้ว... คงปลื้ม
ใจสวย คนย่อมสวยตาม
cheer!!
ไม่มีความเห็น
วันนี้ขนยางแผ่นขึ้นรถไปขาย ได้ราคา กิโลกรัมละ 78 บาท น้องส้มแม่ค้าคนกลางรับซื้อยางแผ่นบอกว่า...
หากยางแผ่นที่พี่ทำบางกว่านี้ เรียก ง่าย ๆ ว่า ยางเป็นแก้ว ราคาก็จะสูงขึ้นนิดหนึ่ง ประมาณ 80 บาทต่อกิโลกรัม
ไม่เป็นไร? ถึงแม้ยางแผ่นที่ผลิตจากสวน จะไม่แก้ว เงินที่ได้ก็ต่างกันไม่มาก นับเงินเสร็จ ขับรถกลับบ้าน
แบ่งส่วนแบ่ง 6 : 4 ให้ลูกน้อง ตัวเลขน้อยกว่า
เงินที่ได้มา เป็นสิ่งตอบแทนที่มีค่าต่อจิตใจ ของชาวสวนยาง
กว่าจะถึงรอบขายคราวหน้า ก็อีกเดือนหนึ่งที่เดียว
บริหารเงินเป็น....ชิวิตที่ฟุ่มเฟือยน้อยกว่า ย่่อมเห็นค่าของเงินมากกว่าเช่นกัน
ไปขายยางแผ่น ...อ่านแล้วคิดถึงเตี่ย
แต่ตอนนี้เตี่ยไม่อยู่ เราก็ไม่ได้ทำยางแผ่นแล้ว ขายน้ำยางค่ะ;)
มีแต่คนที่คิดถึงคุณpoo กันทั้งนั้น
อยู่แห่งหน ....ต ำบลใด
รายงานตัวด่วน.........
ได้พบและทักทายกันบ่อยๆ ใน FB ค่ะ
และคุณ Poo สบายดีค่ะ :)
หายไปนานครับ คุณ poo แฟนพันธุ์แทะ ของผม ;)...
ใช่ ๆ พอเปลี่ยนเป็น Boo แล้วหายจ้อยเลย...ช่วยกันประกาศตามหาค่ะ
กลับมาด่วน แฟนๆๆๆๆๆ คิดฮอด
ที่ไปหลงแสง สีใน FB ก็ไม่เป็นไร แบ่งเวลามาหา G2K บ้างค่ะ อิ อิ
ใช่ค่ะคิดถึงน้องPoo หายไปนานมาก
[วาทะคนgotoknow150] "เป้าหมายจริงๆของชีวิตเธอคืออะไร..ที่ทำให้เธออยากตื่นขึ้นมาในทุกๆเช้า..อย่างมีพลังมุ่งมั่นที่ต้องการจะไปถึงจุดๆนั้นอยู่ตลอดเวลา"
ไม่มีความเห็น
เห็นหน้าคุณ sila เหมือนเห็น.....
เพราะ รับถอดบทเรียน happy ba ไว้ 10 เรื่อง
ตอนนี้...ผมหลงรักแมว ของ ผอ. ชยันค์ ใกล้คลอดแล้วนะครับ
อยากรู้จังว่า....ใครจะมาประเดิมคนแรก?
ไม่มีความเห็น
ตุ๊กตาจิตอาสาเดินทางไปกำแพงแสน หาอาจารย์ขจิต เพื่อใช้จัดกิจกรรมจิตอาสาด้วยพาหนะคุณหนุ่มร้อยเกาะ ที่ไปส่งลูกชายเรียนที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กำแพงแสน
เดินทางปลอดภัยกันทั้งครอบครัว นะครับ อาจารย์หนุ่มร้อยเกาะ
ขอบคุณครับพี่แสง
ตัวนี้ ของ ดร.ขจิต ครับ
สัญญาน ของcat ที่ลองใช้กับ notebook มีไม่มากนัก
โชคดียังดี ช่วงที่มีสัญญานมากหน่อย ได้อ่าน ได้เขียนบันทึก ทิ้งไว้บ้าง
ดีกว่า ที่ต้องออกไปข้างนอกใช้บริการร้านเกมส์
อยู่บ้าน ทำงานในส่วนที่อยากทำ....มีเวลาได้ติดต่อกับโลกภายนอกบ้าง ได้อ่านหนังสือ อ่านบันทึก ใช้ชีวิตชาวสวนเต็มตัว ทำหน้าที่ เดินดูต้นไม้ ใบไม้ในสวน
ความสุขจากการได้ ทำในสิ่งที่อยากทำ..... ความฝันที่ฝันมานาน วันนี้เริ่มก่อร่างสร้างตัวเสียที
มาเชียร์การทำงานครับ
อาจารย์ขจิตมาเชียร์อะไรเหรอครับ อิ อิ