เรื่องเล่าเร้าพลัง ..ไอ้เบิ้ม กับ ครู สมสี...
ครูสมสี ได้รับมอบหมาย ให้สอนชั้นป.5-6 ได้เล่าเรื่องที่แสนจะอึดอัดใจ ให้ครูใหญ่ ฟังว่า วันหนึ่งเข้าสอนชั้น ป.5 เรื่องผลไม้ ก่อนสอนก็นำเข้าสู่บทเรียน โดยซักถามนักเรียนดังนี้
ครูสมสี : "ผลไม้อะไรเอ๋ย สีแดง ทานแล้วอร่อย"
นักเรียน : "แอ๊ปเปิ้ลค่ะ"
ครูสมสี : "ไม่ถูกคะ"
นักเรียน : "สตรอเบอรี่"
ครูสมสี : "ไม่ถูกคะ" เอาละทุกคนเอามือลง มันจะเสียเวลา ครูจะเฉลยให้ฟัง แต่ก่อนเฉลย ครูขอชมเชยว่า นักเรียนทุกคนมีความพยายาม และ มีความคิดสร้างสรรค์ดีมาก ผลไม้ที่ถูกต้องคือ ลูกเชอรี่
ครูสมสี : "ผลไม้อะไรเอ๋ย มีสีเขียว แข็ง ทานแล้วกรอบอร่อยมาก"
นักเรียน : "มะม่วงครับ"
ครูสมสี : "ไม่ถูกคะ"
นักเรียน : "ฝรั่ง!!"
ครูสมสี : "ไม่ถูกคะ" เอาละทุกคนเอามือลง มันจะเสียเวลา ครูจะเฉลยให้ฟัง แต่ก่อนเฉลย ครูขอชมเชยว่า นักเรียนทุกคนมีความพยายาม และ มีความคิดสร้างสรรค์ดีมาก ผลไม้ที่ถูกต้องคือ ลูกอะโวคาโ็ด้"
วันรุ่งขึ้น ครูสมสีเข้าสอนชั้น ป.5 อีกครั้ง หลังจากหัวหน้าห้องบอกทำความเคารพแล้ว นักเรียน ชื่อ "เบิ้ม" ก็ยกมือขึ้น
เบิ้ม : "เมื่อวานคุณครู ถามพวกผมก่อน แต่วันนี้ผมขอถามคุณครูก่อนได้มั๊ยครับ"
ครูสมสี : "เออ เบิ้มจะถามอะไรครู ได้เลยคะ"
เบิ้ม : เอามือล้วงไปในกระเป๋า กางเกง แล้วก็ถามครูว่า "อะไรเอ๋ยยาวประมาณ 6 นิ้ว แข็งๆ หัวแดงๆ นิ่มๆ อยู่ในกระเป๋ากางเกงผมนี่" พร้อมกับเขย่ากระเป๋ากางเกง
ครูสมสี : หน้าแดงด้วยความโมโห พร้อมกับชี้ไปที่ เบิ้ม แล้วพูดว่า "ไอ้เบิ้มลามก"
เบิ้ม : "แฮะ ๆๆๆๆ ไม่ถูกครับครู แต่ผมก็ขอชมเชยว่า ครูมีความคิดสร้างสรรค์ดีมากครับ" แล้วเบิ้มก็เอามือล้วงดินสอ ออกมาจากกระเป๋าโชว์ให้ครูสมสีดู แล้วพูดว่า "ครูครับที่ถูกคือ ดินสอครับ" แป๋วววววว!!!!!!!
หมายเหตุ ****** อาทิตย์หน้า มีตอนต่อไป ถ้ามีกำลังใจ เกินร้อย(ถ้าไม่ถูกแบนซะก่อน)จากครบเครื่องเรื่องวิทยากร สุวิทย์ มูลคำ
วันนี้ วันอาทิตย์์์ เขตปลอดโรงเรียน เก็บผลไม้ที่บ้านมาฝาก (ที่เหลือๆๆจากนกและกา)
| อนุทิน ... ๕๐๒๘ |
"หน้าที่"
เสาร์ - อาทิตย์ ถึงเป็นวันหยุดของหลาย ๆ ท่าน
แต่สำหรับผม คือ การมาทำหน้าที่ของครูที่มีต่อลูกศิษย์
เด็ก ๆ มาส่งร่างบทความเพื่อให้ผ่านไปยังการเขียนบทความจริง
คนเป็นครูจะได้เห็นความพยายามของพวกเขา
"เมตตา" และ "กรุณา" เป็นสิ่งที่ครูทุกคนควรมี
ความเมตตาเอาชนะความโกรธเกรี้ยวได้
ดังพุทธสุภาษิตที่ว่า
"พึงความชนะความโกรธด้วยความเมตตา"
หัวใจของคนเป็นครูจะพองโตเสมอ
เมื่อเราได้เห็นความเข้าใจและความสำเร็จของลูกศิษย์
แต่ในทางตรงกันข้าม
เราจะมีิจิตที่หม่นหมองเสมอ
หากลูกศิษย์ของเราไม่เข้าใจ
นิสัยการเป็นครูจึงติดตัวไปยังคนรอบข้างด้วย
รู้สึกเสียใจ บันทึกที่ตัวเองเขียนจากความรู้สึกที่ดี ... ถูกปิด
รู้สึกเสียดาย ความรู้สึกดีดี ที่มีต่อตัวบุคคล
..
บางครั้งการมีความรู้มากไป อาจมองความคิดของผู้อื่น ไม่สอดคล้องกับทฤษฎี
ข้าพเจ้าอาจรู้ไม่ถึง แต่ส่วนลึกในจิตใจแล้ว คิดเช่นไร? ก็แสดงออกเช่นนั้น
ขอโทษ หากทำให้รู้สึกไม่ดี
เสียใจครับ
| อนุทิน ... ๕๐๒๙ |
"หัวใจที่เชื่อมั่น"
ถึงแม้เราต่างจะมีชะตากรรมเป็นของตัวเอง
ชะตากรรมบางอย่างอาจจะเป็นเหมือนการที่เราถูกลงโทษ
แต่หัวใจของคนที่เป็นนักสู้นั้น
คงจะไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ
ชะตากรรมสามารถเปลี่ยนแปลงได้เสมอ
หากเราเชืื่อมั่นในศรัทธาในตนเอง
โดยเฉพาะการใช้ความดีงาม
สร้างประโยชน์ให้กับสังคมและโลกให้น่าอยู่ขึ้น
เรารักใคร เราชอบใคร เราปรารถนาดีต่อใคร
หากหัวใจเราใสพอ เราก็เชื่ื่อมั่นว่า เขาคงจะเห็นบ้าง
แต่เราก็ไม่สามารถเปลี่ยนความคิดของคนได้เดี๋ยวนี้ พรุ่งนี้
บางเรื่องอาจจะต้องใช้เวลามาก
บางเรื่องก็จะชั่วชีวิตของเราก็เป็นได้
หัวใจของมนุษย์ธรรมดาเดินดินอย่างเรา
เราเลือกทำทุกอย่างให้เต็มที่ ดีที่สุด ณ ปัจจุบัน
ดีกว่าที่จะเสียใจในภายหลังว่า ทำไมไม่ทำ
ขอบคุณหัวใจของคุณที่ทำให้ฉันได้พองโตขึ้นอีกครั้ง
เพลง "ชัยชนะ"
ป๊อด โมเดิร์นด็อก Ft. สันติ ลุนเผ่
มอบให้กับนักวอลเลย์บอลสาวไทย ชุดแชมป์เอเชีย 2013 และทีมงานทุกๆ คนครับ
ความสุขนั้น คิดๆไปก็คล้ายเงา
ยิ่งตามยิ่งหนีห่าง หยุดเมื่อไร ก็...อยู่ตรงหน้านั่นเอง.