๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๗ (อนุทิน๑๔๗)
กระจายให้คนทำงานหลาย ๆ คน ปล่อยพลังในการทำงานเต็มที่
ดีกว่าปล่อยให้คนใดคนหนึ่งรวมอำนาจไว้คนเดียว .... โอกาสองค์กรพังสูง
(บทเรียนจากองค์กรใกล้กัน)
| อนุทิน ... ๕๗๖๓ |
"หมอฟัน...ขยันขูด"
ไปรักษาโรคเหงือก โดยการขูดหินปูนแบบละเอียด
เป็นครั้งที่ ๓ แล้ว ... หมดปากแล้ว
คุณหมอเป็นคนละเอียดสุด ๆ แถมยังมือหนักไปสักหน่อย
ฟันแทบหลุดตามมือไปด้วย ;)...
ขูดไป ก็พบจุดผุไป น้ำตาไหลพราก
เพราะกลายเป็นเรื่องยาวนานที่จะต้องรักษาให้หายขาด
สงสัยจะไปถึงปลายปี
กระเป๋าเบาดีนักแล
ยาชาหมอแร้ง แรง ... ชาไปครึ่งหน้า
ตั้งแต่ ๑๑ โมง หายชาก็เกือบบ่ายสามโมง
พอยาชาหมดปั๊บ เริ่มรู้ตัวว่า เจ็บอ่ะ
เหงือกคงเป็นแผลไปหลายที่
หลายวันกว่าจะหาย
ทานข้าวเย็นเสร็จแล้ว จึงต้องตามด้วยยาแก้ปวด ๑ เม็ด
ปีชง คือ ปีชา 555
วันอาทิตย์ที่ ๒๗ กรกฎาคม ๕๗ ตื่นตีห้าครึ่ง เดินทางร่วมงานจัดกิจกรรมประจำปีที่วิหารโพธิจารีย์อุดรธานี(กวนอิมแฟร์) ญาติๆเข้าร่วมงานกันพอสมควรจาก ลาว กทม.เหนือ อีสาน(เจ้าภาพ) เลิกงาน๑๕.๐๐ น. กลับ ขก.และก็มาพักที่สารคาม อ.เชียงยืน(นครแฝก) ๑๘.๔๖ น.ประมาณครับ
อย่าไปโกรธถ้าคนอื่นมีอคติกับเราแต่จงดูแลจิตใจตัวเอง อย่าไปมีอคติกับเขา
ตราบใดที่ยังเป็นคน...ทุกคนย่อม
เราเองยังให้อภัยด้านมืดของตัวเ
หากไม่ถึงขั้นคอขาดบาดตาย...
เราก็ควรจะให้อภัยด้านมืดของคนอ
จงใช้ด้านสว่างของเรา รับมือกับด้านมืดของเขา...
เพราะมันจะทำให้ใจเราสว่างไปด้ว
แต่ก่อนที่จะตัดสินว่า...ใครมีด
ถามตัวเองก่อนว่า...เราเปิดตา เปิดใจมองเขาชัดเจน ในทุกมุมมองพอหรือยัง...
และสำคัญที่สุด...คือฝึกปล่อยวา
ให้เข้าใจว่าเราแก้ไขอะไรไม่ได้
แต่สิ่งที่เราทำได้คือ....มองย้
รับผิดชอบ ดูแลสิ่งที่เราส่งออกไป...
ทำในสิ่งที่เราทำได้...ให้ดีก่อ
เวลาพร้อม
ร่างกายยังไม่พร้อม
จิตใจพร้อม
สำหรับงานในวันพรุ่ง...
พร้อมที่จะก้าวไป
เพื่อรับรู้ เรียนรู้...ชีวิต
กลับจากโบสถ์ตอนเช้า นั่งทำงานหน้าจอคอมพิวเตอร์ทั้งวัน เผลอแป๊บเดียวจะเที่ยงคืนแล้ว ต้องรีบนอนเพื่อค้นหาสิ่งใหม่ๆ สำหรับเด็กๆ ในวันพรุ่งนี้
| อนุทิน ... ๕๗๖๔ |
"..."
นั่งดูชีวิตคู่ของทาทา
กับวันเวลาที่เดียวดาย
รู้แล้วว่าชีวิตมีความหมาย
ก่อนจากไกลให้ทำแต่ความดี
เชียงใหม่ (ยามฝนพรำไม่ยอมหยุด)
๒๘ ก.ค.๕๗
| อนุทิน ... ๕๗๖๕ |
"..."
สายฝนที่หล่นพรำ
เหมือนตอกย้ำบางสิ่งอย่าง
รู้วันนี้มันสุดทาง
ทำใจว่าง ปล่อยวางใจ
เชียงใหม่ (ยามตีหนึ่งกว่า ๆ)
๒๘ ก.ค.๕๗
| อนุทิน ... ๕๗๖๖ |
"..."
สุขภาพนั้นสำคัญ
อย่ารอวันเสื่อมสลาย
เร่งตรวจสอบอย่าวางใจ
ซ่อมใจกายให้แข็งแรง
เชียงใหม่ (ยามฝนพรำต่อเนื่อง)
๒๘ ก.ค.๕๗
| อนุทิน ... ๕๗๖๗ |
"..."
เขียนกลอนสั้นทุกวันวี่
เขียนกลอนดีทุกวี่วัน
เขียนกลอนเกลื่อนเหมือนขยัน
เขียนกลอนพลันท่วงท้นใจ
เชียงใหม่ (ยามรอประชุม)
๒๘ ก.ค.๕๗
14/7/2557
วันนี้หยุดงานกล้วยกล้วยอีกวัน
เมื่อสายๆอาบน้ำให้แมวเหมียว ไป 1ตัว
อาบทีละตัว 2ตัวเลยไม่ไหว เช็ดตัวนานกว่าจะแห้ง
ใกล้เที่ยงเขียนบันทึก 1 เรื่อง 1สูตร ในบล็อก "กล่องขนม"
ปล. ขนมขาไก่ แต่ไม่ได้ ใส่ไก่ ;)
Today I feel fresh from the morning. After 3 days off with my kids, it's really a good time for us. This morning the traffic wasn't bad since the government still have holiday.
Last Friday, I had to drop Fa at school for her to join the religious event at Putthamonthon place as a member of students representative team. After that, I had a memorable time with 4 of my Rajini friends; e.g. Kularb, Kobkul, Monthip and Wilasinee. We had lunch at Blooming Season, near Southern Association. Wi read the fortune cards for me and Monthip too. She told me:
1. Be careful, my subordinate may be betrayed me. This is the most scary point for me. Jeab may talk bad about me??
2. I cannot trust anyone in the company.
3. The superior who younger than me will make me unhappy at work. Anyway, he cannot terminate me. I have to be patient and the situation will get better after my birth date. I should avoid having conflict with him.
4. If looking for a new job, it won't be any good one for me. Have to wait until next Feb.
5. The cards showed her that I'm a single mom so I told them I divorced. Montip said he is not suitable for me since the first time she saw him. It looks like he depends on me, not I can depend on him.
6. The cards also showed that I had another guy. So told them I separated already since that guy has a wife. Wi said that guy is not good, he has other women too. He may be charming. I should ask her how many more he has. Or he has only his wife??
We enjoyed together from 11:30 am to 3:30 pm! and paid THB 1,500 including tip of 100. We promised to have a meeting like this again. Unfortunately, Dul cannot join.
Tomorrow I take leave to get my car to garage. It's time to check at 300,000 km.
๑๔/๐๗/๒๕๕๗
อนุทิน ๑๗๔.
อนุทินนี้เขียนขึ้นมาเพื่อขอขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่าน ทั้งคุณนักศึกษา คุณครู อาจารย์ คุณหมอ นักวิชาการ และอีกหลาย ๆ สายอาชีพที่กล่าวถึงไม่หมด ที่กรุณาเข้ามาอ่าน แสดงความคิดเห็น ให้กำลังใจ ทุกท่าน บางครั้งอาจจะไม่ได้โต้ตอบหรือมองไม่เห็นบ้าง ขาดการเยี่ยมเยือนบ้าง ก็อย่าได้ว่ากล่าวกันนะครับ จะพยายามตามอ่านหลาย ๆ ท่านที่เลือกไว้และมิได้เลือกด้วย ตามความเหมาะสม...ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งครับ
เมื่อคืนต้องเรียกได้ว่าตื่นมากลางดึกไม่ใช่คอบอลสาบานจริง ๆ ว่าไม่ใช่ แต่ได้มาดูเยอรมนี ฟาดแข้งกับ อาเจนติน่าอย่างสูสี เป้นการดูฟุตบอลที่ไม่มีเสียงรบกวนใครจริง ๆ เพราะกล่องดาวเทียมดูอะไรไม่ได้เลย ไม่ได้เลยตั้งแต่ กสทช.เริ่มปรับประเทศนี้เข้าสู่ทีวีดิจิตอล จากที่เคยดูได้เกือบสามร้อยช่อง บวกกับหัวดาวเทียม Nss 6 ที่ลงทุนติดเพิ่มอีกหนึ่งหัวดูได้อีกยี่สิบกว่าช่อง พอมีทีวีดิจิตอล ดุอะไรไม่ได้เลย เหลือแค่ช่องสามกับช่องเจ็ดที่เป้นอนาล๊อก เมื่อคืนช่องเจ็ดอนาล็อกไม่ถ่ายทอดทางดาวเทียม ต้องไปดูช่องเจ็ดจากเสาหนวดกุ้ง มีแต่ภาพไม่มีเสียง ผลสรุปก็คือ เยอรมนีชนะไปช่วงต่อเวลา 1-0 นักเตะมีวินัยมาก อันนี้เรื่องจริง ตื่นเช้ามาก็เลยอ้อยอิ่งสักเก้าโมงขับรถออกไปหากาแฟกินก่อนจะกลับเข้ามานั่งอ่านหนังสือแปลไทยเรื่องราวเกี่ยวกับ แนวคิดของ มิเชล ฟูโกต์ ที่จริงก็อ่านฟูโกต์ภาษาอังกฤษมาหลายเล่มแล้วหล่ะ แต่อยากหาอ่านภาษาไทยมั่ง ผลที่ได้คือ.... ไม่ได้อะไรเลยเป็นงานแปลที่อ่านยากมาก มากกว่าอ่านภาษาอังกฤษ ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าจะต้องแปลให้ภาษาวิลิสมาหลาทำไม แต่วันนี้ก็ได้นอนเต็มที่นะ ชาร์จพลังไปสอนหนังสือ พรุ่งนี้ไง
โอ้ว่าความน้อยใจใครจะรู้
เพราะมันอยู่ข้างในใครจะเห็น
เอาร้อยยิ้มกลบเกลื่อนเหมือนซ่อนเร้น
ข้างนอกเย็นข้างในร้อนซ่อนอารมณ์
ปิดบังทุกความเจ็บเหมือนเก็บกด
ไม่ยอมลดบึ้งตึงจึงขืนขม
นองน้ำตากอดหมอนแล้วนอนซม
จึงเหมือนจมกองทุกข์จุกใจจำ
มีสติตรองตรึกจึงนึกได้
ที่น้อยใจไปนั่นหนาช่างน่าขำ
เพราะงี่เง่ามากกว่าจึงกล้าทำ
คิดถลำไร้เหตุผลจนปัญญา
จะไปเอาอะไรน้อยใจน่ะ
ก็ลดละเสียเป็นไรไร้ปัญหา
มีสติเฝ้าดูอยู่ทุกเวลา
จะเห็นค่าภายในที่ใจเรา
หากฝนตกบ่อยๆ และตกต่อเนื่องสัก ๑๐ วัน น้ำในสระโรงเรียนคงจะกลับมาเต็มสระเหมือนเดิม และเมื่อวันนั้นมาถึง การทำนาก็จะไม่มีอุปสรรคแต่อย่างใด
หยุดไปหลายวัน เตรียมตัวเตรียมใจที่พรุ่งนี้จะกลับไปผจญกับภพภูมิแห่งชีวิต มีสายฝนโปรยปรายไล่ความร้อนรุ่ม โดยหวังจะพบกับความเย็นใจ สงบ เย็นกาย
ชื่อ ด.ญ ชานันดา กาละทีโร ชื่อเล่น นาเดีย ค้ะ อายุ 15 ขวบจ้า ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ศึกษาอยู่ที่ โรงเรียน ราชประชานุเคราะห์ 36 จ.ภูเก็ต อาชีพในฝัน เจ้าของแบรน์เสื้อผ้าแฟชั่น ^^ สีที่ชอบ ดำ,ชมพู อาหารที่ชอบ ข้าวผัดปู/ซีฟู้ด ชอบน้ำแตงโมปั่น ส้ม โกโก้ งานอดิเรก ดูหนัง,ฟังเพลง