ดอกไม้


ธิ
เขียนเมื่อ

แผนฝึกให้วิ่ง 4.83 km. วิ่งค่อนข้างช้ายกขาไม่ค่อยขึ้น เหนื่อยด้วยค่ะ. อาจจะนอนน้อย

5
0
ธิ
เขียนเมื่อ

เมื่อเช้าเมฆมาก. เย็นสบาย. วิ่งเสร็จออกกำลังกายด้วยอุปกรณ์สนาม. คลายกล้ามเนื้อ ชอบมากค่ะ

5
0
บุษยมาศ
เขียนเมื่อ

อนุทินที่ ๓๒๘๔

สถานการณ์หลังช่วงโควิด-๑๙…เห็นอะไรเปลี่ยนแปลงไปในหลาย ๆ ด้าน ที่อยู่ใกล้ตัว คือ ด้านการศึกษา…ทำให้เข้าใจชีวิตในโลกของความเป็นจริงได้เพิ่มขึ้นอย่างมากมาย…และเกิดความเข้าใจคำว่า “สิ่งที่แน่นอน ก็ไม่อาจจะแน่นอน…และที่สิ่งที่เคยคิดว่าไม่แน่นอน มันอาจจะแน่นอน” หลักปรัชญาในการดำเนินชีวิตเริ่มกระจ่างมากขึ้นเรื่อย ๆ ในยามที่ต้องใช้เวลา + ประสบการณ์เข้ามามีส่วนช่วยให้เห็นเหตุการณ์ในครั้งนี้

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

4
0
ธิ
เขียนเมื่อ

ทานข้าวเย็นเสร็จ 2 ชั่วโมง. ปั่นจักรยานรับลมเย็น ๆ 1 ชั่วโมง ใช้พลังงานไปน้อยมากค่ะ 126 kcal.

5
0
บุษยมาศ
เขียนเมื่อ

อนุทินที่ ๓๒๙๐

เช้านี้…ระหว่างขับรถยนต์มาส่งพี่ฟ้าคราม…ย่าสอนให้เธอได้ทราบถึงเรื่อง “การมีความรับผิดชอบ+การมีวินัยในตนเอง”…ว่าเธอต้องทำอะไรต่อตนเอง และในแต่ละวันเธอได้คบเพื่อน แล้วเพื่อนเป็นคนเช่นไร…ย่าจะสอนการให้ความรู้ พร้อมกับเมื่อพบเจอเหตุการณ์แล้ว เธอควรแก้ไขสถานการณ์ที่เธอได้รับนั้นได้อย่างไร…เรียกว่า “สอนให้ความรู้ + สอนวิธีแก้ปัญหา” การสอนคนนั้น จะมีทั้งเรื่องวิชา และอวิชชาในเรื่องนั้น ๆ เพราะที่คนส่วนมากสอน นั่นคือ การสอนให้ได้แต่วิชา ความรู้ แต่ไม่ค่อยได้สอนเรื่องของการให้ระมัดระวัง การแก้ไขปัญหาหากเมื่อเกิดขึ้น…สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ นี่คือ เทคนิคของแต่ละคน เรียกว่า มี Skill (ทักษะ) ในตนเอง ซึ่งแต่ละคนมีไม่เหมือนกัน…สำหรับย่าบุษ ก็เป็นคนแบบนี้ น้องเจ้าหน้าที่ในกองบอกว่า “พี่บุษ จะเป็นคนที่ทำงานแล้วระวังไว้เสมอว่า มิให้เกิดปัญหา เพราะไม่ต้องการให้เกิดปัญหา ซึ่งสุดท้ายจะต้องมานั่งแก้ปัญหานั้นอีก ทำให้เสียเวลาในการทำงาน และการพัฒนาจะไม่เกิดหากไม่ทำงานในลักษณะนี้”

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

4
0
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

จาก “ดูเหอะ อยากสอน”

5
0
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

คำ 1 พยางค์ที่เห็นแก่ตัวที่สุุด

คือ “ตัวฉัน”

จงหลีกเลี่ยงมัน

4
0
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

การใส่หน้ากากหรือไม่ใส่หน้ากาก: องค์การอนามัยโลกกลับลำ ในขณะที่สหรัฐ และสิงคโปร์ยกเลิกเรื่องคำแนะนำในเรื่องโรคระบาดและบอกพลเมืองว่าให้ใช้หน้ากากอนามัย ตอนที่ 5

องค์การอนามัยโลกยังคงเชื่อว่าไวรัสจะติดระหว่างคนที่มีโรคแพร่กระจายเชื้อไปกับฝอยละอองขนาดใหญ่ และการสัมผัสในชีวิตประจำวัน เช่นการไอ หรือจาม การศึกษาเมื่อไม่นานมานี้นำเสนอว่า หยดที่ติดเชื้อเดินทางไปได้ไกลกว่า 2 เมตร เมื่อคนป่วยจาม หรือ ไอ ซึ่งจำเป็นต้องใช้หน้ากากอนามัยเข้าไปอีก

ศาสตราจารย์ Yuen Kwok-ying ซึ่งเป็นนักจุลชีววิทยาติดอันดับในมหาวิทยาลัยฮ่องกง และเป็นคนแรกๆที่เสนอให้สวมใส่หน้ากากในเมือง ได้พรรณนาถึงกรณีของเด็กหญิงอายุ 7 ปี ที่ไม่ติดโควิด 19 ในขณะที่ครอบครัวของเธอติด

การศึกษาตีพิมพ์ใน the medical journal The Lancet เขากล่าวว่าครอบครัวมี 6 คนเดินทางไปอู่ฮั่น ที่มีการระบาดของโควิด 19 ขนานหนัก เด็กหญิงเป็นบุคคลคนเดียวในครอบครัวที่ไม่ติดไวรัส เพราะเธอสวมใส่หน้ากากตลอดการเดินทาง

ดร. Leung Chi-chiu ซึ่งเป็นกรรมการของคณะกรรมการปรึกษาหารือเรื่องโรคที่เดินทางผ่านผู้คน ที่สมาคมการแพทย์ของฮ่องกง กล่าวว่า การใช้หน้ากากตลอดเวลาสามารถจะลดกรกระจายของไวรัสได้จริงเขากล่าวว่า “การติดเชื้อจากคนที่ไม่แสดงอาการถูกศึกษาซ้ำในโควิด 19 และการติดเชื้อค่อนข้างสูงในช่วงแรกๆ การสวมหน้ากาก ที่เป็นการป้องกันทางสาธารณสุข จะตัดตัวเชื่อมต่อลงได้”

มีความกังวลกับการใช้หน้ากากที่ไม่ถูกต้อง และไม่ว่าพวกเขาไม่ระวังถึงความปลอดภัยของพวกเขาอย่างไร แต่ก็ทำให้พวกเขาไม่สนใจคำแนะนำในการทำความสะอาดมือร่วมไปด้วย

แปลและเรียบเรียงจาก

Victor Ting. To mask or not to make: WHO makes U-turn while US, Singapore abandon pandemic advice and tell citizens to start wearing masks.

3
0
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

ร่ำสุรากับเพื่อนที่ภูเขา โดยหลีไป่

สองเราร่ำสุราด้วยกันท่ามกลางดอกไม้กลางขุนเขา

ดื่มจอกแล้วจอกเล่า

ฉันรู้สึกเมามายและง่วงซึม

เพื่อนจะกลับแล้วหรือ?

ถ้ากลับมาในวันพรุ่งนี้

ให้นำขลุ่ยติดตัวมาด้วยนะ

……………………

จาก เพื่อน ความหมายในวรรณกรรมจีน

วัฒนา พัฒนพงศ์ แปลและเรียบเรียง

4
0
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท