บันทึกนักล่าความรู้สึก ลำดับที่ 2
นักล่าความรู้สึก
หน้านี้ใครไม่อ่านฟ้องแม่จริงๆด้วย..
ฮึ!!นั่งเขียนแทบตายยังเมินอีก..
เจอหน้าจะหยิกก้นให้เขียวเชียว..
ความประทับใจ จะพัฒนาไปเป็นความทรงจำ เมื่อจำได้แม่นแล้ว มันก็จะบันทึกเข้าแฟ้มความระลึกถึง ในแฟ้มนี้ไม่ทราบว่ามันวางไว้ที่สมองซีกไหน หรือมันตั้งอยู่ในก้นบึ้งของหัวใจ ทำไมมันถึงสื่อสารออกมาทางจิตใจได้รวดเร็วยิ่งกว่าสายฟ้าแลบ ไม่ต้องกรอกข้อความอะไรเลย ไม่ต้องไปแผงควบคุม ความระลึกถึงสั่งให้ความคิดถึงเปิดหน้าแรกทุกอย่างก็จะเรียงร่ายส่ายออกมา ออกมา แค่นึกปับภาพ-เสียง-ความชื่นชม-ก็มายิ้มแฉ่งอยู่ตรงหน้า
ผมมีแฟ้มความประทับใจไว้เปิดอ่าน จัดเก็บ อยู่คนเดียวเงียบๆ ก็ท่านเล่าฮูอีกนั่นแหละ เวลาท่านปิ๊งในฝีมือใครก็จะโทรศัพท์มาขออาศัยเปิดแฟ้มผม ว่าคนที่ท่านชื่นชมนั้นเป็นอย่างไร ขอให้สุวานลองเปิดบัญชีดูสิ ก็อย่างที่เล่าไว้นั่นและ ระบบข้อมูลใจผมไวยิ่งกว่าระบบออนไลน์ใดๆในโลก ผมจะแปลงรหัสความทรงจำจากจินตนาการมาเป็นรายงานเบื้องต้น
บังเอิญว่าสวรรค์มีตา ส่งบล็อกgotoknowมาเป็นโซ่สายใยให้คุณภาพการแปลงความเข้าใจพัฒนาไปสู่ความสัมพันธ์ทั้งเนื้อหาและสาระวิชา ตรงจุดนี้เรียกว่าการเชื่อมชุดความรู้ในตัวตน ที่ภาษาKM. กำหนดไว้ในกลุ่มชุดความรู้หลักประเภทหนึ่งของการจัดการความรู้
หมอลำสมัยก่อน ตัวชูโรงจะออกมาร้อง ผ่อแต่เปิดผ่ากั๊งออกมานั๊งซกหมก..วันนี้มีเวลาจำกัด ขออนุญาตแนะนำคนเก่งจากบันทึกนักล่าความรู้สึกลำดับที่ 2 โอ้โฮ้!! คนนี้นะครับยิ่งกว่าคนรักและคนที่เคยรัก ยิ่งกว่าเพื่อน ยิ่งกว่าญาติ ผมไม่ทราบว่าท่านเคยมีความรู้สึกที่ยิ่งกว่ามาตรฐานแบบนี้รึเปล่า เมื่อครั้งที่เราไปประชุมโครงการซาซากาว่า ที่ประเทศฟิลิปปินส์ เธอไปในฐานะเจ้าหน้าที่โครงการและเป็นล่ามผมด้วย ไอ้ผมนี่ก็เต็มทีพูดภาษาอังกฤษไม่ได้แต่สะเออะไปประชุมกับต่างชาติ เธอทำหน้าที่อย่างหนักที่จะตอบทุกเรื่องตลอดระยะเวลาที่เราอยู่ในต่างแดน โดยเฉพาะในช่วงที่มีการนำเสนอ ผมพูด เธอแปล ที่ละประโยค.. ผมเพิ่งจะรู้ตัวเองว่าสำนวนถ้าฟังไทยก็ยังงันๆ แต่พอมาแปลเป็นอังกฤษ ผู้แปลมักจะเสียเวลากับการถอดคารมเรื่อยเปื่อยที่โผล่ออกมาไม่รู้ตัว เรื่องนี้นักแปลมืออาชีพร้องโอ๊กมาแล้ว ที่เวทีสัมมนาเศรษฐกิจพอเพียงนานาชาติที่เชียงราย ผมโดนเธอเตือนหลายครั้ง ผมบอกว่าแปลตามความเข้าใจเราทำงานร่วมกันฟันธงไปเลย เธอตอบว่า..มันก็มีจรรยาบรรณของนักแปลอยู่นะ จะทำโมเมได้ยังไง นี่แหละ..คนชื่อตุ๊ จะไม่ยอมให้เรื่องไม่ถูกต้องผ่านไปแม้แต่นิดเดียว เธอจึงเป็นครูของผมในหมวดการทำงานแบบเถรตรงอย่างมีหลักการ
เธอมีสำเนียงพูดเหน่อๆช้าๆนิ่มนวลตามวัฒนธรรมของชาวอีสานเหนือ ฟังแต่แรกแล้วชอบเลย รวมทั้งกริยาท่าทางเรียบร้อยพอเหมาะพอควรเป็นธรรมชาติ เนื่องจากเป็นคนแม่นในหลักการของตัวเอง เธอจะแสดงความคิดเห็นชนิดไม้โปรแท็กเต้อร์เรียกพี่ แต่เวลาจะโต้ถ้อยกระทงความกับใคร จะไม่สามารถเร่งคำพูดให้เร็วและหนักได้ อัดอั้นตันใจมากๆน้ำตาจะไหลพรากลงมาอาบแก้ม เธอเป็นคนจิตใจงาม อารมณ์ดีมีวินัยใฝ่ธรรมะ เป็นคนสมถะง่ายๆสบายๆแต่เอาจริงเอาจังกับหน้าที่รับผิดชอบสูงมาก คำไหนคำนั้น สร้างความเชื่อมั่นให้กับเพื่อนรวมงานสบายใจได้กับคำว่า “เต็มที่” คำนี้เธอวางไว้เป็นมาตรฐานมอบให้เพื่อนร่วมงานและผู้บังคับบัญชา
บัณฑิตจากรั้วมหาวิทยาลัยศิลปากรผู้นี้ เธอโคจรมาเจอเราในฐานะเจ้าหน้าที่สถาบันชุมชนท้องถิ่นพัฒนา(LDI.) เมื่อปี2537 อาจารย์ใหญ่ของผม ศ.เสน่ห์ จามริก ได้ตกลงทำโครงการโรงเรียนชุมชนอีสานที่บุรีรัมย์ เธอมีบทบาทประสานงานภาคสนาม จากอดีตที่เคยเป็นเจ้าหน้าที่ฝึกอบรมหน่วยสันติภาพอเมริกา เธอได้เอาประสบการณ์เหล่านั้นมาแลกเปลี่นนเรียนรู้ร่วมกับชาวบ้านอย่างสนุก
เชื่อไหมครับชาวบ้านห้อมล้อมรักเธอยังกะลูกในไส้ วันไหนเธอไม่ได้มาร่วมวงสนทนาในท้องทุ่ง ลงทะเบียนกันแล้วทุกคนจะมองหาและถามถึงเซ็งแซ่ คุณตุ๊ไปไหน คุณตู๊ไม่มาเหรอ..ไม่ว่าจะเป็น พ่อผาย พ่อเดื่องคำ และสมาชิกทุกคน แสดงว่าเธอนี่เองที่เป็นหัวขบวนจูนการประชุมให้มีความกลมกลืนกับพันธะหน้าที่ในแต่ละครั้ง ถ้าถามว่าเธอคิดอย่างไรกับผม เธอฟันธงเปรี้ยง!เลยว่า ..ทำงานกับครูบา มีทั้งรักทั้งชังทั้งหวานและขมขื่น พอมองเห็นมาตรฐานคิดของเธอเลาๆแล้วใช่ไหมครับ
เสน่ห์ของเธออยู่ที่มีความใฝ่ฝันที่แสนงาม พร้อมที่จะใส่ลงไปในสำนึกของญาติร่วมแผ่นดินของเธอ โดยเฉพาะชาวบ้านที่สาละวนอยู่กับการบริหารชีวิตในสังคมที่ผิดปกติ ปัจจุบันเธอเป็นหัวหน้าโครงการฟื้นฟูต้นทุนชีวิตชุมชนท้องถิ่น อยู่ที่จังหวัดนครพนม
ท่านเล่าฮูมีบัญชาให้ผมชวนเธอเข้าบล็อก เธอเข้ามาในสนามแห่งนี้ช้าๆแต่มีคุณภาพสูงมาก ลองเข้าไปอ่านในบล็อกที่เธอเขียนเล่ามาแต่ละเรื่อง มีครบเครื่องได้ทั้งแนวคิด ชีวิตประสบการณ์ เห็นคานงัดในการแก้ไขปัญหาแบบพึ่งพาตนเอง น่าสนใจครับ น่าสนใจมาก ระดับที่ใครไม่ได้อ่านเสียดายชาติเกิดเลยเชียวแหละ นี่ไม่ใช้โฆษณา หรือยุให้ไปเสียเวลา ถ้าใครผิดหวังมาขอคืนเวลาได้ตลอด24ชั่วโมง แถมดอกเบี้ยให้ด้วย ใครนะพูดว่า เวลามีค่ากว่าทอง เพราะทองตกน้ำยังงมคืนได้ แต่เวลาผ่านแล้วผ่านเลย ผมจึงไม่บังอาจไปชี้ชวนให้ท่านเสียเวลาแน่นอน แล้วท่านจะ รู้จัก ชอบ และรักเธอผู้นี้ ศิริลักคณา เปี่ยมศิริ คนเก่งในสาระบบของนักล่าความรู้สึกลำดับที่ 2
พบเธอได้ที่ป้าย
-
คนนอกระบบรู้หนังสือกับการเรียนรู้และจัดการความรู้ -
องคาพยพและการก่อประกอบของโลก
- (ขอบคุณบอน-กาฬสินธุ์ที่ช่วยปรับป้ายลายแทงให้)
ความเห็น (14)
แวะมาอ่านแล้วค่ะ ทิ้งหลักฐานไว้อีกต่างหาก
หลักฐานน่ารักมาก วันหลังแวะป้ายนี้อีกนะครับ
คุณ Wannaporn ขอให้มีความสุขในการอ่านนะครับ ถ้าจะมีข้อแนะนำหรือเสนอแนะอะไร ก็จะยินดีมาก
ว๊าย! ตกรุ่นไปแล้วจริงๆ สมัยนี้เล่นกันแรง ตะก่อนนี้หยิกก้นก็บนับว่าสาหัสแล้ว ขอบคุณที่ช่วยกันให้กำลังใจคนดี ยิ่งมีอยู่น้อยด้วย พบที่ไหนรดน้ำใจให้ชุ่มฉ่ำด้วย จะขอบคุณมาก ขอบคุณน้ำใจที่มีให้กัน
สำหรับผมได้รับจาก อ.ขจิต เสมอมา และขอชมว่าท่านนั้นได้ทำหน้ามนุษย์ที่มีคุณภาพคนหนึ่งของแผ่นดินนี้ จะยิ้มให้ตัวเองก็ไม่ต้องมองเลิ๊กลักหรอกนะ ยิ้มเลย เอาให้หน้าบานเท่ากระด้ง
- เข้ามาอ่านแล้วนะครับ
- ตามรอยไปอ่านบันทึกของคุณตุ๊แล้ว เป็นบันทึกที่ดีมากเลยจริงๆ ครับ
- ขอบพระคุณครูบามากครับ
เรียน ครูบาสุทธินันท์
- ครูบาครับวันนี้บรรยากาศสบายๆ เมื่อเล่าถึงคนดี คุณงามความดี ของคนแล้วก็น่าชื่นชมครับ และอยากจะสร้างความดีบ้าง
- แต่เราจะทำอย่างไรดีครับในการที่จะกระตุ้นให้คนทั่วไปได้สร้างความดี เพื่อสังคมเราจะได้มีแต่คนดี และมีสุข
ด้วยความเคารพ
อุทัย อันพิมพ์
ถ้ามีรางวัลการเล่าเรื่อง (storytelling)ดีเด่น
และให้ผมตัดสินแบบไม่ต้องเกรงใจใคร
ผมยกให้คุณตุ๊ครับ
ผมอ่านทีไรขนลุกซู่ทุกครั้งครับ
มาทำ link ให้ครับ
เพราะตามหาที่ป้ายคำหลักแล้ว ตาลายหาไม่เจอครับ
เพื่อให้ท่านอื่นที่สนใจ คลิกเข้าไปอ่านได้อย่างสะดวก กับ 2 บล็อกคุณภาพของนักล่าความรู้สึกท่านนี้ครับ
อ.ทัย ด้วยความระลึกถึงสม่ำเสมอ
ที่นี่ชำแหล่ะหมูรอหมดไปครึ่งคอกแล้ว
เรื่องกระตุ้นให้คนทำดีจะว่ายากก็ยากง่ายก็ง่าย
ถ้าเป็นแนวคิดของคุณตุ๊ เขาจะไม่กังวล
แต่จะเอาตัวเองเข้าไปสู่ความดีด้วยความสุจริตใจ
แล้วอนุภาพของความดีก็จะปรากฎออกมาเป็น
รูปธรรม เช่นตนเองเป็นที่ยอมรับ ให้เกียรติ ให้ความ
เชื่อถือ ให้ความรัก ความศรัทธา ใครทำคนนั้นได้ และความดีนี้ก็จะแผ่รังสีเฮ้ากวงออกไปรอบข้างด้วย
ประกายความดีก็จะค่อยๆเพิ่มมากขึ้นตามลำดับ ตามขีดความสามารถผลของทานบารมี
ที่จริง อ.อุทัย เองยืนอยู่ตรงนี้มานานแล้ว ออกไปไหนชาวบ้านห้อมล้อมเกรียว เวลาอยู่กับชาวบ้านอาจารย์จะมีความสุขกว่าที่อยู่แบบคนแปลกหน้าที่กรุงเทพ
ช่วงท้ายๆเดือนผมต้องขึ้นกรุงเทพบ่อย ถ้าอาจารย์ยังติดใจไม่อยากกลับ ก็จะชวนไปกินขาไก่ เว้นแต่ผมจะไปเจอบึ้ม!!ที่สุวรรณภูมิก็ช่วยไม่ได้ มีคนไปดูดวงให้แล้วเขาบอกว่าไม่ตายโหงหรอก แต่อาจจะตายบ..อกแม่หม้าย วุ๊ย! ทำไมถึงทำนายพิเรนอย่างนั้นก็ไม่รู้ ก็เราไม่รู้จักที่ไหนสักคน สงสัยว่าจะทายเอาใจคนแก่สนุกๆๆๆ.
อย่าลืม กลับบ้านเรา รักรออยู่!!
จิณงนภา ไชยพรมพาณิชย์(หนู)
ความรู้สึกบางอย่างไม่สามารถบรรยายออกมาได้ มีแต่ความคิดถึงที่ต้องการสื่อสารไปให้ คิดถึง คิดถึงจริงๆค่ะ
รู้ไหมหนูน้อย
ว่าการรอที่ไม่มีวี่แววอะไรเลยนั้นมันเป็นยังไง
ขอให้รีบทำการบ้าน
ตั้งโจทย์ว่าตนเองชอบด้านไหน
จะเสนอเรื่องอะไร แล้วก็ถอดรหัส
ความรู้(สึก)
ความ(คิด)
ความ(เห็น)
ความ(ตระหนัก)
ความ(ใผ่ฝัน)
แล้วจะรู้ว่าชีวิตนี้มีความหมายมหาศาล
คุณตุ๊ เชื่อไหม
ในโลกนี้จะมีคนที่เล่าฮูชื่นชมไม่กี่แสนคนหรอก
แล้วเราก็เป็นหนึ่งในนั้น
มันพิเศษตรงที่คุณตุ๊เป็นที่1ในจำนวน 100,000 คน นะสิ