"....ได้ทำแล้ว ทำดีที่สุดแล้ว...."

"เคยถามตัวเองอยู่เสมอว่าที่ผ่านมาเราทำอะไรไปเพื่อใคร ตั้งแต่เริ่มต้นชีวิตการทำงาน ได้ผ่านประสบการณ์ต่างๆมามากมาย ทั้งผู้คนรอบข้างและงานต่างๆที่เข้ามาไม่เว้นแต่ละวัน เคยน้อยใจในโชคชะตาอยู่เสมอ คิดว่าคนอื่นๆ มีตำแหน่งหน้าที่ที่สูงกว่า ได้เงินเดือนเยอะกว่า แต่ทำไมเขาทำงานสบาย ต่างจากเราที่ทำงานเหน็ดเหนื่อย และแบกรับภาระหน้าที่ต่างๆไว้มากมาย โดยเฉพาะในหน่วยงานราชการแล้ว แทบจะไม่ต่างอะไรกับคำว่าผู้ใช้แรง คำดูถูกเหยียดหยาม กับสถานะเงินเดือนที่แตกต่างกันมาก จึงเป็นแรงผลักดันให้ตนเองนั้น ทำในสิ่งที่คนอื่นคิดไม่ถึง คือการได้ส่งภาระงานของตน ทำเป็นหนังสือ ส่งไปหาผู้ใหญ่ในกระทรวงฯ หรือแม้แต่หน่วยงานที่ตนสังกัด โดยมีสมาพันธ์ฯ เป็นผู้รับรองในสิ่งที่ตนได้ทำ และภายหลังถูกตอบรับอย่างรวดเร็ว โดยให้ตนได้เข้าร่วมประชุมในตัวแทนของ ก.ค.ศ. ได้มีหนังสือให้เข้าร่วม และมีโอกาสได้ยื่นหนังสือต่อ ผู้แทน ก.ค.ศ. ตำแหน่ง บุคลากรทางการศึกษาอื่น และเป็นคนในพื้นถิ่นเดียวกันให้การช่วยเหลือ นำเรื่องเข้าเสนอในที่ประชุม ก.ค.ศ. ซึ่ง ณ ขณะนั้นมีพลเอกดาวพงษ์ รัตนสุวรรณ เป็นประธาน ก.ค.ศ ผลพิจารณาคือ ให้มีเกณฑ์การสอบคัดเลืือด ในตำแหน่งบุคลากรทางการศึกษาอื่น 38ค (2) ในเขตพื้นที่การศึกษา หรือในสถานศึกษาเข้าร่วมในการสอบภายนอก หากมีอายุงานครบ 3 ปีแล้ว ให้ได้รับการสอบคัดเลือกภายในเหมือนกับตำแหน่ง ครูผู้ช่วย การต่อสู้ดิ้นรณเหมือนจะเป็นผล แต่ก็กลับดิ่งลงเหวอีกครั้ง เมื่อหนังสือ ก.ค.ศ. ที่ ศธ 0206.5/ว 12 ลงวันที่ 7 พฤศจิกายน 2562 ให้ทายาทของข้าราชการสังกัดกระทรวงศึกษาธิการ เข้ารับราชการเป็นข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา ตำแหน่งบุคลากรทางการศึกษาอื่น หากการตีความของผู้ใหญ่ในกระทรวงฯ ลงมาจนถึงระดับเขตพื้นที่ฯ มีความเห็นแตกต่างกัน จึงทำให้เกิดความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตาของตน เมื่อไม่สามารถทำในสิ่งที่ตนเองต้องการช่วยเหลือพี่น้องลูกจ้างในสังกัดได้แม้แต่น้อย เป็นเพียงความฝันลมๆแร้งๆ ความหวังของใครหลายๆคนสูญสลาย ความศรัทธาในองค์กรนั้นแทบหมดลง การต่อสู้ดิ้นรณ เพื่อให้มีความมั่นคงในอาชีพ โดยเฉพาะภูมิลำเนาที่ตนเองได้ปฏิบัติหน้าที่อยู่นั้น ความยุติธรรมไม่มีอยู่จริงบนโลกใบนี้ ในความคิด ณ ขณะนั้น จึงตัดสินใจลาออกจากตำแหน่ง เพื่อที่ตนจะได้ออกมาทำในสิ่งที่ถูกต้อง คือการได้พัฒนาตนเองในวิชาชีพครู และในตอนนี้ความพยายามที่ตนเองนั้นได้ทุ่มเทและตั้งใจกลายเป็นประสบการณ์ให้กับชีวิต ประสบการณ์ในการทำงานจึงมีผลอย่างยิ่งกับการพิจารณาคนเพื่อรับคนเข้าทำงาน ซึ่งย้อนกลับไปในตอนนั้น หากตนไม่อดทนและขยัน ก็จะไม่มีความรู้และประสบการณ์อะไรเลยแม้แต่น้อย เพียงแค่อยากจะสบาย เราก็จะไม่สามารถทำงานโดยให้ผู้อื่นยอมรับเราได้ หากไม่รักษามาตรฐานเดิมของตนเองไว้ ความขยันไม่ได้นำมาซึ่งเงินเดือนที่เพิ่มมากขึ้น แต่เป็นการทำในสิ่งที่เรียกว่า "คุณค่า" เราสามารถทำให้ใครหลายๆคนได้มากขึ้นกว่าเดิม หากเรากำลังอดทนอยู่กับเพื่อนร่วมงานที่ไม่เป็นดั่งใจ ประสบการณ์จะคอยสอนเราเสมอ แน่นอนว่าบุคลิกของคน เกิดขึ้นจากการทำงาน หากคนไหนขยัน ก็จะมีความกระตือรือร้น เป็นกฎของธรรมชาติ หากผู้ใดจิตใจแข็งแกร่ง ผู้นั้นก็จะเป็นผู้ที่อยู่รอด เราเกิดมาบนโลกนี้เพื่ออะไร หากไขว่คว้าในสิ่งที่เป็นวัตถุได้แล้ว ความสุขจะเกิดขึ้นจริงหรือไม่ หากเรามีรถ มีบ้าน มีครอบครัวที่อบอุ่นแล้ว เปลือกนอกที่ห่อหุ้มเรา แท้จริงแล้วเป็นความสมบูรณ์แบบของชีวิตจริงหรือ หากคำตอบนั้นไม่ได้เป็นคำตอบที่มาจากจิตใจที่แท้จริงแล้ว จะมีความเหลื่อมล้ำกันในสังคมหรือ ความสำเร็จที่ใครๆก็อยากมี นั่นหมายถึง ความทุกข์ หรือภาระทางใจของเราเพียงเท่านั้น หากยังยึดถืออะไรต่างๆไว้บนโลกนี้ไว้ เราจะเป็นอิสระได้อย่างไร หากรู้ว่าวันนี้มีความสุข แต่วันพรุ่งนี้จะมีความทุกข์ เราจะมีความสุขแท้จริงได้อย่างไร ตัวตนที่เราสร้างขึ้นมานั้น เป็นตัวตนแท้หรือตัวตนเทียม หากคุณสร้างตัวตนเทียมของตัวเองขึ้น นั่นหมายถึงว่าคุณได้ปฏิเสธความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง นั่นหมายถึงคุณได้ห่อหุ้มมันไว้อีกชั้น ความบริสุทธิ์ของเราเท่านั้นที่จะไม่ตกเป็นเหยื่อของอารมณ์ โดยเฉพาะในสังคมปัจจุบัน ที่พร้อมที่จะกระทบกระทั่งกันได้เสมอเมื่อมีโอกาส จิตใจของมนุษย์เปลี่ยนแปลงไปตามวัตถุ หากใครมีทรัพย์สมบัติมาก ผู้นั้นก็จะมีความสุขมาก ค่านิยมของคนเปลี่ยนแปลงไป ความสุขหากวัดเป็นตัวเลข จะตอบเราได้มากน้อยเพียงใด อยู่ที่ตัวเรา"

เขียนใน GotoKnow โดย กิตติวัฒน์ สาคำ
ใน บันทึกนักศึกษา ป.บัณฑิต 62 ... นายกิตติวัฒน์ สาคำ

คำสำคัญ (Tags): #กิตติวัฒน์ สาคำ#kittiwat sakham#ุ62741519#ป.62.ป.บัณฑิต. 2.5#ป.บัณฑิต#ประกาศนียบัตรบัณฑิตวิชาชีพครู#คณะครุศาสตร์#วิทยาเขตเวียงบัว#มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่#นักศึกษาครู#ED 5101#ความเป็นครู#ภาคเรียนที่ 2/62#สิ่งที่ได้ในสิ่งที่ทำ#ทำดีที่สุดแล้ว#ได้ทำแล้ว#ทำดีได้ดี

หมายเลขบันทึก: 675490เขียนเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2020 01:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2020 01:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

กิตติวัฒน์ สาคำ