จากความฝันวิศวกรสู่อาชีพครูผู้เสียสละ
ผมมักจะบอกตัวเองเสมอว่าอาชีพที่ผมต้องเป็นในอนาคตคือวิศวกร
ผมชอบและสนใจในด้านทักษะและฝีมือเสมอผมให้ความสนใจในงานสายช่างทุกสาขา เคยเก็บเงินซื้อของเล่นมาแกะดูระบบกลไกภายในอยู่บ่อยครั้งจนถึงตอนเรียนผมก็ยังที่คงชอบที่จะดูระบบกลไกต่างๆจนถึงตอนเรียนต่อระดับปริญญาตรี มีคำสั่งมาจากแม่ให้เรียนครู ผมก็เลยต้องมาเรียนครูทั้งๆที่ใจอยู่ที่วิศวกรรมอุตสาหการหลังจากเรียนจบได้28วันผมก็ได้งานทำที่เป็นครูครั้งแรกที่วิทยาลัยการอาชีพฝาง สาขาช่างเชื่อมโลหะ โดยได้สอนไม่ตรงสายตัวเองเลยเพราะผมจบช่างกลโรงงาน หลังจากผ่านไป1ปีผมเริ่มรู้ว่าผมจะสอนไม่ตรงสายไม่ได้เนื่องจากผมจะไม่โตในสายงานนี้เลยหาที่สอบใหม่ซึ่งมาได้ที่เทคนิคลำปางสาขาวิชาช่างกลโรงงาน และก็ยังสอนจนถึงปัจจุบัน