Gallery แห่งความประทับใจ

ภาพที่ 1. หนูน้อยเสื้อแดง

บรรยากาศช่วงเย็นหลังกลับจากโรงเรียน มีพี่สาวข้างบ้านมาเที่ยวหาพร้อมกับในมือที่ถือกล้องถ่ายรูป แล้วเรียกหนูน้อยเสื้อแดงมาถ่ายรูป หนูน้อยเสื้อแดงคนนั้นก็คือ ตัวดิฉันในวัยเด็กนั้นเอง ตอนนั้นดิฉันกำลังเรียนอยู่ชั้นอนุบาล และผู้หญิงในรูปคนนั้นก็คือ แม่ของดิฉันนั้นเอง ส่วนเด็กชายตัวเล็กๆคนนั้น คือเด็กน้อยข้างบ้านที่เราชอบเล่นด้วยกันในวัยเด็ก ในวัยเด็กของดิฉัน ไม่ค่อยมีโอกาสได้ถ่ายรูปมีรูปเก็บไว้เหมือนคนอื่นเขามากนัก และภาพนี้ก็เป็นภาพที่ทำให้ดิฉันยังจดจำเรื่องราวในตอนนั้นได้ดี แม้อาจจะผ่านไปเกือบสิบกว่าปีมาแล้ว ดิฉันต้องขอขอบคุณพี่สาวข้างบ้านที่ถ่ายรูปไว้ให้ ทำให้ดิฉันมีรูปภาพใบนี้เก็บไว้ดูตอนโต ฉะนั้นแล้วเราทุกคนก็ต่างรู้ว่า เวลา ไม่สามารถย้อนคืนกลับไปได้แต่รูปภาพสามารถทำให้เราย้อนนึกถึงเหตุการในอดีตได้

ภาพที่ 2. มิตรภาพของคำว่า เพื่อน

จากเห็นในภาพจุดเด่น คือ ชุดประจำเผ่า ปากะญอ หรือที่เรียกกันว่า กะเหรี่ยง นั้นเอง กลุ่มแม่บ้านในภาพในขณะนั้นกำลังมาร่าวมงานวัดที่ บ้านแม่ออ จะมีการจัดกิจกรรมมากมายทั้งการแสดง ร้องเพลง จับสอยดาว ชุดที่เห็นกลุ่มแม่บ้านใส่ในภาพนั้น ทุกตัวเป็นงานฝีมือที่เกิดจากการทอผ้าที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษลวดลายต่างๆบนชุดนั้นเกิดจากการเอาลูกเดือยมาปักทำให้เกิดลวดลายที่สวยงาม ชุดของหญิงที่มีสามีแล้วจะแตกต่างจากชุดของหญิงสาวที่ยังไม่ได้แต่งงาน ทุกคนในภาพ เมื่อย้อนไปในอดีตทุกคนเติบโตมาด้วยกันในหมู่บ้านเดียวกัน และเมื่อเวลาผ่านไปต่างคนก็ต่างมีครอบครัวทำให้มีโอกาสน้อยที่จะได้มาเจอกันมารวมตัวกันแบบนี้ ทุกๆปีที่บ้านแม่ออ จะมีการจัดงานวัดขึ้นหลายๆหมู่บ้านใกล้เคียงก็จะมาร่วมงาน ทำต้นเงินเพื่อถวายให้กับวัด ทำให้ทุกคนที่มาร่วมงานได้ทั้งบุญ ได้ความสนุกสนาน ได้เจอเพื่อนพ้องที่ไม่เจอกันมานาน มีความสุขทั้งกายและใจกันอย่างถ้วนหน้า

ภาพที่ 3. สุขนี้ที่ยอดดอย

บนยอดดอยสูงมีหมอกปกคลุมตั้งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติที่บริสุทธิ์ ที่แห่งนี้มีหมู่บ้านเล็กๆที่มีผู้อยู่คนอาศัยอยู่หมู่บ้านแห่งนี้มีชื่อว่า หมู่บ้าน "ม้งไมโคเวฟ" ผู้คนที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้เป็นชนเผ่า ม้ง ดิฉันมีโอกาสได้เข้าไปสัมผัสถึงวัฒนธรรม ความเป็นอยู่ ของคนในหมู่บ้าน ชาวบ้านมีน้ำใจเป็นกันเอง หมู่บ้านแห่งนี้ถ้าพูดถึงบรรยากาส อากาสหนาวตลอดปี ยิ่งช่วงฤดูหนาว จะไม่ค่อยเห็นแดดออกมาเลย และเมื่อเราเดินทางขึ้นไปบนยอดเขาสูงของหมู่บ้าน จะมีจุดชมวิวที่สามารถมองลงมาเห็นหมู่บ้านทั้งหมด และมักจะมีนักท่องเที่ยวขึ้นมาถ่ายรูปอยูเป็นประจำ สิ่งที่ทำให้ดิฉันได้มีโอกาสมาสัมผัสกับสถานที่แห่งนี้ คือการมาสังเกตการเรียนการสอนที่โรงเรียนเรียนยอดดอยเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ ตลอดระยะเวลาหนึ่งสัปดาห์ของการมาอยู่ที่นี้ฉันได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างมากมาย เด็กๆที่นี่น่ารัก สดใส ทุกคนในหมู่บ้านเป็นมิตร การได้ลองสัมผัสการสถานที่ที่เราไม่เคยได้มา ไม่ใช่เรื่องน่ากลัวเลย แต่กลับได้ทั้งประสบการณ์ ความท้าทาย ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆที่ไม่เคยได้พบเจอ ดิฉันรู้สึกประทับใจกับสถานที่แห่งนี้มากและขอเชิญชวนเพื่อนๆ ที่ยังไม่เคยมา หาโอกาสหาเวลาสักครั้งมาแบกเป้ขึ้นดอยกัน รับรองว่าไม่ผิดหวังแน่นอน

ภาพที่ 4. พ่อฉันเป็นชาวนา

"อาชีพชาวนาไม่ใช่อาชีพที่ดีที่สุด แต่ทุกอาชีพต้องกินข้าวที่ชาวนาปลูก" ฉันไม่เคยอายที่พ่อฉันเป็นชาวนา แต่ฉันกลับภูมิใจที่ได้เกิดเป็นลูกของพ่อชาวนาคนนี้ คนที่ทำงานทุ่มเทแรงกายหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินโดยที่ไม่บ่นว่าเหนื่อยออกมาต่อหน้าลูกเลย พ่อฉันไม่เหมือนใคร ทำงานกลางแดดโดยไม่ยอมใส่เสื้อแขนยาว จนแขนดำคอดำพ่อทำงานหนักเพื่อให้ลูกๆได้กินอิ่มพ่อไม่เคยซื้อเสื้อผ้าดีๆเหมือนคนอื่นเขา พ่อชอบใส่กางเกงขายาวตั้งแต่โตมาฉันไม่เคยเห็นพ่อใส่กางเกงขาสั้นเลยสักครั้ง พ่อไม่เคยไกินข้าวที่ร้านอาหาร พ่อผู้ไม่เคยเรียกร้องอะไรจากใคร เราพ่อลูกไม่ค่อยได้แสดงความรักให้กันแต่ฉันรับรู้สัมผัสได้ว่าข้างในพ่อรักลูกมากแต่พ่อเป็นคนพูดไม่เก่ง หน้าเข้ม ใครๆที่ไม่รูจักพ่อคงคิดว่าพ่อเป็นคนดุ ฉันกับพ่อไม่ค่อยไดถ่ายรูปด้วยกัน เวลาจะถ่ายรูปด้วยพ่อก็จะหลบกล้อง นี่ถือเป็นภาพถ่ายของพ่อที่ถ่ายโดยที่พ่อไม่รู้ตัว พ่อกำลังก้มหน้าเร่งปลูกข้าวดำนาฉันเป็นลูกคนโตของบ้าน ฉันเป็นความหวังของพ่อแม่และต้องเป็นแบบอย่างให้กับน้องๆฉันวาดฝันอนาคตไว้ ว่าฉันเรียนจบ ฉันต้องสอบบรรจุราชการครูให้ได้เร็วๆ หากได้รับราชการ พ่อแม่ก็จะสามารถใช้สิทธิ์ของเราได้ ถ้ามีงินเดือนฉันจะส่งน้องเรียนต่อเอง ฉันวาดฝันอะไรมากมายและฉันจะต้องทำให้สำเร็จ พ่อแม่น้องๆครอบครัวของฉันคือบุคคลที่ฉันรักและห่วงใยมากที่สุด ฉันบอกกับพ่อทุกครั้งที่กลับบ้านว่า พ่อรอหน่อยนะรอหนูเรียนจบ สอบบรรจุให้ได้ มีงานทำ หนูจะสร้างทุกอย่างให้พ่อเองพ่อเหนื่อยมามากแล้ว รอหนูอีกนิดนะ ฉันไม่เคยอายเลยที่พ่อแม่เป็นชาวนา ฉันกลับมีความสุขมากเวลาได้อยู่กับพ่อแม่ ช่วยงานท่าน ที่มีทั้งรอยยิ้ม คำสอนต่างๆ มันทำให้หายเหนื่อยไปเลย "พ่อ" ผู้ชายที่ฉันรักมากที่สุด ผู้ชายที่รักฉันอย่าแท้จริงไม่ว่างเราจะสุขหรือทุกข์ ก็ไม่เคยทอดทิ้งเรา พ่อจ๋า พ่อผู้เป็นฮีโร้ของลูกสาวคนนี้ "ยา แอะ นา ป่าๆ"

ภาพที่ 5. ต้นไม้ในป่าใหญ่

ต้นไม้เป็นไม้ยืนต้นที่ให้ความร่มเย็นเป็นที่พักอาศัยเป็นแหล่งอาหารของสัตว์ต่างๆในระบบนิเวศปัจจุบันมนุษย์เห็นถึงความสำคัญของป่าไม้น้อยลง ลอบทำการตัดไม้ทำลายป่าเพื่อนำไปจำหน่าย ส่งผลทำให้ระบบนิเวศต่างๆในธรรมชาติเสื่อมโทรมลง สัตว์ป่าไม่มีแหล่งอาหารไม่มีแหล่งที่อยู่อาศัยจนเกิดปัญหาทางธรรมชาติมากมายตามมา จากในรูปนี้ จะเห็นผู้หญิงวัยกลางคนสองคนกำลังสวมกอดกับต้นไม้ขนาดใหญ่อยู่ หญิงกลางคนสองคนนี้ คือ แม่ กับ ป้า ของดิฉันเอง ระหว่างทางที่เรากำลังจะไปไร่ ดิฉันเจอกับต้นไม้ต้นใหญ่ต้นนี้ดิฉันแปลกใจมากเพราะไม่ค่อยได้พบเห็นต้นไม้ขนาดใหญ่แบบนี้ ดิฉันจึงถามแม่กับป้า ว่าต้นไม้ต้นนี้มีตั้งแต่เมื่อไหร่ ทั้งสองนั่นตอบว่า ตั้งแต่จำความได้ต้นไม้ต้นนี้ก็โตแล้วจากอดีตจนถึงปัจจุบัน ต้นไม้ต้นนี้คงมีอายุใกล้จะถึงร้อยปีได้แล้ว เพราะขนาดและความสูงของต้นไม้ต้นนี้ทำให้ดิฉันเกิดความประหลาดใจอย่างยิ่ง ดังนั้นสิ่งที่พวกเราทุกคนจะสามารถช่วยกันได้คือการดูแลรักษาแหล่งธรรมชาติของเราให้ไม่ถูกทำลายไปมากกว่านี้ ช่วยกันร่วมมือร่วมใจปลูกต้นไม้คนละต้นสองต้น เพื่อให้เจริญเติบโตในอนาคต ให้เป็นแหล่งต้นนำลำธารให้เราได้ใช้ เราต้องอาศัยซึ่งกันและกัน "คนพึ่งป่า ป่าพึ่งคน"

ภาพที่ 6. วันสำคัญของจ้อๆ (พี่ชาย)

การที่เราตัดสินใจร่วมใช้ชีวิตคู่ร่วมกันนั้น ไม่ใช่เพียงดูที่หน้าตา ฐานะ แต่หากสำคัญที่ใจ การเข้าใจกัน การดูแลใส่ใจ ร่วมทุกข์ร่วมสุขไปด้วยกัน ระยะเป็นเวลาการคบกันไม่ได้การันตีความรักเสมอไป บางคู่คบกับเจ็ดแปดปีก็เลิกกัน บางคู่คบกันจวนจะแต่งงานกันแต่ก็กลับเลิกกันได้ เพราะฉะนั้นความรักจึงเป็นเรื่องที่ลึกซึ้งต้องใช้ความเข้าใจความรักจากทั้งสองฝ่าย ระยะทางจะไม่เป็นอุปสรรคถ้าหากใจเราหนักแน่นพอ ในภาพเป็นวันที่พี่เชียรกับพี่ภาแต่งงานกัน ตามพิธีทางศาสนาคริสต์คาทอลิค บรรยากาศในงานเต็มไปด้วยความสุข รอยยิ้ม ของเพื่อนที่มาแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาวทั้งสอง จากวันนั้นจนวันนี้ จากสองคน สมาชิคก็เพิ่มขึนมาอีกหนึ่งคน "น้องแทนคุณ " แก้วตาดวงใจของพ่อกับแม่ ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ

ภาพที่ 7. ด้วยรักและคิดถึง ป.5/2

ตลอดระยะเวลาหนึ่งสัปดาห์ที่ได้ไปสังเกตการเรียนการสอนที่ โรงเรียนไทยรัฐวิทยา 33 ดิฉันได้ประจำอยู่ห้องชั้น ป.5/2 นักเรียนทุกคนน่ารัก พูดเก่ง และมีความกล้าแสดงออกกันทุกคนเลย การไปครั้งนี้ทำให้ได้สัมผัสถึงการเป็นครูมากขึ้นทำให้เกิดพลังบางอย่างที่ทำให้ดิฉันมีความมุ่งมั่นในการเดินสายวิชาชีพครูอย่างมั่นใจขึ้น เด็กๆทุกคนให้ความสนใจกับเรา เด็กทุกคนมีศักยภาพที่ต่างกันฉะนั้นเราต้องมีแนวทางวิธีการที่จะนำมาใช้กับเด็กแต่ละให้ถูกต้องและเหมาะสม ในถาพเป็นการถ่ายรูปร่วมกันของวันสุดท้ายของการมาสังเกตการเรียนการสอนที่โรงเรียนแห่งนี้ "ดีใจที่ได้มาพบเจอ เสียใจเมื่อต้องจากลา" ดิฉันเชื่อว่าเมื่อถึงเวลาเราจะกลับมาพบเจอกันอีกครั้ง เด็กๆก็เชื่อเช่นกัน ตามที่เราให้คำสัญญาต่อกันไว้

ภาพที่ 8. ร่วมมือร่วมใจเกี่ยวข้าว

ต้นข้าวที่เหลืองอร่ามในทุ่งท้องนานั้น เหมือนดั่งสัญญาณเตือนบอกให้เราว่าใกล้ถึงเวลาเกี่ยวข้าวแล้ว การเกี่ยวข้าวอุปกรณ์ที่ขาดไม่ได้เลยนั่นคือ เคียวเกี่ยวข้าว ที่มีลักษณะโค้งปลายแหลม มีฟันที่คมมาก เพื่อใช้ในการเกี่ยวต้นข้าวให้ขาด การเกี่ยวข้าวมือข้างหนึ่งกำต้นข้าวไว้ในกำมือพอเหมาะ มืออีกข้างถือเคียวเกี่ยวข้าวแล้วเกี่ยวเข้าไปที่ต้นข้าว จากในรูปสื่อให้เห็นถึงฤดูการเก็บเกี่ยวข้าวที่มาถึงแล้ว เป็นภาพที่ดิฉันรู้สึกประทับใจ และภูมิใจที่ได้เกิดเป็นลูกพ่อกับแม่ สอนให้ฉันมีความอดทนขยัน เพราะชีวิตเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะเป็นได้ "ฉัน ลูกชาวนา"

ภาพที่ 9. เชวา

" เชวา" เป็นชื่อเรียกชุดของสาวที่ยังไม่ผ่านการแต่งงาน เชวา เป็นชุดสีขาวยาวและมีลวดลายที่สวยงามแล้วแต่ผู้ที่ทอจะลงลวดลายวิธีการทำ เป็นการทอด้วยฝีมือ แสดงให้เห็นถึงการใส่ใจของผู้ทอที่จะให้ เชวา ออกมาสวยจากในรูปจะเห็นรอยยิ้มที่เปรียมไปด้วยความสุขของเด็กสาวคนหนึ่ง เขาภูมิใจ มีความสุขอุ่นใจทุกครั้งที่ได้สวมใส่ เชวา ผืนนี้ เพราะแม่เขาทอให้นั้นเอง

ภาพที่ 10. ความสุขบนความธรรมดา

ภาพนี้ถ่ายเมื่อปลายปี 2561 เบื่องหลังรอยยิ้มรูปภาพนี้มันเต็มไปด้วยความทุกข์ ความเศร้า ความเสียใจเนื่องจากสูญเสียคุณตาที่รักมาก คนที่ยังอยู่ก็ต้องทำตัวให้เข้มแข็ง ให้กำลังใจกัน ทำความเข้าใจกับชีวิตมีเกิด มีแก่ มีเจ็บ และก็มีตาย เป็นธรรมดา ในภาพนี้ถ่ายระหว่างทางใกล้ถึงหมู่บ้าน แม่ออ ดิฉันชอบการแต่งตัวแบบธรรมดาๆ สบายๆ กับย่ามกะเหรี่ยงที่แม่ทอให้ที่ชอบสะพายติดตัวตลอด ความสุขของฉันไม่จำเป็นต้องเริศหรู ราคาแพงเหมือนใครๆ เพียงแค่ใจเราสุขความสุขก็อยู่กับเราตลอดเวลา นี่แหละนะตัวฉัน คนธรรมดาคนหนึ่ง

เขียนใน GotoKnow โดย คนเทาเทา
ใน บันทึกนักศึกษาครู...นางสาว อินทิรา กระจายสัญจร

คำสำคัญ (Tags): #อินทิรา กระจายสัญจร#Intira Krajaysanjorn#59927016#กป 59.ค.บ.5.1#ครุศาสตรบัณฑิต (5 ปี)#การประถมศึกษา#วิทยาลัยแม่ฮ่องสอน#วิทยาเขตแม่ฮ่องสอน#มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่#นักศึกษาครู#EED 3210#เทคโนโลยีสารสนเทศสำหรับครูประถมศึกษา#ภาคเรียนที่ 1/62#แกลเลอรี#gallery#ภาพถ่าย#รูปภาพ

หมายเลขบันทึก: 663978เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2019 14:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 กรกฎาคม 2019 22:05 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (64)

สนสามใบ

เขียนเมื่อ 27 กรกฎาคม 2019 20:51 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา รูปภาพที่คุณแบ่งปันให้เราได้เห็น น่าตื่นตา ตื่นใจมาก ๆ ดิฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเลย โดยเฉพาะรูปภาพต้นไม้ แสดงให้เห็นถึงความอุดมสมบูรณ์ของผืนป่า ขอเป็นกำลังใจให้คุณในการเขียนเรื่องราวดี ๆ แบบนี้ให้ได้อ่านเรื่อย ๆ นะคะ รอติดตามค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ดวงใจของพ่อ

เขียนเมื่อ 27 กรกฎาคม 2019 21:05 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา

ดิฉันประทับใจในเรื่องราวและภาพที่คุณถ่ายมากค่ะ มันน่าสนใจมาก เป็นกำลังใจในการเขียนเรื่องราวให้เราได้อ่านต่อไปเรื่อย ๆ นะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

เทวดา

เขียนเมื่อ 27 กรกฎาคม 2019 21:53 น. ()

สวัสดีครับ คุณอินทิรา

บันทึกเรื่องราวของคุณดีมากครับ สนุกกับการอ่านเรื่องราวดี ๆ ขอบคุณสำหรับการแชร์เรื่องราวดี ๆ เป็นกำลังใจให้บันทึกครั้งต่อ ๆ ไปครับ

ขอบคุณมากครับ

มนัสดวงที่หนึ่ง

เขียนเมื่อ 27 กรกฎาคม 2019 21:55 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา

ดิฉันขอชื่นชมในการเขียนเรื่องราวของคุณนะคะ และดิฉันขอให้กำลังใจและเขียนบันทึกเรื่องราวที่ดีแบบนี้ต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ

มีนา

เขียนเมื่อ 28 กรกฎาคม 2019 13:55 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา

ดิฉันชื่นเรื่องราวต่างๆของคุณที่แชร์ให้เราได้อ่าน ซึ่งมีความน่าสนใจและเป็นภาพที่มีสวยงามขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

Maeying

เขียนเมื่อ 29 กรกฎาคม 2019 16:33 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิราเรื่องราวที่คุณได้บรรยายผ่านภาพซึ่งเป็นสิ่งที่มีความหมายและน่าจดจำอย่างมาก เป็นสิ่งที่ชื่นชอบ ขอเป็นกำลังใจในงานเขียนต่อไปนะคะขอบคุณค่ะ

นาทาลี้

เขียนเมื่อ 29 กรกฎาคม 2019 18:16 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา เรื่องราวของคุณสื่อได้ถึงตัวตนของคุณมากเลยค่ะ ขอชื่นชมในการเขียนบันทึกของคุณค่ะ ขอเป็นกำลังใจในการเขียนบันทึกครั้งต่อไปนะคะ ขอบคุณค่ะ

แรงโก้

เขียนเมื่อ 29 กรกฎาคม 2019 22:35 น. ()

สวัสดีครับ. คุณอินทิรา

เรื่องราวในงานเขียนบันทึกของคุณน่าสนใจดีนะครับ ผมขอชื่นชมในการเขียนบันทึกและเป็นกำลังใจในการสร้างสรรค์งานเขียนต่อไปครับ

ขอบคุณครับ

ทิวา ราตรี

เขียนเมื่อ 29 กรกฎาคม 2019 22:41 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา ดิฉันชอบเรื่องราวของคุณมากค่ะ บ่งบอกได้ว่าคุณรักวัมนธรรมของคุณมาก ขอให้คุณอย่าทิ้งความเป็นตัวเองนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอบคุณค่ะ

หญิงแม่

เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2019 15:47 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอิทิรา

ขอชื่นชมรูปภาพของคุณมากนะค่ะที่นำมาแบ่งปันให้ดู ดูมีความน่าสนใจมากค่ะ เป็นกำลังใจให้ในการทำครั้งต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ

เกลือสินเธาวุ์

เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2019 17:04 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา

ดิฉันชื่นชอบรูปภาพและเรื่องราวที่คุณแบ่งปัน และชอบรูปภาพเชวาเป็นพิเศษดิฉันอยากมีชุดแบบนี้บ้าง

ขอบคุณค่ะ

Sweet Dreams

เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2019 17:49 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา ดิฉันชอบและชื่นชมในการเขียนบรรยายเรื่องราวของคุณนะคะ เรื่องราวของคุณน่าสนใจแล้วก็อ่านมากค่ะ และดิฉันขอเป็นกำลังใจให้นะคะและเขียนเรื่องราวที่ดีแบบนี้ต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ทับทิมกรอบ

เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2019 19:31 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา

เราขอชื่นชมเรื่องราวต่าง ๆ ของคุณ ที่คุณบันทึกไว้ให้เราได้อ่าน น่าสนใจ ชื่นชอบมาก ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

ปอย'ชิลล์

เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2019 20:24 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา

เรื่องราวต่าง ๆ ที่คุณได้แชร์ให้อ่านน่าสนใจมากเลยนะคะ เป็นกำลังให้เขียนเรื่องราวดี ๆ ต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ดอกไม้เหล็กกลางไพร

เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2019 21:02 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา

ดิฉันชอบการบรรยายในภาพของคุณมากๆ เเสดงถึงความรู้สึกที่เเท้จริงของคุณออกมา โดยเฉพาะภาพที่ 6 ที่คุณสามารถบรรยายได้ประทับใจมาก เพราะทุกอย่างไม่เคยเเน่นอน เเละขอให้กำลังใจให้คุณสู้ต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ

คนเดินดิน

เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2019 22:18 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา

ดิฉันรู้สึกประทับใจรูปภาพของคุณเป็นอย่างมาก และดิฉันสนใจในการบรรยายรูปภาพของคุณ ที่มีแนวคิดดีๆ ให้กับดิฉัน ขอบคุณค่ะ

ชูกำลัง

เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2019 22:57 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา รูปภาพและเรื่องราวน่าสนใจมากค่ะ ประทับในความขยันของคุณด้วยนะ เกี่ยวข้าวเป็นด้วยและดิฉันชอบรูปต้นไม้ใหญ่มากไม่เคยเห็นมาก่อนค่ะ เป็นกำลังให้ในการเขียนต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ

จอย จอยลี่

เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2019 23:05 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา

ขอชื่นชมคุณนะที่คุณเขียนบทความออกมาได้ดีมากตรงกับรูปภาพถ่ายที่คณเอามาสื่อถึงคุณมีความสามารถในการเขียนและมีความตั้งใจในการเขียนเป็นกำลังใจให้คุณต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ

โหน่พะโดะ

เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2019 23:53 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณ อินทิรา ดิฉันชื่นชอบในผลงานของคุณ ทุกภาพคุณได้สื่อให้ข้อคิดที่ดีมาก ขอเป็นกำลังใจให้คุณทำผลงานดีๆแบบนี้ต่อไปนะคะ ขอบคุณค่ะ

หงส์หมิง

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2019 11:04 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา

ดิฉันขอชื่นชมในการเขียนเรื่องราวของคุณนะคะ คุณเขียนบันทึกได้ดีมาก และดิฉันขอให้กำลังใจและเขียนบันทึกเรื่องราวที่ดีแบบนี้ต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ

พฤกษา

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2019 12:59 น. ()

สวัสดีค่ะคุณอินทิรา ดิฉันชอบและประทับใจในรูปภาพของคุณสวยมากค่ะ ที่คุณแบ่งปันให้เราได้เห็นเป็นภาพน่ารักแสดงให้เห็นว่าคุณเป็นคนที่ขยันชอบช่วยงานพ่อแม่โดยเฉพราะภาพที่ 8ค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้คุณในการเขียนเรื่องราวดี ๆต่อไป นะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

เต่าล้านปี

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2019 13:57 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา

คุณถ่ายทอดเรื่องราวน่าสนใจมากเลยค่ะ ชอบรูปที่คุณกระโดด เป็นกำลังใจในงานต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ไม้หอม

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2019 18:06 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา

ขอชื่นชมในงานเขียนของคุณนะคะ เป็นกำลังใจให้ในงานเขียนชิ้นต่อไปนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

รำเพย

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2019 20:41 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา ดิฉันชอบรูปภาพของคุณมากเลยค่ะ ได้เห็นต้นไม้ในธรรมชาติที่ยังคงอยู่และอุดมสมบูรณ์ เห็นรอยยิ้มที่สดใสของคุณและทุกคนรู้สึกประทับใจมากค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้เขียนบันทึกต่อไปนะคะ

โมซัมเบียง

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2019 21:42 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา ฉันชอบเรื่องราวที่คุณเขียนมากคะ ชอบรูปภาพบ้านม้งไมโครเวฟที่เราไปด้วยกันตอนนั้นทำให้ฉันคิดถึงเด็กที่นั่นขอให้กำลังใจในการเขียนบันทึกต่อไปคะขอบคุณคะ

ลมเปลี่ยนทิศ

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2019 23:23 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา

ขอชื่นชมในงานเขียนของคุณ การเขียนบันทึกของคุณเป็นการเขียนที่ดีและขอเป็นกำลังใจให้ในงานเขียนชิ้นต่อไปนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

เหมันต์

เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2019 01:58 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา บันทึกของคุณมีเรื่องราวที่น่าสนใจและสวยงามมาก ขอเป็นกำลังใจในงานเขียนชิ้นต่อไปนะคะขอบคุณค่ะ

Maruko

เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2019 07:29 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิราดิฉันชอบเรื่องราวต่างๆของคุณที่แชร์ให้เราได้อ่าน เรื่องราวของคุณน่าสนใจค่ะ ดิฉันชอบ
และดิฉันจะติดตามผลงานของคุณต่อไปค่ะ
ขอบคุณค่ะ

พิจิกดา

เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2019 20:03 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณอินทิรา

ดิฉันชอบภาพและการเล่าเรื่องราวของคุณมากๆเลยค่ะ ทำให้รู้ว่าทุกภาพมีความหมายทุกรูปสำหรับคุณ ขอให้คุณสู้ๆและเขียนเรื่องราวดีแบบนี้ต่อไปนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

คนเทาเทา