ประวัติย่อ

ในตอนแรกดิฉันเป็นคนอ้วนมีสิวเต็มหน้าผาก เรียนพอได้ไม่มีอะไรเด่นเลยก็ถูกเพื่อนร่วมห้องดูถูกบ้าง ที่สำคัญความกล้าแสดงออกก็ไม่มี
เป็นคนไม่เอาถ่านก็ว่าได้ชีวิตในตอนนั้นมีความสุขที่สุดก็อยู่บ้านวิ่งเล่นกับน้องๆแถวบ้านอยู่กับพ่อ แม่ ได้กอดก็เหมือนเรามีความสุขมากๆละ
จากคำดูถูกของเพื่อนๆก็ทำให้คิดว่ายิ่งเราถูกเพื่อนดูถูกเราก็ต้องสร้างตัวเองให้เพื่อนเห็นว่าเราก็ไม่ได้ด้อยกว่าคนอื่น
ทำให้เพื่อนเห็นว่าเราก็ทำได้ถึงจะได้ไม่เท่าเขาก็ตามถึงตอนนี้การเรียนของดิฉันก็พอได้และก็เพื่อนมาดูถูกอยู่บ้านแต่ดิฉันไม่สนใจคำดูถูกอีกต่อไปแล้ว
เพราะตอนนี้ดิฉันก็เรียนครูด้วยก็เลยคิดว่าทำหน้าที่ตรงนี้ให้ดีดีกว่าคนอื่นจะว่ายังไงก็อย่าไปสนใจ หน้าที่สำคัญที่สุด อีกอย่าง..
...สร้างมิตรดีกว่าสร้างศัตรู...