สวัสดีค่ะดิฉันชื่อ นิสาพร เฉลิมเกียรติมณี
''
ชื่อเล่น นิด
''
ภูมิลำเนาเป็นคนขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอน
''
มีพี่น้องทั้งหมด 5 คน เป็นลูกคนที่ 4 อาศัยอยู่กับแม่
''
ประวิติการศึกษา
''
ระดับชั้นประถมศึกษาตอนต้น จบจากโรงเรียนบ้านแม่กิ๊ อำเภอขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอน
''
ระดับชั้นประถมศึกษาตอนต้น มัธยมศึกษาตอนต้น จบจากโรงเรียนบ้านแม่นาจร อำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่
''
ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย จบจากโรงเรียนสหมิตรวิทยา อำเภอกัลยาณิวัฒนา จังหวัดเชียงใหม่
''
ปัจจุบันกำลังศึกษาชั้นปีที่ 4 เอกการประถมศึกษา ครุศาสตรบัณฑิต มหาวิทยลัยราชภัฏเชียงใหม่ วิทยาเขตแม่ฮ่องสอน
''
ที่เลือกเรียนครู เพราะความที่มีโอกาสได้เรียนหนังสือมากกว่าเพื่อนร่วมรุ่นเดียวกัน ได้รับโอกาสดี ๆ ตลอดเรื่อยมาจนสามารถเรียนต่อระดับปริญญาตรีได้ จึงอยากนำวิชาความรู้ที่ได้เล่าเรียนมา กลับไปพัฒนาบ้านเกิด และพี่น้องชาวเขาที่อยู่บนดอย ที่มีโอกาสเข้าถึงการศึกษายังน้อย อาจจะด้วยหลายปัจจัยที่ทำให้เขาไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือ แต่ปัญหาหลักที่ดิฉันประสบพบเจอคือการที่ผู้ปกครองไม่เข้าใจถึงความจำเป็นของการศึกษา บางครอบครัวเลยปิดกั้นไม่ให้บุตรหลานของตนได้เรียน ไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายของดิฉันที่มีแม่เพียงคนเดียว การเลี้ยงดูพี่น้องดิฉันทั้งหมด 5 คนที่โตมาด้วยอายุที่น้อยและไล่เลี่ยกัน เป็นไปด้วยความยากลำบาก แม่จึงส่งให้เราไปเรียนที่ไกล ๆ ไปอยู่เป็นเด็กพักนอนที่โรงเรียน ด้วยเหตุนี้ดิฉันจึงอยากจะนำโอกาสที่ตัวเองได้รับให้เกิดประโยชน์มากที่สุด โดยเฉพาะกับพี่น้องที่อยู่บนดอย ทุก ๆที่ที่การศึกษายังเข้าไม่ถึงดีพอ ดิฉันคิดว่าการศึกษาเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพวกเขา เขาควรจะได้รับโอกาสเหมือน ๆ กับเราทุกคน ความตั้งใจที่อยากเป็นครูก็เพื่ออยากจะเห็นความพัฒนาของพี่น้องชาวเขา พืชที่หว่านลงไป สักวันมันจะออกผล แต่หากไร้คนหว่านแล้ว? ต่อให้ 1 แรงมือที่เราทำจะน้อยนิด แต่ถ้ามีมือที่ 2 , 3 ที่เกิดจากหนึ่งมือ ต่อ ๆ ไปประเทศของเราก็จะมีคนที่มีความรู้ ความสามารถ ได้พัฒนาประเทศของเราให้ดียิ่ง ๆ ขี้นต่อไป
''
'''
คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ หากคนเรามีความพยายาม มุ่งมั่น และมีความอดทน เพราะอุปสรรคคือสิ่งกีดขวาง เป็นบททดสอบของทุก ๆ อย่างในการเดินทางของชีวิตคนแล้วก็ตัวดิฉันเอง ไม่เคยมีสิ่งไหนที่ฉันได้มาอย่างง่ายดาย เลยทำให้ตัวเองรู้สึกว่ายิ่งยาก ยิ่งลำบาก ยิ่งเป็นสิ่งที่น่าสนใจ การได้ก้าวออกมาจากเขตปลอดภัยของตัวเองเป็นสิ่งที่ท้าทายมาก