เรื่องเล่าจากห้อง เชี่ยวชาญการใช้ Weblog: GotoKnow.org (1)
จำได้ว่าในวันที่เราไปนัดพบทานข้าว ซึ่งมีคุณเอื้อของเราชาวพยา-ธิฯเป็นเจ้าภาพเมื่อต้นเดือนกันยายน ได้รับการทาบทามจากอ.จันทวรรณให้ไปช่วยในห้อง GotoKnow และรับปากไปโดยไม่ลังเลเลย เพราะเชื่อว่าตัวเองน่าจะช่วยได้ อีกทั้งยังไม่มีการมอบหมายหน้าที่อันใดในคณะของเราในการไปร่วมงานมหกรรมฯครั้งนี้ แม้ว่าเราจะได้กะการไว้แล้วว่า คณะของพวกเราจะไปร่วมงานมหกรรมการจัดการความรู้แห่งชาติครั้งที่ 3 นี้แน่นอน เนื่องจากชุมชนของเราเป็นหนึ่งในชุมชนที่ได้รับรางวัลชุมชนดีเด่นมาจากการร่วมงาน "ตลาดนัดชุมชนแนวปฏิบัติ"ของม.อ. เพื่อให้ไปร่วมงานครั้งนี้ด้วย
เรามีการเตรียมการนัดแนะกันโดยผ่านทาง email กะการกันไว้ว่าในงานรวมพลคนบล็อกและคนอ่าน GotoKnow นั้นเราจะมีกิจกรรมอะไรกันบ้างไว้คร่าวๆ ส่วนของเรามีคุณเก๋-สุนทรีเป็นผู้ประสานงานวิทยากร ตอนแรกเราคิดว่าจะได้คุณกะปุ๋ม และคุณชายขอบมาร่วมแจม แต่เนื่องจากทั้งคู่ได้รับมอบหมายงานอื่นๆแล้ว จึงมีอันต้องเปลี่ยนแผน เราโชคดีที่ได้คุณเล็ก- ศุภลักษณ์มาเสริมทีม โดยเธอได้นำผู้ช่วยจากบำราศฯมาอีก 2 ท่าน คือคุณเล็กและคุณไก่(คุณชุติมา พรหมศร และ คุณทิพาภรณ์ สายนุ้ย ) ทำให้งานในส่วนการอบรมซึ่งมีผู้เข้าร่วมจนแน่นห้องในช่วงเช้าของวันที่ 1 ผ่านไปด้วยดี ซึ่งวันนี้เป็นการบรรยายโดย อ.ธวัชชัย ร่วมกับอ.จันทวรรณ เราได้รู้เบื้องหน้าเบื้องหลังของการพัฒนาระบบไปด้วยพร้อมๆกัน ตัวเองและทีมคุณเล็ก- ศุภลักษณ์ ก็ได้ช่วยกันเดินแนะนำ ช่วยเหลือผู้เข้าอบรมทุกท่าน
ในช่วงที่เรากำลังเตรียมการช่วงเช้าก่อนที่จะเข้าไปร่วมพิธีเปิด และฟังปาฐกถาของท่านศาสตราภิชานไกรฤทธิ์ บุณยเกียรตินั้น ได้พบกับคุณปวีณา เธอเข้ามาทักทายเพื่อสมัครอบรมให้หัวหน้าของเธอ คุณปวีณาหรือคุณกุ้งดูเด็กกว่าในรูปเป็นอย่างมาก รวมทั้งเธอตัวเล็กกว่าที่เรากะเอาจากในรูปอีกต่างหาก แต่ความคิดความอ่านและลักษณะการพูดคุย น่าประทับใจไม่แตกต่างไปจากที่รู้สึกได้เมื่ออ่านบันทึกของเธอเลย ได้ทราบว่าเธอได้รับรางวัลพิเศษบล็อกในดวงใจของภาคการศึกษาอีกด้วย ซึ่งเธอเองบอกว่าไม่ค่อยกล้าบอกใครเพราะเกรงจะโดนหาว่าอวด ได้รับปากเธอไว้ว่าจะปรึกษากับอ.จันทวรรณว่าน่าจะมีการติดป้ายบล็อกที่ได้รางวัลลักษณะนี้ด้วยเช่นกัน เพราะการได้รับรางวัลจะมีส่วนช่วยให้การใช้บล็อกเพื่องานศึกษานิเทศก์ของเธอเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น เห็นได้ชัดถึงความตั้งใจจริงในการทำงานของเธอ ทราบว่าเธอเองก็รับหน้าที่เป็นวิทยากรให้สกศ.ในวันที่ 2 ด้วย (สกศ. ย่อมาจาก สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา– ตัวย่อที่เขียนครั้งแรกไม่ถูก ตอนได้ยินเธอบอกว่า มาจาก สอ กอ สอ-ขอบคุณคุณขจิตที่มาให้ความกระจ่างเรื่องตัวย่อด้วยค่ะ)
ส่วนในช่วงที่เราออกจากห้อง Grand Hall แล้วมาเตรียมการก่อนเปิดการอบรม อ.ธวัชชัยทำการปรับความละเอียดของหน้าจอให้ดีขึ้นจากที่ตั้งไว้ทุกเครื่อง เรามีเครื่องคอมพิวเตอร์ทั้งหมด 15 ตัว แบ่งออกเป็น 3 แถว ตัวเองเดินช่วยตรวจเช็ครวมทั้งพูดคุยสอบถามผู้ที่เข้ามานั่งแล้วว่า รู้จัก GotoKnow มาแล้วไหม สมัครเป็นสมาชิกหรือยัง จนกระทั่งมาถึงแถวที่ 2 ตัวสุดท้ายซึ่งอยู่ตรงกับประตูพอดี ก็มีอันได้ตื่นเต้นจนตัวเองก็ตกใจ เพราะได้พบกับคนที่ไม่คาดฝันมาก่อนว่าท่านจะมางานนี้ คุณ Handy นั่นเอง ท่านนั่งอยู่ที่เก้าอี้อยู่แล้ว หลังจากที่ยกมือไหว้เรียบร้อยแล้ว ก็ได้แต่จับแขนจับมือท่านไว้แน่นไม่ยอมปล่อยด้วยความดีใจเป็นอย่างยิ่ง รู้สึกได้ถึงความตื้นตันใจ ความผูกพันธ์ที่เรามีต่อกันผ่านทางบล็อกมาเป็นเวลานาน หากท่านยืน ไม่ได้นั่งอยู่ละก้อ คงได้กอดไปแล้วด้วยความลืมตัว แต่รู้สึกได้ว่าท่านเองก็รักษาความเป็นสุภาพบุรุษเป็นอย่างยิ่ง เพราะท่านก็จับมือเราบีบอยู่นาน พร้อมๆกับบอกว่า ไม่เป็นไรนะ เรานับถือกัน เป็นนาทีแห่งความประทับใจจริงๆค่ะ รู้สึกเหมือนเวลามันหยุดลงตรงนั้นสักพัก กว่าจะรู้สึกตัว ผละออกจากท่านไปตรวจเช็คเครืองและดูแลผุ้เข้าอบรมต่อไป คุณ Handy ก็ได้กรุณานั่งช่วยเหลือ พูดคุยกับคุณปวีณาอยู่ที่โต๊ะหน้าสุดตลอดช่วงเช้า
สำหรับตัวเองได้เตรียมสไลด์เพื่อไปแนะนำ GotoKnow ให้กับสถาบันพยาธิ อยู่แล้ว ซึ่งกะไว้ว่าอาจจะไปช่วยเสริมกับของอ.จันทวรรณได้บ้าง แล้วก็ได้ใช้จริงในการบรรยายวันที่ 2 ทั้งสองช่วง ซึ่งจำนวนผู้เข้าอบรมยังคงเต็มในช่วงเช้าของวันที่ 2 ซึ่งเราได้ขอใช้ช่วงเบรคสอนต่อจนจบ และชักชวนผู้เข้าอบรมที่เราซาวเสียงแล้วว่าอยากฟัง อ.ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา พูดเรื่อง “คุณธรรม...นำการศึกษา” เช่นกัน พากันวิ่งข้ามห้องไปร่วมฟังบรรยาย ทันเวลาพอดี ส่วนช่วงบ่ายผู้เข้าร่วมอบรม ไม่แน่นมากเท่าวันแรกและช่วงเช้า วันนี้เราได้ผู้ช่วยมาช่วยให้คำแนะนำตามโต๊ะเพิ่มอีกต่างหากก็คือน้องแป้น สาวสวยแสนขยันของมอ.เรานี่เอง ต้องขอขอบคุณจริงๆ เพราะเธอมาด้วยใจ ตามคำร้องขอของพวกเราเมื่อวาน ในช่วงรวมพลคนบล็อก ซึ่งจะได้มาเล่าต่อตอนหน้านะคะ
ความเห็น (8)
- สกศ ย่อมากจากสำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษาครับ
- ชื่อเดิมคือสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติครับพี่โอ๋
- ในห้องแน่นมาก ผมหาพี่โอ๋ไม่พบ ตลกคือพบพี่โอ๋ในห้อง UKM ปรากฏว่าพี่โอ๋บอกว่าพบกันแล้ว ผมเลยงง งง
- เข้ามาร่วมอ่านครับ
- หลังจากหลับไป 1 ตื่น
- คอยติดตามตอนต่อไป
ขอยืนยันว่า เธอถ่ายทอดเรื่องราวได้ "หมดจด งดงาม" และ "ตามที่เป็น" แต่ขอแถมอีกนิดว่า กรณีของผมนั้น จำไม่ได้จริงๆว่า รับไหว้แล้ว .. ใครคว้าแขน คว้ามือใครก่อนกันแน่ มัน Automatic มากๆ ความรู้สึกลึกๆมันตื่นเต้น ตื้นตัน เหมือนได้พบน้องสาวที่พลัดพรากกันมานาน คำพูดดูเหมือนว่ามีไม่มากนัก เพราะพูดกันมามากแล้วผ่าน Blog ซึ่งเป็นแหล่งให้เราค้นพบตัวตน มองเห็น ความคิด จิตวิญญาณ ของกันได้อย่างเหลือเชื่อ เรียกว่า สนิทสนมยิ่งกว่าคนเคยพบเจออีกมากมาย และคำพูดสั้นๆไม่กี่คำของผม จำได้ว่า สะเปะสะปะ แต่ออกมาจากใจ ว่า .. " ไม่เป็นไรนะ (เพราะผมไม่ยอมปล่อยมือเธอ) .. เรา พี่-น้องกัน .. และจริงๆผมก็ไม่มีน้องด้วย .. เป็นคนสุดท้อง "
เสียดายจังที่ตัวเองไม่ได้มีโอกาสสัมผัสคุณลุง Handy เพราะเพิ่งเข้าไปช่วงหลัง ได้เห็นว่าท่านนั่งอยู่ตรงมุมห้องตอนที่วิทยากรแนะนำ blogger แค่ได้ยินว่ามีชื่อท่านอยู่ในห้องด้วย ขนก็ลุกซู่ อย่างประหลาด ดีนะ ที่มีโต๊ะอื่น ๆ คั่นกลาง ไม่งั้นตัวเองก็คงกระโดดกอดท่านด้วยเหมือนกัน เสียดายที่ไม่ได้มีเวลาอยู่ในห้องไหนได้นาน เพราะต้องไปเข้าห้อง workshop คุณอำนวย ซึ่งเนื้อหาค่อนข้างเข้มข้น และต้องต่อเนื่อง ทำให้ไม่ค่อยได้แวบเท่าไหร่ค่ะ
- แวะมาอ่านและย้อนบรรยากาศด้วยคนครับ
- ขอบพระคุณมากครับที่นำมาแบ่งปันความรู้และความสุข
เรียน คุณโอ๋
ตามมาอ่านครับ ยอมรับเลยว่าห้องคุณโอ๋gotoknow ไม่ได้เข้ามาร่วม ลปรร.เลยครับ ขอบคุณที่เล่าได้อย่างเห็นบรรยากาศ
มาด้วยใจคร้าบบบบบบบบบบบ
LOVE LOVE LOVE U