ผมขอแบ่งปันประสบการณ์จากการเข้าร่วมรับฟัง ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา ในงาน มหกรรมจัดการความรู้แห่งชาติ ครั้งที่ 3 ที่ ไบเทค บางนา โดยผมได้ถอดเสียงการบรรยายของอาจารย์ จากห้อง C-2 ครับ

 ------------------------------

ผมอยากจะขอความกรุณาทุกท่านนะครับ อย่าได้รอคอยท่านรัฐมนตรี ดร.วิจิตร ศรีสะอ้าน ทำเองนะครับ เพราะว่าท่านทำไม่ได้หรอก ต้องบอกพวกเราช่วยกันทำ จะต้องช่วยกันทำครับ ตั้งแต่บัดนี้ครับ เราจะเริ่มทำกันแล้วหละ ทำกันเต็มที่ ให้เกิดให้นโยบายนี้ออกมาเป็นรูปธรรม เพราะว่ามันเป็นนโยบายที่ดีที่สุดแล้วหละ น่ะฮะ เอาความดีมาสร้าง เพราะว่าเราต้องการคนดี เราต้องการคนดีในโลกนี้น่ะครับ เราไม่ต้องการคนเก่งที่เห็นแก่ตัว คนเก่งนี้ก็มักจะคิดถึงตัวเองนะครับ เขาจะคิด เขาจะวิเคราะห์ออกมาในทางที่เก่งมากๆ นะครับ แต่เสร็จแล้วมันก็จะเกิดปัญหา ถ้าเผื่อเราสร้างแต่คนเก่ง อย่างรัฐบาลที่ผ่านมาก็ประกาศครับว่าปีนี้ ตั้งแต่ต้นปีก็ประกาศให้เด็กรู้จักคิดวิเคราะห์ให้เก่ง ท่านก็รู้ดีครับถ้าเกิดสอนให้เด็กคิดวิเคราะห์ให้เก่ง บางทีเราทำได้ ทำไมเราจะทำไม่ได้ แต่เด็กก็จะเลือกคิดวิเคราะห์ว่า เขาจะหลีกเลี่ยงภาษีได้อย่างไร เขาจะคิดวิเคราะห์ว่าเขาจะเอาชนะคนอื่นได้อย่างไร เขาจะเอาเปรียบคนอื่นได้อย่างไร เขาจะรวยกว่าคนอื่นได้อย่างไร นี้คือการคิดวิเคราะห์ที่เก่งมาก น่ะฮะ เหมือนกับที่ประเทศยักษ์ใหญ่ประเทศหนึ่งผมไม่แนะนำชื่อเขาก็แล้วกัน น่ะฮะ ปีนึงเขาผลิตธัญพืชได้มากมายเหลือเกินครับ นักเศรษฐกิจเขาก็ประกาศออกมาว่า ถ้าเผื่อเขาขายผลิตภัณฑ์เหล่านี้ออกไปสู่ตลาดโลกราคาก็จะตกฮวบเลย แทนที่จะได้กำไร กลับขาดทุนครับ เขาทำยังงัยทราบมั้ยครับ เขาวิเคราะห์กันใหญ่เลยว่าจะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร ในที่สุดเขาก็วิเคราะห์ออกมาว่าเขาจะต้องเอาผลิตภัณฑ์จำนวนมากเลย เผาทิ้งเลยครับ เขาเผาทิ้งจริงๆ ปรากฏว่าราคาสูงขึ้นได้อย่างรวดเร็วเลยครับ แล้วพอราคราสูงขึ้นไป เขาได้กำไร แต่ต้องมาขายผลิตภัณฑ์ราคาถูกเพราะมันมีเยอะล้นตลาดโลก ปรากฏว่าเขาขาดทุน ..เขาวิเคราะห์เก่งมั้ยล่ะ? สามารถรวยขึ้นมาได้ สามารถทำกำไรขึ้นมาได้ ..แต่คนดีเขาจะคิดอย่างอื่นครับ ..โอ้โฮนี่มีคนตาย คนอดอยาก คนเดือดร้อนในแอฟริกา น่ะครับ คนที่ขาดแคลนอาหารนี้ตายกัน 1 ล้านคนต่อเดือนแล้ว เยอะมากเลย ที่แอฟริกา เพราะขาดแคลนอาหารหรือเป็นโรคที่เกี่ยวข้องจากการขาดแคลนอาหาร ..โอ..เรามีของเยอะถ้าเกิดเราระบายไปสู่ตลาดราคามันก็จะตก เพราะฉะนั้น เราเอางี้เราไปบริจาคให้หมดเลย ไปบริจาคให้คนยากจนน่ะ ช่วยให้เขามีชีวิต เพราะเรามีของเหลือ แล้วพวกนี้ไม่มีเงินซื้ออยู่แล้ว เราวิเคราะห์ออกมาแล้วว่าไม่ได้ทำให้ตลาดเสีย น่ะ ....นี่คือคนดีครับ เขาจะคิดว่าเขาจะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์อย่างไร เขาจะช่วยสังคมของเขาได้อย่างไร  เอาล่ะ ..ได้ทั้งสองฝ่าย ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์น่ะครับ ราคาก็สูงขึ้นด้วย เศรษฐกิจเราก็ต้องคิดอย่านั้นนะครับ แต่ก็ประโยชน์สุขของคนในท้องถิ่นเขาด้วย คนงาน ใครต่อใคร เกษตรกรเขาก็จะเดือดร้อน เขาก็จะต้องคิดวิเคราะห์ช่วยเหลือพวกเขา แต่ในขณะเดียวกันเขาไม่ลืมเพื่อนมนุษย์ในโลกของเรา เนี่ยคนดีครับ คนดีเขาจะคิดถึงคนอื่นก่อนเพื่อน เพราะฉะนั้นในโลกนี้..เราต้องการคนดี เราไม่ต้องการคนเก่งน่ะ คนเก่งเราพอแล้วครับ คนเก่งนี้สร้างปัญหาให้กับโลกเรามากมาย ท่านสร้างความเดือดร้อนให้พวกเรามากมาย สร้างความขัดแย้ง ความเห็นแก่ตัว น่ะ มันจะเกิดขึ้นเพราะคนเก่งทั้งนั้น เราต้องรีบสร้างคนดีครับ ..อย่างปีนี้เราต้องรีบสร้างกันเพราะเป็นนโยบายของรัฐบาล เราต้องสนับสนุนนโยบายของรัฐบาลให้ได้ ถ้าเผื่อเขาล้มเหลวนี่ ผมคิดว่านโยบายแบบนี้มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้วน่ะครับ นโยบายดีๆ ที่จะเอาคุณธรรมมานำหน้าความรู้ หรือการศึกษาเนี่ยน่ะครับ ถือว่าเป็นนโยบายที่ยอดเยี่ยมมาก เพราะฉะนั้นเราต้องสร้างกัน ต้องช่วยกัน น่ะ..เราจะสร้างคนดีให้ได้ เราจะต้องป้อนคนดีเข้าสู่ระบบมหาวิทยาลัย ในมหาวิทยาลัยก็ต้องคัดเลือกคนดีครับ ไม่ใช่ไปคัดเลือกคนเก่ง ปัจจุบันนี้สอบ O-NET, A-NET คัดเลือกแต่คนเก่ง คะแนนสูงสุด แต่ถ้าเผื่อคัดเลือกคนดี เอาล่ะเก่งด้วยก็ยิ่งดีใหญ่นะครับ แต่ต้องคนดีเป็นอันดับแรก เมื่อเราคัดเลือกคนดีเข้ามาแล้วเราสอนให้เขาเป็นคนเก่ง เขาดีก่อนแล้วก็เก่งด้วย เนี่ยคือหน้าที่ของมหาวิทยาลัยแล้วเขาจะได้ช่วยเหลือประเทศชาติ ช่วยเหลือสังคม ช่วยเหลือโลกของเรามากเลยครับ เพราะเราจะได้คนดีที่เก่ง และกระทรวง ทบวง กรม ทั้งหลาย ต้องมีนโยบายรับคนดีเข้ามารับราชการ รับคนดีเข้ามาเป็นครู รับคนดีเข้ามาเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัย รับคนดีเท่านั้น อย่าไปรับคนเก่งที่ไม่ดี ถ้าเผื่อมีนโยบายอย่างนี้รับรองได้ภายใน 1 ปีจะเกิดเป็นรูปธรรมเลยครับ แต่ต้องกล้า สั่งลงมาเลยน่ะครับต้องจัดการอย่างนี้ เอาแต่คนดีเข้ามา ..ผมคุยกับ CP ผมคุยกับบริษัทยักษ์ใหญ่ทั้งหลาย เขาเห็นด้วย เขาบอกเขาอยากจะได้คนดีน่ะเข้ามาทำงาน เขาสอนได้ครับ แต่คนเก่งไม่ค่อยฟังเขา พอรับเข้ามานี่น่ะครับ เขาถือว่าเขาเก่งแล้วไม่ค่อยฟัง น่ะจะอบรมอะไรก็บอก โอ๊ย..ไม่เอา เขารู้อยู่แล้ว เขาเข้าใจอยู่แล้ว เขาจะทำอย่างนี้น่ะ สอนยากมากเขาบอกน่ะครับ เขาบอกพวกบริษัททั้งหลายที่เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่เขาบอกเขาอยากได้คนดีเหมือนกัน ถ้าเผื่อบริษัททั้งหลายประกาศเราจะรับคนดี มหาวิทยาลัยก็ต้องผลิตคนดีให้น่ะครับ เพราะฉะนั้นมหาวิทยาลัยก็ต้องคัดเลือกคนดีเข้ามา โรงเรียนทั้งหลายก็จะได้เปลี่ยนนโยบายทันทีครับ เราต้องรีบทำอย่างนี้ ต้องเป็นนโยบายของชาติเลยน่ะ ที่จะต้องทำกันอย่างนี้มันถึงจะเกิดเป็นรูปธรรม ถ้าไม่อย่างนั้นโรงเรียนไหนเขาจะเปลี่ยน เขาจะเปลี่ยนไปทำไมในเมื่อสร้างคนดีแต่ไม่ได้สอบคัดเลือกคนดี สอบคัดเลือกแต่คนเก่ง เขาก็จะต้องสร้างคนเก่งออกมาซิครับ ทุกโรงเรียนก็ผลิตแต่คนเก่ง แต่หารู้ไม่ว่าครับว่า เมื่อเราผลิตคนดีเนี่ย คนดีจะเก่งเอง อันนี้สำคัญมากเลยเพราะอะไร...คนดีจิตใจสงบ คนดีไม่ใช้อารมณ์ พอเราสอนให้เขาคิดวิเคราะห์ด้วยน่ะครับ เขาจะคิดวิเคราะห์โดยไม่ใช้อารมณ์ ไม่เห็นแก่ตัว แล้วเขาจะคิดวิเคราะห์ในทางที่ดีเก่งมาก จิตใจสงบ ความจำดี การเรียนมันก็ดีไปด้วย ผมฝึกสมาธิเปลี่ยนชีวิต เปลี่ยนโกรธใคร ไม่โมโหใคร ไม่ต่อยใคร ...กลายเป็นที่หนึ่งเลยครับ จากที่โหล่กลายเป็นที่หนึ่ง เด็กของเราที่โรงเรียนสัตยาสัย จบ ม.6 นี่ทุกรุ่นสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ 100 % เกณฑ์การศึกษาสำหรับเขตการศึกษาที่ผมอยู่เนี่ยนะครับ เขาให้เกณฑ์ 52% ของคนที่จบ ม. 6 จะต้องสามารถเข้ามหาวิทยาลัยได้ 52% นี่คือเกณฑ์ที่เขาให้ไว้ ในโรงเรียนของเรา 100% ทุกรุ่น รุ่นนี้ที่กำลังสอบตรง สอบอะไรต่ออะไรอยู่นี่ก็เข้าได้ 60% แล้ว เหลืออีก 40% น่ะครับที่กำลังรอผลสอบตรง สอบอะไร เพราะเขาไม่อยากรอผล O-NET A-NET เพราะเขาไม่อยากมีปัญหาอะไรกันอีกเยอะน่ะครับ ส่วนใหญ่สอบเข้าระบบนานาชาติด้วยเพราะภาษาเขาดีมาก วิเศษมากเลยครับ ..นี่หละครับ เราสอนคนให้เป็นคนดีก่อน พื้นฐานมันต้องดีก่อนครับ

<p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">มีบัณฑิตหนุ่มคนนึง เขาพึ่งจบการศึกษา เขาก็รับปริญญากลับไปที่หมู่บ้านของเขา หลังจากที่รับปริญญาแล้ว แต่หมู่บ้านของเขาอยู่ในชนบทห่างไกล เขาก็จ้องจ้างคนเรือพาเขาไป ระหว่างที่เดินทางไป เขาก็เบื่อ เขาเซ็งไม่มีอะไรทำเพราะใช้เวลานาน ก็เลยชวนคนเรือคุยกัน เขาก็พูดออกมาน่ะครับว่า </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">…นี่เธอ! เธอมีความคิดเห็นยังงัยเกี่ยวกับภาคใต้ของเรา คิดว่าเราจะมีสันติสุขกันได้มั้ย เขาจะเลิกวางระเบิดกันได้มั้ย ฆ่ากันเป็นว่าเล่นอย่างงี้ทุกวันๆ มันจะแก้ปัญหานี้ได้มั้ย</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">…คนเรือก็ตอบบอกว่า “ผมไม่รู้เรื่องหละครับ ” </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">บัณฑิตหนุ่มเสียใจใหญ่เลย อะไรกัน “เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญของประเทศไทย เธอกลับไม่รู้เรื่อง งั้นก็เท่ากับชีวิตของเธอ สูญเสียไปเปล่าๆ 25% แล้ว”</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">บัณฑิตหนุ่มก็ต้องเบื่อไปอีกพักใหญ่น่ะครับเพราะว่าไม่รู้ว่าจะคุยกันเรื่องอะไร ในที่สุดเบื่อมากๆ ก็เลยชวนคุยอีก </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">…นี่เธอ ..เธอมีความคิดเห็นยังงัยน่ะ ตอนนี้ศาลรัฐธรรมนูญเขากำลังพิจารณาคดียุบพรรคการเมืองใหญ่ๆ หลายพรรค แล้วก็พรรคเล็กด้วยก็ยังแถมอีก 6 พรรค   มีคนเสนอเข้ามา กกต. น่ะครับ เพิ่มเติมอีก . ..เธอมีความคิดเห็นยังงัย ?</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">คนเรือก้ได้แต่ยิ้ม ..แล้วบอก “ขอโทษเถอะครับ ผมไม่รู้เรื่องจริงๆ ครับ”</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">โอ้…บัณฑิตหนุ่มเสียใจใหญ่เลย อะไรกัน! เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทุกคนกำลังคอยจ้องมองดูอยู่น่ะ! เป็นเรื่องสำคัญน่ะ ถ้าเผื่อพรรคประชาธิปัตย์ พรรคไทยรักไทย โดนยุบนี่โอ้โฮ แล้วมันจะเหลืออะไรน่ะ ….แบบนี้เนี่ยชีวิตของเธอสุญเสียไปเปล่าๆ 50% แล้ว ….คนเรือก็ได้แต่ยิ้ม …ได้แต่ทำหน้าที่ของเขาต่อไป</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">สักครู่นึงครับ บัณฑิตหนุ่มก็คุย ไม่รู้จะทำไรก็ชวนคุย</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">นี่เธอ.. เธอมีความคิดเห็นยังงัยเกี่ยวกับตลาดหุ้นของเรา มันจะขึ้นหรือมันจะลง หรือมันจะไปทางไหน?</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">คนเรือก็ถามบอกว่า …ขอโทษเถอะครับ ตลาดหุ้นนี่เขาขายอะไร ผมรู้จักแต่ตลาดสดที่ผมไปซื้อผัก ซื้อปลา …แต่ตลาดหุ้นนี่เขาขายอะไรครับ? </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">บัณฑิตหนุ่มตกใจ อะไรกันเธอไม่รู้เรื่อง! ตลาดหุ้น ..โอย..มันเหมือนกับว่าชีวิตของเธอสุญเสียไป 75% แล้ว !!</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">เงียบไปพักใหญ่ครับก็…มีเมฆลงปกคลุมบริเวณนั้น เกิดพายุใหญ่โต แล้วลมเข้ามา เรือก็โครงเครงๆ น่ะ ลมพัดแรงมาก น้ำเริ่มไหลเข้าไปในเรือ …ในที่สุดคนเรือก็เลยพูดออกมา</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">ท่านครับ…ว่ายน้ำเป็นมั้ยครับ? </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">บัณฑิตหนุ่มตกใจใหญ่เลย “ผมว่ายไม่เป็นหรอก! ว่ายไม่เป็น ช่วยผมด้วยๆ”</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">คนเรือก็เลยหัวเราะ… “ถ้าเผื่อแบบนี้ ชีวิตของท่านกำลังจะสูญเสียไป 100%” </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">นี่คือสภาพของการศึกษาของท่านน่ะครับ เราผลิตบัณฑิตเก่งๆ มาก เลยครับ แต่เสร็จแล้ว บางทีก็เอาตัวไม่รอด แล้วเราก็เห็นปัญหาอยู่เยอะเลยน่ะครับ ยิ่งตอนนี้ประเทศต่างๆ เขาเชิญผมเรื่อยครับ เดี๋ยวก็ไปโน่น เดี๋ยวก็ไปนี่ ไปอบรมไปอะไรต่ออะไร อย่าง…อินโดนีเซีย รัฐบาลเขาจะส่งคนมาเยอะเลยครับ มาดูงานมาศึกษา เขาจะขออยู่กับเรา ซัก2-3 วันที่โรงเรียน เพื่อจะได้ดูว่าเราสอนยังงัย เด็กถึงเป็นคนดีขึ้นมาได้ เขาบอกว่าเขาวิตกมาก ตอนนี้เยาวชนของเขาตอนนี้มีปัญหามาก ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลยน่ะครับที่เยาวชนออกไปตีกันบนถนน ไม่เคยเกิดขึ้นเลย แต่ตอนนี้เริ่มเกิดขึ้นแล้ว เขาเลยวิตกกังวลมาก เขาก็เลยอยากจะหารูปแบบ หาวิธีการที่จะช่วยให้ลูกหลานของเขาเป็นคนดีให้ได้ เนี่ยครับเขาจะส่งพวกนักการศึกษา ครูบา อาจารย์ นะครับ พวกที่ฝึกครู มาดูงานที่ประเทศของของเรา แล้วนี่ก็ส่งมาหลายประเทศเลย มีรัฐมนตรีศึกษาจากแซมเบีย จาก…อ่า..อูกานด้า ก็เคยมาเยี่ยมเราแล้ว มาเลเซีย สิงค์โปร ก็มาเยี่ยมเราน่ะครับ หลายประเทศทีเดียว แล้วก็ที่ส่งครูมาอบรม เรียนกับเราก็จำนวนมาก จากทั่วโลกเลย เพราะว่าตอนนี้เขากำลังวิตกกังวลกันหมดเลยว่าทำงัยกับเยาวชนของเขา เยาวชนของเขามีปัญหากันมากมายทีเดียวครับ</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">เอาหล่ะ เหตุผลที่มนุษย์เรามีปัญหาส่วนหนึ่งก็คือ เราไม่รู้จักตัวเราเอง เราไม่รู้ว่าเราเป็นใคร ไม่มีการศึกษาเกี่ยวกับตัวเราเองเลย เราเก่งทางวิทยาศาสตร์ ศึกษากันรอบด้านเกี่ยวกับธรรมชาติสิ่งแวดล้อม เพราะวิทยาศาสตร์ก็คือ การสังเกต การศึกษา การเข้าใจเกี่ยวกับธรรมชาติสิ่งแวดล้อมเท่านั้นเองเลยครับ เรามัวแต่เสียเวลาศึกษาทั่วไปหมด ..อย่างผมเนี่ยน่ะครับ เสียเวลามากที่สุดเลย ไปสร้างยานอวกาศไปลงบนดาวอังคาร ใช่! เป็นคนแรกที่นำยานอวกาศลงไปบนดาวอังคารได้ สร้างชื่อเสียงให้กับประเทศชาติ ให้กับตัวเองได้ น่ะ..แต่ผมเสียใจที่สุดเลย ผมช่วยนำยานอวกาศไป 250 ล้านไมล์ ไปลงบนดาวอังคารได้สำเร็จ เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ เมื่อ 31 ปีที่แล้วน่ะ ..แต่มนุษย์ยังไม่สามารถเดินทางเข้าไปในจิตใจของตัวเองแค่ไม่กี่มิลลิเมตร เรามัวแต่เสียเวลาเดินทางไป 250 ล้านไมล์น่ะครับ แต่แค่นี้เรายังไปไม่ได้เลย แล้วเราจะเสียเวลาไปทำไม เราต้องสอนให้สอนนุษย์เนี่ยเข้ามาใจจิตใจของตัวเอง วิทยาศาสตร์มันมัวแต่ศึกษาข้างนอก เพื่ออะไร ต้องศึกษาข้างในด้วย แล้ววิทยาศาสตร์จะสมบูรณ์แบบถ้าเผื่อเรารู้จักเข้ามาใจจิตใจของตัวเอง แล้วเราก็จะค้นพบกับความสงบสุขที่พวกเราปรารถนา เราจะค้นพบสิ่งที่ดี ที่งาม เราจะค้นพบกับปัญญาสูงสุดในชีวิตของเราครับ เพราะฉะนั้นพวกเรานี่จริงๆ แล้ว เราปรารถนาความสุขกันทุกคน เราพูดอยู่เสมอ “ฉัน ต้องการ ความสุข”</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">ทำงัยถึงจะได้ความสุข? ง่ายนิดเดียวน่ะครับ คำตอบง่ายนิดเดียว มีอยุ่ 3 คำ เราอยากจะให้เหลือคำว่าความสุข กันนี่ทำยังงัย เด็ก ป. 1 ผมยังตอบได้เลยน่ะครับ มี 3 คำ อยากจะให้เหลือคำเดียว แน่นอนก็ต้องตัดออกไป 2 คำ ตัวตัว “ฉัน” ตัวตัว “ต้องการ” แล้วเราก็จะเหลือแต่ “ความสุข” ครับ </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">ฉัน คือ ตัวกูของกูครับ ใครด่าตัวเรา มากระทบตัวฉัน ฉันต้องโกรธ ฉันต้องไม่พอใจน่ะ นี่คือตัวฉันที่เรายึดมั่น ถือตน ตัวกู ของกู ตัดมันออกไปครับ แล้วเรากลายเป็นคนนอบน้อม ถ่อมตน เรากลายเป็นคนที่ไม่ยึดติดกับตัวเราเอง ใครด่าเรา มันไม่มีอะไรน่ะครับ  ทางวิทยาศาสตร์นี่เดี๋ยวจะอธิบายให้ฟัง มันเป็นแค่การสั่นสะเทือนของอากาศ เข้ามาในหูของเรา มันไม่มีอะไรจริงๆ ทำไมเราต้องไปโกรธโมโห ก็เพราะไอ้ตัว ฉัน นี่แหละ ไม่มีตัวฉันวะอย่าง มันไม่กระทบตัวเราหรอกครับ เราก็ยิ้มของเรา เราก็สงบของเรา เราก็มีความสุขแล้วครับ </p>             ตัวที่สอง ตัว “ต้องการ” โอ้โห น่าสงสารเยาวชนของเราเหลือเกินครับ   เราอยู่ในระบบเศรษฐกิจของนายทุน เศรษฐกิจเสรีน่ะครับ เศรษฐกิจของนายทุนเนี่ยน่ะครับ แน่นอน เขาต้องพยายามเอาชนะคนอื่นโดยการลดต้นทุนสำหรับสินค้า จะลดต้นทุนสินค้าได้เขาก้จะต้อง ลงทุนเยอะๆ  ผลิตของออกมาเยอะๆ พอผลิตของออกมาเยอะๆ ต้นทุนก็ต่ำน่ะครับ แต่เสร็จแล้วเขาก็มีปัญหาว่าเขาต้องระบายสินค้าออกให้ได้ เขาก็เลยต้องทำการตลาด นั่นก็หมายความว่า เขาต้องพยายามให้ทุกคนซื้อสินค้าของเขา ทั้งๆที่บางทีไม่ต้องการหรอกครับ ..แต่เราต้องสร้างความต้องการให้กับเขา เราต้องสร้างกิเลส สร้างความต้องการให้เยอะๆ เสร็จแล้วก็จะต้องทำการโฆษณา สารพัดอย่าง  ผมเคยเป็นนักการตลาดเหมือนกันน่ะครับ เคยเป็นผู้อำนวยการฝ่ายการตลาดของบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งนึง ผมทดลองหลายเรื่องน่ะครับ ในชีวิตของผมเนี่ย เป็นทั้งนักวิทยาศาสตร์ นักธุรกิจ นักการเมือง เคยเป็นดารานักแสดง ไม่รู้กี่เรื่องน่ะครับ ออกทั้งโทรทัศน์ แล้วก็ภาพยนตร์น่ะครับ แต่ไม่ค่อยมีใครรู้จักหรอกครับ ว่าผมทำอะไร ผมทำเงียบๆ ของผม แล้วก็พยายามที่จะศึกษาชีวิตของตัวเองไปด้วยในขณะเดียวกัน ในขณะที่เป็นผู้อำนวยการฝ่ายการตลาด ผมก้อยู่ในสมาคมของนักการตลาด ผมก็ถามทุกคนเนี่ย กลุ่มเป้าหมายของคุณเนี่ยเป็นกลุ่มไหน? ที่จะสร้างการตลาด เขาก็พูดกันชัดเจนครับ เขาพูดกันทุกคนตกลงเหมือนกันหมด กลุ่มเป้าหมายทางการตลาดคือ เยาวชน ครับ เราต้องสร้างกิเลสให้กับเยาวชนของเรา เราต้องทำให้เขาต้องการโน่น ต้องการนี่ตลอดเวลา ยิ่งต้องการมากเท่าไร เรายิ่งสามารถระบายสินค้าออกไปได้ ดูอย่างโทรศัพท์มือถือสิครับ โอ้โห ประหลาดใจมากครับ ของผมพันแปดร้อยบาท พันเก้าร้อยบาทอะไรนี่น่ะครับ ถูกที่สุด จอขาวดำน่ะครับ ..แต่เด็กสมัยนี้ไม่ใช้ ขาวดำใช้ไม่ได้หรอก เล่นไม่สนุกน่ะครับ ต้องมีสี พอมีสี ไม่พอครับ จะต้องสามารถถ่ายรูปได้ ถ่าย Video ได้ด้วยครับ ถ่ายคนโน้นคนนี้น่ะ สนุกดี ไม่พอครับ ต้องเล่น MP3 ได้ ต้องทำอะไรต่ออะไรได้ …โอ๊ มันขึ้นมาจากไม่ถึงสองพัน มาสามสี่พัน ห้าพันหกพัน ขึ้นมาเรื่อยๆ เป็นหมื่น สองหมื่นก็ยังมีเลยครับ แล้วมันไปไกลกว่านี้อีกครับ ความต้องการของมนุษย์มันไม่มีที่สิ้นสุด  …เศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เราโชคดีมีพระมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่อย่างนี้ เราต้องนำมาใช้ ในโรงเรียนของเราจะต้องเป็นโรงเรียนเศรษฐกิจพอเพียง เราจะต้องรู้จักพอ พอกันสักทีนึง อย่าสร้างความต้องการให้กับลูกหลานของเรา เราต้องช่วยจัดการด้วยครับ ในเรื่องของสังคมที่พยายามเอารัดเอาเปรียบ ลูกหลานของเรา โอ้โห เขาเอารัดเอาเปรียบทุกอย่าง เขาพยายามสร้างความต้องการ สร้างกิเลส สร้างอะไรต่ออะไร  ถ้าเผื่อเราไปเดินที่สยามพารากอน ผมเคยไปเดินแล้ว อายครับ มีแต่เด็ก ..(หัวเราะ..) มีผมแก่อยู่คนเดียว เดินโอ้..อายเขาครับ เจอแต่เด็กเยาวชนทั้งนั้นเลยน่ะครับเป็นส่วนใหญ่ ..แต่นี่หละครับ วิธีการของมนุษย์ ทำลายลูกหลานของเราเอง สร้างกิเลสให้กับเขา สร้างความต้องการให้กับเขา แล้วเขาจะมีความสุขที่ไหน เด็กจะเครียด! แล้วเด็กก็จะมีปัญหากันครับ เพราะฉะนั้นเราต้องสร้างภูมิคุ้มกัน ตอนที่ 2 ผมจะพูดการสร้างภูมิคุ้มกันให้กับเขา สร้างคนดีแล้วก็ให้มันอยู่อย่างถาวร เพราะปัจจุบันนี้พวกเราก็สอนความดีน่ะ เราก็สอนจริยธรรม เราก็สอนคุณธรรม กันทุกวันที่โรงเรียนน่ะครับ แต่ทำไมมันไม่ได้ผล ทำไมโลกของเราแย่ลง มันมีปัญหาอะไร เดี๋ยวจะมาวิเคราะห์กันนิดนึงในภาคที่ 2 น่ะครับ <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center">——————————————–</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center">โปรดติดตามตอนที่ 2 ครับ
ถอดเสียงบรรยายโดย : วิชิต ชาวะหา
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> </p>