สุดยอดไปเลยค่ะ คุณ nidnoi เอ๊ะ ! แต่พูดไม่ทันหรือมัวแต่กินค๊ะ  (ขอแซว--ยิ้ม ๆ )

วันนี้อิ่ม อร่อยมาก ๆ ค่ะ แต่กลับมาเพิ่งจะนึกเสียดายว่าลืมยังไม่ได้ทานเค๊กครีมช็อคโกแลต ทั้งๆ  ที่จริงตอนตักสลัด จ้องไว้แล้ว  เป็นเพราะมัวฟังเพลินแท้ ๆ (เหมือนกันเลย)

งานนี้  ฟังทั้งสองท่านรู้สึก Idea บรรเจิดจริง  ๆ

โห...แอบเมาส์อะไรกะปุ๋มคะ...ถึงว่าวันนี้กะปุ๋มคิดถึ๊ง...คิดถึง blogger พยาธิ...

...

ตกใจคะตกใจ...ทำไมชาวพยาธิดูละอ่อนจังเลยคะ...โดยเฉพาะพี่เม่ย...และที่สำคัญกะปุ๋มโดนทักมาแล้วว่าเป็นพี่ท่านปารมี...555

วันหน้า...กะปุ๋มบินไป meeting ด้วยดีกว่า...ไปถึงแถวนั้นหลายครั้งหลายคราแต่ไม่เคยได้แวะ...เยี่ยมชม มอ.เลยคะ...

ในวงนะ...เหลือคุณ nidnoi , คุณศิริ...และพี่เม่ยนะคะที่กะปุ๋มยังไม่ได้เจอตัวเป็นๆๆ....ที่เหลือนั้น...กะปุ๋มคิดถึงนะคะ....

*^__^*

กะปุ๋ม

คุณ Kapoom ค๊ะขอยืนยันค่ะ อ.ปารมีชื่นชมความเก่งและ สามารถของคุณ  Ka-poom  เล่นเอาผู้เขียนทึ่งมาก ๆ ค่ะ  

----แล้วเจอกันที่มอ.น๊ะค๊ะ หวังว่าเร็ว ๆ นี้ ----

โอ๊ะ..โอ๋...(คำอุทาน...หาใช่จะเรียกหาพี่โอ๋นะคะ)...555....

อยากไป อยากไป...อยากไป...มอ. คะ...เคยโดนทาบทามจากอาจารย์ให้ไปช่วยสอนที่ มอ.คะ...แต่เป็น มอ.ปัตตานี...จึงเรียนท่านไปว่า...ขอเวลากะปุ๋มก่อนคะ..สองปี...แต่ไม่แน่ได้ข่าวว่า มอ.ปัตตานี...ติดทะเล...ชอบเลยคะ...จะได้ไปนั่งเฝ้าทะเลทุกวัน...

แต่อ๊ะ!!!!...มอ.สงขลาก็อยู่ได้นี่คะ...เพราะมีคณะพยาบาล 555....อยู่ได้ทุกที่เลยคะ...

*^__^*

     มาเพื่อบอกว่า สงสัยแล้วว่าทำไมถึงได้สำลักขณะทานข้างกับทีมงาน "ครอบครัวเข้มแข็ง จว.พัทลุง" ตั้งแต่เมื่อวานแล้วครับที่ทำเวทีเสวนารวมเครือข่ายคนทำงานครอบครัวเข้มแข็ง ที่ค่ายลูกเสือฯ ลำปำ
     ผมรู้สึกอิ่ม ๆ นะครับ ที่มีคนพูดถึง ขอบคุณมากครับ แต่ยอมรับว่า Blogger ชายขอบ คงเหมือนเดิมนักไม่ได้แล้วครับ ครบ 1 ปี โตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมั่ง (ยิ้ม ๆ)

•  อ่านหนังสือแล้วรู้สึกสะดุ้งเหมือนมีใครบ่นถึง
• โอโห มาครบทีม มอ เลย ว่าแต่ว่า พี่เม่ย ถ่ายรูปขึ้นมาก... ขอบอก
• ขอบคุณทุกท่านมากครับ พบว่าที่มอ มีทีมงานที่เข้มแข็งมากครับผม

• นั่นนะสิ
• เป็นผมและพี่เมตตา พี่รัตติยาอย่ายอมนะครับ
• ท่าทางน่ากินมาก โอยหิว

• โอ้โหแฮะ คิดว่าจะไม่มีชื่อตัวเองอยู่ในบันทึกนี้ซะแล้ว ขอบคุณคุณขจิตมากนะคะ  เห็นด้วยค่ะ ถ้าคุณรัตติยาไปด้วย รับรอง เจ้าของร้านร้องไห้แน่
• เห็นด้วยกับคุณขจิตค่ะ ว่าพี่เม่ยถ่ายรูป(พุง)ขึ้นมาก สงสัยทานอิ่มไปหน่อย (ล้อเล่นด้วยความรักนะคะ)
• แต่ เอ  คุณรัตติยาว่า ถ้าเปลี่ยนจากร้านซิสเล่อร์  เป็นบ้านพี่เม่ย บรรยากาศคงจะเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มมากกว่านี้มั๊งค่ะ  ทานแกงเลียง ตำส้มผลไม้ ชมสวยสวย รับรองพุงกาง พอ ๆ กัน ใครเห็นด้วยบ้างเนี่ย

ยินดีเป็นเจ้าภาพค่ะ  ยังไงถ้าคุณขจิตมา ชวนผอ.บวร มาด้วยนะคะ อยากกราบคารวะท่าน ว่าแต่คุณเมตตา อย่าลืมชวนเพื่อนคนนี้ด้วยหละ อยากเจอตัวเป็น ๆ ของสองท่านนี้มานานแล้ว

• ขอบคุณอาจารย์ปารมีค่ะ สำหรับมื้ออาหารเที่ยง 2 ชม. แห่งความทรงจำดีๆ สนุกมากค่ะ และ อร่อยมากด้วย
• เป็นครั้งแรกที่เข้า Sizzler กลัวแพง แต่เอ๊ะ ไม่เห็นจะแพงเลยนิ ของกินเยอะ อร่อยด้วย 
• ขอบคุณพี่นิดหน่อยที่เขียนบันทึกนี้ขึ้นค่ะ
• ยังมี bloggers อีกหลายท่านที่เรากล่าวด้วยความชื่นชมถึงด้วยความจริงใจ (AI) เช่น อาจารย์วิบุล คณะเภสัช มอ. ที่ทำให้พวกเรางงว่า อาจารย์เภสัช ทำไมเก่งฟิสิกส์เก่งคอมพ์จังเลย แล้วเราก็พูดถึง อาจารย์หมอวีรพัฒน์ แห่งรพ.หาดใหญ่ ถึงการนำเอาภูมปัญญาความคิดในการดำรงชีวิตมาผูกเข้ากับวิทยาศาสตร์ แล้วเราก็พูดถึง น้องฟุง กับ น้องเหน่น หนุ่มๆ ของพี่โอ๋ ที่เข้ามาช่วยสอนภาษาอังกฤษให้ชาว GotoKnow
• และดิฉันก็ได้ requirement มาปรับปรุงระบบอีกเพียบ ขอบคุณมากๆ ค่ะ

• โห!ถูกพาดพิงด้วย แอบยิ้มค่ะ ชอบนะไม่ใช่ไม่ชอบ...
• เวลาถ่ายรูปเนี่ย พี่เม่ยมีเคล็ดลับนะ ยิ้มไว้ให้กว้างๆ หัวเราะเลยก็ได้ รอยย่นบนใบหน้าจะได้เยอะๆแยกไม่ออกว่าไหนย่นจริง ไหนย่นเพราะยิ้ม.....ลืมอย่างเดียวคือลืมแขม่วพุงค่ะ คุณรัตติยาจึงสังเกตได้ว่า พุงขึ้น!
• คุณ nidnoi รู้มั๊ย พี่เม่ยเพิ่งสังเกตรูปทั้งหมดแล้ววิเคราะห์ว่า เราไปทานอาหารที่ sizzler ก็จริงอยู่ แต่เราโฆษณาให้พิซซ่าฮัทเสียเต็มเปา ไปเรียกเก็บค่า banner ได้มั๊ยเนี่ย เนาะ!

อาจารย์คะ..  เมนูนี้แหละค่ะ    สุดยอดแล้ว   เพราะอันที่จริงความอร่อยของ Sizzler  อยู่ที่สลัดและซุป

และอันที่จริงมากกว่าจริง   ความอร่อยก็อยู่ที่บทสนทนาระหว่างมื้อ     อาหารเป็นกับแกล้ม (ที่ช่วยให้บทสนทนามีรสชาติมากขึ้น)  ^-^

• เย้ พี่รัตติยาและพี่เมตตาจะเลี้ยงอาหารทะเล
• มีปลาจ้องม้อง(ภาคอื่นคงงง ปลาอะไรเอย) หอยเม่น ปะการังใช่ไหมครับ
• พี่เม่ยครับ พี่โอ๋เข้ามาคง งง งง ว่าแต่ว่าท่านอาจารย์ปรามี ท่าทางใจดีนะครับ(เบาๆเดี๋ยวท่านอาจารย์ได้ยิน)

คุณขจิต...จะเข้ามาอ่านอีกไหมนี่ คุณเอื้อของเราชื่อ ปารมีค่ะ รู้สึกว่าคุณขจิตจะติดเป็นปรามีตลอดเลย (ไม่ยอมค่ะ ไม่ยอม)แล้วก็พี่เม่ย ไม่ได้ถ่ายรูปขึ้นค่ะ ตัวจริงสวยกว่าในรูปเย้อะ...เยอะค่ะ ขอบอก (อันนี้ก็ไม่ยอมอีกเหมือนกัน)

ขอยืนยันด้วยคนค่ะว่า เรา"อร่อย"กับการคุยมากพอๆกับอาหารค่ะ ต้องขอขอบพระคุณอ.ปารมีเป็นที่สุดค่ะ ที่เป็น"ต้นคิด"ชักชวนพวกเราไป ได้"พลังและประกาย"มาจากการพูดคุยเยอะเลยค่ะ ชื่นชมความทุ่มเทและไอเดียทั้งหลายของอาจารย์ทั้ง 2 ท่านมากๆค่ะ เข้าใกล้ทีไรก็"มีไฟ"แผ่มาทุกที

• โฮ... ไม่ได้ไปด้วย...อิจฉาจังเยย...
• อิชั้นว่าท่าทางน้องนิดหน่อยจะมัวทานอยู่มั้งคะ เลยไม่ค่อยได้พูดเท่าไหร่ ...5555 แซวเล่นนะคะ..ขำขำ

เมื่อสักครู่ชมข่าวด่วนระเบิดที่ ใจกลางเมืองหาดใหญ่..รับกดโทรศัพท์หาพี่จิ๊บ...แต่มาทราบทีหลังว่าเขาตัดสายทั้งเมือง...เป็นห่วงทุกท่านนะคะ...

และแสดงความเสียใจ...กับผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ..และสูญเสียนะคะ

กะปุ๋ม

เฮ้อ...โล่งออกไปอีกหนึ่ง..

อย่างน้องคุณ nidnoi ก็ปลอดภัย...

*^__^*

เกรงว่าท่านอื่นๆ...จะไปเดินที่ห้างน่ะคะ...

กะปุ๋ม

• เป็นห่วงทุก ๆ ท่านที่หาดใหญ่มาก ๆ นะครับ
• เมื่อสักครู่ก็นั่งดูข่าวอยู่เหมือนกันครับ
• ถ้าอย่างไรคุณ Nidnoi รักษาตัวด้วยนะครับ จะได้มีบันทึกดี ๆ มาให้เราอ่านบ่อย ๆ ครับ
• ขอพลังแห่งความสันติจงสถิตกับทุก ๆ ท่านตลอดไปครับ

• ขอบคุณพี่โอ๋มากครับ
• ผมมีอาจารย์ชื่อปรามีครับ
• ขอโทษครับจริงท่านชื่อ ปารมี นะครับ
• รู้สึกเป็นห่วงทุกท่านที่หาดใหญ่ครับ
• มีผู้บาดเจ็บมากเลยนะครับจากการวางระเบิด

• ขอบคุณ  คุณพี่ศุภลักษณ์ค่ะ  ที่แวะมาเยี่ยมเยียน
• ถ้าพวกเราลงไป กทม. เมื่อไหร่  คงได้นัด meeting กัน  (จะได้ท้าพิสูจน์ว่า..ใครคุยเก่งกว่าใคร    และใครเอาแต่กิน...55555)