นิยามของงานมหกรรมความรู้ของผม


แน่น คับ ฟิต

บันทึกรวมความรู้ที่ได้จากงานมหกรรมการจัดการความรู้แห่งชาติครั้งที่ 3 ครับ

ผมอยากจะนิยามงานนี้จังเลย

มันแน่น คับ ฟิตจริงๆ

ไม่ได้หมายถึงขนาดห้องนะครับ

หมายถึงความรู้ที่จัดครับ ยิ่งใหญ่มาก  จนแน่น(หัวผม) คับ(คุณภาพและเวลา) ฟิต(บริหารสมองอย่างมากจนผมน็อคไปเลย 3 วัน)


ด้วยความรู้อันน้อยนิดของผมเกี่ยวกับ KM ทำให้ทุกสิ่งดูตื่นตาตื่นใจมาก

และทุกอย่างผิดความคาดหมายของผมหมดเลย

เริ่มตั้งแต่ที่ผมวางแผนเข้าห้องอบรมวันละ 4-7 ห้อง กลายเป็นเข้าได้วันละห้องเพราะห้องส่วนใหญ่ให้เข้าแบบเต็มวัน

หนทางเลือกเลยโดนบีบมากเหลือเข้า 2 ห้องที่ผมสนใจที่สุด คือ

ห้องคิดสุข ทำสุข ในวันที่ 1 (รับ 30 คนเท่านั้น)

ห้องเบาหวาน ในวันที่ 2

ทุกท่านที่เข้ามาเต็มไปด้วยความรู้มากๆ หรือผมไค่อยรู้เรื่องพวกนี้เลยรู้สึกว่า ทุกอย่างเป็นเรื่องน่าสนใจทั้งสิ้น

ตั้งกะเริ่มเปิดงานจากที่ตั้งใจจดก็ตะลึงงันจนจดไม่ถูก

ได้แต่จดจำในหัวแล้วตั้งใจมาจดทีหลัง

แต่โอกาสก็ไม่เปิดให้ผมได้บันทึกมาก

เพราะพอเข้าห้องไปก็เริ่มทำกิจกรรมทันที

ห้องคิดสุขนี่...ถ้าถามว่าได้อะไรมาบ้าง ผมพูดไม่ถูก

แต่โชคดีผมได้หนังสือแจกเล่มเล็กๆ ซึ่งคาดว่าจดเรื่องราวไว้แต่ผมก็ยังไม่อ่านเพราะอยากย่อยสิ่งที่ได้รับเองก่อน

สิ่งที่ผมได้ที่โดนใจผม ซึ่งตั้งเป้าไว้ คือ กำลังใจแต่สิ่งที่ได้เป็นมากกว่านั้นครับ

มันคือ แรงบันดาลใจ

เป็นสิ่งที่ผมห่างมันไปนานมาก ตั้งแต่ก่อนเริ่มโครงการลดน้ำหนัก+โครงการเพิ่มน้ำหนัก เอ้ย ยกน้ำหนักขึ้นมา

ตอนนั้นกว่าผมจะเกิดแรงบันดาลใจผมต้องเจอหลายสิ่งมาก นานนับเดือนจนเกิดเป็นแรงบันดาลใจขึ้นมา

แต่ที่นี่วันเดียวผมก็ได้แรงบันดาลใจ ที่เหมือนไฟที่ลุกติดขึ้นมาในใจผม ว่านี่คือสิ่งที่ผมทำได้

กำลังใจเป็นสิ่งที่ทำให้สามารถดำเนินงานต่อไปได้เท่านั้น แต่แรงบันดาลใจทำให้เกิดไอเดียใหม่ๆ มากมายที่จะก้าวทำสิ่งใหม่ ก่อให้เกิดสิ่งสร้างสรรค์

สิ่งที่เหล่าอาจารย์ห้องนี้สอนผมมากมายนัก แต่สิ่งที่ผมได้มากที่สุดคือ 2 สิ่งนี้ครับ

  1. แรงบันดาลใจ (ความเชื่อ,จินตนาการ,ความสร้างสรรค์)

  2. คนเราเปลี่ยนได้ด้วยความคิด (ถ้าเชื่อว่าทำได้ก็ทำได้, ถ้าคิดว่าตัวเราดีอยู่แล้วแล้วก็ไม่ฟังคนอื่นล เชื่อว่าเราพัฒนาได้กว่านี้ก็พัฒนาได้)

แค่ 2 ข้อนี่ทำให้ผมกลับไปนอนหลับแบบไม่สนิทแล้วครับ วันรุ่งขึ้นยิ่งทำให้ผมแน่นเข้าไปอีกกับห้องเบาหวาน

โอ บันทึกนี้ขอจบแค่นี้ก่อนละกันครับ

พอดีใช้เครื่องที่บ้านเครื่องจะอืดหน่อย แล้วค่อยมาแต่งรายละเอียดอีกที

บันทึกนี้พิมพ์รวดเดียว 25 นาทีกะต่ออีกบันทึกนะ

หมายเลขบันทึก: 65052เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2006 00:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)
ขอบคุณสำหรับหนึ่งประสบการณ์ที่ส่งผ่านต่อคนที่ไม่มีโอกาสได้ไปครับ
  • สามคำในประโยคของคุณจันทร์เมามาย คับ แน่น ฟิต มีอยู่คำหนึ่งมีความหมายที่แตกต่างครับ คือคำว่าฟิต เพราะคำว่า ฟิต แปลว่าพอดีตัวคับ ไม่ได้แปลว่าคับ หรือแน่น เหมือนสองคำแรก
  • สูงกว่าความพึงพอใจ คือความประทับใจ และวันนี้ผมก็ได้ทราบจากบันทึกนี้ว่าสูงกว่ากำลังใจคือแรงบันดาลใจครับ  สำหรับความพึงพอใจและกำลังใจ เป็นสิ่งที่ได้ตามที่เรามุ่งหวังครับ ส่วนความประทับใจและแรงบันดาลใจเป็นสิ่งที่เราได้เมื่อเกินความคาดหวังไปมากๆครับ
  • ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

ขอบคุณมากค่ะที่เล่าให้ฟัง  เพราะห้องคิดสุข ทำสุข เป็นห้องหนึ่งที่เล็งไว้แต่แรก แต่ไม่ได้เข้า จะรออ่านบันทึกต่อไปนะคะ

ขอบคุณมากครับที่เล่าให้ฟัง คุณถ่ายทอดดีมากๆๆ เห็นภาพและความรู้สึกที่ออกมาจากหัวใจจริงๆๆนะครับ และผมก็เห็นด้วยกับ "แรงบันดารใจ" ว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ซึ่งมันสำคัญมากสำหรับชีวิตที่ผ่านมาเกือบจะครึ่งชีวิตของผมเช่นกัน ถ้าผมขาดมันคงแย่มาก ก็ขอให้แรงบันดารใจเกิดขึ้นและอยู่คู่กับคุณตลอดไปนะครับ
  • เป็นบันทึกที่บรรยายให้เห็นภาพอีกรูปแบบหนึ่งที่น่าติดตามมากๆ ค่ะ
  • จะติดตามนวัตกรรมที่เกิดจาก "แรงบันดาลใจ" ต่อไปนะคะ

    ดีใจครับที่ได้ F2F กับ "จันทร์เมามาย" ด้วยการแนะนำจากพี่เล็ก เพราะไม่คุ้นชินกับตัวจริง(ที่หล่อกว่าภาพในบล็อก) โอกาสต่อไปคงได้ F2F กันอีกนะครับ

สิ่งที่พี่ได้คือ...

เก็บเกี่ยว...ต่อยอด และเต็มตื้น กับความรู้ และความสุขจากงานค่ะ ลองแลกเปลี่ยนกับพี่ที่ บันทึกความสุขนี้ นะ

ยินดีที่ได้พบตัวคุณจันทร์เมามายค่ะ เห็นปุ๊บ ดิฉันก็จำได้ปั๊บเลยค่ะ

ได้เข้าห้องตั้งสองห้องนะค่ะ ดิฉันได้เข้าห้องเดียวค่ะ ห้องบล็อก แถมห้อง Grand hall อีกหน่อยค่ะ :)

มาตอบช้า แต่ยังดีกว่าไม่มานะขอรับทุกท่าน

 Mr. Kamphanat Archa (Jack)

  • ขอให้มีประโยชน์ต่อคนอ่าน คนเขียนก๋ดีใจมีแรงเขียนครับ

พี่ไมโต

  • ขอบคุณที่แนะนำครับ ตอนแรกผมคิดว่าความหมายมันหมายถึง ฟิตเนส-ออกกำลัง(สมอง) ครับ
  • ที่แรงบันดาลใจสูงกว่าเพราะมันทำให้คนเห็นหรือได้รับเกิดความต้องการจะทำตามหรือเปลี่ยนแปลงตัวเอง ไม่ได้หยุดที่ชื่นชมครับ
  • ขอบคุณที่เชียร์ครับ

 

 

พี่ปิ่ง

  • ถ้าพี่ปิ่งเข้าห้องต้องเสียน้ำตาแน่เลย
  • ผมเองก็เสียมาแล้ว หุๆ

ทีมงานซ่อมบำรุง

  • ทำบล็อกตั้งกะเมื่อไหร่ครับเนี่ย เดี๋ยวจะตามไปชม
  • ขอให้พี่ๆ มีแรงบันดาลใจทำสิ่งดีๆ เพื่อในหลวงและประเทศของเรา ตลอดไปเช่นกันครับ (ทันเหตุการณ์พอดี)

พี่มอม

  • มันเป็นเพราะผมอาศัยจำเอาเกือบหมดครับ เลยกลายเป็นบันทึกรูปแบบนี้

พี่เล็ก

  • ได้เข้าไปดู ดม ชม แล้วครับ อิอิ

 ดร. จันทวรรณ น้อยวัน

  • ผมเห็นอ. ก็จำได้ครับเพราะหน้าเหมือนรูปเลย แสดงว่าถ่ายรูปขึ้นนะครับ
  • อ. มีหน้าที่เป็นวิทยากรก็เหลื่อยหน่อยนะครับ ผมโชคดีที่ไม่มีตำแหน่งค้ำคอเลยเร่ร่อนได้ อิอิ แซวครับ

ทำไมกะปุ๋มไม่เจอคุณจันทร์เมามายคะ...อะไรมาบังตากะปุ๋มไว้...สงสัยความน่ารักของพี่เล็กและสาวๆ บำราศแน่เลย..ทำให้กะปุ๋มไม่เจอคุณจันทร์เมามาย...อิอิ..แอบย่องมาแซวยามดึกคะ...

(^____^)

กะปุ๋ม

พี่กะปุ๋ม

ท่าพี่จะเจอผม สงสัยต้องมีบุญร่วมกันมาก่อนมากๆ ครับเพราะวันนั้นผมเดินเร่ร่อนจริงๆ อิอิ

คะคะ....

ก่อนไปสงสัยลืมทำบุญ...ไว้เยอะๆ คะ...

เลยพลาดไม่เจอกันคะ...อิอิ...

ตกลงกะปุ๋มเป็นพี่เหรอคะ...555...

(^_________^)

กะปุ๋ม

เข้ามาทักทายค่ะ    จะตามอ่านเพราะมีโอกาสเข้าฟังวันเดียวค่ะ
     ตามมาอ่านและให้กำลังใจครับ  และไม่ได้มามือเปล่า มีน้ำเต้าหู้ติดมือมาด้วย 2 ถุงครับ .. ตอนนี้ เป็น Virtual เตาหู้ไปก่อน อีกหน่อยคงได้ออกจาก โลกเสมือน มีของจริงไปฝาก เพราะผมไปที่ บำราศฯ บ่อยอยู่เหมือนกันครับ

สนุกดีครับที่ได้อ่านเรื่องของ จันทร์เมามาย ที่สำคัญ ผมจำไม่ได้จริงว่าเป็นคนเดียวกับที่เจอ งานมหกรรม ทั้งๆที่เคยแวะเข้า blog ตั้งหลายครั้ง

 

ดีใจจังที่เจอ เภสัชกร ในงาน KM

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท