คิดถึง g2k จากศิษย์เก่า...G2K
กิจกรรมประจำวันของเราๆท่าน ๆ เวลาเปิดเวปไซท์ ก็คงหนีไม่พ้น เวปไซท์เดิม ๆ ที่เคยเปิด กี่วัน ๆ ก็เปิดเวปเดิมที่เดิม จะเปลี่ยนไปเที่ยวเวป อื่นมั่งก็ตรงที่มันลิ้งค์ไปนี่แหละ วันนี้ก็เช่นกัน เปิดเฟสบุ๊ค เปิดพันทิป ไปเรื่อยเฉื่อย เห็นลิ้งค์ไปยังเวปหน้าที่คุ้นเคย gotoknow
สองสามปีแล้วละมั้งที่ห่างหายไปจากหน้า g2k ไม่ได้เขียนบทความใน g2k เลย มีไปโลดแล่นที่พันทิปนิดๆหน่อย ๆ เฮฮาไปตามเรื่องตามราวตามกระแส พอมาเห็น g2k ก็อดคิดถึงไม่ได้ เอาน่า เขียนสักบท ให้หายคิดถึง ละกัน
เปิดหน้าแล้วหน้าเล่า อ่าวววว หาที่ ล็อคอินไม่เจอ อยู่ตรงไหนหว่า หรือเขาให้อ่านเฉย ๆ ไม่ให้ล็อคอินแล้วม๊าง เปิดไปเปิดมา ก็งงอยู่พัก ไม่รู้จะล็อคอินอย่างไง แต่นั่นแหละ เอาน่า ถึงจะแอบซ่อนไว้ตรงไหน อิอิ มือเก่าอย่างเราก็ค้นก็หาจนเจอนั่นแหละ
เปิดหน้าแรก ก็เจอบุคคลที่คุ้นเคย ท่าน ดร.แสวง รวยสูงเนิน ท่านนี้อยู่กะ g2k มาแต่ยุคเริ่มแรกเลยทีเดียว บทความของท่านมีผู้ติดตามมากมาย หน้าตายิ้มแย้มที่โปรไฟล์ ยังไม่แก่สักนิดเลย อิอิ เหมือนเมื่อ แปด เก้าปีก่อน เราเคยเจอท่านอาจารย์แสวงครั้งหนึ่งตอนติดตามหัวหน้าก๊วนเฮฮาศาสตร์ไปดงหลวง ท่านเป็นกันเองและสนุกสนานมาก
คุณแผ่นดิน ฯ ตอนนี้หลาน ๆ คงโตเข้ามหาวิทยาลัยกันหมดแล้วซินะคะ เช่นกันค่ะ รูปที่โปรไฟล์ยังคงหล่อเหลา เหมือนเดิม คิดถึงค่ะ น้องแผ่นดิน
ศ.ดร. จีระ หงส์ลดารมภ์ ท่านนี้ชื่นชอบท่านเป็นการส่วนตัวค่ะ บทความท่านอ่านอย่างไงก็งง ๆ แต่ก็ชอบคลิกเข้าไปอ่าน 555 ไม่เพียงแต่เราหรอก สาวแก่แม่ม่าย ใครเห็นรูปท่านก็อดคลิกเข้าไปดูไม่ได้สักคน ซินร้า 555
อดที่จะคิดถึงคนนี้ไม่ได้ค่ะ น้องขจิต ฝอยทอง คนนี้ตัวจริงท่านน่ารักมาก คาดว่าตอนนี้ท่านคงเป็นต้นแบบและวิทยากรให้กับสถานศึกษาหลาย ๆ แห่งค่ะ
ได้เขียนบทความแล้วก็ให้หายคิดถึงค่ะ กลับไปอ่านบทความเก่า ๆ ที่เขียนไว้ก็ให้อดยิ้มเสียไม่ได้ คงจะเกินสิบปีแล้วสำหรับ gotoknow ศิษย์เก่ารุ่นแรก ๆ อย่างเรา แวะเวียนมาหามาคุย นาน ๆ ครั้ง ก็สุขใจเสมอที่เห็น gotoknow เจริญเติบโตมาถึงทุกวันนี้ได้อย่างสง่างาม...
คิดถึง Gotoknow (G2K) ค่ะ....... เพ็ญศรี เพชรนิตย์ นักทรัพยากรบุคคลปฏิบัติการ เทศบาลตำบลบ้านแก่ง อำเภอตรอน จังหวัดอุตรดิตถ์
ความเห็น (3)
คิดถึงเช่้นกันครับ
และรุปในโปรไฟล์ ผมก็ยังไม่ (ยอม) เปลี่ยนแปลง
555
สวัสดีศิษย์เก่าครับ ;)...
คิดถึงก็กลับมานะคะ
บ้านนี้อุ่นรักค่ะ