"อย่าใช้ชีวิตให้ยากเกินไป" ... (หยุดก็จะเห็น : พระเฮมิน)

อย่าใช้ชีวิตให้ยากเกินไป

ในฤดูใบไม้ผลิของปีที่อาตมาอายุครบ ๓๐
ระหว่างที่ย้อนมองจิตใจของตัวเอง
อาตมาได้ตระหนักถึงความจริงสามข้อ
ซึ่งทำให้อาตมาได้รู้ว่าควรใช้ชีวิตอย่างไรจึงจะมีความสุข

ข้อแรก คนบนโลกนี้ไม่มีใครสนใจเรา
อย่างที่เราจินตนาการเอาไว้หรอก
เรายังจำเสื้อผ้าที่เพื่อนใส่ตอนเจอกันเมื่อสัปดาห์ก่อนไม่ได้เลย
รวมไปถึงการแต่งหน้าหรือทรงผมด้วย
ในเมื่อเรายังจำรายละเอียดของเพื่อนไม่ได้
แล้วเพื่อนจะจำเราได้อย่างละเอียดหรือ

คนทั่วไปมักจะยุ่งอยู่กับความคิดของตัวเองเท่านั้น
ส่วนความกังวลหรือการวิพากษ์วิจารณ์ถึงผู้อื่น
พอรู้ว่าความจริงเป็นอย่างไร ความคิดเหล่านั้นก็จะหายไป
ตลอด ๒๔ ชั่วโมงในหนึ่งวัน เราจะกังวลหรือวิพากษ์วิจารณ์ถึงผู้อื่นเพียงแป๊บเดียว
ก่อนจะกลับเข้ามาอยู่กับความคิดของตัวเองอีกครั้ง
ถ้าอย่างนั้น ยังจำเป็นจะต้องห่วงด้วยหรือว่า
คนอื่นจะมองเราอย่างไร

ข้อสอง อาตมาตระหนักว่า
ทุกคนบนโลกนี้ไม่จำเป็นต้องชอบเราทั้งหมด
เรายังไม่ชอบทุกคนบนโลกนี้เลย
แล้วเราจะให้ทุกคนบนโลกมาชอบเราได้อย่างไร
และการที่ได้รู้ว่าใครคนหนึ่งไม่ชอบเรา มันเจ็บปวดมากแค่ไหน
เราไม่จำเป็นต้องให้ทุกคนชอบเรา เหมือนอย่างที่เราไม่ได้ชอบทุกคน
แบบนั้นมันเห็นแก่ตัวมากจนเกินไป
ถ้าใครเกลียดเรา ก็คิดเสียว่าโลกเป็นเช่นนี้
แล้วปล่อยผ่านไป

ข้อสาม เกือบทุกการกระทำที่เราบอกว่าทำเพื่อผู้อื่น
ความจริงแล้วเราทำเพื่อตัวเอง
แม้กระทั่งการภาวนาให้ครอบครัวของเรามีความสุข
เมื่อมองเข้าไปในจิตใจจะพบว่า
เราทำไปเพราะครอบครัวทำให้เรามีความสุข
การร้องไห้เมื่อพ่อแม่จากไป ก็ร้องเพราะเสียใจที่ตัวเองจะเหงา
เพราะจะไม่ได้เห็นหน้าพ่อแม่ทุกครั้งที่คิดถึงอีกแล้ว
ความหวังว่าลูกจะได้ดี และพยายามทำทุกอย่างได้ดีที่สุด
ก็เกิดจากความหวังที่ว่า ลูกจะได้ดีอย่างที่เราต้องการ
นอกจากพระพุทธเจ้าแล้ว
คนเราดึงตัวเองออกจากศูนย์กลางความสนใจของตนเองได้ยาก

ถ้าเป็นสิ่งที่เราอยากทำจริง ๆ
และไม่ทำให้ผู้อื่นเสียหายหนักละก็
เลิกเกรงใจผู้อื่นแล้วทำในสิ่งที่เราอยากทำจริง ๆ นั่นเถิด
อย่าเอาแต่คิดให้มากเกินไป จงลงมือทำไปเลย
คนเราต้องมีความสุขเสียก่อน โลกจึงจะมีความสุข
เพราะเราเป็นผู้สร้างโลกให้มีความสุข
ทุกท่าน
อย่าใช้ชีวิตให้ "ยากเกินไป" เลยนะ

...........................................................................................................................................

เราไม่จำเป็นต้องให้ทุกคนชอบเรา เหมือนอย่างที่เราไม่ได้ชอบทุกคน

บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...

...........................................................................................................................................

ขอบคุณหนังสือดี ๆ ...

พระเฮมิน. หยุดก็จะเห็น. กรุงเทพฯ : อมรินทร์ธรรมะ, ๒๕๕๖.

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน หอมกลิ่นหนังสือ

คำสำคัญ (Tags): #วสวัตดีมาร#wasawatdeemarn#หยุดก็จะเห็น#พระเฮมิน#อย่าใช้ชีวิตให้ยากเกินไป#ชีวิตเรียบง่าย#slow life#หนังสือ

หมายเลขบันทึก: 596255เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2015 00:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 ตุลาคม 2015 00:08 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (16)

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2015 06:38 น. ()

ชอบใจข้อความ

ให้ใช้ชีวิตง่ายๆนะครับ

ผมใช้ชีวิตไม่ยาก แต่ใจไม่ง่ายนะครับ

555

ยายธี

เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2015 07:45 น. ()

มีดอกไม้มาฝาก..ดอกทุเรียนเทศ..เจ้าค่ะ..ต้นนี้เขาว่ามันมีผลในการรักษามะเร็ง..

ง่ายแต่ยาก..อิอิ

เพชรน้ำหนึ่ง

เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2015 09:11 น. ()

-สวัสดีครับอาจารย์

-เช้า ๆ แบบนี้อ่านบทความดี ๆ แล้ว"อุ่นใจ"

-โดนใจ ๆ "เรายังจำเสื้อผ้าที่เพื่อนใส่ตอนเจอกันเมื่อสัปดาห์ก่อนไม่ได้เลย
รวมไปถึงการแต่งหน้าหรือทรงผมด้วย
ในเมื่อเรายังจำรายละเอียดของเพื่อนไม่ได้
แล้วเพื่อนจะจำเราได้อย่างละเอียดหรือ..."

-ขอบคุณ"บุญรักษา".....สาธุ!!!!!