ใจเศร้า...ปานสิตายถิ่ม

อันใจคนเฮาเศร้า เพราะเฮาเอาแต่ปล่อย

ให้ใจลอยเคลื่อนย่าย ไปข้างหน่าบ่ต่าวกลับ

ใจไปลับจ่อยจ่อย บ่ค่อยอวยคืนหลัง

ใจหนีหายเป็นตาชัง ดั่งคนอีสานหนีจากบ้าน

เฮือนซานบ่เศร้าได้จั่งได๋..น้อ

อยู่เย็นบ่เป็นได่ ใจนำส่องแต่ของเหม็น

ของดีเย็นบ่ฮ่อนทำ นำแต่ของเสียมาต้อน

ขั่นบ่ถอนไปหน้า ใจบ่มาบ่อนถ้ำเก่า

ใจจั่งมีแตเศร้า ทุกแล้งเช้ากะบ่หาย ปานสิตายถิ่มอีหลี... ดอกน่า