กว่าจะเป็นห้องซ้อม ดนตรี ทำรายได้เลี้ยงชีพ ต้องใช้เวลา พอพอกับการรอคอยลูกเรียนจบ

เล่นดนตรี กีฬา ดีกว่าไปเล่นยาเสพติด และใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์

ชนใดไม่มีดนตรีกาล
ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก
อีกทั้งใครฟังดนตรีไม่เห็นเพราะ
เขานั้นเหมาะคิดกบฎอัปลักษณ์
ฤๅอุบายเล่ห์ร้ายขมังนัก
มโนหนักมืดมัวเหมือนราตรี
อีกทั้งดวงใจย่อมดำสกปรก
ราวนรกชนเช่นกล่าวมานี่
ไม่ควรใครไว้ใจในโลกนี้
เจ้าจงฟังดนตรีเถิดนะชื่นใจ

พระราชนิพนธ์แปล ในรัชกาลที่ ๖

หายไปเนิ่นนานมากๆๆคะพี่น้อง กลับมาอีกแล้ว

พร้อมบอกกล่าวเล่าแจ้ง ที่ห่างหายไปนาน ด้วยธุรกิจยุ่งเหยิงเต็มที

พร้อมๆกับเลี้ยงลูกสาวหล้า น้องบรีม ตอนนี้อายุได้ 5 ขวบแล้ว

ผู้เขียนพึ่งได้มีเวลาว่างมาหน่อยหนึ่ง และอาจจะว่างมากขึ้น เพราะลูกชายเรียนจบปริญญาตรีด้านการแสดงและการดนตรีจากมหาวิทยาลัยบูรพาชลบุรีเรียบร้อยแล้ว ให้มาอยู่เป็นเพื่อน

ไม่ให้ลูกไปทำงานที่ไหน เพราะแม่ไม่มีใครช่วยดูแลกิจการ(พูดเหมือนกิจการใหญ่โต ฮิ) ไม่ใหญ่โต แต่หลายอย่าง หรือเพราะ ฮิ 555 แม่แก่แล้ว ว่างั้นเถอะ

ตอนนี้ให้ลูกมาช่วยกิจการงานที่บ้าน พอดีกะว่าไม่ให้ลูกไปทำงานนอกบ้าน

ไปเป็นลูกจ้างใคร มาเป็นลูกจ้างแม่ดีกว่า แม่รอคอยมานานแล้ว ลูกอยากจะทำห้องดนตรี อยากสอนดนตรี อยากขายเครื่องดนตรี แม่ไม่ว่า เอาเลยแม่จัดให้ เต็มที่ (เลียนแบบโฆษณา)

บ้านเรามีห้องหับที่ว่างอยู่อีก 1หลังได้เลย ตึกอาคารพาณิช 2 ชั้นติดกันกับตึกบ้านหลังเก่าที่ค้าขายอยู่ปัจจุบัน ซื้อต่อเขา ตั้งใจจะซื้อไว้ให้ลูกด้วยมองกาลไกล ถ้าหากว่าลูกเรียนจบ ยกให้ลูกชาย ทำเลย อยากทำอะไร อยู่ใกล้ผู้เขียน

ลูกบอกขอทำห้องดนตรีก่อน เอาเลยแม่จัดให้ เรียกช่างมาวางแผนทำห้องได้เลย ทันที ที่เรียนจบ ยังไม่ได้พัก

พี่น้องที่รักทุกๆๆท่านคะให้พี่น้องดูภาพเอาก็แล้ว 2-3 เดือนที่ทำห้องนี้ เริ่มทำตั้งแต่วันที่ 27 กันยายน 57 ก็พึ่งเสร็จ วันที่ 27 พฤศจิกายน 57 ประมาณ2 เดือนสียังไม่แห้งเลย มีกลิ่นด้วย อยู่ข้างในห้องนานไม่ได้ และแล้วห้องก็สำเร็จลงด้วยความพอใจ ภูมิใจของลูกชาย สำหรับแม่ลงทุนให้ไม่น้อยเลย ด้วยอยากให้เป็นห้องซ้อมดนตรีที่มาตรฐานที่สุดในอำเภอกระนวน ที่ไม่มีใครกล้าลงทุน เพราะมันเสี่ยงมาก และที่กระนวนยังไม่มีใครกล้าลงทุนถึงขนาดนี้เลย เราจึงเป็นคนแรกที่กล้าเสี่ยง ด้วยแม่มองกาลไกลว่า ซักวันจะได้ใช้ประโยชน์ และมีรายได้จากการนี้ เมืองกระนวนกำลังเจริญ ตึกรามบ้านช่อง ก็แข่งขันกันสร้างเพิ่มมากมาย และอาชีพก็หลากหลาย แปลกใหม่เข้ามา ล้วนนำความเจริญมาสู่อำเภอกระนวนไม่น้อย

การทำห้องซ้อมดนตรี พยายามที่สุดในเรื่องเสียงอึกทึก ไม่รบกวนคนรอบข้างและพยายามสรรหาวิธีการ ที่จะทำให้เพลงหรือดนตรีที่คนเล่นออกมา ให้มีความไพเราะห์สนุกสนาน ลืมวันลืมเวลาลืมคืนไปเลย แต่ให้เช่านะคะ ชั่วโมงละ 200 250 บาทนะคะ พี่น้อง ตอนนี้ยังไม่เห็นเงินทองกลับคืนหรอกคะ ทุกอย่างต้องใช้เวลา ไม่มีคนมาเล่น มาเช่า ลูกหลานตนเอง ก็เอามาฝึกเป็นนักดนตรีตัวน้อย ไว้ออกงานในชุมชนตนได้ และเด็กๆที่มีแววอยากเล่นกลอง เล่นดนตรี เคาะกาละมัง เคาะโต๊ะ เคาะจาน จะได้มีโอกาสมาเคาะกลองแทน

ไม่อยากบอกราคาการลงทุน ขอบอกว่า ถ้าไม่มีเงินเก็บ อย่าริทำ

มีห้องซ้อม 2 ห้อง มีอุปกรณ์ครบ ทุกอย่างทุกห้องแล้ว เริ่มมีคนมาเล่นแล้ว

ห้องนี้ เป็นห้องกระจกใส คนสามารถเข้ามาติดต่อธุรกิจ ได้ทุกอย่าง ห้องข้างๆก็เป็นบ้านอีกหลังที่เจาะเข้าหาห้องนี้ได้ เป็นกระจกมืด

ห้องทาสีชมพู อีกห้องหนึ่งทาสีม่วง ทำ 2 ห้อง เพราะช่างเข้าใจในการตกแต่งดี ให้ทำเลย 2 ห้อง เห็นใส่กล้องวงจรปิดด้วย เพราะเราจะไม่ขึ้นไปคุม เราจะมองผ่านกล้องวงจรปิดกัน

มีคนมาเล่นเกือบทุกวัน โดยเฉพาะวันไหน ที่โรงเรียนหยุด โดยเฉพาะเสาร์ อาทิตย์ วันสำคัญทั่วๆๆไป สอบถามเด็กที่มาเล่น ก็คือมีใจชอบอยู่แล้ว บางทีมมา 3 คนบ้าง 5 คนบ้าง 2คนก็ยังมา เปลี่ยนกันเล่น ภายใน 1 ชั่วโมง สลับกัน กลอง กีตาร์ เบส ดูเขาก็มีความสุข ตามแบบฉบับของเขา ผู้เขียนว่า ดีกว่าเอาเวลาไปทำอย่างอื่น แต่ปัญหามันต้องทำเวลา 1 ชั่วโมง ต่อ 200 250บาท ไม่รู้ว่าจะไปรบกวนพ่อแม่หรือเปล่า ก็คงต้องอดขนมเอง ตอนนี้ บางครั้งผู้เขียนก็ลดให้ตามที่เด็กหารเงินกันได้ ขอแต่ได้ค่าไฟ ค่าแอร์ก็พอ ค่าเครื่องดนตรีเอาไว้ก่อน แต่คาดผิด ทุกคนที่มาเล่น เขามาด้วยใจจริงๆ ชั่วโมงละ 250 บาท ก็ไม่เกี่ยง เขาหารเงินกันและตกลงกันมาก่อนแล้วคะ บางครั้ง เขาเล่นต่ออีกชั่วโมง

บรรยากาศหน้าบ้าน 2 ห้องติดกัน ธุรกิจมากมาย ดูเอาเองว่าทำอะไรบ้าง แล้วทำไมถึงไม่มีเวลา บ้านอยู่ตรงกันข้ามกับสถานีตำรวจอำเภอกระนวน ติดถนนกระนวน ท่าคันโท หาง่ายมาก ๆๆคะ

ห้องพ้กนั่งเล่น อยู่ระหว่างห้องสีชมพูกับห้องสีม่วง

พี่น้องที่รักทุกๆท่านคะ ที่นำลงมาให้เห็น เพื่อเป็นการส่งข่าวคราว มาหาพี่น้องทุกๆๆท่านว่า ตอนนี้ผู้เขียนทำอะไรอยู่ คิดถึงทุกๆๆคน ชีวิตคนเรา ก็หมุนเวียนเปลี่ยนแปลงไป มีขึ้นมีลง พยายามไม่ให้ลง มีแต่จะให้ขึ้นหรือก้าวหน้าไปเรื่อยๆๆ แต่ก็คงเป็นยุคของลูก ที่จะได้ดูแลเราแทน สมกับที่เราดูแลเขามา ตอนนี้ ลูกพึ่ง 22 ปี เขาจะต้องดูแลเราไปอีก ก็คงจะไม่ถึง 22 ปี เราก็คงไปก่อนแล้ว ฉะนั้นถ้าลูกเข้าใจในชีวิต เวลาของแม่เหลือให้ดูแลน้อยลง น้อยกว่า เขาคงจะตอบแทนเราคืนได้บ้างไม่มากก็น้อย สมกับที่พ่อแม่ รอคอยมา ให้ลูกเรียนสำเร็จด้วยความเหน็ดเหนื่อย

ขอบคุณทุกๆๆคนที่เข้ามาอ่านแล้วผ่านไป หรือมาลงชื่อเยี่ยมไว้ ขอบคุณ จะบอกว่าคิดถึงทุกๆคนคะ และเปิดดูบรรยากาศ ในบทต่อไปได้เขียนเพิ่มไว้อีก จะมีบรรยากาศ คนเล่นมาให้ชมด้วยคะ

ผู้หญิงก็เล่นได้นะคะ เท่แบบมีศักดิศรีคะ

ตีกลองก็เป็นไม่แพ้ผู้ชายนะคะ สนุกมากคะ

สุดยอดห้องดนตรี ที่มาตรฐานที่สุดในอำเภอกระนวน จังหวัดขอนแก่น

สุดยอดครับ มาเล่นหลายครั้งแล้วครับ ไม่เบื่อเลยครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

ยินดีต้อนรับพี่กลับมา

มาแนวศิลปินเลยนะครับ

ได้ห้องดนตรีใหม่ด้วย

สุดยอดมากๆครับ

[สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ]

ขอบคุณน้องขจิตมากคะ น้องก็ยังเป็นที่ 1 ที่เข้ามาเยี่ยมเยือนพี่เหมือนเคย เหมือนเมื่อพี่เข้ามาเรียนรู้เมื่อครั้งใหม่ๆในโกทูโนเลย ขอบคุณมากนะคะ พี่สุกำลังจะแก้ไขภาพใหม่อยู่ว่าจะทำได้ หรือมีเวลาแค่ไหน

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

แวะมาทักทายด้วยความคิดถึง และยินดีด้วยที่ลูกชายสำเร็จวิชาสาขาดนตรี เหมือนหลานชายพี่ใหญ่ค่ะ...ดีแล้วที่มาทำมาหากินใกล้คุณแม่...สุดยอดความสุขค่ะ...

[สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ]

ขอบคุณคะพี่ใหญ่ที่เข้ามาทักทาย

[แผ่นดิน]

เยี่ยมยอดครับ
นานๆ ทีแวะมาเจอกัน
ความคิดถึง ก่อตัวอีกรอบ 55

[สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ]

ขอบคุณคะ ที่มาเยี่ยม คิดถึงมากมายทุกๆๆคนคะ