เรื่องดีๆ ที่มาจากการออกกำลังกาย...(กรณียายไอดินฯ)
ในบทความเรื่อง “Exercise : 7 benefits of regular physical activity” ทีมงานของมาโยคลินิก (Mayo Clinic Staff) ได้ชี้ให้เห็นถึงข้อดี ๗ ประการ ของการออกกำลังกายเป็นประจำ ที่เป็นผลจากการศึกษาวิจัย ได้แก่ No. 1: Exercise controls weight, No. 2: Exercise combats health conditions and diseases, No. 3: Exercise improves mood, No. 4: Exercise boosts energy, No. 5: Exercise promotes better sleep, No. 6: Exercise puts the spark back into your sex life, and No. 7: Exercise can be fun (http://www.mayoclinic.org/healthy-living/fitness/in-depth/exercise/art-20048389) ซึ่งผู้เขียนขอนำมากล่าวเป็นคำคล้องจองเพื่อให้จำได้ง่ายขึ้น ดังข้อความในภาพล่าง (ขอบคุณภาพประกอบจาก Internet)
การออกกำลังกายที่ยายไอดินฯ (ผู้เขียน) ทำเป็นประจำในการใช้ชีวิตหลังเกษียณที่ “บ้านฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้” คือ การทำงานบ้านและงานสวน งานบ้านได้แก่ ทำ/เตรียมอาหารวันละ ๓ มื้อ ล้างถ้วยชาม ทำความสะอาดบ้าน จัดบ้าน ซักผ้าแทบทุกวัน และถนอมอาหารตามโอกาส งานสวน ได้แก่ การปลูกดูแลพรรณไม้ต่างๆ ที่รวมถึงการรดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ยและกำจัดวัชพืช ซึ่งนับว่าเป็นการออกกำลังกายที่เหมาะกับวัย (ดูรายละเอียดได้ที่ http://www.gotoknow.org/posts/564442) บางวันยายไอดินฯ จะเปลี่ยนบรรยากาศจากการปลูกดูแล ไปเป็นการเดินสำรวจพรรณไม้ในฟาร์ม ตัดแต่งกิ่ง และถ่ายภาพ ซึ่งทำให้ได้รับ "ความสนุกเพลิดเพลินจากการเดินออกกำลังกาย" ดังตัวอย่างในเช้าวันเสาร์ที่ ๑๒ เมษายน ๒๕๕๗ หลังจากการร่วมทำบุญตักบาตรข้าวต้มมัด ที่บ้านคุณยายท่านหนึ่งในหมู่บ้าน ยายไอดินฯ ได้เดินออกกำลังกายกลับไปที่ฟาร์ม เมื่อถึงหน้าฟาร์ม ได้เดินสำรวจพรรณไม้ตามแนวรั้วด้านติดถนน เพื่อดูว่าชนิดใดที่กำลังออกดอกในช่วงนี้ พบว่า “เล็บมือนาง” ไม้เลื้อยที่ปลูกพันรั้วลวดหนาม ออกดอกดกกว่าทุกปี ดังภาพ
ก่อนนั้น ในเช้าวันศุกร์ที่ ๑๑ เมษายน ได้ไปตรวจดูว่า "วาสนาราชินี" กอที่ปลูกไว้ที่ประตูเข้าฟาร์มด้านซ้าย ซึ่งได้เลื่อยให้เตี้ยลงเพราะต้นสูงเกินงาม เริ่มผลิตาใหม่แล้วหรือยัง พบว่า ทุกต้นผลิตาออกมาหลายตา ไม่นานก็จะเติบโตเป็นพุ่มสวย วาสนาราชินี เป็นไม้ที่มีความสามารถสูงในการดูดสารพิษในอากาศ ซึ่งที่ฟาร์มไอดินฯ ได้ปลูกไว้หลายกอ ทั้งที่หน้าฟาร์ม และรอบๆ บ้าน (ท่านที่สนใจศึกษาเรื่องไม้ประดับดูดสารพิษ ดูได้ที่ http://www.gotoknow.org/posts/564442) 
ส่วน "การออกกำลังกายเป็นกรณีพิเศษ" ที่ทำให้ยายไอดินฯ ได้รับสิ่งดีๆ เพิ่มขึ้นมาจาก ๗ ประการของการออกกำลังกายแบบปกติ ที่ขอนำมาแลกเปลี่ยนกับกัลยาณมิตร คือ การออกกำลังกายใน ๓ โอกาส ต่อไปนี้
โอกาสที่ ๑ การร่วมกิจกรรมลงแขกจับปลาของหมู่บ้าน
ทุกปีที่หมู่บ้านที่ตั้งฟาร์ม จะมี "กิจกรรมการลงแขกจับปลา" แต่ยายไอดินฯ เพิ่งจะได้ไปร่วมปีนี้เป็นปีแรก เพราะเพิ่งเข้าไปเป็นสมาชิกของหมู่บ้านแบบชัดเจนในปีที่ผ่านมา กิจกรรมที่ได้ร่วม นอกจากจะทำให้ได้ออกกำลังกายจากการเดินรอบหนอง (ตามลำพัง) แล้ว ยังได้รับประโยชน์ด้าน "การเรียนรู้วิถีการดำเนินชีวิตในชุมชน" และ "การสร้างความสัมพันธ์กับชาวบ้านทั้งในหมู่บ้านและในตำบลที่ตั้งฟาร์ม" ดังรายละเอียดในภาพและคำบรรยาย ต่อไปนี้
โอกาสที่ ๒ การเดินสำรวจและปลูกเพื่ออนุรักษ์พรรณไม้ป่า/ไม้ท้องถิ่น
การเดินออกกำลังกายเพื่อสำรวจพรรณไม้ป่า และนำไปปลูกเพื่ออนุรักษ์พันธุ์ เป็นกิจกรรมหนึ่งที่นอกจากจะได้ประโยชน์จากการออกกำลังกายแบบปกติแล้ว ยังถือว่า ได้มีส่วนร่วมในการทำหน้าที่ของมนุษยชาติ ด้านการคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพด้วย (ท่านที่สนใจ ดูรายละเอียดได้ที่ http://www.gotoknow.org/posts/563261)
แต่เหตุการณ์ที่ไม้ใหญ่โค่นล้ม ทำให้ยายไอดินฯ สามารถนำไม้อิงอาศัยไปปลูก ยายไอดินฯ ไม่รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ดีหรอกนะคะ เพราะมันทำให้นึกถึงคำพังเพยที่ว่า "ฆ่าช้างเอางา" ยังไงยังงั้นเลย...ถึงแม้เราไม่ได้โค่นต้นไม้ แต่เป็นฝีมือของธรรมชาติ...ก็เถอะ...
โอกาสที่ ๓ การปลูกดูแลพรรณไม้ในวัด
ดูเหมือนการปลูก/ดูแลพรรณไม้ในวัด จะเป็นหน้าที่ของยายไอดินฯ มาตั้งแต่ปี ๒๕๕๒ ที่ได้มีการสร้างวัด (เดิมขึ้นป้ายว่า "วัด" ต่อมาเปลี่ยนเป็นคำว่า "สำนักสงฆ์" เลยขอใช้ทั้งสองคำปนกันไป) เพราะดูจะไม่มีใครใส่ใจดูแลในเรื่องนี้ ยายไอดินฯ ก็เลยเข้าไปช่วยจัดการดูแลเป็นระยะๆ ซึ่งมีทั้งการนำกระถางต้นไม้ที่ปลูกดูแลที่บ้านไอดินฯ จนงามได้ที่แล้ว หรือขุดไม้ที่ปลูกจนออกดอกแล้ว ไปตั้งวาง/ปลูกที่วัด และการดูแลตัดแต่ง พรวนดิน ใส่ปุ๋ยรดน้ำ ไม้ดอกไม้ประดับทั้งหมดที่มีในวัด สำหรับพ่อใหญ่สอ (ผจก.ฟาร์มไอดินฯ) แต่ละปีจะไปขอกล้าไม้ยืนต้นที่สวนวนารมย์ ในเมืองอุบลฯ ได้แก่ คูณ ยางนา ประดู่ เป็นต้น ไปปลูกร่วมกับชาวบ้าน แต่หลังจากนั้นจะไม่ใส่ใจดูแลให้เติบโต ส่วนใหญ่จึงตายไป แล้วก็ปลูกใหม่ในปีต่อมา ยายไอดินฯ ได้ร้องขอให้เลิกปลูกใหม่ (เพราะเสียดายกล้าไม้ แรงงานและเวลาที่สูญเปล่าในการปลูกแต่ละครั้ง) ให้หันมาดูแลต้นที่รอดให้เติบโตแทน การออกกำลังกายโดยการปลูกดูแลต้นไม้ในวัด ผลที่ได้รับเพิ่มขึ้นมาจากข้อดี ๗ ประการของการออกกำลังกาย ก็คือ ความสุขใจที่ได้เห็นว่า วัดมีภูมิทัศน์โดยรอบที่ร่มรื่น สวยงาม สะอาด และเป็นระเบียบเจริญหูเจริญตา เหมาะแก่การใช้เป็นที่ปฏิบัติภาวนาอบรมกล่อมเกลาจิตใจของคนในชุมชน และพุทธศาสนิกชนที่เข้าไปร่วมทำบุญในโอกาสต่างๆ
ที่กล่าวมา เป็น "เรื่องดีๆ ที่มาจากการออกกำลังกาย (กรณียายไอดินฯ)" แล้วท่านล่ะคะ มีประสบการณ์ดีๆ จากการออกกำลังกายอย่างไรกันบ้าง อย่าลืมนำมาเล่าแบ่งปัน เพื่อความสุขร่วมกัน นะคะ ขอขอบคุณทุกท่านที่กรุณามาเยี่ยมเยียน และขอให้ "กัลยาณมิตร GotoKnow" จงมีความร่มเย็นเป็นสุข ปราศจากโรคาและภยันตรายใดๆ มาแผ้วพาน ในช่วงเทศกาลปีใหม่ไทย และตลอดไป นะคะ
ความเห็น (30)
เรียนอาจารย์ (พีน้อง)
ประโยชน์ 7 ประการในการออกกำลังกาย ขอนำไปใช้ขยายความกับชุมชน
ตอนนี้ก็ออกเดิน ไปชมสวนทุกเช้าที่อยู่บ้าน
เพราะมีเคล็ดลับดีๆ อาจารย์จึงหน้าตาสดใสไม่เหมือนวัยเกษียณค่ะอาจารย์ ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีวันปีใหม่ไทย สุขสันต์หรรษาจ้ะพี่ไอดิน ฯ
ด้วยความขอบคุณ ขอบคุณจริงๆ ที่ท่านได้สร้างคุณค่าเพิ่มให้กับบันทึกนี้ ขอบคุณในน้ำใจไมตรีที่มีต่อกันมานาน ขอประทานโทษที่ยายไอดินฯ มีสายตาฝ้าฟาง ขอเป็นน้องคุณวอญ่าที่เกษียณหลังตนเองถึง 2 ปี แต่นี้ไปจะขอให้คุณวอญ่าเรียกแทนตัวว่ายายไอดินฯ นะคะ ยังนึกถึงไม้ท้องถิ่นที่คุณวอญ่า เคยเขียนถึงอยู่นะคะ โอกาสมีช่วยเขียนเล่าเกี่ยวกับพืชผัก พรรณไม้ในสวน ไม้ท้องถิ่นที่พัทลุง ให้ยายไอดินฯ ได้เรียนรู้บ้างนะคะ มีความสุขมากค่ะ ที่ได้เห็นภาพความสุขของคุณวอญ่าท่ามกลางมิตรไมตรีของชาว GotoKnow ที่ยายไอดินฯ รักและศรัทธา 
" เป็นอย่างยิ่ง ที่เข้ามาเยี่ยมเยียนยายไอดินฯ และให้เกียรตินำสารสนเทศจากบันทึกนี้ ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อสังคมในวงกว้างขึ้น จากการที่ท่านบอกว่า "เรียนอาจารย์ (พี่น้อง) ประโยชน์ 7 ประการในการออกกำลังกาย ขอนำไปใช้ขยายความกับชุมชน ตอนนี้ก็ออกเดิน ไปชมสวนทุกเช้าที่อยู่บ้าน"
ขอบคุณ "คุณ tuknarak 
" มากนะคะ ที่มาเยี่ยมเยียนให้กำลังใจยายไอดินฯ (ขออนุญาตลงภาพประจำตัวในอดีตเพื่อทบทวนความสดใสน่ารักของคุณ tuknarak" ด้วยนะคะ)
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับปิยวาจาที่มอบให้ " เพราะมีเคล็ดลับดีๆ อาจารย์จึงหน้าตาสดใสไม่เหมือนวัยเกษียณค่ะอาจารย์..."
ก็คงเกิดจาก "เคล็ดไม่ลับดีๆ" ที่คุณ tuknarak ได้บอกไว้ในบันทึก เช่นกันนะคะ ที่ทำให้ คุณ tuknarak เป็นผู้มีรอยยิ้มแจ่มใสพิมพ์ใจเช่นในภาพ
ขอบคุณ "น้องมะเดื่อ" มากนะคะ สำหรับพรปีใหม่ไทยที่นำมามอบให้พี่ไอดินฯ ขอให้น้องมีความสุขและปราศจากโรคาและภยันตรายใดๆ มาแผ้วพาน ในช่วงเทศกาลปีใหม่ไทย และตลอดไป นะคะ
..... ดีจัง .ค่ะ ..... สุขสันค์ วันสงกราณต์ ค่ะ อจ. แม่ ....
ชอบใจอาจารย์แม่
ออกกำลังกายโดยการปลูกต้นไม้
ผมน้ำหนักลดไป 5 กิโลกรัม หลังจากไปปลูกผักให้นักเรียนครับ
สุขภาพแข็งแรงดี
ที่บ้านไร่ปลูกต้นตะคึกได้สองต้นแล้วครับ
แล้วจะเอาภาพมาให้ดู
ขอให้อาจารย์แม่มีความสุขกับปีใหม่ไทยปีนี้นะครับ
ขอบคุณ "Dr.Ple" มากนะคะ ที่มาให้กำลังใจและอวยพรปีใหม่ไทยอาจารย์แม่ ขอให้มีความสุขเช่นกันนะคะ ทั้งคุณพ่อและคุณลูกคนสวยทั้งสองด้วยนะคะ
ชอบใจบันทึกของ Dr.Ple มากค่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบันทึกที่ลงพระฉายาลักษณ์ของพระเทพฯ ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน และบันทึกที่เตือนสติให้อาจารย์แม่รู้ว่าต้องไปซื้อผงเกลือแร่มาไว้ประจำบ้าน (เดือนที่แล้วมีอาการจากอาหารเป็นพิษทั้งคืน ได้น้ำเกลือ + น้ำตาลที่ให้พ่อใหญ่ที่บ้านทำให้ เค็มปี๋เลยค่ะ) ที่บ้านไอดินฯ ของอาจารย์แม่ก็ปลูกตีนตุ๊กแกเหมือนกันค่ะ แต่ไปแอบอยู่ในที่ๆ ถ้าไม่เจาะจงไปดูก็จะไม่เห็น ภาพจากบันทึกของ Dr.Ple ทำให้ได้แนวคิดว่า จะนำไปปลูกที่เสาระเบียงบ้านค่ะ ขอบคุณกับบันทึกดังกล่าวด้วยนะคะ
ได้เห็นความงามด้านจิตใจของอาจารย์ แทบจะทุกบันทึกเลยนะครับ
อาจารย์เป็นคนมือเย็นนะครับ ต้นไม้ในกระถางที่นำไปมอบให้วัด ช่างงาม แตกใบ สวยจับใจ
เป็นบุญกุศลที่ได้ให้ และได้รับในเวลาเดียวกัน
มีความสุขในวันครอบครัวของอาจารย์ที่ฟาร์มสุขภาพแห่งนี้ นะครับ
ด้วยความเคารพ
ขอบคุณ "ลูกขจิต" มากนะคะ ที่มาให้กำลังใจอาจารย์แม่
อาจารย์แม่ปลูกผักและต้นไม้ที่บ้าน มาตั้งแต่ปี ๒๕๒๐ ที่บรรจุเข้ารับราชการที่วิทยาลัยครูสุรินทร์ หลังจบ ป.โทที่ มศว.ประสานมิตรในปี ๒๕๑๙ และปลูกมาตลอด นับถึงปัจจุบันก็เกือบ ๔๐ ปีแล้วนะคะ
ปี ๒๕๓๓ ที่สร้าง "บ้านเรือนขวัญ" ในเมืองอุบลฯ ได้ปลูกมากมาย ทั้งที่สวนหลังบ้าน สวนหน้าบ้าน และระเบียงชั้นสอง เป็นความชอบส่วนตัว จึงเป็นกิจกรรมสำหรับคลายเครียดจากงานในหน้าที่ราชการ วันไหนไม่ต้องออกจากบ้านไปทำงานอาจารย์แม่จะขลุกอยู่ในสวนและมีความสุขมาก ผลก็คือเป็นคนสุขภาพดี พ่อใหญ่สอบอกว่า อาจารย์แม่ฟื้นตัวเร็วมากเวลาเจ็บป่วย (และปกติจะไม่ใช้ยา ปล่อยให้หายเอง) อย่างคืนวันที่ ๑๒ มี.ค. ๕๗ อาจารย์แม่มีอาการปวดท้องจุกเสียดและอาเจียนทั้งคืน แทบจะไม่ได้นอน ไม่ได้ทานยาแก้อาการให้พ่อใหญ่สอทำน้ำเกลือแร่ให้กันช็อคเพราะขาดน้ำเท่านั้น แต่รุ่งขึ้นอาจารย์แม่ก็ไปเดินรอบหนองฝาง และเดินสำรวจต้นไม้ในป่าในทุ่งนาได้รวมสองชั่วโมงครึ่ง โดยไม่มีอาการเหนื่อย/วิงเวียนแต่อย่างใด ในขณะที่พ่อใหญ่สอไม่ได้ขยับตัวไปไหนนอนรอที่รถค่ะ
อาจารย์แม่ชอบรูปลูกขจิตชุดนี้มาก อุ้มเด็กเป็นด้วยนะคะไม่ขัดเขินเลย...น้ำหนักลด ๕ กก. มิน่าหุ่นเพรียวขึ้นมาก
ภาพกล้าตะคึกที่เพาะไว้ในเรือนเพาะชำเป็นภาพที่สองที่ได้ถ่ายรูปไว้ หลังจากนั้นอาจารย์แม่ไม่ได้เข้าฟาร์มสองสัปดาห์ พอกลับเข้าไปอีกพบว่าตะคึกที่งอก ๓ ต้นหายไปไร้ร่องรอย ถามพ่อใหญ่สอก็ไม่ได้ความ เคืองมาก สำหรับกล้าบวบนำไปปลูกและได้ผลอย่างที่เห็นนะคะ
อาจารย์แม่ยังไม่ได้กลับไปดูว่า แถวใต้ต้นตะคึกที่พบที่ทุ่งนา มีต้นอ่อนงอกขึ้นมาบ้างไหม ฝนตกหลายครั้งแล้วค่ะ ถ้ามีจะได้ขุดไปปลูกอนุรักษ์พันธ์ที่ฟาร์ม อาจารย์แม่ขอดูภาพตะคึกสองต้นที่ลูกขจิตปลูกไว้ที่บ้านไร่ด้วยนะคะ
อาจารย์แม่ครับ
เด็กน้อยเป็นหลานพี่ครูมะเดื่อ
ใครอุ้มก็ไม่ร้อง
ชอบให้ทุกๆคนอุ้มมาก ตอนเด็กๆเลี้ยงน้องแทนแม่
เลยอุ้มเด็กๆเป็นครับ
เอาต้นตะคึกมาฝากครับ
ยังไม่โตเท่าไร
แต่ได้เก็บใบกินแล้วครับ
ขอบคุณอาจารย์แม่มากที่มีเรื่องดีๆให้อ่านเสมอ
ลืมบอกอาจารรย์แม่ไปว่า
บวบอาจารย์แม่ขึ้นเต็มเลย
ตอนนี้มีเมล็ดดอกชมจันทร์
อาจารย์แม่อยากได้ไปปลูกไหมครับ
ความแข็งแรง ทนนาน เห็ดดอกนี้ได้มาสิบกว่าปีแล้ว ยังคงสภาพเดิม
อายุมั่นขวัญยืนนะคะ
ด้วยความเคารพยิ่ง
เพิ่งกลับมาจากเมืองไทย
อยู่เมืองไทยหาคอมพิวเตอร์ใช้ไม่ค่อยจะได้
ผมยังสงสัยเลยว่า คนไทยจะออกกำลังกายกันหรือเปล่า
คุณพี่สบายนะครับ
ไม่อ้วนเอาเท่าไร
ถ่ายที่งานหนังสือแห่งชาติ เจ้าหน้าที่บอกว่า ลุงอ้วนมาก ไปลดมาสักสิบกิโลได้มั้ยค่ะ
ขอบคุณ "คุณแสงแห่งความดี" มากนะคะ ที่เข้ามาเยี่ยมเยียนยายไอดินฯ พร้อมมอบปิยวาจาและคำอวยพร "ได้เห็นความงามด้านจิตใจของอาจารย์ แทบจะทุกบันทึกเลยนะครับ อาจารย์เป็นคนมือเย็นนะครับ ต้นไม้ในกระถางที่นำไปมอบให้วัด ช่างงาม แตกใบ สวยจับใจ เป็นบุญกุศลที่ได้ให้ และได้รับในเวลาเดียวกัน มีความสุขในวันครอบครัวของอาจารย์ที่ฟาร์มสุขภาพแห่งนี้ นะครับ ด้วยความเคารพ"
ต้นไม้ที่บ้านไอดินฯ จะต่างจากต้นไม้ที่อื่นๆ ที่พบเป็นส่วนใหญ่ค่ะ คือ ที่อื่นๆ มักจะงามตอนที่ซื้อมาใหม่ๆ เพราะคนขายดูแลให้งามจะได้ล่อให้คนซื้อ แต่พอซื้อไปแล้วก็ไม่ได้ดูแลให้ดี ความงามก็จะลดลงเรื่อยๆ และบางครั้งก็ตายไป แล้วต้องไปซื้อใหม่ แต่ที่บ้านไอดินฯ พอซื้อไปแล้ว ก็จะดูแลให้เติบโต และนำไปขยายพันธุ์ เพื่อแบ่งปันญาตมิตร และนำไปปลูก/ตั้งประดับในวัดค่ะ เมื่อวานลูกศิษย์ปริญญาโทสาขาวิจัยฯ ได้ไปรดน้ำขอพร เหมือนที่เคยปฏิบัติมาทุกปี ตั้งแต่ปี ๒๕๔๘ ที่จบการศึกษา ก็ได้มอบ Snowdrop (เหมือนในกระถางขวามือที่ถวายวัด) กระถางที่ใหญ่ที่สุดในบ้านให้ พอเขาถามถึง "โบตั๋น" เพราะไม่เคยเห็น มีอยู่กระถางเดียวก็มอบให้ไปเช่นกันค่ะ
เพิ่งทราบว่า คุณแม่ของน้องดวงใจ-พี่เพชร ไม่สบาย แต่ไม่ทราบว่าเป็นอะไร ตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้สึกเป็นห่วงมากค่ะ เลยได้ย้อนเข้าไปหาข้อมูลจากบันทึกของคุณแสงฯ ตั้งแต่ ๘ เดือนก่อนเป็นต้นมา ซึ่งก็ไม่มีบันทึกใดที่ให้ข้อมูล สุดท้าย ทราบจากบันทึกภายใน ๑ เดือนที่คุณแสงฯ เล่าให้คุณหมอภูสุภาได้รับทราบ
เมื่อวานเล่าให้ลูกสาวฟังว่า แม่คิดอยากจะได้ไม้ที่เป็นกาฝากบนต้นไม้สูง ต่อมาไม้สูงก็โค่นกาฝากที่อยากได้มากองอยู่ที่พื้น (อย่างที่เล่าในบันทึก) ลูกสาวบอกว่า แม่เป็นคนจิตใจดี ชอบช่วยเหลือคนอื่น จิตของแม่เลยมีอำนาจ สาธุ...ถ้าจิตของยายไอดินฯ มีอำนาจจริง ขอภาวนาให้คุณแม่ของน้องดวงใจและพี่เพชร หายจากอาการเจ็บป่วย มีพลังดังเดิมและกลับไปเป็นมิ่งขวัญของครอบครัวแสงศรีเหมือนที่ผ่านมาด้วยเถิด...สาธุ
ขอบคุณ "ลูกขจิต
" มากจริงๆค่ะ ที่รีบนำต้นตะคึกมาให้อาจารย์แม่ดูตามที่อาจารย์แม่ขอไว้ ดูแล้วก็เสียดายมากว่า ถ้ากล้าตะคึกที่เพาะไว้ไม่ตายและได้นำไปปลูกก็จะเป็นเวลาประมาณ ๓ ปี ซึ่งก็คงโตใกล้เคียงกับต้นที่บ้านไร่ของลูกขจิตแล้ว
สำหรับบวบก็งอกงามมากมากค่ะ และได้นำเมล็ดพันธุ์ไปแจกต่อด้วย แต่ตอนนี้บริเวณหน้าเรือนเพาะชำที่ปลูกบวบ เดือนมกราคม ๒๕๕๖ ได้ใช้เป็นที่ก่อสร้างโรงเก็บของ ห้องน้ำ และโรงยิมเล็กของพ่อใหญ่สอ (ดังภาพที่ถ่ายไว้ปีที่แล้ว) เลยต้องหาที่ปลูกบวบใหม่ค่ะ
สงสัยที่ลูกเอ๋บอกว่า "เพราะแม่ทำแต่สิ่งดีๆ จิตแม่เลยมีอำนาจ" จะมีส่วนจริงอยู่บ้างกระมัง เพราะเมื่อวานตอนที่ตอบความเห็นลูกขจิต อาจารย์แม่อยากจะแนะนำให้ลูกขจิตนำภาพนี้มาเป็นภาพประจำตัวเพราะดูดีและอาจารย์แม่ชอบมาก แต่ไม่กล้าแนะนำ เพราะเกรงจะทำให้มีภาพลักษณ์เป็น "คนแก่ที่ชอบจุ้นจ้าน" แล้วเช้านี้ อาจารย์แม่ก็ได้เห็นลูกขจิตเปลี่ยนภาพประจำตัว เป็นภาพตามที่อาจารย์แม่อยากให้เป็น ...So amazing!!!
อาจารย์แม่อยากปลูกทั้งตะคึก และชมจันทร์ค่ะ แต่เกรงใจมากเลยจะลองดูแถววารินก่อนนะคะ ถ้าหาไม่ได้จะขอรบกวนลูกขจิตอีกครังค่ะ
ดีใจที่สุดเลยค่ะ ที่เห็น "น้องอิน
" เริ่มกลับมาเขียนบันทึกใน GotoKnow อีกครั้งตามคำเรียกร้อง หลังจากห่างหายไปถึง ๒ ปี ...หวังว่าจะเขียนอย่างต่อเนื่องนะคะ
ขอบคุณค่ะ สำหรับภาพ "เห็ดหลินจือ (ใช่ไหมคะ) อายุ ๑๐ ปีที่ไม่มีบุบสลาย" ที่นำมาฝาก พร้อมคำอวยพรให้อายุมั่นขวัญยืน...ก็ขอมอบคำอวยพรกลับคืนให้แจ่มใสเบิกบานทุกวัน เหมือนดอกไม้งามฟาร์มไอดินฯ นะคะ
เป็นบันทึกแห่งความสุขอย่างแท้จริง....นี่คือแบบอย่างของการรักษากาย-ใจ บนความสุมดุลอย่างเป็นธรรมชาติ..ขอชื่นชมค่ะ...
ดีใจจัง ได้เห็นหน้า "คุณน้องคนบ้านไกล
" หลังจากห่างหายกันไปพักหนึ่ง ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย พี่สบายดีตามอัตภาพค่ะ หวังว่าคุณน้อง คุณภรรยา และสามสาวคงสุขสบายดีเช่นกันนะคะ
คุณน้องกลับเมืองไทยเที่ยวนี้ (ชื่นชมที่หุ่นยังเป๊ะทีเดียว) ได้เดินทางและมีกิจกรรมที่คุ้มค่าจริงๆ นะคะ ไปมาหมด เหนือ กลาง ใต้ เสียดายว่า "อีสาน" ไม่มีโอกาสพบพาน โอกาสหน้าให้เมืองอุบลฯ ที่จะมีอายุครบ ๒๒๒ ปีในวันที่ ๑๙ เมษายนนี้ ได้ต้อนรับคุณน้องและครอบครัวบ้างนะคะ รับรองว่าพี่จะสรรหามาต้อนรับให้ครบถ้วน ทั้งอาหารกาย อาหารสมองและอาหารจิตวิญญาณ เลยแหละค่ะ
ขออภัยนะคะที่เพิ่งตอบ แต่เมื่อวานได้เข้าไปอ่านและแสดงความเห็นใน Blog ของคุณน้องทุกเรื่องที่เล่าเกี่ยวกับการกลับไทย หลังจากนั้น ได้ปลูกต้นไม้ในกระถางและนำไปตั้งที่วัด แล้วเดินทางต่อเข้าไปทำธุระในเมือง (กลับไปดูแลบ้านเรือนขวัญ ปซื้อวัสดุสร้างโรงเก็บรถอีแต๊กกับผจก. จ่ายค่าใช้บริการ IT และซื้ออาหาร) กลับถึงฟาร์มก็มืดค่ำ และหมดแรง เลยไม่ได้เข้าบ้าน GotoKnow ในช่วงค่ำค่ะ
" มากนะคะ สำหรับปิยวาจาด้วยจิตเมตตา "เป็นบันทึกแห่งความสุขอย่างแท้จริง....นี่คือแบบอย่างของการรักษากาย-ใจ บนความสุมดุลอย่างเป็นธรรมชาติ..ขอชื่นชมค่ะ.."
ช่วงวันสงกรานต์ดาขี่จักรยานออกกำลังกายทุกวันที่บ้านสวนแม่ริมค่ะ
นำเมนูอาหารใหม่มาฝากด้วยนะคะ ลองทำนะคะข้าวไข่เจียวดอกราชพฤกษ์กรอบอร่อยค่ะ
คิดถึงเสมอนะคะ
ดีจังเลยค่ะ "น้องดา
" ที่ได้ออกกำลังกายโดยการปั่นจักรยาน ถ้ามีคนปั่นเป็นเพื่อน คงสนุกมากขึ้นนะคะ ขอบคุณภาพที่นำมาฝากด้วยค่ะ
และขอบคุณ "น้องดา" มากนะคะ ทั้ง "เมนูไข่เจียวดอกราชพฤกษ์" ชาและน้ำดอกราชพฤกษ์ พอดีเลยค่ะ ที่หน้าฟาร์มของพี่ ราชพฤกษ์กำลังออกดอก และพ่อใหญ่ที่ฟาร์มก็มีปัญหาการขับถ่ายด้วย จะได้ทำให้ทาน
ดูเหมือนดอกอะไรๆ ก็นำมาทำชา ทำอาหารได้นะคะ น่าทึ่งจริงๆ ก่อนนี้รู้แค่ว่าปลูกประดับ แต่พอน้องดาชี้แนะ ถึงได้รู้จักการนำดอกไม้หลายชนิดไปทำชา ทำอาหาร งานเขียนของน้องดามีประโยชน์ต่อผู้อ่านจริงๆ ค่ะ
-สวัสดีครับอาจารย์แม่ไอดิน..
-ตามมาเยี่ยมยาม....เด้อครับ..
-กิจกรรมการออกกำลังของอาจารย์แม่ไอดินแต่ละอย่าง..น่าสนุกมาก ๆครับ
-หลากหลาย....ได้ทั้งสุขภาพกายสุขภาพใจ..
-เทศกาลสงกรานต์ที่ผ่านมา..อาจารย์แม่ไอดินไปไหนหรือเปล่าครับ?
-สำหรับครอบครัวเล็ก ๆของผมเดินทางไปเยี่ยมวงศาคณาญาติของทั้งฝ่าย..จากเชียงใหม่-เถิน ครับ
-วันนี้มีพรจากแม่อุ้ยไข จอมดวง มาฝากครับ..
สวัสดียายยายไอดิน
ในโอกาสวันปีใหม่แบบไทย ๆ ๒๕๕๗ ขอให้ยายไอดิน กับพ่อใหญ่สอ จงมีสุขภาพ พลานามัยแข็งแรง ไม่เจ็บไข้ได้ป่วยตลอดไป....ยายไอดินมีกิจกรรมดีๆมาฝากเพื่อนเสมอโดยเฉพาะการลงแขกจับปลา ทุกๆกิจกรรมที่ยายไอดินถือปฏิบัติมีแต่สิ่งดีๆทั้งนั้น ผมจะไปออกกำลังภายใน ๒-๓ ชั่วโมงที่จะถึงนี้ (ตอนนี้ ๐๖.๐๐ น.) โดยไปแข่งวู้ดบอลที่อบต.ปากโทก ซึ่งเขาเป็นคิวเจ้าภาพเในดือนเมษายน แล้วจะนำภาพมาฝากนะครับ.....
สวัสดีค่ะ คุณแม่ไอดิน..
.ด้วยความระลึกถึงเป็นอย่างมาก พวกเรา(ครูหยิน ลุงวอ คุณมะเดื่อ อ.ขจิต) คุยกันว่าจะมี
สักวันไหมที่เราได้มีโอกาสไปเยี่ยมแม่ไอดิน...เป้นความปรารถนาอย่างแรงกล้า อยากพบ ได้สัมผัส ปราชญ์แห่ง
วงการศึกษา...มีความรู้ มีคุณธรรม มีจรรยาบรร และมีน้ำใจที่งดงาม เราเองคงทำไม่ได้แบบนั้นหรอก ได้อ่าน
ทุกบันทึกอย่างมีคุณค่า..เปี่ยมไปด้วยวิชาการ..ความถูกต้อง...และความมีระบบในการจัดการข้อมูล ลึกซึ้งมาก
ลูกขอที่อยู่ให้ลูกไอดินด้วย..มีของบางอย่างที่จะส่งไปค่ะ....คิดถึงเสมอ ไม่ค่อยได้แวะมาเยี่ยมโกทูโนสักเท่าไหร่
ในสวนไม่มีเน็ต ใช่ Ipad ไม่สะดวกในการพิมพ์ วันนี้มานั่งที่ทำงานจึงได้แวะเยี่ยมชมสมาชิกต่าง ๆ ด้วยความคิดถึง
เป็นภาพงานเลี้ยงบ้านคุณมะเดื่อค่ะ
ลูกไอดิน
ต้องขออภัยกัลยาณมิตรทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมเยียน...Notebook ที่ใช้งาน เกิดประท้วงไม่ยอมทำงานมาตั้งแต่บ่ายวันที่ ๑๘ เม.ย. บ่ายวันที่ ๒๔ เม.ย. เพิ่งนำไปให้ร้านซ่อมเช็คให้ค่ะ แล้วจะเข้ามาตอบใหม่นะคะ
มาแจ้งอาจารย์แม่ว่า
วันนี้ส่ง EMS เมล็ดตะคึก ดอกชมจันทร์ บวบลูกยาวและถั่วพู ไปแล้ว
คาดว่าน่าจะถึงไวๆนี้ครับ
ขอบคุณมากๆครับ
Notebook ป่วยนี้เอง
ขอบคุณ "ลูกขจิต" มากจริงๆ นะคะ ที่อุตส่าห์สละเวลาจัดการส่งเมล็ดพันธุ์ไปให้อาจารย์แม่
ตอนแรกอาจารย์แม่คิดว่าจะได้เฉพาะเมล็ดชมจันทร์อย่างเดียว เพราะลูกขจิตบอกว่า เมล็ดตะคึกยังไม่มี ไปควานหามาจากไหนหนอ...และยังมีเมล็ดบวบและถั่วพูแถมมาอีก เป็นผักที่อาจารย์แม่ชอบทานทั้งนั้นเลยค่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งชมจันทร์ สุดยอดของความอร่อย หวานนุ่มลิ้นเหมาะกับตายายฟาร์มไอดินฯ มากค่ะ
ถ้าอาจารย์แม่ได้รับเมล็ดพันธุ์แล้วจะรีบแจ้งให้ทราบนะคะ ตอนนี้อาจารย์แม่ไปอยู่ที่ฟาร์มแล้ว เพาะกล้าคราวนี้จะได้ดูแลเอง จะพยายามไม่ให้มีปัญหาเหมือนที่เคยเพาะในปี ๒๕๕๔ ที่ลูกขจิตเคยส่งไปให้ค่ะ
ที่อาจารย์แม่ให้ส่งไปที่ชื่อพ่อใหญ่สอ ก็เพราะบุรุษไปรษณีย์ของ อบต.จำได้ว่าชื่อนี้อยู่บ้านหลังใด ถ้าให้ส่งไปที่ชื่ออาจารย์แม่ กลัวเขางงค่ะ