บันทึกถึงแม่ (1) คิดถึงคนของความรัก ...


ผมอยู่บ้าน
ที่บ้านไม่ค่อยมีสัญญาณเน็ต  หรือจะเรียกว่าแทบไม่มีสัญญาณเน็ตก็ว่าได้
ผมโหลดภาพใดๆ ไม่ได้
ผมเองก็เพิ่งรู้สึกว่าเข้มแข็งขึ้นได้ไม่ถึงสองวัน

ที่บ้านอากาศหนาวเย็นและเหน็บหนาวไม่เว้นวัน
ปีนี้มันหนาวกว่าทุกปี หนาวลึก หนาวสะท้านอย่างที่ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อน
ซึ่งส่วนหนึ่งน่าจะมาจากภาวะของการ "สูญเสียคนของความรัก" ของผมเอง
คนของความรักที่ว่านี้ เป็นคนของความรักที่ดีและแสนดีที่สุดในชีวิตอีกคนหนึ่งที่ผมได้ประสบและพบมา

การจากพรากไร้วันหวนกลับ เป็นเรื่องที่ใครๆ ไม่อาจพึงใจ
ผมเองไม่อาจหยั่งรู้หรอกว่า การจากลาในรูปแบบใดเจ็บปวดน้อยไปกว่ากัน  ระหว่างการจากพรากโดยรู้ล่วงหน้า ช่วยให้กล่าวคำร่ำลา...ได้ดูแลคนของรัก  หรือการจากพรากโดยไม่อาจรู้ตัว หากแต่ตอนนี้ วินาทีนี้ ผมรู้อย่างเดียวว่า จากพรากในมิติใดก็เถอะ  มันล้วนเจ็บปวดรวดร้าวไม่แพ้กัน

...

คิดถึง แม่เป็นที่สุด
ตะวันที่บ้านกำลังจะลับฟ้า
ลมหนาวเดินทางมาราวกับกองทัพ...
ความสว่างไสวจากครัวเรือนต่างๆ เริ่มทอประกายขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ตรงกันข้ามกับดวงไฟในตัวตนของผมกลับยังไม่ส่องสว่างอย่างที่ควรจะเป็น นัก !

ผมคิดถึงแม่เป็นที่สุด
ผมคิดถึง แม่...แม่ผู้ซึ่งเป็นคนที่ดีที่สุดคนหนึ่งที่ผมได้ประสบและพบเจอ
คิดถึง คิดถึง และคิดถึงจนแทบจะร่ำไห้อีกรอบ

หนาวแล้ว...
ปีนี้ ลมหนาวพรากผู้คนไปจากกันและกันอย่างมากมายก่ายกอง
ผมเองก็เป็นหนึ่งในชะตากรรมของการจากพรากที่ว่านั้น

แม่ครับ...
ปีเก่า-ปีใหม่ของปีนี้
เราไม่อาจก่อไฟพิงไฟร่วมกันได้
แต่รเาจะไม่หนาวสะท้านไปมากกว่านี้ใช่ไหมครับ

คิดถึงแม่...
คิดถึงแต่ไม่ปรารถนาพันธนาการแม่ไว้ด้วยความคิดถึง
หลับให้สบายครับ...
อย่าห่วง อย่ากังวลใดๆ 
ผมอยู่ได้...ผมดีขึ้น และจะดีขึ้นเป็นระยะๆ..

....

ฟ้ามืดแล้ว...
ลมหนาวมาอีกแล้ว  มันมาราวกองทัพ
ผมคิดถึงแม่...
ห่มผ้าหนาๆ นะครับ



หมายเลขบันทึก: 557650เขียนเมื่อ 29 ธันวาคม 2013 17:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 ธันวาคม 2013 17:50 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)

คุณแผ่นดิน ...

ผมขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ ...

ขอให้มีจิตใจที่เข้มแข็งนะครับ

ขอแสดงความเสียใจ และขอให้กำลังใจ

...

การจากพราก จากโดยไม่ได้ร่ำลา ไม่มีแม้คำสัญญาว่าจะพบกัน..หรือรูปแบบใด เจ็บปวด เศร้าโศกทั้งนั้น

แต่ เวลาจะช่วยบรรเทา

เราไม่ได้ลืมกัน

เรามีกันและกันในใจเสมอ

...

วันหนึ่ง เราก็หายไปจากภพนี้เช่นกัน

^^

ขอเป็นเพื่อน และเป็นกำลังใจ พูดดี คิดดี ทำดี แม่ย่อยดีใจค่ะ ไ่ม่ว่า อยู่ภพภูมิไหน

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะอาจารย์

ผมก็คิดถึงแม่..และได้ไปหาท่านมาแล้ว..

ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของท่านด้วยนะจ๊ะ...นี่คือสัจธรรมของชีวิตที่ทุกคน

ต้องได้พบเจอจ้ะ

คิดถึงแม่เช่นกันค่ะอาจารย์

ขอแสดงความเสียใจ ต่อการจากไปของผู้เป็นที่รัก.....

อ้าวน้องแผ่นดิน พี่พลาดบันทึกก่อนหน้านี้ไปหรือค่ะ

จริงๆ แล้วคุณแม่ของน้องจากไปแล้วหรือค่ะ

เพิ่งเห็นภาพทำกับข้าวให้หลานๆ อยู่ไม่นานนี่เองค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ขอให้ท่านสู่สุขคติ

เป็นกำลังใจให้น้องคนดีค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ เข้มแข็งนะค่ะเป็นกำลังใจให้

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะอาจารย์ เป็นกำลังใจค่ะ

""เข้าใจ..ความรู้สึกนี้..อย่างดีที่สุด""..และมันจะ..จางหายไปกับความรุ้สึกที่เริ่มปรกติ..ก็ด้วย..วันเวลา..เท่านั้น..เวลาเยี่ยวยาได้..ทุกอย่าง..เมื่อใช้..คำว่า..ขันติ..หรือ..อดทน..เท่านั้น..ที่จะขจัด..ความรู้สึก..ชนิดนี้..ได้ผล...(จากคนคิดถึงแม่และ..คนที่รัก..จากไป..และหาสิ่งทดแทนไม่ได้ความรู้สึกจึงยากที่จะลบเลือน...(ขอแสดงความเสียใจกับ..ผู้ที่รักได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ..ของท่านด้วยเจ้าค่ะ)..และ

ขอให้มีความสุข สุขภาพดี..และสมหวัง..ตลอดไป..เจ้าค่ะ...ยายธี

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

สังขารไม่เที่ยงแท้นะครับ

เข้าใจทุกตัวอักษรอย่างลึกซึ้งจริงๆค่ะ เพราะเพิ่งผ่านประสบการณ์สูญเสียที่คล้ายๆกันมา เคยบอกใครๆให้เข้มแข็งและรู้ตัวเองว่าพยายามอยู่ตลอดเวลา แต่ในเวลานั้นไม่มีคำพูดหรือคำปลอบใจใดๆจะช่วยปรับความรู้สึกของเราได้ เป็นสิ่งที่ไม่สามารถบังคับได้จริงๆ พี่โอ๋รู้สึกว่างเปล่า รู้สึกไม่อยากทำอะไร รู้สึกว่านึกอะไรไม่ออก เป็นอยู่สักพักและกลับมาเป็นพักๆ มาถึงตอนนี้ก็ยังมีกลับมาเป็นพักๆค่ะ หน้าที่การงานและสิ่งต่างๆรอบตัวจะช่วยให้สติเรากลับมา เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะอาจารย์พนัส และขอให้ดวงวิญญาณของคุณแม่ไปสู่สุขคติค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะอาจารย์

กราบสวัสดีปีใหม่ วันเวลาจะช่วยเยียวยา แต่ระยะเวลาจะสั้นยาวต่างกันค่ะ ถึงอย่างไรขอส่งกำลังใจให้ค่ะ

ภาวนา…

ขอให้ครูได้กราบ…

ได้กอดท่าน

ก่อนสู่เชิงตะกอน…

ห่มดวงใจตน… ให้อุ่น

เพื่อหยัดยืน…ต่อไป

หากแม้น…

มิได้ ถ่ายทอดความรู้สึกใดใด

ดั่งใจ นึกฝันไว้

ดวงใจ…แม่แห่งแผ่นดิน

ย่อมสิงสถิตย์ในทุกทุกดวงใจแม่

รอวันแปร…รอยหม่นแห่งดวงใจ

เป็นพลังแรงแห่งรักและห่วงใย

แด่ดวงใจแม่… มากมาย…ในแผ่นดิน

ขอส่งกำลังใจ

ให้เข้มแข็งในเร็ววันค่ะ

ระลึกถึงด้วยจิตคารวะ

๑ มกราคม ๒๕๕๗

ขออภัยอย่างยิ่งค่ะครู

ผิดพลาดทางเทคนิค

รบกวนลบความเห็นข้างบน และความเห็นนี้ด้วยนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

* ขอให้มีความสุขสมปรารถนาตลอดปีนี้ และตลอดไปค่ะ

อ่านแล้วรู้สึกว่าลมหนาวปีนี้หนาวเหน็บกว่าทุกปีครับ เป็นกำลังใจให้พี่ชายเสมอครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท