วันนี้ นอนดึกเป็นพิเศษ (มองนาฬิกา)
เพราะสายตา (เหลือบมอง)ไปเจอ บันทึกของอาจารย์ เชิญชวนทบทวนตนเอง
แล้วคิดอยากจะเขียนเล่า เผื่อว่าประสบการณ์ป้าแดงจะเป็นแรงบันดาลใจ ให้ผู้ที่เข้ามาอ่าน ได้บ้าง
เริ่มกันเลยละกัน ตามหัวข้อที่กำหนด นะคะ
ก่อนเริ่มอยากบอกว่า
- เป็นเรื่อง ที่แย่ๆของ ป้าแดง ที่เป็นคนไม่มีเป้าหมายชัดเจน
- อย่าได้เอาเป็นเยี่ยงอย่างเป็นเด็ดขาด เพราะคนเราต้องมีเป้าหมาย (เอาไว้พุ่งชน อย่างที่โฆษณา เขาบอก)
(1) สิ่งที่ตนเองทำได้สำเร็จตามหวัง
-พอไม่มีพ่อไม่มีแม่ พี่น้องก็ห่างๆกันไป
-กิจกรรมต่างๆที่เคยมีร่วมกัน ในเทศกาลต่างๆก็หดหายไปด้วย
-แต่มีเรื่องดีที่ ตนเอง รู้สึกดีมากๆ นั้นก็คือ
- เราสามคนพี่น้อง(เหลือกัน 3 คนพี่น้อง) ได้ช่วยกัน ทำร้านขายยา
- ทำให้ เราได้มาอยู่ร่วมกัน ได้คุยกัน ได้กินข้าวด้วยกัน ได้หัวเราะ และยังไม่ได้ร้องไห้
(2) สิ่งที่ตนเองทำไม่สำเร็จได้ตามหวัง
-พอทำงานไปนานๆเข้า คนเรามักจะเกิด "ความรู้ในตัว"
-จึงเพียรพยายามที่จะถ่ายทอด สิ่งเหล่านี้ แก่คนร่วมวิชาชีพ
-แต่..คิดว่า สิ่งนี้ยังไม่ถึง ฝั่งฝัน
-ยังมีอุปสรรค อีกมากมาย ที่ยังค้นไม่พบ
-คงต้องรอเวลา ให้คนรุ่นหลัง เกิด "ความรู้ในตัวเช่นกัน"
- และสำคัญไปกว่านั่นคือ "ยังไม่ได้ไปร่วมงาน GTK สัญจร" อิอิอิ
(3) อยากจะปรับปรุงอะไรในชีวิตให้ดีขึ้นอีก
-อยากทำจิตใจให้สูง มองคนในแง่ดี(หาจุดดีของคน ที่ผ่านมาทำน้อยเกินไป..มั้ง)
-แต่..ก็ยัง ไม่อยาก คิดบวก จนมากเกินไป(อาจเกิดอันตรายได้)
-(ดูขัดๆแย้งๆกัน ชอบกล)
-จะไปเรียน"เขียนหนังสือ"หวังว่าชีวิตการเขียนบันทึกน่าจะดีขึ้น
-ปิ๊ง..แว๊บ ขึ้นมาตะกี้...ช้อปปิ้งให้น้อยลง ชีวิตต้องดีแน่ๆ เพราะไม่ต้องเป็นหนี้บัตรเครดิต ไม่ต้องใช้หนี้ ไม่ต้องกู้เงิน
- สุดท้าย ก็คือ ทำตัวให้พอดี ไม่มากเกินไป ไม่น้อยเกินไป
ไม่ซื้อก็จะขาด ซื้อมากไปก็จะเกิน
เขียนไปเขียนมา
เหมือนเป็นการบ่น แล้วจะลงไม่ได้
จบเอาดื้อๆเหมือนเคยดีกว่า
หลังไปเรียน "เขียนหนังสือ" คงจะดีขึ้น
ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ คุ้มครอง ชาว gotoknow และพี่น้องชาวไทย
สวัสดีปีใหม่ 2557 ค่ะ
มาวันทา สวัสดีปีใหม่ ป้าแดง
ป้าแดงทบทวนตัวเองได้น่ารัก ไม่มากไม่น้อย
ขอป้าแดงจงประสบพบสิ่งที่หวังสมความตั้งใจ
สวัสดีค่ะ มีจุดร่วมหนึ่งประการคือ อยากฝึกเขียนเช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะ..คุณป้าแดง...มาให้กำลังใจเราคงมีโอกาศพบกัน..นะคะ...ยายธีค่ะ
ป้าแดงขา ค่อยมาอ่านใหม่ค่ะ
แวะมาสวัสดีก่อนค่ะ
ป้าแดง เยี่ยมเลยครับ
ขอบพระคุณทุกท่านค่ะ
มาแอบอ่านค่ะป้าแดง น่ารักจัง
คิดถึงนะคะ
อ่านมาจนจบแล้วก็ได้ยิ้มมาเรื่อยๆนะคะ ระดับพี่ นี่ไม่น่าจะต้องไปเรียนเขียนแล้วนะคะ อ่านสนุกได้สาระ จริงใจดีออกค่ะ ที่พี่ มาเขียนเล่าประสบการณ์เก็บๆไว้นี่ก็เหมือนการสอนเราคนอ่านไปด้วยแล้วนะคะ ได้ข้อคิดดีมากๆเลย ขอยืนยันว่านี่คือวิธีสอน (แบบแลกเปลี่ยนเรียนรู้) ที่ดีที่สุดเลย ข้อ 2 นั่นทำได้อยู่แล้วค่ะ สรุปว่าทั้งสองข้อหลังนี่ถ้าถามความเห็นคนอ่านอย่างโอ๋จะบอกว่า พี่ ได้ครบหมดแล้วนะคะ ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มที่ได้จากการอ่านบันทึกนี้ค่ะ สรุปว่า...ชอบ