ชีวิตนี้น้อยนัก แต่ชีวิตนี้สำคัญนัก..
เมื่อวันที่ ๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๖ น้องสาวคนสุดท้องของข้าพเจ้า
ได้ละทิ้งสังขารอันเสื่อมโทรมจากไป ด้วยวัยใกล้ ๕๘ ปี หลังจากล้ม
ป่วยด้วยโรคไวรัสตับอักเสบซี ลุกลามไปสู่ภาวะไตวาย รวมเวลารักษา
ตัวในโรงพยาบาลเพียงไม่ถึงหนึ่งปี
เพื่อประโยชน์ของการให้ความรู้บางด้านของพัฒนาการโรคร้ายแรง
ประเภทนี้ ข้าพเจ้าจึงขอนำบทวิจารณ์ทางการแพทย์ของ ศาสตราจารย์
คลีนิคเกียรติคุณ แพทย์หญิงพัชรินทร์ เภกะนันทน์ ซึ่งเป็นพี่สาวของผู้
วายชนม์ ที่ได้พิมพ์แจกในงานประชุมเพลิงศพ เมื่อวันที่ ๑๔
พฤศจิกายน ๒๕๕๖ มาเล่าสู่กัน ณ โอกาสนี้
" จุดตั้งต้นของการเจ็บป่วยครั้งนี้ เกิดจากการติดเชื้อไวรัส
Hepatitis C ได้ผลิตสารบางอย่างไปทำลายไต ทำให้เกิดภาวะไตล้ม
เหลว มีการสูญเสียโปรตีน และเม็ดเลือดแดงออกทางปัสสาวะ การทำ
Heymodialysis จะช่วยการสูญเสียทางปัสสาวะ ลดสารพิษในโลหิต
สามารถดำรงชีวิตอยู่ต่อไปได้ โดยจำกัดการดื่มสารเหลว อาหารอื่นๆ
ยกเว้นไข่ขาว ปลา และข้าวขาว ที่สำคัญต้องมาทำ Heymodialysis
อย่างน้อยสัปดาห์ละสามครั้ง
ปัญหาสำหรับผู้ป่วยรายนี้ คือ การขาดวินัยในการรักษาอย่างต่อ
เนื่อง เพราะเบื่อหน่ายที่ต้องเข้าๆออกๆไม่จบสิ้นในห้องฟอกไต อย่างไร
ก็ตาม ในระยะช่วงสุดท้าย เมื่ออาการทรุดหนัก ระบบอวัยวะทั้งหลายล้ม
เหลวและแปรปรวน จึงยินยอมนอนรับการบำบัดในห้องผู้ป่วยวิกฤตของ
โรงพยาบาล สุดท้ายมีอาการติดเชื้อ Aeromonas Bacteria ภายใน
ช่องท้อง ซึ่งเชื้อโรคตัวนี้ มีการทำลายเนื้อเยื่อในร่างกายที่รุนแรง ถึงแก่
ชีวิตในที่สุด..."
...........................................................................
ความเห็น (18)
เป็นโรคเดียวกับผมครับพี่ใหญ่ เดือนมกราคม ปี 57 ก็จะทราบว่า หายขาดหรือไม่
แต่ที่สำคัญถึงจะหายขาดหรือไม่หาย
ผมคิดว่า อยากจะเขียนเรื่องราวของโรคนี้ขึ้นมา โดยพยายามเรียบเรียงจากบันทึกที่เขียนไว้ใน Gotoknow แห่งนี้
อย่างน้อยก็น่าจะเป็นกรณีตัวอย่าง ที่คนป่วย หรือคนทั่วๆไปควรจะเรียนรู้ไว้
หวังว่าน่าจะเป็นประโยชน์ต่อสาธารณะชนไม่มากก็น้อยครับ
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ พี่ใหญ่
มาร่วมแสดงความไว้อาลัย และขอบพระคุณสำหรับความรู้อันมีคุณค่านี้ครับ
ชีวิตนี้ น้อยนัก
แต่ชีวิตนี้ สำคัญนัก
เอาเพลงนี้มาฝากคุณครูพี่ใหญ่ครับผม...
...ขอแสดงความเสียใจ และร่วมไว้อาลัยแด่...คุณดวงรัตน์ เภกะนันทน์ ด้วยนะคะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
ขอร่วมไว้อาลัยแด่ พี่ดวงรัตน์ เภกะนันท์ด้วยคนครับพี่
แนวการเขียนของพี่ใหญ่เข้มแข็งแบบนี้เสมอเลยนะคะ
..ขอแสดงความเสียใจ..มาณที่นี้..เจ้าค่ะ..ด้วยคาระวะ..จาก ยายธี
ชีวิตนี้น้อยนัก ควรหยุดพักความพยาบาท หยุดอาฆาต หยุดเคียดแค้น ใช่ไหมคะพี่ใหญ่
<iframe id="horoworld_zodiac" name="horoworld_zodiac" src="http://www.horoworld.com/todayzodiac_frame.php" width="300" height="300" frameborder="0" allowtransparency="true" scrolling="no"></iframe>
สวัสดีค่ะ..ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ ชีวิตนี้น้อยนัก
ขอบคุณค่ะ...
เข้ามาแสดงความเสียใจด้วยนะคะ พี่นงนาท..
ขอแสดงความอาลัยร่วมกับพี่ใหญ่ด้วยค่ะ แต่ดูจากภาพสุดท้ายแล้วก็ดีใจที่ดูคุณดวงรัตน์เธอจะเตรียมตัวในการจากไปอย่างดี เพื่อให้ผู้ที่อยู่หลังไม่ต้องเศร้าโศกมาก น่าชื่นชมการเตรียมตัวของเธอนะคะ ขอบคุณพี่ใหญ่มากๆที่มีคำสอน คำเตือนสติดีๆมาเผื่อแผ่กันในทุกๆวาระค่ะ
-ขอร่วมแสดงความเสียใจด้วยนะครับป้าใหญ่..
-ขอบคุณบันทึกนี้ครับ..
พี่ใหญ่ค่ะ...ครุหยินแสดงความเสียใจด้วยกับเหตุการณืที่เกิดขึ้น
ความวุ่นวายในชีวิตมากมายเหลือเกินจึงไม่มีโอกาสได้แวะมาเยี่ยมเยียน
วันนี้มีโอกาสจึงตามมาหาพี่ใหญ่โดยเฉพาะ....จึงได้พบบันทึกดังกล่าว
คนที่จากไปแล้ว..เขาคงมีความสุข เหลือแต่คนที่มีชีวิตอยู่ที่ต้องสูกับชีวิตทุกลมหายใจ
คนดี และเก่งอย่างพี่ใหญ่อยู่เป็นกำลังใจให้กับพวกเรา
เป็นสิ่งที่งดงาม..ผลักดันให้เราได้ก้าวตาม
ช่วยเติมความงดงามให้กับสังคม
ครูหยินคิดถึงค่ะ
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของพี่ใหญ่ด้วยค่ะ ที่สูญเสียน้องสาวคนสุดท้องไป ความสูญเสียที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นแต่ก็เกิดขึ้นแล้ว ต้องทำใจยอมรับให้ได้ คุณดวงรัตน์ เภกะนันท์ เธอไปสบายแล้วค่ะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยอย่างมากนะคะ
ดาก็พึ่งเสียคุณอาไปเมื่อเดือนธค.56 ท่านฟอกไตได้ประมาณ 3 ปีแต่สาเหตุจากเบาหวานเรื้อรังฯ และแม่เพื่อนของน้องป่านก็เสียหลังจากคุณอาดาเสีย ฟอกไตได้ประมาณ 1 ปี จากเบาหวานเรื้อรัง ฯ การฟอกไต บางคนก็อยู่ได้นานหลายปีมาก แต่บางคนก็อยู่ได้ไม่นานการติดเชื้อเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ไปเร็วนะคะ บางครั้งและคงจะหลายครั้งของผู้ป่วยนะคะ ที่มีการดื้อไม่ยอมปฏิบัติตามแพทย์บอก ฯ อาของดาก็เป็น จึงทำให้ท่านจากไป
* สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจมอบแก่บันทึกรำลึกถึงน้องสาวคนเล็กค่ะ
* น้องDr.Ple.....นับ เป็นการเจ็บป่วยที่ไม่ทราบสาเหตุชัดว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร เพราะผู้ป่วยเป็นคนระมัดระวังรักษาสุขภาพอย่างยิ่ง จะกินอะไรต้องสะอาดและชั่งตวงวัดทุกอย่างค่ะ...ชีวิตความเป็นอยู่เหมือนแม่ ชี เขาถึงกับปลงแล้วว่า ความเรื้อรังของโรคนี้ อย่าไปยื้อไว้นานเกินไปค่ะ
* น้องพ.แจ่มจำรัส...พี่ขอให้น้องพ.แจ่มจำรัสหายขาดดังที่หวังไว้นะคะ...อ่านจากบันทึกที่เล่าถึง กิจกรรมอย่างคนปกติ รักษาแต่ทางยา ไม่มีอาการไตวาย จึงน่าจะเป็นคนละกรณีกันนะคะ
* น้องnobita....น้องป่วยอยู่ระยะหนึ่งที่มีแต่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ พี่ๆจึงทำใจไว้แล้ว และเจ้าตัวได้ฝึกจิตออกจากกายเป็นเนืองนิจ จีงจากไปอย่างสงบค่ะ
* น้องอ.นุ...ขอบคุณเพลงแห่งความหมายสะท้อนสัจจะธรรมของช่วงชีวิตของคนหนึ่งที่สั้นนัก สำคัญที่ได้คิดและทำสิ่งดีที่จะยังประโยชน์แก่ตนและสังคมนะคะ
* น้องดร.ขจิต...ขอบคุณที่มาติดตามถามข่าวของน้องสาวอยู่เสมอ นับเป็นช่วงเวลาเจ็บป่วยที่พี่ๆได้ผลัดกันปรนนิบัติน้องๆอย่างเต็มที่ ช่วยได้มากในเรื่องกำลังใจอย่างยิ่งค่ะ
* น้องกล้วยไข่...ความเข้มแข็งเกิดจากการรู้เท่าทันความเป็นไปของความไม่เที่ยงแห่งสังขารค่ะ
* คุณยายธี...น้อง มาเป็นโจทย์ให้พี่ๆได้เรียนรู้ความเป็นไปของผู้ป่วยด้วยโรคเรื้อรังรุนแรง นี้ และวิธีสงบจิตนิ่งเฉยกับความเสื่อมโทรมของกายคนเราค่ะ
* น้องมนัสดา...ความเจ็บปวดทรมานทางกายไม่มากเท่าความอดทนที่น้องทรหดจริงๆ.. เมื่อถึงคราวต้องจากไปจริงๆ ไม่มีคำร่ำลาใดๆอีกแล้วค่ะ
* น้องPaNop...เสียดายจริงๆค่ะที่อ่านอักษรไม่ได้ ขอบคุณมากค่ะที่ตั้งใจจะเขียนถึงกัน
* น้องน้อย..อยากเล่าให้พวกเราได้ทราบว่า โรคร้ายนี้ต้องพึงระวังให้มากๆ เพราะเข้ามาโจมตีแบบไม่รู้ตัว และตั้งตัวไม่ได้จริงๆค่ะ
* น้องอัญชัญ...ขอบคุณภาพและคำบรรยายที่มีความหมายมากๆค่ะ
* น้องโอ๋...น้องสาวอยากพ้นไปจากสภาพเจ็บป่วยนี้เร็วๆ มีแต่พี่ๆช่วยกันยึดยื้อสู้สุดฤทธิ์ด้วยวิถีแพทย์ค่ะ
* หลานเพชรน้ำหนึ่ง..หนึ่งชีวิตจากไปสบายแล้ว พวกเราที่เหลืออยู่ที่ต้องดำรงชีวิตต่อไปด้วยความไม่ประมาทขาดสติค่ะ
* น้องครูหยิน...เป็นความรู้สึกร่วมกันเช่นที่ น้องครูหยิน ได้ ให้ความเห็นไว้นี้ทุกประการค่ะ...ชีวิตที่เหลืออยู่ต้องเร่งดำรงตนให้มีคุณ ค่าแก่ตนและผู้อื่น จะจากไปเมื่อใดไม่สำคัญเท่ากับได้ทำคุณความดีไว้แล้วอย่างเต็มที่นะคะ
* น้องKRUDALA...น้องสาวปลงได้กับสภาพร่างกายที่เสื่อมโทรมเช่นนี้ ได้ฝึกแยกจิตออกจากกายไว้แล้วมาเป็นเวลาพอสมควร จึงจากไปอย่างสงบมากๆค่ะ
* น้องกานดา...นับเป็นอีกโรคภัยไข้เจ็บที่เข้ามาบั่นทอนร่างกายและจิตใจมากๆ..โดยเฉพาะหากเกิดกับคนวัยที่ยังต้องออกไปทำธุรกิจประจำวันนอกบ้านอย่างน้องสาวคนนี้ค่ะ...