ทะเลร้องให้ ใต้แสงจันทร์ ญิบ พันจันทร์
นับเนื่องมาจากที่ผู้เขียนได้รับเลือกให้เป็นกรรมการลุ่มน้ำทะเลสาบ จาก
กรมทรัพยากรน้ำเมื่อ 5 กันยายน 2556 ก็ได้ มาทบทวนการทำงานอาสาที่เกี่ยวกับ
ทะเลสาบที่ผ่านมา ปี 2548ได้เป็นหัวขบวนของเทศบาลปากพะยูน ขับเคลื่อนการทำ
แผนแม่บท หรือบางคนว่าแผนชีวิตชุมชน
จากปีนั้นมาถึงวันนี้ ได้มีส่วนร่วมในการทำกิจกรรมของคณะทำงานเรื่องทะเลสาบมา
ตลอด ได้พบปะเพื่อนๆ ผู้คนทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน ภาคประชาชน และคนทำงานวิจัย
มากมายหลายคณะจนบางเวที มีคนพูดกันว่า"กระดาษที่พิมพ์มาประชุม หากเรามาเรียงคง
เต็มทะเลสาบ" แต่ก็ยังไม่เห็นการแก้ปัญหาเรื่องเลไม่ได้ เมื่อได้มาเป็นกรรมการก็ครุ่นคิด
ว่า เราจะทำอะไรได้แค่ไหนในเรื่องนี้ เป็นที่วิตกจริตพอควรกับตำแหน่ง.....
สิ่งที่ทำได้คือการหาความรู้ เกี่ยวกับทะเลสาบ ด้วยการมาอ่านวรรณกรรมที่มี
วรรณกรรมหลายชิ้นที่เขียนถึงทะเลสาบ หนึ่งในหลายๆงานเขียนที่อยากนำมาบอกเล่า
ก็คือ"ใต้แสงจันทร์ ของ ญิบ พันจันทร์ ที่บอกเล่าอาการของทะเลสาบ ผ่าน ตัวละครกวี
นามพี่เปรื่อง ที่นำเอาบทกลอนของหนัง ผวน สำนวนทอง มาบอกกล่าวเรื่องไว้
จึงนำมามาบันทึกไว้เพื่อได้ตามรอยเรื่องเล
"สงสารกุ้งปูปลาเวลานี้ ไม่มีที่พึ่งพาให้อาศัย
ทั้งถูกล่าจมน้ำ้น่าเศร้าใจ ไม่รู้ใครมาทำให้ลำเค็ญ
หากทะเลไม่มีปลาก็น่าคิด เป็นความผิดของใครหรือไม่เห็น
ตัดไม้ทำลายป่าเป็นประเด็น ไม่เคยเห็นใครว่าแน่แก้ให้ที
ทั้งน้ำ้เน่าน้ำเสียจากเจ้าของ ลงแม่น้ำลำคลองต้องมีสี
สารเคมีมากมายละลายดี มาตามสายวารีทุกวี่วัน
ลำคลองหลายสายลงท้ายสุด มาจบจุดที่ทะเลไม่เหหัน
ทะเลเน่าเศร้วใจไปทุกวัน เราลองหันมาดูจะรู้ดี
เลซึมเซามัวหมองเลร้องให้ ถ้าไม่ช่วยต้องตายตามวิถี
คนต้องหยุดทำลายเลกันเสียที ในวันนี้อย่าพูดพร่ำเฝ้ารำพัน
ทั้งน้ำ้น้ำเสียต้องบำบัด ทั้งราษฎร์รัฐร่วมงานประสานฝัน
มีโครงการนโยบายมากมายครัน แต่ว่ามันไม่เห็นความเป็นไป
หรือทำโครงการเพื่อผลาญงบ พองานจบเงินหมดกำหนดใหม่
ต้องให้เลร้องให้อีกเท่าได จะมีไครยินเสียงร้องของทะเล"
(จากเรื่องใต้แสงจันทร์ ของ ญิบพันจันทร์)
ขอบคุณ ญิบ พันจันทร์
ขอบคุณ พี่เปรื่องตัวละครในเรื่องใต้แสงจันทร์
ขอบคุณหนัง ผวนสำนวนทอง
ความเห็น (22)
.... สงสารทะเล ... จังเลยค่ะ .... ท่านวอ มาเที่ยวชะอำ ดีกว่า ค่ะ
เลร้องไห้...จนตาบวม
น้ำตาหมดแล้วค่ะ
ทำพรือให้คนแค่เห็นค่าให้มากๆ
ทำพรือให้คนไกลสนับสนุนให้ต่อเนื่อง
เลบ้านเรา...น่าเห็นดู
หากวันใดท้องทะเลอ้างว้าง
มองรอบข้างสัตว์น้ำดำหาย
สิ่งก่อสร้างปักหลักเรียงราย
น่าใจหายสัตว์น้ำอาจสูญพันธุ์
ถ้าเข้ามาใน K2K
พบผู้คนที่มีจิตใจงดงาม สานฝัน อยากเห็นโลกงดงาม
แต่ความเป็นจริง ดูเหมือนว่าเราจะไม่เหลืออะไร
ไว้ให้ลูกหลานเชยชม..เราจะเคาะระฆังใจได้อย่างไร ให้ใครคนอื่นเขารับรู้บ้าง
มีโครงการนโยบายมากมายครัน ..........แต่ว่ามันไม่เห็นความเป็นไป
หรือทำโครงการเพื่อผลาญงบ............. พองานจบเงินหมดกำหนดใหม่
4 วรรคนี้......มันเป็นอมตะนิรันดร์กาลจริง ๆ นะลุงวอ....ถูกใจ.....ชอบจุงเบย...
คุณมะเดื่อ คมชัด จริงๆ
ขอบคุณบังมากครับ
ที่นำเรื่องดีๆมาให้อ่าน...
เรียน ท่านวอญ่า
คำพังเพยที่ว่ายุ่งเหมือนลิงทอดแห ทุกคนรู้โดยไม่ต้องอธิบายว่ายิ่งแก้ยิ่งยุ่ง
เมื่อก่อนผู้ใหญ่บ้าน กำนัน นายก อบต. ท่านได้ปกครองท้องที่ บริหารท้องถื่น อยู่เย็นเป็นสุขด้วยใจที่มีคุณธรรม ต่อมาตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจใช้ จีดีพี เป็นตัวชี้วัด ทุกคนต้องยกระดับความรู้ กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน นายก อบต. ขวนขวายเรียนกันระดับมหาวิทยาลัย ทำให้ความยุ่งแก้ด้วยยาขนานเดิมเอาไม่อยู่ต้องมียาตำหรับ กกต. ปปช. ปปท. ปปส. ฯลฯ มารักษาความยุ่ง
ทางด้านเศรษฐกิจก็เช่นเดียวกัน ประเทศอื่นเขาขายยางราคาตามกลไกในตลาดโลกอยู่กันได้ แต่ประเทศไทยต้อง กก.ละ 100 บาท ถ้าจะให้ดีต้อง 120 บาทขึ้นไป เพราะคนตัดยางเมืองไทยจบปริญญาตรี
ดูแล้วอย่างที่ท่านว่า การประชุมมีข้อมูลเป็นพื้นที่กระดาษอาจจะเต็มทะเลสาบ การประชุมในระยะต่อได้ยกระดับขึ้นมีความสำคัญระดับชาติ กล้วว่าพื้นที่กระดาษจะขยายบริเวณออกทะเลหลวง เป็นมลภาวะทำให้โลกร้อนอีกต่างหาก
ราบยงานและยุทธศาสตร์ต่างๆที่ใช้กระดาษมหาศาลไม่เคยมีผลงานวิจัยว่ามีคนอ่านและเกิดกระบวนการคิด และ มีผลสู่การปฏิบัติสักกี่มากน้อย แค่ที่แน่ๆอย่าว่าแต่คนอื่นอ่านเลยคนเขียนเองส่วนใหญ่ไม่เคยนำกลับมาอ่านรอบสอง แล้วจะปลูกจิตสำนึกกันได้อย่างไรทั้งที่ไม่ใช่เรื่องไกลเกินฝัน
ประเทศอิสราเอลปลูกและขยายป่าจนทะเลทรายจะไม่มีที่ยืน ประเทศไทยอยู่ในเขตมรสุม ปลูกป่ากันจนทะเลทรายจะขยายพื้นที่จนป่าจะไม่มีที่ยืน
ทุกขัง อนิจจัง
แก้เท่าไหร่ก็ไม่รู้จบ เมื่อคนเอาปัญญาไปไว้ใต้ผลประโยชน์
แก้จบเมื่อไหร่ ผลประโยชน์ก็หายหมด
งานราษฏร์ งานหลวงมีจุดเด่น จุดแข็งที่ต่างกัน
แต่มีจุดอ่อนที่คล้ายกันคืออะไรก็ทราบกันดี
แต่ด้วยความรักที่มีให้ประเทศชาติก็ทำให้คนดีๆ
เดินเข้าไปเพื่อสานต่อความมั่นคงและยั่งยืน
ชื่นชมน้องบาวมากๆ แต่คิดถึงท่านสืบนาคะเสถียรก็มาก
ขอบคุณค่ะ
เป็นกำลังใจนะคะท่านวอญ่า
ดอกบัว......... แม้มีแสงเพียงน้อยนิดก็พยายามจะบานค่ะ
และต้องบานให้ได้ค่ะ .....เป็นกำลังใจให้นะคะ
เรียนคุณหมอเปิ้น.....ขอบคุณที่ชวนเที่ยวชะอำ และเข้าไปชมไม่ได้ครับ
แต่มาเป็นกำลังใจก็ขอบคุณมากๆ
น้องแสง มาเป็นสัญลักษณ์ บ่งบอกความหมายว่ากระไรน่ะครับ
เรียนครู นก เรื่องเลบ้านเรา เขาวิจัย วิจารณ์ กันนานครันแล้ว
ทำแผนแม่บทร่วมกับสมามหาลัยก็แล้ว ใช้งบไปมากโข
แต่การแก้ปัญหายังไม่ตรง
หากเปลี่ยนเป็นหนุนงบให้แต่ละพื้นที่จัดการเลหน้าบ้านตนเอง น่าเห็นผลมั่งแล้ว
ขอขอบคุณครูอรวรรณ บ้า้นผักแพรว
รู้จักกันแล้วมาเยี่ยมมาแลกเปลี่ยน
มาช่วนกันอ่านวานกันชมช่วยกันเขียน
ได้แลกเปลี่ยนแบ่งปันผ่านGotoKnow
เรียนครูหยิน...แม้นเราไม่เหลืออะไรอยู่ ก็ขอเพียงให้เรายังเหลือใจอยู่ หากเราหมดใจ ก็หมายถึงหมดทุกอย่าง
เรียนน้องมะเดื่อ หนังผวน สำนวนทอง เป็นครู แต่ชอบการเล่นหนังตลุง และทอล์คโชว์
มีกลอนเด็ดๆ หลานสำนวน เหมือนนามสกุล
ขอบคุณท่าน ผอ. ชยันต์ มาเยี่ยมบ้านลุง วอ
เรียนท่านอาจารย์ ขจิต .....
ยิ่งเคลื่อนไหว ยิ่งมีงานเข้า ยิ่งมีเครือข่าย ยิ่งได้เรียนรู้ อยู่ตลอดเวลา
เรียนท่านอาจารย์ จำรัส ไม่ได้ หลบเริน(เข้าบันทึกหลายวัน)
ขอบคุณที่มาให้ข้อคิด เติมเต็มในบันทึก
เรียนพี่ต้อย หลายวันแล้วที่ไม่ได้มาตอบความเห็น
งานราษฎร์ รุก จนไม่มีเวลา
ขอบคุณพี่ต้อยที่แวะมา
ขอบคุณ ดอกไม้ กำลังใจจากน้อง อร ปลายเดือนนี้ มีโปรแกรมเข้าภูเก็ตครับ