เมื่อเราตัดสินผู้อื่น...เราจะลืมมองหัวใจที่งดงามของเขา...
ผมชอบเดินป่า...ขึ้นภูเขา...ไปปลูกป่า...ปลูกต้นไม้...
ชอบพอๆ กับกับการอ่านหนังสือ...แต่ความถี่ในการปฏิบัติ...อ่านหนังสือมากกว่าเดินป่ามาก
เมื่อทีมงานวารสาร "สุขศาลา" ให้เลือกสถานที่น่าท่องเที่ยว...
ผมจึงเลือก...อวดธรรมชาติของบ้านเกิด...ไปขึ้น..."ผาหำหด" กันเถิด...
แต่ "ผาหำหด" ผมไม่เคยขึ้นเลย...และอยู่คนละตำบลบ้านพักผม...และที่ทำงานผม
โชคดีที่ผม...พอรู้จัก...อสม. เกือบทุกตำบล....
เลยได้พรานนำทาง...พี่สองคนที่น่ารักมาก...พี่นิ่ม กับ พี่พลอย...
เวลาขึ้นผาหำหด...ขาขึ้นใช้เวลาสามชั่วโมง...ขากลับใช้เวลาครึ่งหนึ่ง...
การขึ้นเขา...ต้องเตรียมตัว...เตรียมน้ำและอาหารบ้าง...
ทนกับยุงกัด...ทาก...หนามต้นไม้...การลื่นล้ม...คมของก้อนหิน...บาดแผล...ความอ่อนล้า
แต่สิ่งที่คนเดินป่าได้รับ...คือ ความสุขกับตันไม้....ป่าไม้...ดอกไม้...ภูเขา...และธรรมชาติ
ครึ่่งทางขาขึ้น...จะพบกระท่อมน้อย...ทั้งของพี่นิ่มและพี่พลอย
น่าอยู่มากครับ...สงบ...สันโดด...กลมกลืนเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ...
หน้ากระท่อม...ปลูกต้นไม้...ดอกไม้...หลายหลากสีสัน...สดชื่นหัวใจ
แต่สิ่งหนึ่งที่ขัดหูขัดตาผมมากที่สุด ก็คือ...
ข้างๆ กระท่อม...เต็มไปด้วยขวดน้ำพลาสติก...มากมาย...เป็นภูเขาขวดน้ำ...
ขัดกับธรรมชาติเหลือเกิน...
ผมอดกังขาว่า...ทำลายความงดงามของธรรมชาติหรือเปล่า
และยังเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลาย...หนู..งู...และสัตว์ป่านานาชนิด...(ตามประสาคนทำงานสุขภาพ)
ผมเก็บความสงสัยไว้นาน...จึงถามพี่นิ่มพี่พลอย...ได้ความว่า...
ขวดน้ำมากมาย...สะสมไว้...เพื่่อนำไปกรอกน้ำฝนบ้าง....น้ำตามแอ่งหินบ้าง..
เอาน้ำเก็บไว้หน้าแล้ง...เพื่อรดน้ำต้นไม้น้อยใหญ่...ที่พี่ทั้งสองเป็นผู้ปลูก...
ผมเป็นคนบาปนัก...ที่ไปตัดสินความผิดให้กับพี่ทั้งสอง...ตามมุมมองความเข้าใจของตนเอง
ละเลยมองให้ลึกซึ้งถึงหัวใจของคนอื่น...
ถ้าผมไม่ถามให้ชัดเจน...ผมคงต้องแบกความผิดและตีตราให้กับพี่ทั้งสอง...
เมื่อเข้าใจแล้ว...ผมเห็นความงดงามของการรักป่าของพี่ทั้งสอง...
พี่มาปลูกป่า...ปลูกไปเรื่อยๆ...ปลูกตามใจชอบ...ไม่ได้รับเงินทองจากใคร...ทำเพราะรัก
ปลูกไว้...ใครตัดก็ช่าง...ปลูกใหม่ไปเรื่อยๆ...
ตอนขึ้นมา...ผมเห็นพี่นิ่ม...เอามีดฟันต้นไม้ตามทางเดิน
ก็นึกว่า...ทำลายป่า...แต่จริงๆ...พี่เขาป้องกันไฟป่าตอนหน้าแล้ง...
และงดงามมากๆ...พี่เขาจะเก็บแผ่นหิน...มาเรียงเป็นทางเดินขึ้นผา...เกือบได้ครึ่งทางแล้ว...
ระหว่างแผ่นหินทางเดิน...จะปลูกต้น "ลีลาวดี" สองข้างทาง
บอกว่า...มาที่หลัง...สังเกตดีๆ...ลีลาวดี...แผ่นดิน..
รับรองไม่หลงป่า...
และความงดงามประทับใจ...คือ...ปลูกต้นคุณนายตื่นสาย...บนลานหินกว้างๆ...
เหน็ดเหนื่อยเท่าใด...มองครั้งใด...หายเหนื่อย...
เป็นบทเรียนจากประสบการณ์ตรงของผมในการเดินป่า...
เมื่อเราตัดสินผู้อื่น...เราจะลืมมองหัวใจที่งดงามของเขา...
สามารถไปใช้กับบทเรียนอื่นๆ ในชีวิตของผม
ต้องขอบพระคุณพี่นิ่ม และพี่พลอย...กับการสอนที่ไม่ได้สอน
พี่ทั้งสอง...ทำอย่างนี้มาห้าหกปีแล้ว...
รางวัลใดคงไม่เหมาะสมกับพี่...เท่ากับความสุขของพี่...ที่อยากอนุรักษ์ป่า
ให้อยู่ชั่วฟ้าดินสลาย...
ความเห็น (13)
ผาหำหด ที่บ้านมีควนหมาถด ซึ่งมีความหมายว่าขนาดหมา ยังเดินไม่ไหว
ชอบเดินป่าเหมือนกัน มาพัทลุงจะพาชมเขาเจ็ดยอดที่สวยงาม ทั้งอาจารย์เอกและหนานเกียรติต่างไหลในความงาม
...ป่าหากปล่อยไว้ตามธรรมชาติ...ไม่ไปทำลาย...จะมีความสมดุลธรรมชาติอยู่แล้วนะคะ...ถึงจะมีเจตนาดีแต่ต้องถูกต้อง...เหมาะสม...เท่าที่มองก็มีส่วนทำลายธรรมชาติเพราะมีขวดพลาสติดมากมายที่ไม่ใช่ส่วนของธรรมชาติ...ดูแล้วไม่สวยงามและเหมาะสม...ทุกสิ่งในโลกหากเหมาะสมจะดูสวยงามนะคะ...ประชาชนทั่วไปสามารถรักษ์ธรรมชาติได้โดยไม่ทำลายธรรมชาติ...ไม่นำทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นธรรมชาติออกจากป่า...ไม่ทิ้งสิ่งต่างๆที่ไม่ใช่ธรรมชาติไว้ในป่านะคะ...ขอบคุณค่ะ
ชอบตรงที่คิดเหมือนครูหยิน จึงบอกว่าเห็นด้วยและสนับสนุนเป็นอย่างยิ่ง
ดีใจด้วยน่ะค่ะ
น่าสนับสนุนและชื่้นชมการทำงานของพี่ทั้งสอง
ขอบคุณมากครับสำหรับเรื่องดีๆ
ชื่นชมพี่ทั้ง2คนครับ
แต่ขวดน้ำถ้ามีอุปกรณ์เป็นตะแกรงใส่ มีป้ายบ่งชี้บอก ก็จะดูดีนะครับ
ชอบบันทึกนี้มากครับ คุณทิบดาบ
รักษาสุขภาพและให้กำลังใจในการทำงาน นะครับ
สวัสดีค่ะ คุณทิมดาบ
- ขอบคุณ บันทึกพลิกมุมมอง ... สอน และเตือนใจ ว่า ... "สิ่งที่เห็น...กับสิ่งที่เป็น อาจไม่ใช่ อย่างใจเราคิด....
- ชื่นชม พี่นิ่ม และพี่พลอย... ด้วยนะคะ--- ไม่นาน "ลีลาวดี กลางป่า" คง งดงาม ..... ชื่นใจ
ชอบบันทึกนี้ครับ ..
ขอบคุณที่ช่วยกันรณรงค์เช่นนี้ค่ะ..
ไม่กล้าไปถ่ายที่ผาหำหด ฝากรูปที่ป้ายนะคะ
.... ขอบคุณเรื่องเล่าดีดีนี้ค่ะ .... น้องสบายดีนะคะ
สวัสดีค่ะทิมดาษคิดถึงจังเลย จะพยายามมาเยี่ยมบ่อยๆนะคะยังไม่ลืมบ้านG2K เย้ๆๆ ธรรมชาติสวยงามยามที่เราไปเยือนและรักษา
สวัสดีค่ะคุณหมอ...บรรยากาศร่มรื่นดีนะคะภูเขาแถวนี้มีผักหวานป่าเยอะรึเปล่าคะ