แม่จ๋า.. แม่อยู่ไหน..
อุแว้ อุแว้ อุแว้ เสียงร้องดังขึ้นเมื่อเวลา ๑๙.๑๙ น.ของวันอาทิตย์ที่ ๒๐ มกราคม ๒๕๕๖ ทารกเพศชายหน้ากลม อ้วนจ้ำม่ำ ศีรษะทุยได้รูปสวย แก้มเป็นพวงสีชมพู ดวงตาใสแจ๋ว ลืมตาดูโลกด้วยน้ำหนัก ๓,๔๐๐ กรัม
เสียงร้องของทารกแรกคลอด อาจเป็นเสียงที่จำเจในความคิดของพยาบาลห้องคลอด เพราะได้ยินทุกเวร ทุกวันไม่เคยขาด แต่เป็นเสียงที่ทำให้เกิดพลังความสุขในความคิดของมารดา-บิดาของเด็ก
แต่.. สำหรับเด็กชายคนนี้.. อาจไม่ใช่..
แม่.. มารพ.ด้วยอาการเจ็บครรภ์ (G4P2A1L2 preg 38 wks. หมายถึงตั้งครรภ์ที่ ๔ คลอดลูกแล้ว ๒ ครั้ง เคยแท้ง ๑ ครั้ง ขณะนี้มีลูกที่มีชีวิต ๒ คน อายุครรภ์ ๓๘ สัปดาห์ กำลังจะคลอดอีก ๑ คน) หลังจากซักประวัติพบว่า.. เป็นแม่ที่เคยทิ้งลูกหลังคลอด เมื่อ ๔-๕ ปีก่อนนู้น แต่ครั้งนั้นทีมงานสามารถตามเจอตัวแม่ และให้รับลูกกลับไปเลี้ยง ซึ่งปัจจุบันเด็กไปอยู่กับยายที่ต่างอำเภอ ประวัติในเวชระเบียนโชติโชนทีเดียว ครั้งที่มาคลอดล่าสุดเราแนะนำให้ทำหมัน แต่ปฏิเสธด้วยคิดว่าตนเองอายุมากแล้ว (แค่ ๓๕ ปีเอง)
หลังคลอดมีการ OK case เพื่อเฝ้าระวังว่าอาจทิ้งลูกอีก พร้อมกับ Consult นักจิตของรพ.เพื่อประเมินสภาวะจิตใจ และแล้วเราก็พลาด ๒ วันต่อมามีข่าวดังทั่งโรงพยาบาลว่า.. แม่.. ทิ้งลูกไปซะแล้ว ทั้งๆที่เราเฝ้าดูแลอย่างใกล้ชิด และเกือบตลอดเวลา
ทีมงานที่รับผิดชอบ ช่วยติดตามหาพ่อเด็ก แต่คนที่ถูกอ้างว่าเป็นพ่อ ปฏิเสธว่าเลิกคบกันนานมากแล้ว (โดยมีชาวบ้าน เพื่อนร่วมงานยืนยันชัดเจน) เราไปแจ้งความ – แจ้งเกิดโดยไม่ได้ใส่ชื่อพ่อของเด็กในใบเกิด เราตั้งชื่อน้องว่า “เด็กชายอาทิตย์” ชื่อเล่น “น้องซัน” ตามวันเกิดของน้อง
ถึงวันนี้ผ่านมาได้ ๒๔ วัน ไม่มีข่าวคราวความคืบหน้าของแม่.. วันนี้น้องซันเป็นที่รักของพวกเราชาวรพ.สูงเนิน บางคนซื้อผ้าอ้อม – เสื้อกางเกง – แพมเพิร์ส – นม – ตุ๊กตาของเล่นมาให้ (จนสมบัติของน้องซันมีเยอะมาก ล้นตะกร้า) ใครว่างจะช่วยกันเลี้ยง ช่วยดูแลน้องซัน บางวันไปอยู่ห้องคลอด, ห้องบัตร, ตึงโน้นตึกนี้แล้วแต่ใครว่าง.. kunrapee ก็เป็นหนึ่งในนั้น ได้ช่วยป้อนนมทุกเช้าก่อนเริ่มงาน
น้องซันเหมือนจะรู้ว่า.. ถูกแม่ปฏิเสธ.. จึงทำตัวน่ารัก ไม่งอแง ไม่ร้องกวน อยู่ง่าย กินง่าย เวลาพูดคุยด้วยเหมือนจะรับรู้ (บางครั้งต้องแกล้งกระตุ้นให้ร้อง เพราะเกรงว่าน้องจะมีพัฒนาการไม่ตรงตามวัย) น้องซันเป็นที่รักของเจ้าหน้าที่รพ.-ผู้ป่วย-ญาติผู้ป่วย ตอนนี้น้องซันอ้วนขึ้น เนื้อเต็ม แก้มเป็นพวง คางเริ่มเป็นชั้นหลายชั้น หลายคนอยากรับน้องซันไปเลี้ยง แต่คงต้องเป็นไปตามระบบทางราชการ ซึ่งอาจยุ่งยากเล็กน้อย
พี่ดา’แม่หมอประจำรพ. ดูดวงให้น้องซัน บอกว่า.. ดวงของน้องซันเป็นกาลากินีกับแม่ จะถูกโฉลกกับคนวันพุธ - วันอาทิตย์ ถ้าพ่อที่จะรับน้องซันไปเลี้ยงเกิดวันพฤหัสจะดีมาก จะเสริมดวงกัน น้องซันจะก้าวหน้าใหญ่โตในอนาคต ใครสนใจบริจาคสิ่งของหรือรับน้องซันไปเลี้ยงติดต่อได้นะคะ
ต้องขอขอบใจน้องซัน (หนุ่มน้อยผู้ที่ขาดความรักของแม่ตั้งแต่ลืมตามาดูโลก แต่ไม่ขาดความรัก-ความอบอุ่นจากพวกเรา ขอบใจอย่างมากๆที่ทำให้อุณหภูมิความรักเบ่งบานสูงขึ้น เนื่องในวันแห่งความรักนี้ ช่วยเป็นสื่อกลางให้พี่ ป้า น้า อา ทุกคนมีความสุข มีความรู้สึกดีๆ ได้ส่งมอบความรักให้กันและกัน และหวังว่าน้องซันจะนำความรักที่มอบให้นั้นเป็นแนวทาง ส่งเสริม เพิ่มพลังให้ชีวิต เดินทางไปพบเจอแต่สิ่งที่ดี มีคนรักตลอดการเดินทางนับแต่นี้ต่อไป Happy Ba ค่ะ
ความเห็น (23)
น่ารักน่าเวทนามาก..อนุโมทนาบุญกับพี่พยาบาลใจดีทุกคนด้วยค่ะ..
ตอนนี้น้องซัน เป็นศูนย์รวมของพวกเราค่ะพี่ใหญ่.. ทำให้เราได้พบปะกัน พูดคุยกัน ส่งความรักให้กัน ไม่ว่าจะเป็นแพทย์-พยาบาล-พนักงานผู้ช่วยเหลือผู้ป่วย-คนงาน-เจ้าหน้าที่ธุรการ-ศูนย์พัฒนาฯ-พนักงานขับรถ (ทุกหน่วยงานในรพ.ค่ะ) โดยมีน้องซันเป็นสื่อกลางความรัก
น้องต้นไม้มีเสื้อผ้าที่ใส่ไม่ได้แล้วอยู่เยอะค่ะ แต่คงตัวใหญ่ไปสำหรับน้องซัน หรือถ้าจะเป็นการบริจาคเงินเลี้ยงดูน้องจะได้ไหมค่ะ
น้องซันเลยกลายเป็นศูนย์กลางของโรงพยาบาลเลยนะครับ
น้องซันน่ารักมากๆๆ
ในความโชคร้ายแห่งชีวิต เราก็ได้แต่หวังไว้ว่า อาจจะมีความโชคดีที่รออยู่ในอนาคต...
น้องซันน่ารักมากค่ะ ขอให้น้องมีชีวิตเติบโตเป็นคนที่เข้มแข็งและเปี่ยมไปด้วยความดีงามต่อไปนะคะ
อวยพรจากใจค่ะ
เรียนอาจารย์จัน, อาจารย์ขจิต, คุณเสือตัวเล็ก
ถ้าเป็นเงินบริจาคนี่ เรายังไม่ได้คิดกันเลยค่ะ.. ส่วนใหญ่จะให้เป็นสิ่งของ-เสื้อผ้า-นม ต้องขอบคุณแทนน้องซันด้วยนะคะ
พุธหน้าวันที่ ๒๐ ก.พ.๕๖ พวกเราจะโกนผมไฟให้น้องซันค่ะ ตอนกลางวันมีเป่าเค้กครบรอบวันเกิด ๑ เดือนด้วย เชิญทุกท่านนะคะ ที่ตึกสมเด็จย่า ชั้นหนึ่ง รพ.สูงเนินค่ะ
ต่อไปในอนาตค .... ป้าเปิ้นขอให้ ..... น้องซัล ... มีชีวิตที่เข้มแข็ง มีชีวิตที่ช่วงโชติชัดชวาล .... ดังพระอาทิตย์ สมกับชื่อ "น้องSUN นะคะ
เรียน P'Ple พวกเราก็หวังตามนั้นเหมือนกันค่ะ ขอบคุณจริงๆ
ป้าดา ทำนายไว้ค่ะว่า.. ในอนาคตน้องซันจะก้าวหหน้า
พี่ซันขอให้แข็งแรงนะครับ..:):)
ขอบคุณค่ะคุณวิชญธรรม ตอนนี้พี่ซันแข็งแรงดี แต่ไม่รู้จะตลอดไปรึป่าว.. อาจช้ำมือในเร็ววัน.. เพราะหลายคนให้ความรักมากเกินไป แย่งกันอุ้ม แย่งกันป้อนนม น่วมไปหมดเลยคร๊าบ
ซัน.น่ารักขนาดนั้น พยาบาลก็มีความสุข ช่วยเติมส่วนที่ขาดหายไป
เป็นบทความที่เตือนสติ เหมาะสมกับเทศกาลวาเลนไทน์นี้คะ
ขอให้น้องมีเส้นทางที่สดใสในอนาคตนะครับ
เห็นจริงตามนั้นค่ะวอญ่าท่านผู้เฒ่า น้องซันช่วยเติมเต็มความสุขให้พวกเรา วันๆวุ่นวายดูแลน้องซัน.. วันก่อนมีน้องคนนึงถามว่า เอ๊.. เราจะโดนใบเสี่ยงเรื่อง มัวแต่ดูแลน้องซันรึป่าวน๊า??? ไม่หรอกน่า.. พวกเราบริสุทธิ์ใจ คริคริ
ขอบคุณคุณหมอปัทมา และคุณพ่อน้องทิมดาบค่ะ
ตอนนี้น้องซันเริ่มจะติดห้องแอร์แล้วค้าบเมื่อวานสงสัยจะร้อน ไม่ยอมนอนดิ้นไปมา พอเปิดแอร์ น้องซันหลับปุ๋ยเลย
ป้าอ๋อยไปเยี่ยม.. ยังไม่เคยเห็นน้องซันร้อง งอแง ร้องกวน ไม่ยอมนอนซะที่เลย ฮิฮิ เป็นเด็กดีกับป้าจริงๆ
น่ารักมากๆ น้องซันโชคดีเพราะแม้แม่ปฏิเสธ
แต่...มีคุณหมอคุณพยาบาลรักล้นเหลือเลย
ขอให้น้องซันเป็นเด็กดี แข็งแรง เลี้ยงง่ายโตไวๆ นะคะ :)
น้องซันจิ้มลิ้มเชียว
ขอบคุณพยาบาลใจดีทุกคนนะครับ
ขอให้น้องซันโตไวๆนะครับ
ขอบคุณคุณหยั่งรากฝากใบ, ลุงชาติ และทุกๆท่านที่มาให้กำลังใจน้องซันค่ะ
น้องซันมีพัฒนาการตามวัยค่ะ ตอนนี้เริ่มมองจ้องนิ่งๆเวลาเราคุยด้วย นอนคว่ำได้ขยับศีรษะไปมา แต่คอยังไม่แข็งเท่าไรค่ะ คุณลุง-คุณป้า ^_^
ขอบคุณสำหรับบันทึกเรื่องเล่าดีๆค่ะ ที่ถ่ายทอดบรรยากาศการดูแลจนเห็นภาพชัดเจนของบุคลากรผู้ให้บริการด้วยหัวใจ... มากกว่าการทำงาน routine
ขอบคุณนะคะ
ขอบคุณค่ะพี่ติ๋ว.. แค่เพียงคำพูดเล็กน้อยเหล่านี้ ก็สร้างแรงกายแรงใจให้มากมายเลยค่ะ
วันพุธที่ ๖ มี.ค.๕๖ เจอกันนะคะ kunrapee จะไปร่วมประชุมวิชาการด้วยค่ะ
น่ารักน่าชังมากค่ะ เสียดาย ไม่มีลูกเลย ไม่มีเครื่องใช้เด็กเลยค่ะ หากมีขอรับบริจาคเป็นเงินเพื่อช่วยค่านม ค่าอุปกรณ์เครื่องใช้ก็ยินดีนะคะ
ขอบคุณมากๆค่ะอาจารย์ Sila เพียงแค่น้ำใจที่หยิบยื่นให้น้องซันก็ทดแทนไม่ไหวแล้วค่า