โกรธเขา เพราะเราเอง (2-118)
วันนี้้้เห็น "ตัวโกรธ" ที่นอนเนื่องอยู่ในจิตตัวเอง
ไม่รู้นานแค่ไหนแล้ว...
จำไม่ได้แล้วด้วยซ้ำว่าเคยโกรธครั้งสุดท้าย...เมื่อไหร่ และรู้สึกไม่ดีเลย...ที่โกรธ
พอผ่านไปสักพัก...คลายโกรธ
ก็มาแปลกใจ...ด้วยเคยเข้าใจว่าตัวเองเป็นคนโกรธยาก
คนรอบตัวก็บอกเช่นเดียวกัน
ตอนโกรธจะรู้สึกหัวใจเต้นแรง จี๊ดๆที่ขมับขวา อยากเล่าความโกรธให้ใครสักคนฟัง อยากพูดคำที่ไม่ดีเกี่ยวกับคนนั้น…
เออนะ...โกรธได้โกรธไป เขาไม่รู้ตัวสักหน่อย
พระท่านยังสอนว่า "โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า"
เรานี่ทั้งโง่ทั้งบ้า...เลย ฮา (ไม่ออก)
เอาล่ะ โง่ก็แล้ว บ้าก็แล้ว ลองคิดต่อว่า...
เพราะอะไรจึงโกรธจี๊ด ถึงขนาดรู้สึกตกใจตัวเอง
ก็พบว่า โกรธเพราะรู้สึกว่าตัวเองเป็น “คนดี” น่ะสิ
แล้วคนนั้น (ที่ทำให้โกรธ) น่ะ แย่กว่าเราเป็นไหนๆ
อ้อ...เราโกรธคนอื่นเพราะรู้สึกว่าตัวเองดีกว่าคนอื่น
“ติดดี”... นั่นไง
อีกอย่างหนึ่งก็คือ มีอคติกับคนที่ทำให้โกรธอยู่แล้ว พอเขาทำไม่ถูกใจ เราก็จะ "จี๊ด" ขึ้นมาได้ง่ายกว่าปกติ
งั้นต่อไปก็ต้องลดละ “ติดดี” ให้น้อยลง และอย่าได้มี “อคติ” กับใคร จะได้ไม่โกรธให้รู้สึกตกใจและรู้สึกแย่กับตัวเอง...ก็แล้วกันนะ
ปล. ขอบคุณกัลยาณมิตรที่ชวนคุยจนหลุดจาก “อารมณ์โกรธ” ค่ะ
ความเห็น (18)
* อรุณสวัสดิ์รับข้อคิดดีๆเช่นนี้ค่ะ..
* ความโกรธเป็นสัญชาติญาณจากโสตสัมผัส..ความรู้ตัวระงับดับได้ คือสติครองตนให้พ้นจากอุปกิเลส
- ช่วงนี้ตัวเองเห็น "ตัวโกรธ" เยอะเลยค่ะ
- โกรธมาก --->ทุกข์มาก
- โกรธเขา ---> เราทุกข์เอง
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
ขอบคุณข้อคิดและภาพงดงามแต่เช้าเลย
น้อมนำใส่ใจ จะพยายามปฏิบัติตามค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ
พิชชา
ประสบการณ์นี้ทำให้เข้าใจเลยว่า เืพื่อนบางคนที่โกรธบ่อย ๆ แล้วเราก็ชอบคอยไปปลอบ (แบบซ้ำเติม) ว่า อย่าโกรธน่า โกรธอีกละ... น่ะเขารู้สึกอย่างไร ทำนองไม่เจอกับตัวเอง (ซะบ้าง) ก็ไม่รู้ซึ้งนะคะ...ฮาๆๆๆ
ค่ะ โกรธบ้างพอให้รู้ว่าเราก็ยัง "ปุถุชน" แต่โกรธบ่อยก็ทุกข์เอง :)
สวัสดีครับ
จริงแท้เลยว่า ไปบอกใครไม่ให้โกรธนี่ยาก เผลอๆ จะถูกโกรธกลับมา อิๆๆ
เป็นอีกบทเรียนหนึ่งนะครับ
จบแล้วก็มาขำตัวเอง บางทีก็โกรธตัวเอง ที่ตัวเองโกรธ ซึ่งไม่ดีอีกแหละ
ฉะนั้นต้องวางๆ ขำๆ ไปบ้าง จริงจังบ้าง ผ่อนๆ บ้าง
เล่าสู่กันฟังก็สนุกดีครับ เป็นการสะกิดเตือนไปในตัว
สวัสดีค่ะคุณครู
ธ.วั ช ชั
ย
ขออนุญาตยกให้เป็น "คุณครู" ของตัวเองนะคะ ^^
จริงดังที่คุณครูว่าล่ะ โกรธไปแล้ว พอหายโกรธ ก็ขำตัวเอง แต่ที่สำคัญก็ให้นึกโมโหตัวเองอีกว่า... ช่างโง่ไม่เลิกซะที
ขอบคุณมากค่ะในฐานะกัลยามิตรที่ให้ข้อคิดดี ๆ มาตลอดเลยค่ะ
สวัสดีครับ "โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า" ธรรมะนี้ใช้ได้เป็นอมตะ ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ...
ป่านนี้คงสงบ สุข สบายแล้วนะคะ
ปริมก็เห็นตัวโกรธ (โกรธตัวเอง) โผล่มาวันก่อน ตอนนี้หลบหน้าไปแล้ว ไม่รู้เมื่อไหร่จะมาเยือนอีก
ขอให้ฝันดีค่ะ...
สวัสดีค่ะคุณ 
...ปริม
pirimarj..
ส่วนตัวหากกำลังมีความรู้สึกอะไร โดยเฉพาะความรู้สึกที่ไม่ดี/ทางลบ จะยับยั้งใจไว้ แม้จะบันทึกด้วยการพิมพ์/เขียนไว้ แต่จะยังไม่โพสต์สู่ออนไลน์ใด ๆ จนกว่าจะ "ตกตะกอน" ลงสักพักก่อน ค่อยปรับข้อความ (เพื่อไม่ให้กระทบผู้อื่นจนเกินไป) แล้วจึงโพสต์ค่ะ
ดังนั้นตั้งแต่โพสต์บันทึกนี้... ก็ผ่านพ้นความโกรธไปแล้วค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ และขอให้เราทั้งสอง (และทุกๆคน) ได้มีสติเท่าทัน ไม่ให้ "ตัวโกรธ" มาทำร้ายเราได้...นะคะ ^^
ขอบคุณบันทีกกีดีาำหรับคืนนึ้คระบ
ยินดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
:)
เขาบอกว่า....ติดดีดีกว่าติดเลวนะคะ....
เมื่อรู้ว่าติดแล้วอย่าเกาะค่ะ
ให้ปล่อยดีออกไปเมื่อถึงเวลา
- จะพยายามครับ ลด"ติดดี"ของตัวเอง พร้อมลด"อคติ"ต่อผู้อื่น..
- ขอบคุณข้อคิดดีๆครับ..
- อีกอย่าง..ชอบแนวคิดนี้จังเลยครับ ขออนุญาตใช้นะครับ
จะตั้งเอ๋ย ตั้งใจ ให้ยิ่งแล้ว
ฝังรากแก้ว ยิ่งมั่น ตรงมุ่งหมาย
จะฝากใบ ดอกผล กรุ่นกำจาย
หยั่งรากลึก สุดสาย ในแผ่นดิน
- สวัสดีครับท่านอาจารย์
- เห็นด้วยอย่างยิ่ง
- ทำดี อย่าติดดี
- ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันกัน
สวัสดีค่ะอ.
ธนิตย์
สุวรรณเจริญ
การติดดี และความมีอคติต่อผู้อื่นนั้น...ปุถุชนอย่างเราๆ ก็คงยากอยู่เหมือนกัน
แต่แม้ยาก ก็ต้องทำ...
ดีใจและขอบคุณที่อาจารย์ชอบ กลอนนั้น เป็นกลอนที่ทำให้ชุดความคิดของตัวเองเปลี่ยนไปค่ะ
สวัสดีค่ะอ.
เขียวมรกต
ขอบคุณที่แวะมาอ่านและทักทายค่ะ