ความงดงามในความผิดหวัง

ยิ่งผิดหวังมากเท่าไหร่ รสชาติของความสมหวังจะยิ่งหอมหวานขึ้นเป็นทวีคูณ และประสบการณ์ การเรียนรู้ ตลอดจนความทรงจำที่ดีนั้นจะทำให้ความผิดหวังเหล่านั้นดูกะจิดริดไปเลยทีเดียว

บันทึกของอาจารย์หมอปัทมา มีเสน่ห์ชวนให้ติดตาม คิดตาม และย้อนดูตัวเองได้ดีมากเลยทีเดียว บันทึกแง่งามของความรู้จากชีวิตจริง ชวนให้นึกถึงสิ่งที่ "สมดังหวัง" กับสิ่งที่ "ไม่ได้ดั่งใจ" ที่เกิดขึ้นในชีวิตตัวเองตั้งแต่สมัยเป็นนักศึกษามาจนถึงวัยทำงานที่ผ่านมาหลายปี เมื่อนั่งพิจารณาได้เห็นว่าสิ่งที่ไม่ได้เป็นไปตามที่เราคาดหวังไว้กลับมีมากกว่าสิ่งที่เราใฝ่ฝันไว้มากมายหลายเท่านัก ซึ่งทำให้น่าฉงนใจไม่น้อยเพราะตามนิสัยส่วนตัว ฉันหวังให้มันเป็นไปตามที่คิดเสมอ แต่ในความเป็นจริงสิ่งที่เกิดขึ้นมันกลับตรงกันข้าม

๑.

หลายต่อหลายครั้งที่รู้สึกท้อตอนทำงานวิจัยในโรงเรียนเพราะผลลัพธ์ที่ออกมาไม่เป็นไปตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้ จนต้องขอคำแนะนำจากท่านอาจารย์ที่ปรึกษา และเสนอแนวคิดที่จะเปลี่ยนวิธีการแล้วลงมือทำใหม่เพื่อหวังผลลัพธ์ที่ดีขึ้น ด้วยความที่อยากนำเสนองานที่ประสบความสำเร็จ ไม่มีใครอยากไปยืนหน้าชั้นแล้วรายงานแต่ผลงานที่ไม่ได้คาดหวังอยู่แล้ว แต่ละครั้งก็จะมีการปรับปรุงแก้ไขไปเรื่อยๆ นั่นคือความเป็นจริงหนึ่งในงานวิจัย

จนมาถึงงานชิ้นสำคัญอีกชิ้นหนึ่งที่ผลออกมาผิดเป้าหมายอีก อาจารย์ที่ปรึกษาท่านก็บอกให้สรุปไปตามนั้น ถือเป็นการเรียนรู้และยืนยันได้ว่าวิธีนี้ไม่ได้ผลแล้วเราจะได้ไม่ต้องไปเสียเวลากับมันอีก แล้วท่านก็แนะนำวิธีเขียนวิทยานิพนธ์ส่วนที่ได้ผลทางลบให้เน้นที่วิธีการและสิ่งที่ได้เรียนรู้ในเชิงวิชาการจากงานชิ้นนั้น

บทเรียนในตอนนั้น คือการยอมรับสิ่งที่ไม่ได้คาดหวัง เพื่อนๆ และน้องๆ ในทีมจะได้โฟกัสในวิธีอื่น ตัวเองได้เรียนเทคนิคการนำเสนอผลงานที่มี negative result บอกตรงๆ ว่า รู้สึกไม่ค่อยดีนัก เข้าตำรา what if...คงจะดีไม่น้อยหาก…..

สิ่งที่ประทับใจอยู่ในความทรงจำ คือความเข้าใจ ความเมตตา ความจริงใจและกำลังใจที่ได้รับจากท่านอาจารย์ที่ปรึกษาที่มีต่อเราในวันคืนที่ผิดหวังและท้อแท้นั้น ตลอดจนความผูกพัน ความห่วงใย ของเพื่อนร่วมทีมที่อยู่ด้วยกันมาหลายปี

..

๒.

พอมาทำงานในบริษัทผลิตยาในตำแหน่งนักเคมี และมีหน้าที่ในการนำตัวยา (Active Pharmaceutical Ingredient) จากห้องทดลองวิจัย (R&D) มาผลิตในระบบอุตสาหกรรม (Technology Transfer) จากสูตรที่คิดค้นในห้องแลป ที่ผลิตได้ครั้งละไม่ถึง 100 กรัมมาทำ scale up ในโรงงานครั้งละ 100 กิโลกรัมเป็นอย่างน้อย ตลอดระยะเวลาเกือบสิบปี เกือบสิบตัวยา (New chemical entity) ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งเป็นผู้ตามและผู้นำในโปรเจคต่างๆ มีตัวยาแค่สองตัวยาล่าสุดที่ได้รับการอนุญาติให้วางขายในห้องเภสัชได้ในขณะนี้

เพื่อนร่วมงานบางคนยังไม่เคยได้เกี่ยวข้องกับตัวยาที่ประสบความสำเร็จเลยตั้งแต่เริ่มทำงานมาพร้อมกัน ดังนั้นประสบการณ์ในการทำ AAR สำหรับโปรเจคที่ต้องยุติลงกลางคันด้วยเหตุผลนานาประการแล้วพรีเซนต์ต่อผู้บริหาร จึงมีมากกว่าโปรเจคที่ประสบความสำเร็จ กว่าจะได้ยืนรายงานโปรเจคที่ประสบความสำเร็จ ก็ทำให้ทุกคนในทีมงานรู้สึกประหม่าไม่น้อย

บทเรียนในตอนนั้น รวมกันเป็นประสบการณ์ทั้งของส่วนตัวและองค์กร ในแต่ละโปรเจคที่ล้มเหลวจะทำเป็น AAR ในช่วง learn after แล้วมันจะกลายเป็น learn before ของโปรเจคถัดไป ในทุกๆ ด้าน

สิ่งที่ประทับใจอยู่ในความทรงจำ คือความผูกพัน มิตรภาพระหว่างเพื่อนร่วมงานในแต่ละโปรเจคนั้น ความไว้เนื้อเชื่อใจ ความสนุกสนาน รอยยิ้ม เสียงหัวเราะหรือแม้แต่น้ำตาที่ไหลริน โอบกอดของเพื่อนร่วมงานในวันที่โปรเจคปิดตัวลง ข้อความที่บอกว่า You’ve done your best.., เวลาที่เราต้องบอกตัวเองให้เป็นเข้มแข็งเพื่อแจ้งข่าวร้ายกับทีมงาน ปลอบเขา ทั้งๆ ที่เราก็แทบไม่ไหว ฯ

ทุกครั้งที่พูดถึงโปรเจคที่ล้มเหลว เราจะพูดถึงสิ่งที่ได้เรียนรู้ ความประทับใจที่มีในแต่ละบุคคล มีพูดถึงสิ่งบางสิ่งที่คนบางคนทำแล้วไม่น่าประทับใจบ้างแต่ก็มีไม่มาก...บางความผิดหวังเราอาจโอดครวญแล้วหาวิธีแก้ไขให้ดีขึ้นแต่ในบางครั้ง SUMO (Shut up, move on) ก็อาจดีกว่า

บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่อร่อยที่สุดในชีวิตคือชามที่ทานร่วมกับเพื่อนร่วมงานตอนทำงานด้วยกันถึงตีสองในคืนวันหนึ่ง, กาแฟที่รสชาดดีที่สุดคือกาแฟที่เจ้านายซื้อมาฝากในกลางดึกในช่วงที่งานเร่ง, ขนมที่อร่อยที่สุดคือขนมที่คนงานที่กลายเป็นเพื่อนเป็นกัลยาณมิตร ซื้อมาฝากตอนเปลี่ยนกะเพราะรู้ว่ายังไงเรายังคงอยู่เฝ้าโปรเจค ฯ แม้จะผ่านไปเกือบสิบปี สิ่งเหล่านี้ยังอยู่ในใจเสมอ...

..

๓.

แม้แต่งานอดิเรกที่ฉันรักนักหนาในขณะนี้คือการถ่ายรูป กว่าจะได้แต่ละรูปที่คิดว่าสวยงามพอเอามาโชว์ได้ แต่ก็มีอีกไม่รู้กี่พันรูปที่มันออกมาไม่ดีอย่างที่หวัง มีบ่อยครั้งที่พอเดินทางไปถึงสถานที่ในการถ่ายภาพ ฝนก็เทลงมาจนไม่ลืมหูลืมตา ได้เพียงภาพเม็ดฝนกลับบ้าน

บทเรียนในตอนนั้น คือด้านเทคนิคที่คอยร่ำเรียนในทุกๆ ครั้งที่ถ่ายภาพ รวมไปถึงการฝึกฝนตนเองไปในตัวไม่ว่าจะเป็นด้านความอดทน การปล่อยวาง เมตตาภาวนาในสิ่งที่เห็น ฯ

สิ่งที่ประทับใจอยู่ในความทรงจำ คือความสุข มิตรภาพที่ได้รับจากกิจกรรมนี้ กับความรู้สึกดีดีของผู้ร่วมทาง...

..

ไม่ว่าชีวิตจะหยิบยื่นโจทย์ใดให้เราบ้าง ความผิดหวังที่อาจจะเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นจริงเสมอเท่าที่ผ่านมาก็คือ ยิ่งผิดหวังมากเท่าไหร่ รสชาติของความสมหวังจะยิ่งหอมหวานขึ้นเป็นทวีคูณ ประสบการณ์ การเรียนรู้ ตลอดจนความทรงจำที่ดีนั้นจะทำให้ความผิดหวังเหล่านั้นดูกะจิดริดไปเลยทีเดียว

..

ไม่ว่าจะต้องผิดหวังอีกสักกี่ครั้ง แต่หากมีกำลังใจดีดีมาบอกว่า (Con Te Partiro - จะเดินไปด้วยกันนะ...)  เราก็ยิ้มได้เสมอนะคะ... :)

ขอบคุณอาจารย์หมอ ป.

ขอบคุณทุกกำลังใจ... ค่ะ

 

 

[ทิมดาบ]

งดงามมากครับคุณปริม

[สันติสุข]

• มาให้กำลังใจคนที่ใกลัจะสมหวัง
• ชอบประโยคที่ว่า..ยิ่งผิดหวังมากเท่าไหร่ รสชาติของความสมหวังจะยิ่งหอมหวานเป็นทวีคูณ..
• ภาพประกอบสวยถูกใจมาก
• ขอบคุณครับ ที่นำเรื่องราวและภาพอันมีชีวิตชีวามาแบ่งปัน

[กาญจนา สุวรรณเจริญ]

• เป็นมุมมองที่สร้างกำลังใจ อันจะเป็นแรงผลัก ให้เราคิด วิเคราะห์เรื่องราวต่างๆ อย่างสมเหตุสมผล..
• ภาพสวยงดงามจริงๆค่ะคุณปริม

[ชลัญธร]

ถ้าไม่เคยผิดหวังเราจะไม่รู้เลยว่าความสมหวังมันสวยงามขนาดไหน

[ชยันต์ เพชรศรีจันทร์]

จะคอยเป็นกำลังใจ และตามไปดูความสมหวัง..สักวัน

[เขียวมรกต]

• สวัสดีครับคุณปริม
• ขอบคุณที่นำประสบการณ์ดีๆมาแบ่งปันกัน
• ความผิดหวังเป็นการเรียนรู้ที่สำคัญ
• ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะครับ

[...ปริม ทัดบุปผา...]

สวัสดีค่ะคุณหมออดิเรก

ฟังเพลงนี้ไปหลายรอบค่ำนี้ เพราะมากๆๆๆๆ โดยเฉพาะประโยคนี้

โดนมากๆๆ ขอบคุณค่ะ :)

"ขอบฟ้าที่เรานั่งบอกคราวนั้นยังมีความหมาย ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ

และจะคิดถึงเธอตลอดไป"

[...ปริม ทัดบุปผา...]

สวัสดีค่ะคุณพี่สันติสุข

จนถึงวันนี้ต้องบอกว่าจุดหมายที่ตั้งไว้ในด้านการงานต้องบอกว่า มาถึงจุดที่สมหวังจุดหนึ่งแล้วค่ะ แม้ที่ผ่านมาจะทุลักทุเลก็ตาม ตอนนี้กำลังตั้งจุดหมายใหม่และกำลังเริ่มเดินไป หากสมหวังเมื่อไหร่จะมาแจ้งให้ทราบค่ะ

ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจค่ะ :)

[...ปริม ทัดบุปผา...]

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์กาญจนา,

ขอบพระคุณค่ะ

บางครั้งการหยุดคิดก็ทำให้เราได้ให้โอกาสชีวิตชื่นชมสิ่งงดงามที่เกิดขึ้นนะคะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะอาจารย์ :)

[...ปริม ทัดบุปผา...]

สวัสดีค่ะคุณชลัญธร

มือศิลป์ตัวจริงใน g2k ขอบคุณสำหรับเสื้อประจำตัวสวยๆค่ะ อยากได้มาใส่จริงๆค่ะ :)

[...ปริม ทัดบุปผา...]

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ชยันต์,

อาจารย์จะตามมาเยี่ยมที่เมืองสิงโตจริงๆนะคะ จะต้อนรับอย่างดีค่ะ ขอบคุณค่ะ :))

[...ปริม ทัดบุปผา...]

สวัสดีค่ะคุณ เขียวมรกต

ขอบคุณนะคะ ที่กรุณามาให้กำลังใจค่ะ โชคดีค่ะที่กำลังมีความสุขมากๆ กับงานที่ทำอยู่ตอนนี้ค่ะ

ขอให้คุณมีความสุขกับงานเช่นกันค่ะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ :)

[Wasawat Deemarn]

...

จงเติบโตจากความผิดพลาด
จงเฉลียวฉลาดจากความผิดหวัง

ว.วชิรเมธี

...

หากเธอเรียก “ความผิดพลาด” ว่า “ความล้มเหลว”
สิ่งที่ตามมาหลังจากนั้นก็คือ “ความเสียใจ”
แต่หากเธอเรียก “ความผิดพลาด” ว่าเป็น “บทเรียน”
สิ่งที่ตามมาหลังจากนั้นก็คือ “การเติบโต"

ว.วชิรเมธี

...

ความผิดหวัง ก็คือ "ความ" ประเภทหนึ่ง
ความสำเร็จ ก็คือ "ความ" ประเภทหนึ่ง
ความขี้เหร่ ก็คือ "ความ" ประเภทหนึ่ง
ความงดงาม ก็คือ "ความ" ประเภทหนึ่ง

ทุกอย่าง ก็คือ "ความ" ที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตมนุษย์
แต่ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิตมนุษย์
ทุกอย่างต้องการคำว่า "เรียนรู้" ทั้งสิ้น
จงเรียนรู้ต่อไป หากใจต้องการ ;)...

...

ชีวิตจะหยุดยั้ง
หรือจักเติมพลังแล้วเดินต่อ
เมื่อที่หัวใจเริ่มทดท้อ
เพียงแค่พักแล้วรอ ใจพร้อมเดิน

ชีวิตมีทางแก้
อย่ายอมแพ้ให้ใจ ได้ขัดเขิน
ก้าวต่อไป ทุกอย่างคือทางเดิน
จะเจริญ หรือ ยับย่อย อัปราชัย

อยู่ที่ "ใจ" เพียงอย่างเดียว

...

[ชลัญธร]

ลองทำใส่เองก่อนนะ อิ อิ โพสต์วิธีทำให้แล้ว ตามlink http://www.gotoknow.org/blogs/posts/487250

[ป.]

ต้องขอบคุณ คุณปริมต่างหากค่ะ ที่นำประสบการณ์อันมีพลังมาเล่าสู่กันฟัง ประทับใจข้อความนี้มาก บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่อร่อยที่สุดในชีวิตคือชามที่ทานร่วมกับเพื่อนร่วมงานตอนทำงานด้วยกันถึงตีสองในคืนวันหนึ่ง กาแฟที่รสชาดดีที่สุดคือกาแฟที่เจ้านายซื้อมาฝากในกลางดึกในช่วงที่งานเร่ง ขนมที่อร่อยที่สุดคือขนมที่คนงานที่กลายเป็นเพื่อนเป็นกัลยาณมิตร ... วันนี้ก็มีเรื่องผิดหวังเล็กน้อยๆ แต่ขอ SUMO ละกันค่ะ :)))

[...ปริม ทัดบุปผา...]

ท่านอาจารย์ Wasawat Deemarn คะ

ขอบคุณมากค่ะสำหรับบทสรุปที่กินใจให้กับบันทึกนี้

ความผิดพลาด ความผิดหวังคือส่วนหนึ่งในการทำงานในการดำเนินชีวิต สำหรับบางคนบางทีความผิดหวังอาจเกิดขึ้นบ่อยกว่าความสมหวัง แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ในระหว่างการรอคอยที่จะได้ลิ้มลองความสำเร็จนั้น การเรียนรู้ ประสบการณ์ ทั้งในด้านเทคนิคและทักษะชีวิต เป็นสิ่งที่ทำให้ความสำเร็จนั้นมีค่ามากขึ้น และความผิดหวังน้ันดูเล็กนิดเดียว

ขอบคุณค่ะ

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

* เป็นความจริงอย่างที่น้องปริมสะท้อนไว้ในเรื่องความเป็นจริงของชีวิตคนเรา..

* คิดเชิงบวกไว้เสมอ..ทุกประสบการณ์ที่ผ่านมา..ผิดหวัง..สมหวัง..ล้วนสร้างคุณค่าแก่ชีวิตเสมอนะคะ..

 

[น้อย น้ำพอง]

 สวัสดีค่ะคุณปริม...

...ขอบอกว่าเป็นบันทึกที่ให้ความหนักแน่นสำหรับหัวใจตัวเองจริงๆค่ะ.

...ชอบคำๆนี้ค่ะ ปลอบเขา ทั้งๆที่เราก็แทบไม่ไหว! (เป็นบ่อยเช่นกันค่ะ...ในคราวที่คิดว่าทุกข์ของตัวเองนั้นใหญ่หลวง แต่พอได้เห็น-รับฟังความทุกข์ของเพื่อนๆ กลับต้องเป็นฝ่ายปลอบใจให้กำลังใจเขาแทนซะงั้น แต่ก็ให้ความรู้สึกที่ปล่อยวางได้กับตัวเอง)

...ขอบคุณประสบการณ์ดีๆ(รสชาติชีวิต)ที่นำมาแบ่งปันค่ะ มีเพลงมาฝากคุณปริมลองฟังดูนะคะ.

...http://www.youtube.com/watch?v=-W-5XJNVOk8&feature=related...(เพลงเก็บไว้ จากคูณสามซุปเปอแก็งค์)

[...ปริม ทัดบุปผา...]

คุณชลัญธร ขอบคุณนะคะ จะลองทำดูค่ะ ต้องหาอุปกรณ์ก่อน อิอิอิ :)

[...ปริม ทัดบุปผา...]

ขอบคุณค่ะท่านอาจารย์หมอ ป. หวังว่าคงรู้สึกดีขึ้นหลังจาก SUMO นะคะ :)

[...ปริม ทัดบุปผา...]

ขอบคุณค่ะคุณพี่ใหญ่

ปริมจะขออนุญาตเดินตามรอยคุณพี่ใหญ่ในการคิดบวก และจะพยายามทำตามคำแนะนำที่ว่า "คิดเชิงบวกไว้เสมอ..ทุกประสบการณ์ที่ผ่านมา..ผิดหวัง..สมหวัง..ล้วนสร้างคุณค่าแก่ชีวิตเสมอ"

ขอบคุณมากๆๆๆๆ ค่ะ :)

[...ปริม ทัดบุปผา...]

ดีใจมีคนร่วมแชร์ความรู้สึกค่ะ...

ขอบคุณค่ะคุณน้อย ปริมเอาเพลงนี้มาแปะไว้ที่นี่ด้วยค่ะ เผื่อคุณน้อยจะแวะมาฟังด้วยกัน ขอบคุณค่ะ เพลงนี้ความหมายดีมาก จะเก็บความรู้สึกดีดีนั้นไว้เช่นกันค่ะ....

ฝันดีนะคะคืนนี้... :)

[...ปริม ทัดบุปผา...]

ปริมขอขอบคุณกัลยาณมิตตรทุกท่านที่แวะมาอ่าน ให้กำลังใจ ให้ดอกไม้ไว้นะคะ

ขอให้ทุกท่านฝันดีค่ะ :)

[SarapeeSaravpee]

แวะเวียนมาอ่านครับ ผมไม่ได้ปรุงยา แต่ขอเดินตามไปทุกที่ที่คุณปริมบอกเล่า หากมีโอกาส แม้จะได้รู้ช้ากว่าไปก้าวหนึ่ง แต่จะติดตามเสมอครับ ขอเป็นอีกหนึ่งแรงใจครับ

[...ปริม ทัดบุปผา...]

สวัสดียามดึกค่ะคุณ SarapeeSaravpee,

โห... ชีวิตที่เงียบสงบ สุข อิสระ จะยังมีอยู่ไหมคะเนี่ย หากจู่ๆ มีคนเดินตาม... พูดเล่นค่ะ :)...

หวังว่าคุณ SarapeeSaravpee คงสบายดีนะคะ ว่างๆ คุณ SarapeeSaravpee ลองเขียนเรื่องราวมาเเล่าที่ g2k บ้างซีคะ ปริมจะได้ไปแวะอ่านบ้าง...

ขอบคุณนะคะที่มาทักทาย..ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

[โอ๋-อโณ]

ผิดเป็นครู ที่เราได้ยินมาแต่ไหนๆนี่คือความจริงแท้เลยค่ะ คุณ บันทึกนี้ทำให้พี่โอ๋ได้คิดย้อนไปถึงตอนทำงานในแล็บวิจัยสมัยเรียน ทุกครั้งที่มีปัญหาให้เราต้องแก้ ยิ่งปัญหาไหนที่แก้กันเท่าไหร่ก็ไม่สำเร็จ จะพบว่าเราได้เรียนรู้อะไรๆมากขึ้นยิ่งกว่าปัญหาที่แก้ง่ายๆ ตอนที่เราเผชิญกับมันอยู่ ถ้าเราไม่ปรับใจให้คิดในทางบวก เราจะทุกข์มาก พี่โอ๋โชคดีที่เป็นคนคิดบวก ทำให้เป็นครูชั้นดีสำหรับรุ่นน้องๆต่อๆมาที่ทำแล็บคล้ายๆเรา เพราะปัญหาทั้งหลายที่เราพบก่อน ก็จะช่วยให้เราแก้ปัญหาสำหรับคนอื่นได้อย่างง่ายดาย ถึงขนาดมีคนบอกว่าพี่โอ๋เป็น encyclopedia เดินได้สำหรับเรื่องที่ทำอยู่ไปเลย 

สรุปว่าการ"ปรับใจ"เป็นสิ่งที่ต้องทำทุกครั้งที่พบกับความผิดหวังค่ะ ปล่อยวาง เปลี่ยนมุมมอง แล้วเราจะได้เรียนรู้เพิ่มขึ้นทุกครั้งที่ไม่สมหวัง

ขอบคุณสำหรับอีกบันทึกที่อ่านแล้วทำให้มีรอยยิ้มสมชื่อบล็อกนะคะ

[Phra Anuwat]

อ่านแล้ว...นึกถึง บะหมี่ กาแฟ และขนมที่อร่อยที่สุด.....จริง-จริง...

[...ปริม ทัดบุปผา...]

สวัสดีค่ะพี่โอ๋

ขอบคุณมากค่ะที่กรุณานำประสบการณ์อันทรงคุณค่ามาแลกเปลี่ยน การคิดบวก การใฝ่รู้ บวกความอดทน คือสูตรเฉพาะตัวที่ทำให้พี่โอ๋เป็น encyclopedia เดินได้ จริงๆค่ะ

แม้ในตอนอยู่ในเหตุการณ์เราอาจรู้สึกไม่ดีนักในตอนนั้น แต่เมื่อมันผ่านพ้น มันคือความทรงจำที่ดีจริงๆ ค่ะ ตอนนี้ปริมไม่ได้ทำงานในห้องแลปแล้วแต่ก็ยังนึกถึงวันคืนเหล่านั้นเสมอๆ ค่ะ

มีความสุขในค่ำวันพุธะนะคะพี่โอ๋ ขอบคุณค่ะ

[...ปริม ทัดบุปผา...]

กราบนมัสการพระอาจารย์ Anuwat,

กราบขอบพระคุณค่ะพระอาจารย์ที่กลับมา gotoknow อีกที พระอาจารย์หายไปหลายวันเลยค่ะ

พระอาจารย์สบายดีนะคะ

[Tawandin]

ความผิดหวังอันแสนหวาน...

นึกถึงสวนที่บ้านคุณปริม นึกถึงนกที่ชวนกันเข้ามาแทนไก่ชน และนึกถึงมะขามเทศในสวนตัวเองที่ต้องโค่นต้น เพื่อปลูกมันสำปะหลังขึ้นมาทันทีเลยค่ะ 

มะขามเทศแสนหวาน...จะเก็บเมล็ดพันธุ์เจ้าไว้ในใจ...รอยเชื่อมแห่งยุคสมัย เริ่มต้นเปลี่ยนที่ดวงใจ แล้วอะไรหวานๆจะผ่านตามมา :) 

ขอบคุณ สำหรับบันทึกแห่งรอยยิ้ม ที่ชวนให้ความผิดหวังเป็นเรื่องจิ๊บๆตลอดรายทางค่ะ

[ธิ]

• ตอนที่เผชิญทุกข์ก็รู้สึกว่าใหญ่
• พอผ่านไปได้ก็....แค่นี้เอง
• บ่อย  ๆ  เข้า  ก็มีมุมดี ๆ ให้เห็นเสมอ 
• ถึงวันนี้ก็แบ่งปันบทเรียน  ผ่านประสบการณ์  ผ่านเรื่องเล่า
• ให้น้อง ๆ รุ่นหลังนำไปปรับใช้  ก้าวข้ามทุกข์ได้ดีกว่าเรา
• ขอบคุณแง่งามจริง ๆ ค่ะคุณปริม

[...ปริม ทัดบุปผา...]

สวัสดีค่ะคุณ Tawandin,

ไม่ว่าจะความสมหวังหรือความผิดหวัง เมื่อเวลาผ่าน มันก็จะผ่านไป เหลือเพียงบทเรียนกับความทรงจำที่ตรึงอยู่ในสมอง แต่ทว่านิสัยของคนเรา เรามักจะเรียนรู้และจดจำเหตุการณ์ที่ทำให้เราผิดหวังมากกว่า เพราะโดยธรรมชาติแล้วใจ ใจเราซาดิสต์น้อยๆค่ะ เราชอบดูหนังที่บีบคั้นความรู้สึกมากกว่า หนังที่เรียกน้ำตาได้ทำให้คนจำมากกว่าหนังที่ทำให้เราหัวเราะแล้วผ่านไปเพราะลืม ปริมคิดว่าอย่างนั้น....

ว่าแต่ว่าพอคุณ Tawandin เอ่ยถึงมะขามเทศ ปริมกำลังคิดอยู่ว่าจะลองปลูกในสวนที่บ้านดูบ้าง เพราะเคยอ่านผ่านตาเขาบอกว่าช่วยปรับปรุงดินให้ดีขึ้น .... ;)

[...ปริม ทัดบุปผา...]

สวัสดีค่ะสวัสดี ทพญ. ธิรัมภา,

ขอบคุณมากนะคะสำหรับบทสรุปของวัฏจักรการทำงานค่ะ

ลึกซึ้งมากค่ะคุณหมอ ในชีวิตการทำงานก็เป็นเช่นนี้นะคะ

สุขสันต์วันทำง่นอีกวันค่ะ ;)

[ถาวร]

สวัสดีค่ะคุณปริม

ความผิดหวังสร้างกำลังใจและมิตรภาพ 
อ่านแล้วมีกำลังใจมากขึ้นค่ะ ขอบคุณมากค่ะคุณปริมที่แบ่งปันความสุขในค่ำนี้
      ล้มกี่ครั้ง
      ผิดหวังกี่หน
      บททดสอบความเป็นคน
      มากล้น..มิตรภาพงาม

[...ปริม ทัดบุปผา...]

สวัสดีค่ะคุณถาวร ปริมชอบบทสรุปคุณถาวรจริงๆ ค่ะ

ล้มกี่ครั้ง ผิดหวังกี่หน บททดสอบความเป็นคน มากล้น..มิตรภาพงาม

ขอบคุณค่ะ